w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi pośrednictwa w sprzedaży Kuponów - Interpretacja - 1462-IPPP1.4512.786.2016.2.IGo

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 07.11.2016, sygn. 1462-IPPP1.4512.786.2016.2.IGo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Temat interpretacji

w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi pośrednictwa w sprzedaży Kuponów

NTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 11 października 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 12 października 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi pośrednictwa w sprzedaży Kuponów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT usługi pośrednictwa w sprzedaży Kuponów. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 13 października 2016 r., złożonym w dniu 13 października 2016 r. (data wpływu 17 października 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 11 października 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

V. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług [dalej: VAT]. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż detaliczna towarów za pośrednictwem sieci placówek handlowych, położonych na terenie Polski.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka nawiązała współpracę z podmiotem [dalej: Kontrahent], uprawnionym m.in. do pośrednictwa w sprzedaży elektronicznych kuponów [dalej: Kupony]. Kupony są emitowane przez podmiot trzeci - wydawcę Kuponów.

Kupony stanowią formę pieniądza elektronicznego i umożliwiają Klientom dokonywanie płatności za zakup towarów i usług w sieci Internet, w sklepach internetowych lub w innych placówkach handlowo-usługowych (innych niż wydawca Kuponów), akceptujących taką formę płatności - bez konieczności posiadania rachunku bankowego lub karty kredytowej. W praktyce, Klient chcąc dokonać zapłaty za towar lub usługę przy użyciu Kuponu podaje sprzedawcy na stronie sklepu internetowego wydrukowany na Kuponie unikalny kod, przy czym dany Kupon umożliwia zapłatę kwoty do wysokości kwoty nominalnej, również wydrukowanej na Kuponie.

Na podstawie umowy zawartej z Kontrahentem, Spółka zobowiązała się do pośredniczenia we własnym imieniu i na własny rachunek w sprzedaży Kuponów na rzecz klientów dokonujących zakupów w placówkach handlowych Spółki [dalej: Klienci].

Pośrednictwo w sprzedaży Kuponów jest dokonywane przy użyciu systemu kasowego Spółki, komunikującego się za pośrednictwem łącza internetowego z systemem elektronicznym należącym do Kontrahenta.

W momencie zakupu Kuponu przez Klienta, system kasowy Spółki pobiera z systemu elektronicznego Kontrahenta informacje w formie cyfrowej, umożliwiające wygenerowanie Kuponu.

Kupon jest przekazywany przez Spółkę Klientowi w postaci wydruku z systemu kasowego Spółki, zawierającego odpowiednie informacje, umożliwiające Klientowi realizację wartości Kuponu, w tym w szczególności wartość nominalną Kuponu (tzw. saldo konta) oraz unikalny kod zasilenia. Spółka, w momencie wydania Kuponu Klientowi, pobiera od niego zapłatę w wysokości wartości nominalnej Kuponu, wykazanej na wydruku Kuponu.

Jednocześnie, pobranie Kuponu przez Spółkę z systemu elektronicznego Kontrahenta powoduje powstanie zobowiązania finansowego Spółki wobec Kontrahenta równego wartości nominalnej Kuponu. Spółka jest zobowiązana w ustalonym terminie zapłacić Kontrahentowi kwotę odpowiadającą wartości nominalnej pobranego Kuponu.

Za usługi związane z pośrednictwem w sprzedaży Kuponów, Spółce przysługuje od Kontrahenta prowizja w wysokości 2% wartości nominalnej każdego Kuponu netto. Prowizja jest wypłacana na podstawie faktury wystawionej przez Spółkę. Faktura każdorazowo dokumentuje usługi wykonane przez Spółkę w danym miesiącu kalendarzowym.

Czynności dokonywane przez Spółkę w ramach Pośrednictwa nie obejmują działań reklamowych lub promocyjnych związanych ze sprzedażą Kuponów. Działania te objęte są odrębnym porozumieniem między Spółką a Kontrahentem i nie są przedmiotem niniejszego wniosku.

Kontrahent jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą, posiadającym siedzibę na terytorium Polski. Kontrahent pozostaje czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy usługi w zakresie pośrednictwa w sprzedaży Kuponów świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahenta podlegają zwolnieniu z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym, usługi w zakresie pośrednictwa w sprzedaży Kuponów świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahenta podlegają zwolnieniu z VAT. Podstawy dla zastosowania obniżonej stawki do ww. usług dostarcza w szczególności przepis art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się co do zasady przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT.

Jednocześnie, przyjmuje się, że aby dana czynność została uznana za odpłatne świadczenie usług musi ona spełniać określone warunki. Przede wszystkim, pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą musi istnieć stosunek prawny, w wykonaniu którego usługa jest świadczona. Druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia. Ponadto, w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi więc istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Jak stanowi art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Użyte w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT, pojęcie usług w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usług pośrednictwa w świadczeniu tych usług odpowiada co do zasady określeniom wskazanym w art. 135 (1) (d) Dyrektywy 2006/112/WE - transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące rachunków depozytowych, rachunków bieżących, płatności, przelewów, długów, czeków i innych zbywalnych instrumentów finansowych, z wyłączeniem windykacji należności.

Ustawa VAT nie określa bardziej szczegółowo, co należy rozumieć pod pojęciami wymienionymi w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT. Pomocniczo w tym zakresie można odwołać się do innych aktów prawnych, w tym w szczególności do ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (Dz. U. z 2014 r. poz. 873 i 1916) [dalej: ustawa o usługach płatniczych].

Art. 2 pkt 21a) ustawy o usługach płatniczych zawiera definicję pieniądza elektronicznego, przez który rozumie się wartość pieniężną przechowywaną elektronicznie, w tym magnetycznie, wydawaną, z obowiązkiem jej wykupu, w celu dokonywania transakcji płatniczych, akceptowaną przez podmioty inne niż wyłącznie wydawca pieniądza elektronicznego.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, iż świadczenia realizowane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta spełniają warunki zwolnienia, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Przede wszystkim nie ulega wątpliwości, że czynności wykonywane przez Spółkę stanowią odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Bez wątpienia charakter świadczeń wykonywanych przez Spółkę nie obejmuje dostawy towarów (w szczególności rzeczy), o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Pomiędzy Spółką a Kontrahentem istnieje stosunek prawny, określony w zawartej umowie, w ramach którego Spółka wykonuje szereg czynności na rzecz Kontrahenta - tj. przy użyciu własnego systemu kasowego pobiera Kupony z systemu informatycznego Kontrahenta, drukuje je i wydaje Klientowi, a także pobiera zapłatę za Kupony i przekazuje tę zapłatę Kontrahentowi. Kontrahent uzyskuje bezpośrednią korzyść związaną z czynnościami wykonywanymi przez Spółkę na jego rzecz - poprzez uzyskiwanie przychodów z tytułu dystrybucji Kuponów.

W zamian za wykonywane czynności Spółka uzyskuje od Kontrahenta wynagrodzenie w postaci prowizji, kalkulowanej na podstawie wartości pobranych i wydanych Klientom Kuponów. Istnieje zatem bezpośredni związek pomiędzy czynnościami wykonywanymi przez Spółkę na rzecz Kontrahenta, a otrzymywanym przez Spółkę od Kontrahenta wynagrodzeniem.

Ponadto, usługi pośrednictwa w sprzedaży Kuponów świadczone przez Spółkę na rzecz Kontrahenta zdaniem wnioskodawcy stanowią usługi w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Należy podkreślić, że Kupony stanowią formę pieniądza elektronicznego, o którym mowa w ustawie o usługach płatniczych. Bez wątpienia Kupony stanowią wartość pieniężną przechowywaną elektronicznie, w tym magnetycznie, wydawaną, z obowiązkiem jej wykupu, w celu dokonywania transakcji płatniczych, akceptowaną przez podmioty inne niż wyłącznie wydawca pieniądza elektronicznego.

Zatem usługi pośrednictwa w sprzedaży Kuponów wykonywane przez Spółkę, a polegające na:

  • pobieraniu Kuponów, stanowiących pieniądz elektroniczny, przy użyciu własnego systemu kasowego z systemu informatycznego Kontrahenta,
  • drukowaniu Kuponów,
  • wydawania Kuponów Klientowi,
  • pobieraniu zapłaty za Kupony od Klienta oraz
  • przekazywaniu pobranej od Klienta zapłaty Kontrahentowi

są usługami w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych. Czynności te bowiem służą dokonywaniu operacji płatniczych przy wykorzystaniu pieniądza elektronicznego.

W związku z powyższym, świadczoną przez Spółkę usługę pośrednictwa w sprzedaży Kuponów stanowiących pieniądz elektroniczny, należy uznać za usługę pośrednictwa w świadczeniu usług w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, o której mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. Jako taka, usługa ta będzie stanowiła usługę zwolnioną z VAT.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że powyższa argumentacja w zakresie usług związanych dystrybucją pieniądza elektronicznego jest podzielana przez organy podatkowe.

Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2015 r., sygn. IPPP2/4512-297/15-2/MAO/RR, w następującym stanie faktycznym, analogicznym do sytuacji opisanej przez Wnioskodawcę w niniejszym wniosku:

(...) Spółka holdingowa zamierza podjąć współpracę z podmiotem niepowiązanym (Spółką A) w zakresie dystrybucji, aktywacji i promocji produktów przedpłaconych (tj. kart, gift boxów, produktów o charakterze pieniądza elektronicznego oraz produktów w postaci kodów cyfrowych) uprawniających do nabycia towarów i usług. Dystrybucja przedmiotowych produktów odbywać się będzie poprzez markety należące do grupy... (w tym przez Stronę) (...). Spółka A i spółka holdingowa będą pośredniczyć w sprzedaży produktu przedpłaconego pomiędzy Wydawcą takiego produktu a Klientem, dlatego stroną umowy sprzedaży z Klientem będzie Wydawca tego produktu. Spółka holdingowa nie będzie posiadać bezpośredniej umowy z Wydawcami produktów przedpłaconych, lecz tylko ze Spółką A. Z tytułu dystrybucji produktów przedpłaconych spółka holdingowa będzie uprawniona do uzyskania od Spółki A wynagrodzenia w postaci prowizji od ceny produktu kupionego przez Klienta. (...)

stwierdził, iż (...)

,,(...) Produkty Przedpłacone uprawniające do nabycia usług będących produktami o charakterze pieniądza elektronicznego (np. voucher Ukash) spełniają przesłanki do uznania ich za pieniądz elektroniczny w rozumieniu ustawy o usługach płatniczych. Ponadto, skoro Spółka A i spółka holdingowa będą świadczyły na rzecz Wydawców Produktów Przedpłaconych usługę dystrybucji m.in. produktów uprawniających Klienta do nabycia usług będących produktami o charakterze pieniądza elektronicznego (np. voucher Ukash), to należy uznać, że będą świadczyli usługę w zakresie transakcji płatniczych. Dlatego też usługa taka będzie stanowiła usługę zwolnioną z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 jako mieszcząca się w granicach pojęcia wszelkiego rodzaju transakcje płatnicze (...).

Podobnie, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 4 lutego 2015 r., sygn. IPPP3/443-1100/14-2/IG, uznał za prawidłowe stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym (...) skoro Partnerzy będą świadczyli na jej rzecz usługę dystrybucji środków pieniężnych w postaci pieniądza elektronicznego, to należy uznać, że będą świadczyli usługę w zakresie transakcji płatniczych, która umożliwia ostatecznym nabywcom Zbiorów Danych dokonywanie operacji przy wykorzystaniu pieniądza elektronicznego. W związku z powyższym, usługa taka będzie stanowiła usługę zwolnioną z VAT i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, jako mieszcząca się w granicach pojęcia wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych (...).

Również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 15 marca 2013 r., sygn. IBPP2/443-324/13/KO potwierdził, iż (...) Kontrahenci Wnioskodawcy będą świadczyli na podstawie umów handlowych zawartych z Wnioskodawcą czynności pośrednictwa w dystrybucji środków pieniężnych w postaci pieniądza elektronicznego, polegające na wydawaniu odbiorcom końcowym pieniędzy elektronicznych i przyjmowaniu środków pieniężnych równych co najmniej wartości nominalnej pieniądza elektronicznego (...). Mając na uwadze przedstawiony stan prawny należy stwierdzić, iż usługi dystrybucji pieniądza elektronicznego ostatecznemu nabywcy świadczone przez kontrahentów Wnioskodawcy mieszczą się w zakresie wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, zwolnionych od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT. (...).

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca wnosi jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia, innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie