Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2016 r. (data wpływu 14 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej N. S.A. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] produkuje / kupuje i sprzedaje artykuły spożywcze. Odbiorcami produktów Spółki są różne placówki handlowe, w tym hurtownie, hipermarkety, supermarkety, sklepy i punkty gastronomiczne. W związku z prowadzeniem działalności na bardzo konkurencyjnym rynku, Spółka podejmuje szereg działań marketingowych służących zwiększeniu wolumenu sprzedaży. Jednym z typowych działań stosowanych w całej branży jest powszechne wykorzystanie elementów wizualizacyjnych w celu promocji marek produktów / towarów sprzedawanych przez Spółkę (tzw. materiały Point of sale; POS). Materiały powyższe wykorzystywane są zarówno na terenie placówek handlowych / punktów gastronomicznych, jak również podczas imprez i spotkań promocyjnych, targów handlowych. Materiały POS wykorzystywane przez Spółkę można podzielić na dwie zasadnicze grupy:

Grupa I - Materiały ekspozycyjne i informacyjne oznaczone markami towarów wprowadzanych na rynek przez Spółkę, których zasadniczą i podstawową funkcją jest wsparcie sprzedaży asortymentu handlowego Wnioskodawcy poprzez poprawę ustawienia produktów w miejscu sprzedaży oraz reklamowanie marek handlowych, między innymi:

• Roll - up / plakat z podstawą - materiał POS wykonany z papieru, z metalowym stelażem, wykorzystywany podczas targów i konferencji. Materiał wizerunkowy-zawiera zdjęcia produktów, logo marki lub/ i wizualizacje marki.

• Ścianka ekspozycyjna - materiał POS wykonany z papieru, z metalowym stelażem, wykorzystywany podczas targów i konferencji. Materiał wizerunkowy - zawiera zdjęcia produktów, logo marki lub/ i wizualizacje marki.

• Wypełniacz z listwą - materiał POS wykonany z tworzywa, składa się z cienkiej podstawy, na której umieszczany jest produkt oraz z listwy przypółkowej zabezpieczającej przed wypadnięciem produktu oraz stanowiącej dodatkową komunikację.

• Ekspozytor na kapsuły/ ekspozytor z kapsułami - materiał POS wykonany z tworzywa, w którym umieszczone są przykładowe kapsuły z produktem. Materiał stanowi informację o ofercie produktowej. Umieszczany jest najczęściej na półce z produktem.

• Stand (stojak) - materiał POS wykonany z kartonu lub/i tworzywa lub/i metalu lub/i drewna, stanowiący dodatkowe miejsce sprzedaży produktu. Zwykle umieszczany na podłodze. Materiał zwykle zawiera branding, logotyp, hasło, zdjęcia produktów itp.

• Ekspozytor - materiał POS wykonany z tworzywa lub/i kartonu lub /i metalu służy dodatkowej ekspozycji produktu. Materiał umieszczany na ladach kasowych lub lodówkach z produktami komplementarnymi itd.

• Podest ekspozycyjny / Kostka ekspozycyjna - materiał POS wykonany z tworzywa lub/i kartonu lub/i metalu, stanowi dodatkowe miejsce ekspozycji produktu. Materiał umieszczany na podłodze w ciągach komunikacyjnych w sklepie.

• Ćwierćpaleta - materiał POS najczęściej wykonany z kartonu, stanowi dodatkowe miejsce ekspozycji produktów. Materiał jest towarowany produktem przez Spółkę lub obsługę sklepu. Materiał najczęściej produkowany pod konkretne, krótkie akcje promocyjne.

• Trybunka / stand degustacyjny - materiał POS wykonany z tworzywa z elementami metalowymi i kartonowymi, stanowi stanowisko degustacyjne.

• Branding końcówki regału (topper) - materiał wykonany z kartonu lub tworzywa, stanowi zabudowę końcówki regału.

• Listwa przypółkowa - materiał wykonany z tworzywa lub kartonu zawiera oznaczenie kategorii produktowych lub branding marki; zawiera zdjęcia produktów lub logo marki lub/ i wizualizacje marki.

• Zawieszka reklamowa (header / hanger / wobbler) - materiał wykonany z tworzywa sztucznego lub papieru umieszczany na regałach sklepowych / w punktach gastronomicznych, którego celem jest zwrócenie uwagi konsumenta na towary Wnioskodawcy; zawiera logo marki lub/ i wizualizacje marki.

• Owijka paletowa - materiał wykonany z tworzywa lub papieru zwierający logo marki lub / i wizualizację marki służący do dekorowania palet, na których ustawione są towary Wnioskodawcy w punktach sprzedaży detalicznej.

• Zabudowa targowa / stoisk sprzedażowych - wyposażenie stoisk ekspozycyjnych / punktów prowadzących sprzedaż produktów Wnioskodawcy składające się z materiałów reklamowych i informacyjnych: pasków z tworzywa rozwijanych jako tapeta z komunikacją logo produktów - do wieszania na ścianie, tablic informacyjnych o produktach ze zdjęciami;

• Katalogi oferty handlowej Spółki, ulotki, plakaty reklamowe, etykiety promocyjne,

Grupa II - materiały oznaczone markami towarów wprowadzanych na rynek przez Spółkę o funkcjach reklamowych, które ponadto posiadają również cechy użytkowe, bądź mogą być przez nich wykorzystywane w innych celach niż reklama Spółki (np. odzież, plecaki, itd.)

• Filiżanki, kubki, talerze - materiały wykonane z ceramiki, tworzywa służące do serwowania produktów spółki, oznaczone markami produktów Spółki,

• Meble, m.in. w punktach gastronomiczcznych, w tym ogrodowe, parasole, daszki przeciwsłoneczne.

• Odzież reklamową, długopisy, plecaki i torby oznaczone znakami towarowymi produktów Spółki.

Cena nabycia/jednostkowa cena wytworzenia niektórych z ww. materiałów wynosi powyżej 10 zł. Spółce przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem/wytworzeniem ww. materiałów. Materiały POS nie podlegają zwrotowi. Funkcją materiałów wymienionych w Grupie I jest informowanie o produktach oferowanych przez Spółkę, ich reklamowanie bądź eksponowanie do sprzedaży. Materiały te nie mają wartości użytkowej - konsumpcyjnej z punktu widzenia odbiorcy - konsumenta, gdyż po zrealizowaniu swojej funkcji reklamowej, informacyjnej lub ekspozycyjnej, ze względu na ścisły związek z towarami Spółki stają się bezużyteczne dla odbiorcy (kontrahenta). Oznacza to, że odbiorca przekazywanych materiałów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek jego potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Materiały wymienione w Grupie II oprócz funkcji reklamowych posiadają również funkcję użytkową dla kontrahentów Wnioskodawcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie kontrahentom przez Wnioskodawcę, w związku z działalnością gospodarczą materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych wymienionych w Grupie I stanu faktycznego nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zaś przekazanie materiałów określonych w Grupie II podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazywanie kontrahentom nieodpłatnych materiałów drukowanych, reklamowych lub ekspozycyjnych wymienionych w Grupie I, których cena nabycia/jednostkowy koszt wytworzenia przekracza PLN 10 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z uwagi na brak konsumpcyjnego charakteru tych przekazań. Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega natomiast przekazanie towarów z Grupy II o wartości przekraczającej PLN 10, gdyż tym towarom można przypisać konsumpcyjny charakter z punktu widzenia odbiorcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 u.p.t.u., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z art. 2 pkt 6, przez towary rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 2, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (ust. 3).

W myśl art. 7 ust. 4, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

1. o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
2. których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1 jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tych towarów pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie dokonuje ich opodatkowania).

Jednocześnie należy wziąć pod uwagę, iż rozstrzygając kwestię opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania kontrahentom materiałów drukowanych, reklamowych oraz ekspozycyjnych dotyczących dystrybuowanych towarów stosownym jest także odwołanie się do założeń konstrukcyjnych podatku od towarów i usług. U podstaw tego podatku leży obciążenie konsumpcji, co jest realizowane poprzez doliczanie go do ceny nabywanych przez konsumentów dóbr. Faktyczny ciężar podatku jest przerzucany na kolejnych nabywców, aby w końcu obciążyć ostatniego nabywcę - konsumenta, który nie uczestniczy już w tym systemie i nie ma możliwości dalszego przerzucenia podatku.

Mając powyższe na uwadze, podatek od towarów i usług obciąża konsumpcję danego towaru (lub usługi), przez którą należy rozumieć użycie nabytego towaru (lub usługi) ze skutkiem zaspokojenia jakiejkolwiek potrzeby przez konsumenta.

Funkcją materiałów wymienionych w Grupie I jest informowanie o produktach oferowanych przez Spółkę, ich reklamowanie bądź eksponowanie do sprzedaży. Materiały te nie mają wartości użytkowej - konsumpcyjnej z punktu widzenia odbiorcy - konsumenta lub dystrybutora / sklepu detalicznego / punktu gastronomicznego, gdyż po zrealizowaniu swojej funkcji reklamowej, informacyjnej lub ekspozycyjnej, ze względu na ścisły związek z towarami Spółki stają się bezużyteczne dla odbiorcy (kontrahenta). Oznacza to, że odbiorca przekazywanych materiałów nie konsumuje ich, nie jest też w wyniku dokonanej dostawy zaspokojona jakakolwiek jego potrzeba, ani też nie pojawia się wskutek tego przysporzenie majątkowe.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie zarówno w orzecznictwie sądowym (m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2114/09, czy też wyrok NSA z dnia 28 lipca 2011 r., sygn. akt I FSK 1201/10) jak również indywidualnych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (m.in. interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 kwietnia 2013 r., znak: IPPP1/443-145/13 -2/PR, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 maja 2013 r., znak: ILPP2/443-108/13-4/AKr, interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 26 czerwca 2013 r., znak: PTPP1/443-308/13-4/MG, czy też interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie IPPP2/443-1151/13-2/AO z 21 stycznia 2014 r.).

Należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 lipca 2011 r. (sygn. akt I FSK 1201/10), materiały informacyjne nie są towarami w znaczeniu konsumpcyjnym. Stanowią specyficzny produkt zawierający informacje mające zachęcić ewentualnego klienta do zakupu właściwego produktu. Nie mają charakteru konsumpcyjnego, skoro nie powodują żadnego przysporzenia majątkowego po stronie odbiorcy, a jedynie przekazują informację o danym produkcie. Dlatego też nie mogą być uznane za towar będący przedmiotem czynności opodatkowanej. Orzeczenia te zapadły co prawda na gruncie przepisów obowiązujących przed 1 kwietnia 2013 r., niemniej jednak w sposób jednoznaczny wskazują, iż przekazanie materiałów niemających konsumpcyjnego charakteru nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co więcej stanowisko prezentowane przez Spółkę zostało potwierdzone także w wydanej przez Ministra Finansów broszurze omawiającej zmiany w podatku od towarów i usług wchodzące w życie 1 kwietnia 2013 r. Wskazano w niej bowiem, iż w pierwszej kolejności należy ustalić czy drukowany materiał informacyjny i reklamowy ma wartość użytkową z punktu widzenia konsumenta. Jeśli nie - będzie to np. katalog czy ulotka to nie podlega on opodatkowaniu podatkiem VAT. Jeśli tak - będzie to np. kalendarz z reklamami to będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, chyba, że będzie spełniał definicję prezentu o małej wartości.

Z tego też względu Wnioskodawca uważa, że jedynymi materiałami wymienionymi we wniosku, które mogą ze swej istoty stanowić wartość dla odbiorcy, z uwagi na swój nie tylko informacyjny i reklamowy charakter są towary zaliczanie do Grupy II. Biorąc pod uwagę powyższe, wydanie ich należy uznać za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w przeciwieństwie do pozostałych materiałów wyszczególnionych przez Wnioskodawcę w Grupie I.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie