Podatek od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki zespołu składników majątkowych. - Interpretacja - 3063-ILPP1-1.4512.70.2016.2.OA

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 07.11.2016, sygn. 3063-ILPP1-1.4512.70.2016.2.OA, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki zespołu składników majątkowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 14 września 2016 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 14 września 2016 r., data wpływu do biura KIP w Lesznie 19 września 2016 r.) uzupełnionym pismami z 31 października 2016 r. (data wpływu 31 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki zespołu składników majątkowych jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki zespołu składników majątkowych. Dnia 31 października 2016 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz oświadczenie zgodnie z treścią art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, a także sprostowanie podstawy prawnej dotyczącej przywołanego w opisie sprawy kodeksu pracy.

We wniosku przedstawiono następujący zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawcą jest jednostka samorządu terytorialnego (dalej Gmina). Prowadzi w niewielkim zakresie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Jest czynnym podatnikiem VAT. Przeważającą działalnością jest świadczenie usług administracyjnych niepodlegających ustawie o podatku od towarów i usług.

W strukturze organizacyjnej Gminy figuruje jednostka budżetowa Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej GOSiR). GOSiR jest czynnym podatnikiem podatku VAT, świadczy odpłatne usługi objęte ustawą o podatku od towarów i usług np. udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wynajmu pomieszczeń i terenów.

Wśród zadań statutowych GOSiR wymienia się między innymi: propagowanie działalności w zakresie upowszechniania sportu, turystyki i rekreacji; tworzenie warunków do uprawiania sportu i rekreacji; rozwijanie usług w zakresie kultury fizycznej; udostępnianie bazy rekreacyjno-sportowej, utrzymanie zieleni publicznej i terenów parkowych.

Gmina, z dniem 31 grudnia 2016 r. zamierza zlikwidować jednostkę budżetową GOSiR (nastąpi to po podjęciu stosownej uchwały przez Radę Miejską), a zespół aktywów i pasywów zinwentaryzowanych w procesie likwidacji oraz dodatkowe aktywa, tj. nieruchomość (działka nr 795/2 przy ul. X) zabudowaną halą sportową wraz z wyposażeniem ujętymi w ewidencji księgowej Urzędu Miejskiego X w formie aportu jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa wnieść do A Sp. z o.o. (dalej A Sp. z o.o.). Gmina jest jedynym udziałowcem spółki A Sp. z o.o. w zamian za udziały. Wraz z aportem ZCP zostaną wniesione do A Sp. z o.o. również prawa i obowiązki wynikające z umów, których stroną była jednostka budżetowa GOSiR. A Sp. z o.o. zatrudni również pracowników będących obecnie pracownikami GOSiR-u.

Wnoszona aportem zorganizowana część przedsiębiorstwa spełnia warunki określone w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że jego zdaniem, jednostka budżetowa: Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji (GOSiR) wraz z nieruchomością - działka 795/2- zabudowaną halą sportową spełnia wymogi definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016., poz. 710, z późn. zm.).

Podstawową działalność GOSiR stanowi zapewnienie właściwej eksploatacji i konserwacji obiektów sportowych i rekreacyjnych, współpraca z placówkami oświatowymi oraz innymi instytucjami w zakresie realizacji procesu wychowania fizycznego. Dodatkowo działalność jednostki obejmuje udostępnianie obiektów sportowych i rekreacyjnych (hale sportowe, boiska, korty tenisowe, stadion lekkoatletyczny), organizowanie zleconych imprez, świadczenie różnych usług dla ludności w zakresie sportu na podstawie umowy najmu obiektu.

Gmina zamierza zlikwidować GOSiR działający w formie jednostki budżetowej. Przekazać, składniki majątku GOSiR oraz Gminy halę sportową użytkowaną przez GOSiR (pozostała infrastruktura ze względu na różne źródła dofinansowania w chwili obecnej nie może być przedmiotem aportu, jedynie najmu lub dzierżawy) oraz pracowników realizujących dotychczasowe zadania, w formie aportu jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa do spółki z o.o., której udziałowcem w 100% jest Gmina.

Reasumując, zlikwidowany zostanie GOSiR działający w formie jednostki budżetowej a dotychczasową działalność prowadzić będzie spółka, przy zaangażowaniu składników majątku otrzymanych w formie aportu oraz pracowników, którzy staną się pracownikami spółki na mocy art. 23 z indeksem górnym 1 Kodeksu pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy zespół składników majątkowych będący przedmiotem aportu spełnia wymogi definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa gdyż przemawiają za tym następujące argumenty:

  1. jest jednostką organizacyjną Gminy, działającą na wydzielonym majątku administruje i zarządza w imieniu Gminy infrastrukturą, którą Gmina wybudowała i przekazała do użytkowania w formie bezumownej, swoje wydatki pokrywa środkami otrzymanymi z budżetu Gminy, a pozyskane dochody z tytułu świadczonych usług odprowadza na rachunek Gminy. GOSiR wykonuje zadania przy użyciu wyposażenia i sprzętu ujętego w ewidencji księgowej własnej oraz w ewidencji księgowej Urzędu (środki transportu, kosiarki, ciągniki, maszyny czyszczące-przekazane również bezumownie);
  2. posiada statut, który określa przedmiot działalności, REGON, NIP;
  3. jest tak samo jak Gmina podatnikiem podatku VAT i prowadzi działalność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów usług;
  4. prowadzi odrębne księgi rachunkowe i jest możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów, również należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie wyniku finansowego. Do dnia 30 września 2016 r. hala sportowa posadowiona na działce 795/2 wygenerowała przychody na poziomie 80.836,69 zł, a koszty bezpośrednie wyniosły 158.905,27 zł. Obiekt komercyjnie wynajmowany jest od poniedziałku do piątku w godzinach 16-23 oraz w weekendy. W tygodniu do godziny 16.00 z obiektu korzystają szkoły nieodpłatnie. Przewiduje się, że z chwilą wprowadzenia aportem hali sportowej do A, obiekt przeznaczony będzie do świadczenia wyłącznie usług odpłatnych;
  5. składniki materialne i niematerialne pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów;
  6. charakteryzuje ją odrębność organizacyjna.

Pomimo, że zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych nie zawiera praw do majątku, może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie wykonujące postawione przed nim zadania, spełnia pojęcie przedsiębiorstwa określonego w kodeksie cywilnym. Nawet brak jakiegokolwiek tytułu prawnego do majątku nie może stanowić uzasadnienia do uznania, iż zorganizowana masa majątkowa nie ma przymiotu przedsiębiorstwa. Stanowisko takie zostało zaprezentowane w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie sygnatura I SA/Kr 332/10.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, iż można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Zostały zachowane funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Zdaniem Gminy, GOSiR działający obecnie w formie jednostki budżetowej można uznać za przedsiębiorstwo a planowany aport składników majątkowych do spółki, w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku VAT wyłączony będzie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wniesienia w drodze aportu do A Sp. z o.o. połączonego zespołu aktywów i pasywów (ZCP), aport podlegał będzie opodatkowaniu w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, wniesienie wskazanego zespołu aktywów i pasywów jako ZCP w formie aportu do spółki A Sp. z o.o. nie podlega ustawie o podatku od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1.

Uzasadnienie:

Ustawa o VAT w art. 6 wymienia zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa jako czynność, do której nie stosuje się jej przepisów.

Działającą jednostkę budżetową cechują między innymi: indywidualna nazwa, wyodrębnienie finansowe, własność ruchomości, materiałów, prawa rzeczowe, prawa wynikające z umów najmu, wierzytelności, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności. Wszystko to czyni ją organizacyjnie wyodrębnionym podmiotem w ramach struktury organizacyjnej Gminy. Zinwentaryzowany w procesie likwidacyjnym zespół składników materialnych i niematerialnych, zasilony wyodrębnioną administracyjnie zabudowaną nieruchomością w postaci hali sportowej, której właścicielem jest Gmina Siechnice spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartą w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT i może posłużyć do prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
  2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
  3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
  4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawcą jest jednostka samorządu terytorialnego. Prowadzi w niewielkim zakresie działalność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Jest czynnym podatnikiem VAT. Przeważającą działalnością jest świadczenie usług administracyjnych niepodlegających ustawie o podatku od towarów i usług. W strukturze organizacyjnej Gminy figuruje jednostka budżetowa Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji (dalej GOSiR). GOSiR jest czynnym podatnikiem podatku VAT, świadczy odpłatne usługi objęte ustawą o podatku od towarów i usług np. udostępnianie obiektów sportowych na zasadzie wynajmu pomieszczeń i terenów. Wśród zadań statutowych GOSiR wymienia się między innymi: propagowanie działalności w zakresie upowszechniania sportu, turystyki i rekreacji; tworzenie warunków do uprawiania sportu i rekreacji; rozwijanie usług w zakresie kultury fizycznej; udostępnianie bazy rekreacyjno-sportowej, utrzymanie zieleni publicznej i terenów parkowych.

Gmina, z dniem 31 grudnia 2016 r. zamierza zlikwidować jednostkę budżetową GOSiR (nastąpi to po podjęciu stosownej uchwały przez Radę Miejską), a zespół aktywów i pasywów zinwentaryzowanych w procesie likwidacji oraz dodatkowe aktywa, tj. nieruchomość (działka nr 795/2 przy ul. X) zabudowaną halą sportową wraz z wyposażeniem ujętymi w ewidencji księgowej Urzędu Miejskiego x w formie aportu jako zorganizowaną część przedsiębiorstwa wnieść do A Sp. z o.o. (dalej A Sp. z o.o.). Gmina jest jedynym udziałowcem spółki A Sp. z o.o. w zamian za udziały. Wraz z aportem ZCP zostaną wniesione do A Sp. z o.o. również prawa i obowiązki wynikające z umów, których stroną była jednostka budżetowa GOSiR. A Sp. z o.o. zatrudni również pracowników będących obecnie pracownikami GOSiR-u. Wnoszona aportem zorganizowana część przedsiębiorstwa spełnia warunki określone w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca potwierdził, że jego zdaniem, jednostka budżetowa: Gminny Ośrodek Sportu i Rekreacji (GOSiR) wraz z nieruchomością - działka 795/2- zabudowaną halą sportową spełnia wymogi definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016., poz. 710, z późn. zm.).

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że z treści wniosku wynika, iż zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) mających być przedmiotem aportu posiada cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, i jako całość stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a czynność jego zbycia (aportu) przez Gminę będzie wyłączona z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ww. ustawy.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (sformułowanego pytania w kontekście własnego stanowiska) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone w wydanej interpretacji.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy, zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu