Temat interpretacji

zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT usług opieki nad dziećmi świadczonych w formie półkolonii

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 31 sierpnia 2016r. (data wpływu 16 września 2016r.) uzupełnionym pismem z dnia 21 października 2016r. (data wpływu 24 października 2016r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług opieki nad dziećmi świadczonych w formie półkolonii jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 września 2016r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT usług opieki nad dziećmi świadczonych w formie półkolonii.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 października 2016 r. (data wpływu 24 października 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania oraz przedstawienia własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w następujących zakresach:

• nauka pływania (PKD 85.51.Z),

• wstęp do sali zabaw (PKD 93.21.Z),

• opieka nad dziećmi na sali zabaw (PKD 88.91.Z),

• organizacja półkolonii (PKD 88.91.Z).

Rozliczenie podatku dochodowego dokonywane jest na zasadach ogólnych (skala podatkowa) w oparciu o książkę przychodów i rozchodów. W zakresie podatku VAT Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (zwanej dalej UPTU). Na podstawie art. 113 ust. 2 pkt 2 UPTU do obrotów uwzględnianych do limitu zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. l Wnioskodawca nie wlicza wartości obrotów ze świadczenia usług opieki nad dziećmi w formie półkolonii, ponieważ uważa, że korzystają one ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a UPTU.

Wnioskodawca powziął jednak wątpliwość, czy usługi przez niego wykonywane w zakresie opieki nad dziećmi organizowane w formie półkolonii faktycznie są usługami, do których stosuje się ww. zwolnienie przedmiotowe.

Nauka pływania odbywa się na wynajmowanych torach pływalni miejskiej. Usługa opieki nad dziećmi (dzieci spędzają czas na sali zabaw pod troskliwą opieką wykwalifikowanego personelu) i wstęp do sali zabaw (dzieci spędzają czas samodzielnie korzystając z różnorodnego wyposażenia sali, w tym multiwspinaczki, trampoliny) zorganizowany jest w wynajmowanym lokalu, na który składają się 3 sale zabaw.

Półkolonie organizowane są w okresie ferii zimowych i letnich dla dzieci szkolnych z klas I-VI i mają na celu zapewnienie opieki dzieciom pozostającym w mieście w okresie przerw wakacyjnych. Uczestnicy półkolonii podzieleni są na grupy tematyczne, np. sport, survival, odkrywców, bajkową, i zgodnie ze swoim wyborem biorą udział w rozmaitych zajęciach prowadzonych przez wykwalifikowanych opiekunów. Zajęcia odbywają się od poniedziałku do piątku w godzinach 9 - 17 na ww. sali zabaw, na świeżym powietrzu oraz na basenie. Dzieci docierają każdego dnia do punktu zbiórki we własnym zakresie, organizator półkolonii zapewnia natomiast obiad w jednym z punktów gastronomicznych działających w mieście. Półkolonie, podobnie jak pozostałe usługi świadczone przez Wnioskodawcę, mają charakter odpłatny i skierowane są do niezwiązanego z Wnioskodawcą odbiorcy.

Zgodnie z art. 92d ust. l ustawy z dnia 07 września 1991r. o systemie oświaty Wnioskodawca - jako organizator półkolonii - każdorazowo dokonuje zgłoszenia zamiaru zorganizowania wypoczynku do kuratora oświaty. Informacje dotyczące organizowanego wypoczynku, m. in. o terminach, programie, uczestnikach, a także dane Wnioskodawcy są dostępne w bazie wypoczynku zamieszczonej na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej.

Ponadto, zgodnie z przepisami ww. ustawy Wnioskodawca organizuje wypoczynek dzieci w sposób wskazany w tych przepisach, m. in. zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki wypoczynku oraz wykwalifikowaną kadrę opiekunów.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty ani nie świadczy usług w zakresie kształcenia i wychowania,
2. nie jest klubem sportowym, związkiem sportowym ani związkiem stowarzyszeń i innych osób prawnych, których celem statutowym jest działalność na rzecz rozwoju i upowszechniania sportu,
3. usługi opieki nad dziećmi organizowane w formie półkolonii nie są usługami ściśle związanymi ze sportem ani z wychowaniem fizycznym,
4. nie świadczy usług związanych z działalnością marketingową ani reklamowo-promocyjną, ani też usług wstępu na imprezy sportowe,
5. świadcząc usługi opieki nad dziećmi w formie półkolonii nabywa usługi we własnym imieniu i na własny rachunek,
6. nie świadczy usług opieki nad dziećmi w formie półkolonii dla dzieci własnych lub dzieci znajomych, o których to usługach mowa jest w art. 92a ust. 2 ustawy o systemie oświaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy usługi opieki nad dziećmi świadczone przez Wnioskodawcę w formie półkolonii są usługami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a, tj. usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywanymi w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty?

Zdaniem Wnioskodawcy, (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku), świadczone przez niego usługi opieki nad dziećmi w formie półkolonii są usługami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a UPTU, tj. usługami opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywanymi w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

Wnioskodawca nie jest placówką objętą systemem oświaty, wymienioną w art. 2 ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty. Jednak w art. 92c ust. l ww. ustawy ustawodawca rozszerza krąg potencjalnych organizatorów wypoczynku dla dzieci ponad podmioty prowadzące działalność ściśle edukacyjną i dopuszcza - obok szkół i innych placówek oświatowych - również inne podmioty do świadczenia usług w zakresie organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży, w tym m.in. osoby fizyczne (nie zaliczające się do szkół i placówek oraz przedsiębiorców wpisanych do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych) organizujące wypoczynek w celu zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej.

W tym miejscu Wnioskodawca chciałby zwrócić uwagę, że organizowanie przez Wnioskodawcę opieki nad dziećmi w formie półkolonii nie może być traktowane jako świadczenie usług turystycznych, ponieważ zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych, przez usługi turystyczne rozumie się usługi przewodnickie, usługi hotelarskie oraz wszystkie inne usługi świadczone turystom lub odwiedzającym. Zdaniem Wnioskodawcy, dzieci korzystające z opieki w formie półkolonii nie spełniają definicji ani turysty, ani odwiedzającego. Nie ma tu też nieodłącznego elementu usług turystycznych - jakim jest podróż.

Na podstawie art. 92d ust. l ww. ustawy o systemie oświaty każdy organizator wypoczynku zobowiązany jest dokonać zgłoszenia kuratorowi oświaty zamiaru zorganizowania wypoczynku dla dzieci. Zgłoszenie spełniające warunki określone w ww. ustawie zostaje na podstawie art. 92d ust. 6 ww. ustawy o systemie oświaty niezwłocznie umieszczone przez kuratora oświaty w bazie wypoczynku dostępnej na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej, przy czym dokonanie zgłoszenia jest warunkiem koniecznym do zorganizowania wypoczynku.

Wnioskodawca, jako organizator wypoczynku dla dzieci w formie półkolonii, jest podmiotem zobowiązanym na mocy ww. przepisu do dokonania zgłoszenia kuratorowi oświaty zamiaru zorganizowania każdego wypoczynku dla dzieci, w tym podania wymaganych ustawą informacji m.in. o terminach i formie wypoczynku oraz liczbie dzieci. Wnioskodawca każdorazowo dokonuje takich zgłoszeń, zaś dane o organizowanych przez niego półkoloniach można znaleźć we wspomnianej bazie wypoczynku MEN.

Ponadto Wnioskodawca stosuje również inne przepisy ustawy o systemie oświaty, w tym art. 92c ust. 2, który nakłada na niego rozmaite obowiązki, w tym m.in. zapewnienia bezpiecznych i higienicznych warunków wypoczynku, sprawowania opieki nad dziećmi przez wykwalifikowaną kadrę oraz realizację programu wypoczynku. Realizuje także przepisy zawarte w rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 30 marca 2016 r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży, które to rozporządzenie wydane zostało na podstawie art. 92t ustawy o systemie oświaty.

Reasumując, Wnioskodawca uważa, że świadczone przez niego usługi opieki nad dziećmi realizowane w formie półkolonii i organizowane zgodnie z przepisami ustawy o systemie oświaty są usługami korzystającymi ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lita UPTU.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy lub świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści przepisu art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 ustawy obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

W art. 43 ust. 17 ustawy wskazano, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W rozpatrywanej sprawie należy zwrócić uwagę na to, że określając krąg usług objętych zwolnieniem na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy, ustawodawca odwołał się do przepisów o systemie oświaty.

Zgodnie z art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2015 r., poz. 2156, z późn. zm.) ilekroć w art. 92b-92t i art. 96a jest mowa o wypoczynku, należy przez to rozumieć wypoczynek organizowany dla dzieci i młodzieży w celach rekreacyjnych lub regeneracji sił fizycznych i psychicznych, połączony ze szkoleniem lub pogłębianiem wiedzy, rozwijaniem zainteresowań, uzdolnień lub kompetencji społecznych dzieci i młodzieży, trwający nieprzerwanie co najmniej 2 dni, w czasie ferii letnich i zimowych oraz wiosennej i zimowej przerwy świątecznej, w kraju lub za granicą, w szczególności w formie kolonii, półkolonii, zimowiska, obozu i biwaku.

Stosownie natomiast do art. 92c ust. 1 ww. ustawy organizatorami wypoczynku mogą być:

1. szkoły i placówki;
2. przedsiębiorcy wpisani do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych (Dz. U. z 2014 r., poz. 196, z późn. zm.);
3. osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, inne niż wymienione w pkt 1 i 2, organizujące wypoczynek w celu:
   1. niezarobkowym albo
   2. zarobkowym, jeżeli organizowany wypoczynek nie stanowi imprezy turystycznej, o której mowa w art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych.

Na podstawie art. 92d ust. 1 cyt. ustawy organizator wypoczynku jest obowiązany zgłosić kuratorowi oświaty właściwemu ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora wypoczynku zamiar zorganizowania wypoczynku, z zastrzeżeniem art. 92e ust. 1.

Jak stanowi art. 92d ust. 3 powołanej ustawy zamiar zorganizowania wypoczynku zgłasza się w formie zgłoszenia wypoczynku, które zawiera:

1. nazwę lub imię i nazwisko organizatora wypoczynku oraz jego dane teleadresowe: adres siedziby lub adres zamieszkania w przypadku osoby fizycznej, w tym województwo, powiat, gminę, oraz adres do korespondencji, numer telefonu i faksu, adres poczty elektronicznej, a także, jeżeli posiada:
   1. numer identyfikacyjny REGON,
   2. numer w Krajowym Rejestrze Sądowym,
   3. numer identyfikacji podatkowej (NIP),
   4. numer zaświadczenia o wpisie do rejestru organizatorów turystyki i pośredników turystycznych, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych;
2. wskazanie:
   1. formy wypoczynku,
   2. terminu wypoczynku,
   3. adresu wypoczynku, miejsca lokalizacji wypoczynku lub trasy wypoczynku, z podaniem nazwy kraju w przypadku wypoczynku organizowanego za granicą,
   4. rodzaju zakwaterowania,
   5. liczby uczestników wypoczynku, w tym liczby uczestników ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, w szczególności wynikającymi z niepełnosprawności, niedostosowania społecznego lub zagrożenia niedostosowaniem społecznym,
   6. numeru telefonu kierownika wypoczynku;
3. ramowy program wypoczynku określający rodzaj zajęć realizowanych podczas wypoczynku ().

Stosownie natomiast do art. 92t ustawy o systemie oświaty, minister właściwy do spraw oświaty i wychowania określi, w drodze rozporządzenia:

1. termin złożenia zgłoszenia wypoczynku, o którym mowa w art. 92d ust. 1, jego formę, dokumenty dołączane do zgłoszenia oraz wzór tego zgłoszenia, mając na uwadze potrzebę prawidłowego realizowania przez kuratora oświaty obowiązków związanych z umieszczeniem zgłoszenia wypoczynku w bazie wypoczynku;
2. termin przekazania karty wypoczynku, o której mowa w art. 92e ust. 2, oraz wzór tej karty, mając na uwadze potrzebę uzyskania pełnych informacji o organizowanym wypoczynku;
3. liczbę uczestników wypoczynku w grupie pozostających pod opieką jednego wychowawcy, mając na uwadze konieczność zapewnienia właściwej opieki i bezpieczeństwa dzieciom i młodzieży, w tym ze względu na ich wiek lub specjalne potrzeby edukacyjne;
4. obowiązki kierownika wypoczynku i wychowawcy wypoczynku, w tym obowiązek prowadzenia przez wychowawcę dziennika zajęć realizowanych podczas wypoczynku, oraz wzór tego dziennika, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia dzieciom i młodzieży bezpiecznego wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej oraz prawidłowego dokumentowania przebiegu wypoczynku;
5. obowiązki kierownika wypoczynku i wychowawcy wypoczynku organizowanego przez szkołę i placówkę, o którym mowa w art. 92e ust. 1, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia dzieciom i młodzieży bezpiecznego wypoczynku i właściwej opieki wychowawczej oraz charakter i specyfikę tego wypoczynku;
6. program kursów na kierownika wypoczynku albo wychowawcę wypoczynku, w tym formę i wymiar zajęć, z uwzględnieniem w programach kursów treści z zakresu specjalnych potrzeb edukacyjnych dzieci i młodzieży;
7. wzór karty kwalifikacyjnej, o której mowa w art. 92k ust. 1, mając na uwadze potrzebę zebrania niezbędnych informacji o uczestniku wypoczynku oraz jego udziale w wypoczynku;
8. wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu na kierownika wypoczynku albo wychowawcę wypoczynku, z uwzględnieniem szczegółowych danych dotyczących ukończonego kursu;
9. dokumenty potwierdzające posiadane przez kadrę przygotowanie, mając na uwadze zapewnienie realizacji programu kursu.

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 6 kwietnia 2016r. w sprawie wypoczynku dzieci i młodzieży (Dz. U. z 2016 r., poz. 452) organizator wypoczynku zgłasza kuratorowi oświaty zamiar zorganizowania wypoczynku:

1. w przypadku wypoczynku organizowanego w okresie ferii letnich oraz wiosennej przerwy świątecznej - od dnia 1 marca w roku szkolnym, w którym organizowany jest wypoczynek, jednak nie później niż na 21 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku, a w przypadku organizowania półkolonii lub wypoczynku za granicą - nie później niż na 14 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku;
2. w przypadku wypoczynku organizowanego w okresie ferii zimowych oraz zimowej przerwy świątecznej - od dnia 1 października w roku szkolnym, w którym organizowany jest wypoczynek, jednak nie później niż na 21 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku, a w przypadku organizowania półkolonii lub wypoczynku za granicą - nie później niż na 14 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku.

W myśl § 2 ust. 2 cyt. rozporządzenia, w przypadkach uzasadnionych względami społecznymi organizator wypoczynku może zgłosić kuratorowi oświaty zamiar zorganizowania wypoczynku po upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, nie później jednak niż na 7 dni przed terminem rozpoczęcia wypoczynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy usługi opieki nad dziećmi świadczone w formie półkolonii są usługami zwolnionymi od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a, tj. usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą wykonywanymi w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

Jak wskazano powyżej, przepis art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy daje możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT, jeżeli świadczone usługi stanowią usługi opieki nad dziećmi i młodzieżą i opieka ta sprawowana jest w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty.

Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, iż zgodnie z art. 92d ust. l ustawy o systemie oświaty Wnioskodawca - jako organizator półkolonii - każdorazowo dokonuje zgłoszenia zamiaru zorganizowania wypoczynku do kuratora oświaty. Informacje dotyczące organizowanego wypoczynku, m. in. o terminach, programie, uczestnikach, a także dane Wnioskodawcy są dostępne w bazie wypoczynku zamieszczonej na stronie Ministerstwa Edukacji Narodowej. Ponadto, zgodnie z przepisami ww. ustawy Wnioskodawca organizuje wypoczynek dzieci w sposób wskazany w tych przepisach, m. in. zapewnia bezpieczne i higieniczne warunki wypoczynku oraz wykwalifikowaną kadrę opiekunów. Zatem, usługi opieki nad dziećmi w formie półkolonii, skoro są przez Wnioskodawcę świadczone w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, to korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a) ustawy.

Nadto, z treści przepisów mających zastosowanie w sprawie wynika, że zakresem określonego w nich zwolnienia jest objęta nie tylko opieka nad dziećmi i młodzieżą, ale również dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związanych. Ponieważ w ramach usługi podstawowej - opieki nad dziećmi na organizowanych półkoloniach, świadczone będą różne usługi dodatkowe, w szczególności: wyżywienie (nabywane od innego podmiotu), zajęcia edukacyjne i rekreacyjne (świadczone we własnym zakresie), to należy uznać, że w świetle regulacji zawartej w art. 43 ust. 17 ustawy, występują określone w tym przepisie przesłanki, powodujące, że usługi dodatkowe również mogą ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a) ustawy korzystać.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę w formach i na zasadach określonych przepisami o systemie oświaty, usługi opieki nad dziećmi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 lit. a ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku nie mogą być zgodnie z art. 14 b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Tym samym w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawczyni do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi