Temat interpretacji

Interpretacja przepisów prawa podatkowego dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w związku z udzielaniem rabatów pośrednich, sposobu ich udokumentowania oraz terminu obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2016 r. (data wpływu 10 stycznia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w związku z udzielaniem rabatów pośrednich, sposobu ich udokumentowania oraz terminu obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2017 r., wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w związku z udzielaniem rabatów pośrednich, sposobu ich udokumentowania oraz terminu obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Z. .. S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest osobą prawną, prowadzącą księgi rachunkowe na podstawie przepisów o rachunkowości, zaś z uwagi na prowadzoną działalność gospodarczą podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji i sprzedaży m.in. leków, wyrobów medycznych, suplementów diety i żywności specjalnego przeznaczenia (dalej: Towary). Wnioskodawca dokonuje dostaw Towarów na rzecz hurtowni farmaceutycznych (dalej: Hurtownie), te zaś odprzedają je na rzecz aptek, jako sprzedawców detalicznych (dalej: Apteki). Dostawy Towarów przez Spółkę na rzecz Hurtowni podlegają opodatkowaniu VAT, przy czym Towary sprzedawane przez Wnioskodawcę na rzecz Hurtowni są tożsame z Towarami, które są następnie sprzedawane przez Hurtownie na rzecz Aptek.

Spółka planuje wprowadzić nowy program promocyjny, mający na celu zwiększenie wolumenu sprzedaży Towarów. Program ten zakładać będzie stymulowanie zakupów określonych Towarów przez Apteki poprzez stworzenie systemu zachęt, z których głównym będą premie pieniężne wypłacane przez Spółkę bezpośrednio na rzecz Aptek w związku z nabyciem Towarów. W szczególności, założenia programu obejmują:

• ogłoszenie programu wśród Aptek będzie on zakładał przyznanie na rzecz Apteki określonego poziomu premii w zależności od poziomu zakupów Towarów Spółki, dokonanych przez Aptekę w danym okresie rozliczeniowym,
• po zakończeniu każdego okresu rozliczeniowego, wyspecjalizowany podmiot zgromadzi na zlecenie Spółki dane o zakupach Towarów dokonanych przez Apteki (gromadzenie danych w tym zakresie mogą też wykonywać pracownicy Spółki),
• w przypadku zrealizowania w danym okresie rozliczeniowym odpowiedniego poziomu zakupów Towarów przez Aptekę (która nabywać je będzie bezpośrednio od Hurtowni), Spółka przyzna i wypłaci na rzecz Apteki premię pieniężną.

Każdorazowo Apteka dokonywać będzie zakupów Towarów od Hurtowni, na rzecz których dostawę Towarów realizować będzie Spółka, stąd też premia będzie miała charakter rabatu pośredniego. Przyznanie tego rabatu pieniężnego zostanie udokumentowane przez Spółkę uznaniową notą księgową. W treści noty księgowej (bądź w załączniku do niej) kwota brutto udzielonego rabatu pośredniego zostanie podzielona na równowartość kwoty netto oraz kwoty podatku VAT, zawartej w przyznanej premii.

Wystawione przez Spółkę noty uznaniowe będą przesyłane do Aptek uprawnionych do uzyskania rabatu, przy czym w praktyce możliwa będzie sytuacja, w której wystawienie noty księgowej dokumentującej przyznanie rabatu i faktyczna wypłata jego kwoty nastąpią w różnych okresach rozliczeniowych (w praktyce wystawienie noty wyprzedzać będzie wypłatę rabatu).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w zaprezentowanych okolicznościach Spółka będzie uprawniona by obniżyć podstawę opodatkowania i kwotę należnego podatku VAT w związku z udzielaniem rabatów pośrednich na rzecz Aptek?
2. Czy Spółka będzie uprawniona by udokumentować udzielenie rabatu pośredniego notą księgową, o której mowa w opisie zdarzenia przyszłego, i obniżyć podstawę opodatkowania oraz kwotę należnego podatku VAT na podstawie wystawionej noty?
3. Za który okres rozliczeniowy Spółka powinna obniżyć podstawę opodatkowania i kwotę podatku należnego z tytułu udzielenia rabatu pośredniego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko i uzasadnienie do pytania nr 1

W ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty należnego podatku VAT w związku z udzielaniem rabatów pośrednich.

Jak bowiem wynika z art. 29a ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., dalej: ustawa o VAT), podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Analizując powyższy przepis należy, po pierwsze, przypomnieć podstawową zasadę leżącą u podstaw systemu podatku VAT, tj. zasadę jego neutralności dla przedsiębiorcy. Podatek VAT, jako podatek konsumpcyjny, winien być ponoszony przez konsumenta końcowego. Jednocześnie winien on być całkowicie neutralny w odniesieniu do podatników uczestniczących w procesie produkcji i dystrybucji towaru, niezależnie od liczby przeprowadzonych operacji przed sprzedażą na rzecz konsumenta ostatecznego. Z zasady neutralności podatku VAT należy zaś wywieść dwa podstawowe wnioski dla podstawy opodatkowania:

• co do zasady, opodatkowanie konsumpcji podatkiem VAT oznacza, że kwota podatku VAT należnego z tytułu tej konsumpcji musi być ściśle skorelowana z kwotą płaconą przez konsumenta (nabywcę);
• podstawa opodatkowania nie może przekraczać wynagrodzenia faktycznie należnego bądź zapłaconego przez konsumenta (nabywcę).

Z tej perspektywy, przepis art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie w jakim odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę, musi być interpretowany jako oznaczający, że podstawą opodatkowania jest wyłącznie to, co stanowi zapłatę za dane świadczenie. Podstawa opodatkowania po stronie dostawcy nie może więc zawierać kwot, które nie są dostawcy należne bądź ich nie otrzymał, w tym także tych, które wypłacił w formie rabatów. Możliwość obniżenia podstawy opodatkowania VAT o kwotę udzielonego przez dostawcę towarów rabatu pośredniego wynika więc wprost z zasady neutralności podatku VAT gdyby podatnik, w tym Spółka, nie mógł obniżyć podstawy opodatkowania wypłacając taki rabat bezpośrednio kolejnemu nabywcy w łańcuchu dostaw, poniósłby ekonomiczny ciężar podatku w części dotyczącej udzielonego rabatu.

Jak również wynika z analizowanego przepisu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, dla określenia podstawy opodatkowania nie ma znaczenia źródło, z jakiego dostawca towaru lub usługi otrzymuje zapłatę. Istotne jest jedynie, aby związek otrzymanej kwoty z daną czynnością opodatkowaną był wystarczająco bezpośredni i ścisły. Odnosząc się natomiast do przepisu art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, stanowi on, że podstawę opodatkowania obniża się m.in. o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen, do których zaliczane są również rabaty.

Biorąc pod uwagę, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, za podstawę opodatkowania VAT należy przyjąć wyłącznie kwotę należnej dostawcy zapłaty (bądź faktycznie otrzymanej), należy uznać, że ust. 10 art. 29a ustawy o VAT doprecyzowuje jedynie regulację ust. 1. Skoro bowiem podstawa opodatkowania obejmuje jedynie to, co stanowi zapłatę, to w przypadku następczego obniżenia należnej kwoty, musi dojść do obniżenia podstawy opodatkowania. Art. 29a ust. 10 ustawy o VAT jedynie zasadę tę dodatkowo potwierdza.

Skoro natomiast z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT nie jest istotne, od kogo dostawca otrzymuje zapłatę, nie ma również znaczenia, na czyją rzecz wypłacany jest rabat, tak długo jednak, jak rabat ten pozostaje w ścisłym związku z pierwotną dostawą towaru. Wykładnię tę wspiera treść powołanego art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, który posługuje się ogólnymi pojęciami opustów i obniżek cen, nie wskazując jednoznacznie, że taki opust czy obniżka musi być przekazany bezpośredniemu nabywcy towaru bądź usługi.

Problem rabatów pośrednich był przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał), który w wyroku z 24 października 1996 r. w sprawie C-317/94 Elida Gibbs stwierdził, że podstawą opodatkowania dla producenta towaru musi być kwota odpowiadająca cenie, po jakiej sprzedał on towary hurtownikom lub detalistom, pomniejszona o wartość rabatów, które wypłacone zostały ostatecznym nabywcom towarów. Stanowisko to zostało w pełni potwierdzone w wyroku Trybunału z 12 października 2002 r. w sprawie C-427/98 Komisja Europejska przeciwko Republice Federalnej Niemiec. Podkreślenia wymaga przy tym, że podstawową zasadą, do której Trybunał odniósł się w obu powołanych wyrokach była właśnie zasada neutralności podatku VAT w obu tych wyrokach Trybunał wskazał, że naruszeniem tej zasady byłoby odmówienie dostawcy prawa do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania o kwoty wypłaconych rabatów pośrednich. Prowadziłoby to bowiem do uiszczenia przez dostawcę podatku VAT od kwoty wyższej niż faktycznie należna z tytułu dokonanej przez niego dostawy.

Podejście Trybunału do kwestii rabatów pośrednich znalazło swoje pełne odzwierciedlenie w orzecznictwie polskich sądów administracyjnych. Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 13 kwietnia 2010 r. (sygn. I FSK 600/09), Przepis art. 29 ust. 4 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. w brzmieniu obowiązującym do 30 listopada 2008 r.) należy interpretować w ten sposób, że udzielenie przez podatnika rabatu cenowego, nie bezpośredniemu jego kontrahentowi, lecz kolejnemu odbiorcy w łańcuchu dystrybucji jego towaru, stanowi dla tego podatnika podstawę do obniżenia swojego obrotu o kwotę udzielonego rabatu, jeżeli jest on udokumentowany dowodem księgowym w rozumieniu przepisów ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. Nr 152, poz. 1223 ze zm.), np. notą księgową.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacjach z 14 września 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-435/16-2/MS) oraz z 18 października 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-512/16-2/LSz) stwierdził, że Wnioskodawca będzie uprawniony do odpowiedniego obniżenia (o wartość rabatu udzielonego aptece) podstawy opodatkowania VAT oraz VAT należnego z tytułu sprzedaży towarów Wnioskodawcy. Kwota rabatu winna być uznana za kwotę brutto, która zawiera w sobie kwotę podatku VAT należnego.

Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 3 sierpnia 2016 r. (sygn. IPPP2/4512-488/16-2/MT), w której potwierdził stanowisko podatnika, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w związku z przyznawaniem bonusów/rabatów pośrednich nabywcom. Zasadność takiego stanowiska potwierdzają również następujące interpretacje indywidualne:

interpretacja DIS w Poznaniu z 15 grudnia 2015 r., sygn. ILPP1/4512-1-697/15-2/MK,

interpretacja DIS w Warszawie z 3 listopada 2015 r., sygn. IPPP2/4512-775/15-2/MJ,

interpretacja DIS w Warszawie z 16 października 2015 r., sygn. IPPP3/4512-711/15-2/IG,

interpretacja DIS w Warszawie z 18 września 2015 r., sygn. IPPP1/4512-647/15-2/JL,

interpretacja DIS w Warszawie z 30 września 2014 r., sygn. IPPP1/443-793/14-2/KC.

Wszystkie wskazane interpretacje organów podatkowych dotyczyły sytuacji, w których podatnicy udzielali rabatów na rzecz kolejnych nabywców w łańcuchu dostaw, niebędących bezpośrednimi kontrahentami podatnika (tj. rabatów o pośrednim charakterze).

Podsumowując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, iż w związku z udzieleniem i wypłatą na rzecz Aptek rabatów pośrednich, będzie uprawniona by stosownie obniżyć podstawę opodatkowania oraz należny podatek VAT.

Stanowisko i uzasadnienie do pytania nr 2

W ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz kwoty należnego podatku w oparciu o wystawioną przez siebie uznaniową notę księgową. Spółka nie będzie zobowiązana do wystawienia faktury korygującej, a w celu obniżenia podstawy opodatkowania nie będzie zobowiązana stosować procedury określonej w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, tj. nie będzie zobowiązana by posiadać potwierdzenia odbioru dokumentu korygującego przez Aptekę.

Ustawa o VAT, jak również inne przepisy prawa nie określają procedury korygowania podatku należnego w przypadku udzielenia rabatu pośredniego. W szczególności nie może mieć zastosowania procedura określona w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT. Procedura ta odnosi się bowiem wyłącznie do obniżenia podstawy opodatkowania VAT w oparciu o faktury korygujące. Tymczasem, w przypadku rabatu pośredniego nie jest możliwe wystawienie korekty faktury, ponieważ udzielenie rabatu nie następuje w relacji pomiędzy Spółką a bezpośrednim nabywcą towarów, która pierwotnie została udokumentowana fakturą. To nie na rzecz bezpośredniego nabywcy Spółka zwraca część otrzymanej ceny Towarów, a tym samym nie może skorygować wystawionej uprzednio faktury, ponieważ cena sprzedaży Towarów w relacji z bezpośrednim nabywcą nie ulega pomniejszeniu.

Ze względu na brak przepisów regulujących zasady dokumentowania udzielonych rabatów pośrednich, należy uznać, że ustawodawca pozostawił podatnikom pełną dowolność w omawianym zakresie. Zdaniem Spółki, ze względu na fakt prowadzenia przez nią ksiąg rachunkowych, najbardziej właściwą formą udokumentowania rabatu pośredniego będzie uznaniowa nota księgowa, wystawiana na podstawie przepisów o rachunkowości.

Podkreślenia wymaga, że ustawodawca w ustawie o VAT nie uzależnił prawa do dokonania korekty podatku należnego od dodatkowych warunków, takich jak np. otrzymanie potwierdzenia doręczenia noty księgowej do nabywcy. Żadne przepisy nie sprzeciwiają się również wyodrębnieniu kwoty VAT na nocie księgowej (lub załączniku do niej); przeciwnie, wyodrębnienie takie powinno zostać dokonane w celu prawidłowego obniżenia podatku VAT należnego przez dostawcę (Spółkę), ale też w celu prawidłowego obniżenia podatku naliczonego przez nabywcę otrzymującego taki rabat (tu: Aptekę).

Powyższe stanowisko co do zasad dokumentowania rabatów pośrednich, wobec braku możliwości wystawienia faktur korygujących, potwierdził NSA w zaprezentowanym wcześniej wyroku z 13 kwietnia 2010 r. (sygn. I FSK 600/09). W szczególności, jak stwierdził NSA, chybione jest stanowisko, iż udzielenie rabatu może zostać udokumentowane jedynie fakturą korygującą, gdyż w okolicznościach takich jak przedstawione w niniejszej sprawie, gdy rabat udzielany nie jest bezpośredniemu kontrahentowi nabywcy, nic nie stoi na przeszkodzie, aby został on udokumentowany innym dokumentem, np. notą księgową.

Stanowisko Spółki potwierdzają także interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydane przykładowo przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, który w interpretacji z 15 grudnia 2015 r. (sygn. ILPP1/4512-1-697/15-2/MK) stwierdził, że Jeżeli rabat został przyznany przez podatnika stojącego na początku łańcucha dostaw ostatecznemu odbiorcy, nie zaś przez podmioty transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie będą mogły wystawiać lub przyjmować faktur korygujących, bowiem w transakcjach przez nie wykonywanych nie dojdzie do zmiany ceny. Nie będzie również możliwe wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy (...) przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak żadne przepisy nie wskazują, że nie może nim być np. nota rabatowa (księgowa).

Podobnie, we wspomnianych wcześniej interpretacjach z 14 września 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-435/16-2/MS) i z 18 października 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-512/16-2/LSz) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że Dokumentem właściwym do udokumentowania rabatów będzie nota zawierająca odpowiednie elementy dokumentu księgowego w myśl ustawy o rachunkowości, wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz danej apteki. Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT oraz podatku VAT należnego z momentem udzielenia (wypłaty na rzecz apteki rabatu), udokumentowanego wystawioną przez Wnioskodawcę notą.

Wobec powyższego, zdaniem Spółki, będzie ona uprawniona by udokumentować udzielenie rabatu pośredniego i obniżyć podstawę opodatkowania VAT na podstawie uznaniowej noty księgowej.

Stanowisko i uzasadnienie do pytania nr 3

W ocenie Spółki, będzie ona uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty należnego podatku VAT za okres, w którym rabat pośredni został faktycznie udzielony Aptece, tj. wypłacony na jej rzecz.

Przepisy powszechnie obowiązującego prawa, w tym w szczególności ustawy o VAT, nie określają momentu, w którym obniżenie podstawy opodatkowania VAT z uwagi na udzielenie rabatu pośredniego powinno zostać dokonane. Przy tym, jak już Spółka wskazała, procedura określona w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT nie może znaleźć zastosowania, ponieważ została ona przewidziana wyłącznie dla faktur korygujących, które w analizowanej sytuacji nie mogą być wystawione.

Wobec braku możliwości zastosowania procedury przewidzianej w art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, zdaniem Spółki dla obniżenia podstawy opodatkowania VAT zasadnicze znaczenie powinien mieć moment, w którym wykreowana została podstawa do dokonania korekty, tj. moment faktycznej wypłaty rabatu pośredniego. To bowiem w tym momencie podstawa opodatkowania VAT w postaci kwoty otrzymanej przez Spółkę zapłaty ulega faktycznemu pomniejszeniu. Samo udokumentowanie udzielenia rabatu pośredniego za pomocą noty księgowej nie ma przy tym znaczenia dla faktu istnienia tej podstawy. Wystawienie noty księgowej stanowi obowiązek o charakterze dokumentacyjnym, który nie wpływa jednak na moment, w którym podstawa opodatkowania VAT powinna zostać obniżona. Stąd też wystawienie noty księgowej w późniejszym bądź wcześniejszym okresie rozliczeniowym względem okresu, w którym dochodzi do wypłaty rabatu na rzecz Apteki, nie wpłynie na moment rozliczenia udzielonego rabatu.

Taką interpretację przyjmują również organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 17 kwietnia 2014 r. (sygn. IPPP2/443-87/14-4/DG) uznał, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym faktycznie zostaną przekazane Sprzedawcom kwoty udzielonych rabatów pieniężnych.

Podobnie, w interpretacji z 24 września 2014 r. (sygn. IPPP3/443-837/14-3/ISZ) ten sam organ stwierdził, że Spółka nabędzie prawo do obniżenia podstawy opodatkowania w rozliczeniu za okres, w którym faktycznie zostanie zapłacony na rzecz Nabywcy Finalnego rabat pieniężny, tj. w momencie dokonania faktycznej wypłaty udzielonego rabatu Nabywcy Finalnemu (w dacie dokonania transferu środków pieniężnych na konto Nabywcy Finalnego).

Stanowisko Spółki potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w powołanych już interpretacjach z 14 września 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-435/16-2/MS) i z 18 października 2016 r. (sygn. IBPP1/4512-512/16-2/LSZ), stwierdzając, że Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania dla potrzeb VAT oraz podatku VAT należnego z momentem udzielenia (wypłaty na rzecz apteki rabatu), udokumentowanego wystawioną przez Wnioskodawcę notą.

Mając powyższe na uwadze, Spółka uważa, że będzie uprawniona by stosownie do wypłaconych kwot rabatów obniżyć podstawę opodatkowania i kwotę należnego VAT za okres, w którym rabaty te zostaną faktycznie udzielone, tj. wypłacone.

W świetle powyższego Spółka wnosi o uznanie jej stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. organ informuje, iż niniejsza interpretacja indywidualna została wydana przy założeniu, że przyznanie premii w programie promocyjnym uwarunkowane będzie wyłącznie osiągnięciem przez Aptekę określonego poziomu zakupów towarów Wnioskodawcy w danym okresie rozliczeniowym, tym samym udzielenie rabatów nie będzie uwarunkowane wykonywaniem przez Aptekę na rzecz Wnioskodawcy innych czynności niż zakupy oferowanych przez Wnioskodawcę towarów.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej