Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT .

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 stycznia 2017 r. (data wpływu 20 stycznia 2017 r.), uzupełnionym pismem z 30 stycznia 2017 r. (data wpływu 6 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2017 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT. Wniosek uzupełniono dnia 6 lutego 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Gmina planuje w 2017 r. realizację zadania pn. Termomodernizacja budynku świetlicy wiejskiej. Inwestycja będzie polegała w szczególności na:

• rozbiórce istniejącego dachu,
• pokryciu budynku nowym dachem,
• dociepleniu ścian budynku,
• wymianie stolarki okiennej,
• dociepleniu cokołów,
• wymianie instalacji elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej i c.o.

Ponoszone w tym zakresie wydatki będą dokumentowane wystawionymi na Gminę przez wykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

W przedmiotowym budynku mieszczą się lokale udostępnione przez Gminę nieodpłatnie na rzecz gminnej instytucji kultury, tj. Gminnej Biblioteki Publicznej, lokale świetlicy wiejskiej, a także pomieszczenie udostępnione nieodpłatnie stowarzyszeniu A. Taki też sposób zagospodarowania przedmiotowego majątku Gmina przewiduje po zakończeniu realizacji inwestycji.

Stosownie do postanowień w szczególności zarządzenia Wójta Gminy z dnia () zmieniającego regulamin korzystania ze świetlic wiejskich Gminy oraz ich wyposażenia, lokale świetlicy wiejskiej służą do realizacji zadań własnych Gminy w ramach reżimu publicznoprawnego służą nieodpłatnie lokalnej społeczności, np. są przeznaczane na zebrania wiejskie, spotkania stowarzyszeń, organizowane są tam wybory.

Gmina podkreśla, że przedmiotowy budynek od 2017 r. wykorzystywany jest wyłącznie na cele realizacji zadań własnych w ramach reżimu publicznoprawnego.

Realizowany projekt należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 446).

Z uzupełnienia do wniosku z 30 stycznia 2017 r. wynika, że:

Pytanie nr 1

Czy Gminna Biblioteka Publiczna oraz A posiadają odrębną od Gminy podmiotowość prawną?

Odpowiedź Gminy:

Zarówno Gminna Biblioteka Publiczna, jak i A posiadają odrębną od Gminy podmiotowość prawną.

Pytanie nr 2

Czy Gminna Biblioteka Publiczna oraz A prowadzą działalność na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.)?

Odpowiedź Gminy:

Biblioteka, stanowiąca instytucję kultury, prowadzi działalność na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2012 r., poz. 406, z późn. zm.). Natomiast A nie prowadzi działalności na podstawie wskazanej ustawy. A nie jest bowiem instytucją kultury, lecz klubem sportowym działającym w formie stowarzyszenia, posiadającego osobowość prawną.

Pytanie nr 3

Czy najpóźniej na dzień 1 stycznia 2017 r. doszło do centralizacji Gminy z Gminną Biblioteką Publiczną oraz Gminy z A w świetle ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454)?

Odpowiedź Gminy:

Mając na uwadze przepisy ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), Gmina nie dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy z Biblioteką, ani Gminy z A, z uwagi na fakt, że Biblioteka oraz A nie są jednostkami budżetowymi ani zakładami budżetowymi Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej: ustawa o VAT, Dz. U. z 2016 r., poz. 710), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, że prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.;

• nabywcą towarów/usług jest podatnik VAT oraz
• nabywane towary/usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Gminy pierwsza ze wskazanych przesłanek nie zostanie spełniona, gdyż realizacja przedmiotowego zadania przez Gminę jest dokonywana w ramach reżimu publicznoprawnego i nie będzie związana z czynnościami wykonywanymi na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku również druga z powyższych przesłanek nie zostanie spełniona. Jak Gmina wskazała w opisie sprawy, przedmiotowy majątek bezpośrednio po oddaniu do użytkowania zostanie przeznaczony do nieodpłatnego korzystania przez lokalną społeczność. W związku z tym, zdaniem Gminy, przedmiotowy majątek nie będzie przez Gminę wykorzystywany do czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie bowiem z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, że świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

• użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
• nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Ponadto, w myśl art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Jak wskazała w opisie sprawy Gmina, realizacja przedmiotowego zadania należy do zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym.

Mając na względzie powyższy stan prawny oraz fakt, że przedmiotowy majątek będzie służył realizacji zadań własnych Gminy we wskazanym powyżej zakresie i będzie ogólnodostępny dla lokalnej społeczności, zdaniem Gminy, powyższe przesłanki zrównania czynności nieodpłatnych z odpłatnym świadczeniem usług nie zostaną spełnione. W konsekwencji, zdaniem Gminy, należy uznać, że przeznaczenie majątku wyłącznie do nieodpłatnego korzystania na gruncie VAT nie będzie stanowiło podlegającego opodatkowaniu VAT świadczenia usług.

Mając na uwadze powyższe, Gmina stoi na stanowisku, że jako Gmina w zakresie realizowanego zadania nie będzie działała jako podatnik VAT a poniesione przez Gminę wydatki inwestycyjne związane z przedmiotowym budynkiem nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT, Gmina nie będzie uprawniona do odliczenia VAT naliczonego od wydatków w ramach projektu. Stanowisko Gminy zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2014 r., sygn. IBPP3/443-788/14/EJ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że: Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia czyli sprzedażą generującą podatek należny. Analiza przedmiotowej sprawy, wskazuje, że związek taki nie występuje. Wnioskodawca jednoznacznie wskazał, że efekty projektu w postaci przeprowadzenia remontu i niezbędnej modernizacji oznakowania tras rowerowych oraz wyposażenia ścieżek w miejsca przystankowe, nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez Wnioskodawcę. Z uwagi zatem na spełnienie przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu.

Podobne stanowisko zostało wyrażone w interpretacji indywidualnej z dnia 16 maja 2014 r., sygn. ITPP2/443-255a/14/KT, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że: Analiza przedstawionych okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach wystawionych w związku z realizacją przedmiotowego projektu, na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ jak wskazano we wniosku nabyte towary i usługi oraz powstała infrastruktura turystyczna nie były i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie również w interpretacji Indywidualnej z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. IBPP3/4512-941/15/BJ wydanej w podobnej sprawie, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach wskazał, że: () w sytuacji gdy jak wyjaśniła Gmina przystępując do realizacji projektu wykorzystywała i zamierza nadal wykorzystywać przebudowany budynek przedszkola do działalności publicznoprawnej, a ponadto budynek przedszkola jest przeznaczony do realizacji jej zadań ustawowych wynikających z ustawy o systemie oświaty, to Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z jego przebudową.

Reasumując, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Jak wskazano powyżej, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Jednocześnie oceny, czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości, należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne, w myśl art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, obejmują sprawy: kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina planuje w 2017 r. realizację zadania pn. Termomodernizacja budynku świetlicy wiejskiej. Inwestycja będzie polegała w szczególności na:

• rozbiórce istniejącego dachu,
• pokryciu budynku nowym dachem,
• dociepleniu ścian budynku,
• wymianie stolarki okiennej,
• dociepleniu cokołów,
• wymianie instalacji elektrycznej, wodno-kanalizacyjnej i c.o.

Ponoszone w tym zakresie wydatki będą dokumentowane wystawionymi na Gminę przez wykonawców fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego.

W przedmiotowym budynku mieszczą się lokale udostępnione przez Gminę nieodpłatnie na rzecz gminnej instytucji kultury, tj. Gminnej Biblioteki Publicznej, lokale świetlicy wiejskiej, a także pomieszczenie udostępnione nieodpłatnie stowarzyszeniu A. Taki też sposób zagospodarowania przedmiotowego majątku Gmina przewiduje po zakończeniu realizacji inwestycji.

Stosownie do postanowień w szczególności zarządzenia Wójta Gminy z dnia 27 grudnia 2016 r. zmieniającego regulamin korzystania ze świetlic wiejskich Gminy oraz ich wyposażenia, lokale świetlicy wiejskiej służą do realizacji zadań własnych Gminy w ramach reżimu publicznoprawnego służą nieodpłatnie lokalnej społeczności, np. są przeznaczane na zebrania wiejskie, spotkania stowarzyszeń, organizowane są tam wybory. Gmina podkreśla, że przedmiotowy budynek od 2017 r. wykorzystywany jest wyłącznie na cele realizacji zadań własnych w ramach reżimu publicznoprawnego. Zarówno Gminna Biblioteka Publiczna, jak i A posiadają odrębną od Gminy podmiotowość prawną. Biblioteka, stanowiąca instytucję kultury, prowadzi działalność na podstawie art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Natomiast A nie prowadzi działalności na podstawie wskazanej ustawy. A nie jest bowiem instytucją kultury, lecz klubem sportowym działającym w formie stowarzyszenia, posiadającego osobowość prawną. Gmina nie dokonała centralizacji rozliczeń VAT Gminy z Biblioteką, ani Gminy z A, z uwagi na fakt, że Biblioteka oraz A nie są jednostkami budżetowymi ani zakładami budżetowymi Gminy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy będzie on miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, że zamiarem Gminy odnośnie realizacji przedmiotowej inwestycji jest przekazanie lokali mieszczących się w zmodernizowanym budynku (świetlicy wiejskiej) w nieodpłatne użytkowanie na rzecz Gminnej Biblioteki Publicznej oraz A. Natomiast pozostałe lokale świetlicy wiejskiej służą nieodpłatnie lokalnej społeczności, np. są przeznaczane na zebrania wiejskie, spotkania stowarzyszeń, organizowane są tam wybory. Gmina podkreśla, że przedmiotowy budynek od 2017 r. wykorzystywany jest wyłącznie na cele realizacji zadań własnych w ramach reżimu publicznoprawnego.

W świetle powołanych wyżej przepisów stwierdzić należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zatem czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych odrębnymi przepisami, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których gmina nie uzyskuje wpływów pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one realizowane przez gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy nie wynika, by Gmina zamierzała nabywać zakupione w ramach realizowanego projektu towary i usługi w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wynika natomiast, że Gmina realizuje zadania własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, a towary i usługi uzyskane w trakcie i po realizacji projektu nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z powyższym należy stwierdzić, że nieodpłatne świadczenie polegające na przekazaniu przez Wnioskodawcę lokali mieszczących się w zmodernizowanym budynku w bezpłatne używanie Gminnej Bibliotece Publicznej i A, realizowane będzie poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując tę czynność nie wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Także lokale świetlicy wiejskiej, które służą nieodpłatnie lokalnej społeczności nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, w związku z realizacją inwestycji pn.: Termomodernizacja budynku świetlicy wiejskiej, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie będzie działał jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją inwestycji nie będą służyły do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej