Temat interpretacji

Brak prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację zadania inwestycyjnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2016 r. (data wpływu 10 października 2016 r) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację zadania inwestycyjnego pn. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków na realizację zadania inwestycyjnego pn.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. ... Zadanie jest współfinansowane przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach poddziałania ,,Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestycje w energię odnawialną i w oszczędzanie energii w ramach działania ,,Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich objętych Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w oparciu o umowę nr z dnia 25 sierpnia 2016 r. zawartą z Samorządem Województwa.

Inwestycja polega na przebudowie drogi gminnej na odcinku 174 metrów wraz z budową nowego mostu stanowiącego obiekt inżynieryjny zlokalizowany w planowanym do przebudowy odcinku tej drogi. Zakres rzeczowo-finansowy zadania obejmuje:

1. przygotowanie dokumentacji technicznej,
2. roboty związane z budową drogi (roboty przygotowawcze, roboty ziemne, odwodnienie korpusu drogowego, podbudowy, nawierzchnie, roboty wykończeniowe, urządzenie bezpieczeństwa ruchu, elementy ulic),
3. roboty związane z budową mostu (fundamentowanie, zbrojenie, beton, konstrukcje stalowe, izolacje, odwodnienie, urządzenia dylatacyjne, elementy zabezpieczające, inne roboty budowlane),
4. nadzór inwestorski.

Wydatki kwalifikowalne według aktualnego załącznika nr 1 do umowy (zestawienia rzeczowo-finansowego) wynoszą 2.774.351,06 zł, w tym dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich to 1.765.319,00 zł, zaś podatek od towarów i usług (VAT) po stronie wydatków kwalifikowalnych to 518.781,09 zł. Zadanie będzie realizowane przez Gminę do 31 grudnia 2016 roku.

Wśród wydatków kwalifikowalnych jest koszt sporządzania dokumentacji technicznej, będący częścią kosztów ogólnych zadania. Koszt ten został poniesiony w 2014 r. w kwocie 39.360,00 zł brutto.

Na 2017 rok planowane jest poniesienie kosztu przebudowy drogi w łącznej kwocie kosztów kwalifikowalnych 2.710.514,06 zł (roboty związane z budową drogi i roboty związane z budową mostu) oraz poniesienie kosztu nadzoru inwestorskiego w kwocie kosztów kwalifikowalnych 24.477,00 zł

Inwestycja polegająca na przebudowie odcinka drogi gminnej nr wraz z budową nowego mostu realizowana jest w ramach zadań własnych Gminy. Droga stanowi własność Gminy i jest obiektem ogólnodostępnym. Wydatki poniesione na ww. inwestycję nie będą służyły sprzedaży opodatkowanej.

Gmina jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz figuruje w ewidencji płatników podatku VAT. Realizując jednak powyższe zadanie nie może odzyskać w żaden sposób poniesionego kosztu VAT w związku z brzmieniem art. 86 ust. 1 oraz art. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej opisanym zaistniałym stanie faktycznym i w opisanym zdarzeniu przyszłym Gmina jako podatnik VAT oraz podmiot figurujący w ewidencji płatników podatku VAT jest i będzie uprawniona od odliczenia podatku naliczonego (VAT) wynikającego z kosztów poniesionych przez Gminę w związku z realizacją zadania inwestycyjnego?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, ponieważ droga, która będzie podlegała przebudowie w ramach realizowanej inwestycji nie będzie wykorzystywana do wykonywania czynności podatkowych. Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług, a Gmina w związku z opisaną wyżej inwestycją nie będzie pobierała żadnych opłat od użytkowników drogi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z treści wskazanego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć można więc podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest konieczność określenia wysokości podatku należnego. Zasada ta wyklucza wobec tego możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w sytuacji ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług oraz niepodlegających temu podatkowi.

Rozdział 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. poz. 1656, z późn. zm.) normuje przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że warunek, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług nie jest/nie będzie spełniony, gdyż poniesione wydatki w ramach projektu nie są/nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi. W konsekwencji Gminie nie przysługuje/nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Nie przysługuje/nie będzie przysługiwało również prawo do zwrotu podatku naliczonego, bowiem dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi/ nie będzie stanowić środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Jednocześnie informuje się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii kwalifikowalności podatku od towarów i usług, gdyż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy