Temat interpretacji

Opodatkowanie sprzedaży samochodu z zastosowaniem procedury VAT-marża.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2016 r. (data wpływu 27 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu z zastosowaniem procedury VAT-marża jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży samochodu z zastosowaniem procedury VAT-marża.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Firma A. prowadzi działalność gospodarczą jako czynny podatnik od towarów i usług. W roku 2014 został zakupiony używany samochód osobowy na cele prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT). Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy oraz jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Nabywając ww. samochód w celu wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej zakładano jego docelowe zbycie. Zbycie miało nastąpić w momencie gdy dalsza eksploatacja samochodu będzie wymagała większych nakładów ponoszonych na jego remont w stosunku do utraty wartości. Wnioskodawca zaznaczył, że firma prowadzi serwis samochodowy, a przedmiotowy pojazd służy jako samochód zastępczy do wynajmu, dlatego tak istotne jest aby był sprawny i stosunkowo młody. Z uwagi na powyższe już w momencie zakupu założono cel sprzedaży w przeciągu 2-3 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż samochodu z majątku firmy, przy nabyciu którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, w związku z zakupem na podstawie umowy kupna-sprzedaży, będzie podlegało opodatkowaniu 23% VAT na zasadach ogólnych, czy opodatkowaniu na zasadzie marży?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż samochodu z majątku firmy, przy nabyciu którego nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z zakupem na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT) powinna być opodatkowana na zasadzie marży. Zgodnie bowiem z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu sprzedaży podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszoną o kwotę podatku. Opodatkowanie w systemie marży jest ograniczone do pewnej kategorii towarów używanych, oraz istotne jest przy tym, od kogo towary używane zostały nabyte. Zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, przepisy ust. 4 i ust. 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

• osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem od wartości dodanej;
• podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
• podatników, jeśli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
• podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
• podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Na podstawie przytoczonych powyżej definicji wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług, wywnioskować należy, że sprzedaż używanego samochodu osobowego z majątku firmy zakupionego umową kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT) powinna być opodatkowana na zasadzie marży, zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT.

Nadmienić należy, że Pani Rzecznik Ministerstwa Finansów przedstawiła stanowisko Polskiej Agencji Prasowej, że rozliczenie podatku VAT od sprzedanego po 1 stycznia 2014 r. samochodu, przy nabyciu którego nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku, będzie podlegało opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych. Jednakże podatnik będzie mógł wówczas zastosować szczególną procedurę wynikającą z art. 120 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług (VAT marża). Argumentując swoje stanowisko Pani Rzecznik oparła się na przepisach unijnych, a dokładnie wskazała na art. 311 ust. 1 pkt 5 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w definicji podatnika-pośrednika, stosowanej dla celów opodatkowania marżą system marży odnosi się także do wykorzystywania towarów. Zatem zastosowanie marży dotyczy również podatników, u których odsprzedawane towary używane były uprzednio wykorzystywane w firmie (nie tylko nabywane czysto w celach odsprzedaży).

Należy również wskazać, iż Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 8 grudnia 2005 r., sygn. akt C-280/4 stwierdził, że pierwszorzędnym celem nabycia samochodu osobowego niekoniecznie musi być cel odsprzedaży. Ponadto TSUE przyjął stanowisko, że przedsiębiorstwo które nabyło używany pojazd w celu przeznaczenia go na potrzeby swojej działalności, a następnie w ramach zwykłego wykonywania działalności gospodarczej odsprzedaje pojazd i odsprzedaż ta nie jest w chwili nabycia głównym celem, a jedynie celem drugorzędnym, może dokonać odsprzedaży tego pojazdu korzystając z procedury VAT marża.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedając samochód osobowy używany w działalności gospodarczej będący środkiem trwałym, zakupiony na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT) można zastosować procedurę VAT-marża.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W roku 2014 został zakupiony używany samochód osobowy na cele prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT). Samochód został wprowadzony do ewidencji środków trwałych firmy oraz jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych.

Nabywając ww. samochód w celu wykorzystywania w prowadzonej działalności gospodarczej zakładano jego docelowe zbycie. Zbycie miało nastąpić w momencie gdy dalsza eksploatacja samochodu będzie wymagała większych nakładów ponoszonych na jego remont w stosunku do utraty wartości. Wnioskodawca zaznaczył, że firma prowadzi serwis samochodowy, a przedmiotowy pojazd służy jako samochód zastępczy do wynajmu, dlatego tak istotne jest aby był sprawny i stosunkowo młody. Z uwagi na powyższe już w momencie zakupu założono cel sprzedaży w przeciągu 2-3 lat.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą sposobu opodatkowania sprzedaży ww. samochodu. Czy powinien on opodatkować tą czynność na zasadach ogólnych, tj. 23% stawką podatku VAT czy też może on zastosować procedurę VAT-marża.

Należy wskazać, że ustawa o podatku od towarów i usług przewiduje stosowanie szczególnej procedury opodatkowania dostawy między innymi towarów używanych.

Jak stanowi art. 120 ust. 4 ustawy w przypadku podatnika dokonującego dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.

Na podstawie art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy, przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7.

Natomiast przez kwotę nabycia w myśl art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w pkt 5, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika.

Przez towary używane zgodnie z art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w pkt 1-3 oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112), (PKWiU 24.41.10.0, 24.41.20.0, ex 24.41.30.0, ex 32.12.11.0, ex 32.12.12.0 i 38.11.58.0).

Przy czym, zgodnie z art. 120 ust. 10 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 dotyczą dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich lub antyków, które podatnik nabył od:

1. osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej;
2. podatników, o których mowa w art. 15, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
3. podatników, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana zgodnie z ust. 4 i 5;
4. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była zwolniona od podatku na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w art. 43 ust. 1 pkt 2 lub art. 113;
5. podatników podatku od wartości dodanej, jeżeli dostawa tych towarów była opodatkowana podatkiem od wartości dodanej na zasadach odpowiadających regulacjom zawartym w ust. 4 i 5, a nabywca posiada dokumenty jednoznacznie potwierdzające nabycie towarów na tych zasadach.

Dostawa towarów używanych, spełniających podaną wyżej definicję, może nastąpić na zasadach szczególnych, określonych w art. 120 ustawy, tj. w procedurze opodatkowania marży. Jest to szczególna forma opodatkowania, w której podstawą opodatkowania jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku. Taka procedura opodatkowania może być stosowana w przypadku dostawy towarów używanych nabytych wcześniej przez podatnika w ramach prowadzonej działalności w celu odsprzedaży. Przy czym, dla opodatkowania dostawy towarów używanych w procedurze marży nie mniej ważne jest oprócz rodzaju towaru, który może zostać objęty tą procedurą także to, od kogo ten towar został kupiony. Zastosowanie tej procedury wymaga, aby towary używane były nabyte od podmiotów wymienionych w cyt. wyżej art. 120 ust. 10 ustawy.

Wspólną cechą wszystkich przedstawionych w ww. przepisie przypadków, warunkujących zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania marży, jest to, że podmiot sprzedający używany towar pozbawiony był prawa do odliczenia podatku od towarów i usług naliczonego przy jego nabyciu.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 120 ust. 4 ustawy, warunkiem niezbędnym do zastosowania tej procedury jest określenie, że towar samochód (także w sytuacji, gdy samochód ten przed odsprzedażą podatnik użytkował dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej) został jednak nabyty ostatecznie w celu odsprzedaży.

W świetle przywołanych przepisów i niniejszych okoliczności należy uznać, że Wnioskodawca będzie miał prawo przy sprzedaży przedmiotowego samochodu do zastosowania procedury opodatkowania marży. Przesłanki pozwalające na jej zastosowanie zostaną spełnione, bowiem pojazd ten spełnia definicję towaru używanego w myśl art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy, został nabyty na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT), a zamiarem Wnioskodawcy w momencie jego zakupu była jego odsprzedaż. Tym samym, Wnioskodawca wypełni dyspozycje wynikające z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług pozwalające na zastosowanie szczególnej procedury opodatkowania przy sprzedaży samochodu, o którym mowa we wniosku.

Reasumując, analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro przedmiotowy samochód towar używany, będący środkiem trwałym Wnioskodawcy został nabyty na podstawie umowy kupna-sprzedaży (bez możliwości odliczenia podatku VAT), a jego nabycie będzie wiązało się z jego późniejszą odsprzedażą, to przy jego sprzedaży Zainteresowanemu będzie przysługiwało prawo do zastosowania szczególnej procedury VAT-marża, przewidzianej w art. 120 ust. 4 ustawy.

Ponadto, tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu