Zdaniem Zainteresowanych:

1. Przedmiotem Transakcji będą składniki majątkowe niestanowiące przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
2. Ograniczenie Transakcji do sprzedaży jednej, dwóch lub trzech nieruchomości w dowolnej konfiguracji, nie będzie stanowić zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 6 pkt 1 oraz art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.
3. Dostawa Nieruchomości w K. będzie podlegać opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (23%), biorąc pod uwagę, iż Wnioskodawca i V. złożą przed transakcją właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania tej transakcji.
4. Dostawa Nieruchomości w S. będzie podlegać opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (23%), biorąc pod uwagę, iż Wnioskodawca i V. złożą przed transakcją właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania tej transakcji.
5. Dostawa Nieruchomości w Ł. będzie podlegać opodatkowaniu VAT w całości według stawki podstawowej (23%), biorąc pod uwagę, iż Wnioskodawca i V. złożą przed transakcją właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania tej transakcji.
6. Dostawa Nieruchomości w G. w odniesieniu do budynku (nr 1) magazynowo biurowego, oraz budynku (nr 2) biurowego ze stacją transformatorową będzie podlegać w całości opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej (23%), biorąc pod uwagę, iż Spółka i V. złożą przed transakcją właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania tej transakcji. Dostawa budynku nr (3) Nowego Biura, podlegać będzie bezwarunkowemu opodatkowaniu VAT jako dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia. Dostawa budynku portierni oraz, budowli (ogrodzenia, placu, dróg, szlabanu, sieci elektrycznej i wodno - kanalizacyjnej) podlegać będzie zwolnieniu z VAT jeśli przy ich nabyciu nie przysługiwało Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz nie czyniła na te składniki majątku nakładów przekraczających 30% w okresie ostatnich 5 lat.
7. V. będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Wnioskodawcy faktury dokumentującej dostawę Nieruchomości w K., G., S. i Ł.

W zakresie pytania nr 1

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

(i) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

(ii) eksport towarów;

(iii) import towarów na terytorium kraju;

(iv) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

(v) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się m.in. przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W związku z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT stanowiącą, że na gruncie omawianej ustawy towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, zbycie Nieruchomości w K., S., Ł. i G. dokonywane przez Wnioskodawcę na rzecz V. w zamian za wynagrodzenie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT jako odpłatna dostawa towarów.

W świetle powyższego, Transakcja przedstawiona w niniejszym wniosku stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji, przedmiotowa Transakcja powinna, co do zasady, podlegać opodatkowaniu VAT według właściwej stawki VAT wynikającej z ustawy o VAT.

W szczególności, zdaniem V. i Wnioskodawcy, przedmiotem Transakcji nie będzie sprzedaż przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP), o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, które to czynności są wyłączone z zakresu opodatkowania VAT, Poniżej V. i Wnioskodawcy przedstawiają argumenty przemawiające za przyjętą przez siebie kwalifikacją omawianej Transakcji.

Przedmiot transakcji a przedsiębiorstwo

W opinii V. i Wnioskodawcy, omawianej Transakcji sprzedaży Nieruchomości w K., S., Ł. i G. nie można uznać za sprzedaż przedsiębiorstwa.

Przepisy ustawy o VAT nie definiują pojęcia przedsiębiorstwa dla celów tej ustawy. Zarówno jednak w doktrynie prawa podatkowego, jak i w orzecznictwie organów podatkowych (por. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 grudnia 2015 r., sygn. IPPP1/4512-1114/15-2/KR czy interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 5 kwietnia 2016 r., sygn. ILPP5/4512-1-4/16-4/WB) oraz orzecznictwie sądów administracyjnych (por. np. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 listopada 2006 r., sygn. I FSK 267/06 oraz z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1662/10) jest powszechnie akceptowane, że pojęcie przedsiębiorstwa powinno być rozumiane zgodnie z jego definicją zawartą w art. 55 (1) Kodeksu cywilnego.

Zgodnie z art. 55(1) Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z kolei w myśl art. 55(2) Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności albo z przepisów szczególnych. W konsekwencji sprzedaż przedsiębiorstwa (wyłączona z zakresu ustawy o VAT) ma miejsce jedynie wtedy, gdy wszystkie istotne wymienione w art. 55(1) Kodeksu cywilnego elementy (o ile występują w danym stanie faktycznym) zostaną przekazane nabywcy. W przeciwnym razie, jeżeli jakiekolwiek istotne składniki tworzące przedsiębiorstwo nie zostaną przeniesione na nabywcę, sprzedaży takiej nie należy postrzegać jako zbycia przedsiębiorstwa.

W tym kontekście warto zwrócić uwagę na wyrok WSA w Olsztynie z dnia 4 czerwca 2014 r., sygn. I SA/Ol 357/14, w którym sąd zaznaczył, że dla zbycia przedsiębiorstwa konieczne jest przeniesienie na nabywcę środków pozwalających na kontynuowanie realizowanej uprzednio w tym przedsiębiorstwie działalności gospodarczej. Za zbycie przedsiębiorstwa nie należy uznawać sprzedaży niektórych jego składników majątkowych, nawet jeśli stanowiły one znaczącą część jego wartości.

W przypadku omawianej Transakcji nie sposób twierdzić, iż Wnioskodawca w efekcie planowej Transakcji przeniesie na V. swoje przedsiębiorstwo, którego Podstawowa Działalność obejmuje wydawanie prasy regionalnej i świadczenie usług poligraficznych.

Mając na uwadze odmienny charakter przedsiębiorstw Wnioskodawca oraz V., w ramach Transakcji nie dojdzie do przeniesienia rzeczonego minimum środków wystarczających do samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie wydawnictw prasowych, poligrafii czy działalności internetowej.

W ramach Transakcji dojdzie jedynie do sprzedaży wybranych składników majątku, czyli Nieruchomości w K., S., Ł. i G. Transakcji co do zasady nie będzie towarzyszyć cesja praw i obowiązków z umów związanych z nieruchomościami (ubezpieczenie, ochrona, sprzątanie, dostawa mediów), choć w opinii Wnioskodawcy fakt przejścia tego rodzaju umów nie miałby znaczenia dla prawno-podatkowej oceny Transakcji jako dostawy towaru.

Transakcja nie obejmie sprzedaży kluczowych składników przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, o których mowa w art. 55(1) KC tj. np. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorcę, ksiąg rachunkowych, licencji na korzystanie z oprogramowania, tajemnicy przedsiębiorstwa itp.

Po Transakcji w Spółce pozostanie szereg istotnych składników przedsiębiorstwa, związanych z podstawową działalnością Spółki (działalność wydawniczo-poligraficzna) np. środki trwałe, w tym inne nieruchomości i szereg sprzętu komputerowo-drukarskiego, wartości niematerialne i prawne (w tym prawa do tytułów prasowych) w tym licencje, tajemnica przedsiębiorstwa oraz know-how, rachunki bankowe oraz księgi i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa przez Spółkę.

Tym samym, całość biznesu operacyjnego pozostanie w Spółce, która w oparciu o pozostały w niej majątek dalej będzie prowadziła działalność poligraficzno-wydawniczą.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Wnioskodawców Transakcja nie może być kwalifikowana jako sprzedaż przedsiębiorstwa Spółki na gruncie Ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie także m.in. w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 listopada 2015 r. (sygn, IBPP3/4512-733/15/SR), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 października 2015 r. (sygn. ILPP1/4512-1-544/15-3/HW), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 stycznia 2015 r. (sygn. IPPP1/443-1256/14-4/MPe), 16 października 2012 r. (sygn. IPPP2/443-879/12-4/BH), 8 sierpnia 2012 r. (sygn. IPPP2/443-611/12-2/BH). Szczególnie warto zwrócić też uwagę na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 marca 2016 r., sygn. IPPP3/4512-60/16-2/PC, w której Dyrektor potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskującego, że nabywana przez niego nieruchomość nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa zbywcy, gdyż (...) planowana transakcja nie obejmie istotnych składników majątkowych służących do prowadzenia działalności gospodarczej, o których stanowi art. 55(1) Kodeksu cywilnego. W szczególności, w wyniku transakcji Nabywca nie nabędzie całego szeregu praw, obowiązków, zobowiązań i należności z umów, których stroną jest Zbywca, a które związane są z prawidłowym funkcjonowaniem i obsługą Nieruchomości. Na skutek sprzedaży Nieruchomości nie zostaną przeniesione na Nabywcę środki pieniężne, umowy rachunków bankowych, zobowiązania kredytowe, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi rachunkowe i inne dokumenty Zbywcy. W konsekwencji, po dacie przedmiotowej sprzedaży w rękach Zbywcy pozostanie szereg aktywów oraz dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej należących obecnie do jego przedsiębiorstwa. Zatem nabyte składniki nie umożliwiają dalszego samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Jak wynika z wniosku po nabyciu od Zbywcy Nieruchomości Nabywca będzie prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie powierzchni w Nieruchomości przy wykorzystaniu własnych zasobów oraz zasadniczo na podstawie umów zawartych przez siebie z podmiotami trzecimi. W konsekwencji, opisany przedmiot transakcji nie może być uznany za przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55(1) Kodeksu cywilnego.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem V. i Wnioskodawcy, nie można uznać, że przedmiotem sprzedaży przedstawionej w niniejszym wniosku i objętej zakresem pytania będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu ustawy o VAT. W ocenie V. i Wnioskodawcy przedmiot Transakcji nie wyczerpuje bowiem przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa na gruncie prawa cywilnego, która jest również przyjmowana na gruncie ustawy o VAT.

Zbywana Nieruchomość jako ZCP

Zdaniem V. i Wnioskodawcy Transakcji sprzedaży Nieruchomości nie można również traktować jako dostawy ZCP.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, jako ZCP uważa się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą organów podatkowych (m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 sierpnia 2015 r., sygn. IBPP2/4512-510/15/ICz oraz z dnia 5 stycznia 2012 r., sygn. IBPP3/443-1122/11/AM, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 marca 2012 r., sygn. IPTPP2/443-850/11-2/PR) z powyższej definicji wynika, iż aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania) mógł zostać uznany za ZCP muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako ZCP, musi odznaczać się pełną odrębnością funkcjonalną, organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. Powyższe oznacza, że ZCP nie jest sumą poszczególnych aktywów i pasywów, przy pomocy, których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz musi stanowić pewien zorganizowany zespół tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa.

1. istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych

Doktryna prawa podatkowego wskazuje, że składniki materialne i niematerialne tworzą ZCP wówczas, gdy pozostają one we wzajemnych relacjach pozwalających na stwierdzenie, że mamy do czynienia z czymś więcej niż tylko z przypadkowym zbiorem elementów. Ponadto, jak podkreślane jest w indywidualnych interpretacjach podatkowych wydawanych przez organy podatkowe, składniki majątku muszą tworzyć zespół, a nie zbiór niepowiązanych ze sobą elementów. Oznacza to, że ZCP nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, który stanowi pewną całość. Powyższe stanowisko znalazło odzwierciedlenie m.in, w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 marca 2016 r., sygn. IPPP3/4512-60/16-2/PC, oraz z dnia 25 stycznia 2016 r,, sygn. IPPP1/4512-1162/15-3/IGo, a także interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 lipca 2013 r., sygn. ILPP1/443-378/13-2/JSK, oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 22 lipca 2014 r., sygn. IBPP1/443-474/14/AW.

W omawianym przypadku powyższy warunek nie jest spełniony, ponieważ trudno uznać, że Nieruchomości w K., S., Ł. i G. stanowią jakikolwiek zespół powiązanych ze sobą aktywów. Jak wskazano są one administrowane przez odrębne jednostki organizacyjne Wnioskodawcy (oddziały regionalne), do których to czynności angażowane są w poszczególnych lokalizacjach różne osoby fizyczne (ich zakres obowiązków wykracza ponad administrowanie nieruchomościami). Nie sposób zatem twierdzić, iż mamy w tym przypadku do czynienia z zespołem funkcjonalnie, organizacyjnie lub finansowo powiązanych aktywów.

W związku z tym należy uznać, że Nieruchomość w K., S., Ł. i G. nie stanowi zorganizowanego zespołu składników, ale wyłącznie sumę poszczególnych aktywów, niepozostających ze sobą we wzajemnych relacjach pozwalających łącznie na prowadzenie działalności gospodarczej. Ich jedyną cechą wspólną jest w istocie bycie przedmiotem prawa własności jednego podmiotu gospodarczego (Wnioskodawca). Brak spełnienia warunku istnienia zorganizowanego zespołu składników wyklucza zatem możliwość uznania Nieruchomości za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT,

Niezależnie od powyższego, V. i Wnioskodawcy pragną dodatkowo wskazać, że również pozostałe przesłanki warunkujące istnienie ZCP nie zostały spełnione, co Wnioskodawca szczegółowo uzasadnia poniżej.

1. Wyodrębnienie organizacyjne

W opisanym zdarzeniu przyszłym zbywana Nieruchomości w K., S., Ł. i G. nie zostanie formalnie wydzielona w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy. Nie stanowi ona odrębnego działu czy oddziału (odrębnej jednostki organizacyjnej). Tym samym, nie można mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym Nieruchomości, zbywanej w ramach planowanej Transakcji.

A contrario, poszczególne nieruchomości wchodzą w skład odrębnych jednostek organizacyjnych Wnioskodawcy (oddziałów wydawniczych i oddziału Poligrafia) i służą (bądź służyły jak Nieruchomość w K.) wykonywaniu przez te jednostki ich działalności podstawowej tj. wydawniczej i poligraficznej.

Tym samym, w ocenie V. i Wnioskodawcy, nie można mówić o jakimkolwiek wyodrębnieniu organizacyjnym Nieruchomości w K., S., Ł. i G.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie V. i Wnioskodawcy, kryterium wyodrębnienia organizacyjnego nie jest spełnione w odniesieniu do przedstawionych w opisie stanu faktycznego Nieruchomości w K., S, Ł. i G.

1. Wyodrębnienie finansowe

Zdaniem V. i Wnioskodawcy, wyodrębnienie finansowe oznacza możliwość alokacji przychodów i kosztów do działalności prowadzonej przez ZCP. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do ZCP. Pogląd taki wyrażony został przykładowo przez: Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 2 grudnia 2015 r. (sygn. IPPP2/4512-938/15-2/MAO) oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 3 września 2015 r. (sygn. IPPP3/4512-598/15-2/WH).

W Spółce w stosunku do Nieruchomości w K., S., Ł. i G. nie jest prowadzona odrębna księgowość. W szczególności Wnioskodawca nie wyodrębnia aktywów i pasywów, a także przychodów i kosztów związanych z Nieruchomościami.

Stosowana przez Spółkę polityka prowadzenia ksiąg rachunkowych (polityka rachunkowości finansowej), w tym plan kont nie pozwala na bezpośrednie przyporządkowanie przychodów, kosztów, należności i zobowiązań związanych z nieruchomościami (są one ujęte w podgrupach dot. przychodów/kosztów innych niż związane typowo z działalnością poligraficzno-wydawniczą).

Zdarzenia (należności) dotyczące nieruchomości nie są wyodrębnione finansowo jako działalność nieruchomościowa, lecz są ewidencjonowane jako pozostała działalność, łącznie z np. magazynowaniem, usługami marketingowymi, transportowymi, itp. (strona przychodowa).

Spółka nie posiada również osobnego rachunku bankowego dedykowanego do rozliczeń Transakcji związanych z nieruchomościami.

W opinii Wnioskodawców, bez znaczenia pozostaje fakt, iż dla celów sprawozdawczości zarządczej w odniesieniu do niektórych nieruchomości (np. w Sosnowcu), w których znajdują się wydawnictwa, Spółka przyporządkowuje koszty związane z nieruchomościami do wyodrębnionych centrów kosztowych (Cost Center), w tym cześć kosztów wynagrodzeń pracowników administracji. Okoliczność ta w opinii Wnioskodawców jest pomijalna z uwagi na fakt, że wskazane rozwiązania nie stanowią przyporządkowania zobowiązań i należności do Nieruchomości w ujęciu rachunkowym (ustawy o rachunkowości).

Mając na uwadze powyższe, w ocenie V. i Wnioskodawcy, kryterium wyodrębnienia finansowego również nie jest spełnione w odniesieniu do przedstawionej w opisie zdarzenia przyszłego Nieruchomości.

1. Możliwość funkcjonowania, jako odrębne przedsiębiorstwo

Jako kryterium zdolności do funkcjonowania, jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku, jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie. Takie podejście znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach prawa podatkowego oraz wyrokach sądów administracyjnych wydawanych na przestrzeni ostatnich lat, m.in, w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 27 lutego 2015 r. (sygn. IPPP1/443-1417/14-4/MPe), Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z dnia 24 września 2015 r. (sygn. IBPP3/4512-476/15/KG) oraz z dnia 22 lipca 2014 r. (sygn. IBPP1/443-474/14/AW), czy Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 20 maja 2015 r, (sygn. IPTPP2/4512-178/15-2/JS). Opisaną okoliczność akcentuje się również w orzecznictwie sądów administracyjnych - tytułem przykładu warto wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2012 r., sygn. I FSK 815/11, w którym stwierdzono, iż interpretowany przepis prawa krajowego dotyczy przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, a więc składników rzeczowych i innych stanowiących łącznie przedsiębiorstwo lub jego część. Biorąc zaś pod uwagę, że opodatkowaniem VAT podlega działalność gospodarcza to przenoszony majątek winien służyć właśnie tej działalności. Wobec tego uznać należy, że decydujące znaczenie przy określaniu zakresu przedmiotowego omawianego przepisu ma element funkcjonalny tj, podniesiona wcześniej możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. Ta natomiast konstatacja prowadzi do wniosku, że wyłączenie spod działania uptu dotyczy także takiej części majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla zakładu oddziału.

Innymi słowy, aby część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe - materialne i niematerialne - wchodzące w skład ZCP muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. W opinii Wnioskodawców aby uznać zbywane aktywa za ZCP należałoby w ramach Transakcji, co najmniej przenieść również zasoby ludzkie / pracowników odpowiedzialnych za administrowanie nieruchomością i pozyskiwanie klientów.

Jak wskazano w opisywanym stanie faktycznym, Transakcji co do zasady nie będzie towarzyszyć cesja praw i obowiązków z umów związanych z nieruchomościami (ubezpieczenie, ochrona, sprzątanie, dostawa mediów), co z puntu widzenia funkcjonalnego w sposób oczywisty uniemożliwia kontynuowanie działalności w zakresie wynajmu nieruchomości. W opinii Wnioskodawców, nawet fakt przejścia tego rodzaju umów nie miałby znaczenia dla prawno-podatkowej oceny Transakcji jako dostawy towaru, zważywszy na pozostawienie w Spółce zasobów ludzkich oraz niespełnienie warunku organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia zespołu składników majątkowych.

W konsekwencji należy uznać, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Nieruchomości w K., S., Ł. i G. nie spełniają przesłanek wyodrębnienia funkcjonalnego, a zatem nie stanowią ZCP. Zdaniem V. i Wnioskodawcy, pozostawienie poza zakresem sprzedaży szeregu opisanych w zdarzeniu przyszłym elementów działalności gospodarczej Spółki pozbawia zbywane Nieruchomości zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych. Potwierdza to także wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. I FSK 1090/12, w którym stwierdzono, że (,..) sam fakt wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej - bez wykazania ich organizacyjnego i finansowego wyodrębnienia w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa - nie daje podstaw do przyjęcia, że nieruchomości te samodzielnie tworzyły zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 i art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, V. i Wnioskodawca stoją na stanowisku, iż planowane zbycie Nieruchomości w ramach Transakcji opisanej w niniejszym wniosku nie będzie stanowić Transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

W zakresie pytania nr 2

V. i Wnioskodawca stoją na stanowisku, że w przypadku ograniczenia Transakcji do sprzedaży jednej lub dwóch lub trzech z wskazanych w opisie stanu faktycznego nieruchomości nie będzie ona stanowić transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT z przyczyn tożsamych z przedstawionymi w uzasadnieniu stanowiska w zakresie pytania nr 1.

Należy bowiem wskazać, iż skoro zespół czterech wskazanych w opisie stanu faktycznego nieruchomości, nie stanowi przedsiębiorstwa lub ZCP, to tym bardziej dostawa jednej lub dwóch lub trzech z nich nie będzie stanowić transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa lub ZCP.

W zakresie pytania nr 3

V. i Wnioskodawca stoją na stanowisku, że dostawa Nieruchomości w K. tj. dostawa budynków i budowli posadowionych na działce 175/1 wraz z gruntem podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową, jeśli Wnioskodawca i V. złożą przed transakcją właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania tej transakcji.

W związku z faktem, iż sprzedaż Nieruchomości w K. nie będzie stanowić transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przedmiotowa sprzedaż powinna być uznana za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art, 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka VAT wynosi 23%.

Zgodnie natomiast z art, 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawa budynków, budowli lub ich części, jest zwolniona z podatku VAT z wyjątkiem gdy:

1. jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przy czym przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 ust. 14 ustawy o VAT, rozumie się jako oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku CIT, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Warto przy tym również pamiętać, że - zgodnie z najnowszą linią orzeczniczą - pojęcie pierwszego zasiedlenia powinno być rozumiane w oparciu o znaczenie nadane mu w języku potocznym, tak aby było jednolicie interpretowane we wszystkich państwach UE (patrz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 14 maja 2014 r., sygn. akt I FSK 382/14).

I tak, 14 kwietnia 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPP3/4512-873/15-3/S/RD) wyjaśnił, że sprzedaż budynku wybudowanego przez podatnika na potrzeby siedziby firmy (bądź nabytego od poprzedniego właściciela, ale w istotny sposób ulepszonego) jest dostawą już po pierwszym zasiedleniu i w związku z tym jest objęta zwolnieniem w VAT, mimo że budynek ten nigdy nie został przez podatnika wynajęty ani wydzierżawiony. Organ podatkowy stwierdził w interpretacji, że pierwszym zasiedleniem jest już pierwsze używanie nieruchomości.

Co więcej, również NSA (w wyroku z 30 października 2014 r., sygn. akt I FSK 1545/13) uznał, że pierwsze zasiedlenie to także udostępnienie parkingu w zamian za zapłatę ceny biletu parkingowego, w cenie którego jest wliczony podatek VAT.

Wracając natomiast do zwolnienia, o którym mowa w art. 41 ust 1 ust, 10 ustawy o VAT, podatnicy mają prawo dokonać wyboru opcji opodatkowania VAT tych dostaw. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, możliwa jest rezygnacja ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, i wybór opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W końcu, na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10a ustawy o VAT, w przypadku jeśli do dostawy budynków, budowli lub ich części nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zastosowanie może mieć obowiązkowe zwolnienie z VAT, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (na ich nabyciu);
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, zwolnieniu z opodatkowania VAT podlegają zatem dostawy budynków dokonywane po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Przy czym w tym przypadku możliwe jest dokonanie wyboru opcji opodatkowania VAT tych dostaw. Natomiast dostawa budynków dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu 2 lat od pierwszego zasiedlenia podlega zasadniczo opodatkowaniu VAT (z wyjątkiem szczególnych przypadków wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT).

Odnosząc cytowane przepisy do dostawy budynków i budowli na działce 175/1 nabytych przez poprzedników prawnych Wnioskodawcy w ramach ZCP, w trakcie budowy, która następnie została ukończona, a po jej ukończeniu nie były czynione na te budynki i budowle nakłady przekraczające 30% ich wartości początkowej, należy stwierdzić, iż oddanie budynków i budowli na cele własnej działalności gospodarczej po ich wybudowaniu stanowiło pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 Ustawy VAT. W konsekwencji, skoro od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż dwa lata, rozważana obecnie dostawa budynków i budowli objęta będzie zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT. Jednocześnie V. i Wnioskodawca mają możliwość poddania Transakcji opodatkowaniu VAT, pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 Ustawy VAT.

W zakresie pytania 4

Biorąc pod uwagę przytoczone wyżej stanowisko władz skarbowych i sądów administracyjnych co do rozumienia pojęcia pierwsze zasiedlenie stwierdzić należy, że:

• skoro zarówno budynek drukarni (2007), budynek biurowy (2009) jak i parking zostały wzniesione przez Spółkę a następnie wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej lub wynajmowane, oraz na te składniki majątku nie były czynione nakłady, których wartość przekroczyłby 30% ich wartości początkowej,

• to dostawa Nieruchomości w S. (budynku i budowli wraz z gruntem) objęta jest zwolnieniem na podstawie art, 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT ponieważ następuje po upływie dwóch lat od pierwszego zasiedlenia rozumianego jako oddanie nieruchomości do użytkowania.

Strony mają możliwość poddania transakcji opodatkowaniu VAT, pod warunkiem złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 Ustawy VAT.

W zakresie pytania 5

V. i Wnioskodawca stoją na stanowisku, że dostawa Nieruchomości w Ł. tj. dostawa budynków i budowli posadowionych na działce 89/2, tj. budynku biurowego o powierzchni użytkowej 3412 m², hali produkcyjnej o powierzchni użytkowej 3054 m², parkingu oraz podjazd do hali drukarni, wraz gruntem podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową w całości, jeśli Wnioskodawca i V. złożą przed transakcją właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodne oświadczenie o wyborze opodatkowania tej transakcji.

W związku z faktem, iż sprzedaż Nieruchomości w Ł. nie będzie stanowić transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP, o których mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przedmiotowa sprzedaż powinna być uznana za odpłatną dostawę towarów w rozumieniu ustawy o VAT. W konsekwencji transakcja ta będzie podlegać opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 5 ust 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka VAT wynosi 23%

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT dostawa budynków, budowli lub ich części, jest zwolniona z podatku VAT z wyjątkiem gdy:

1. jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przy czym przez pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 ust. 14 ustawy o VAT, rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku CIT, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 41 ust 1 ust. 10 ustawy o VAT, jest jednak warunkowe tj. podatnicy maja prawo dokonać wyboru opcji opodatkowania VAT tych dostaw. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, możliwa jest rezygnacja ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, i wybór opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W końcu, na podstawie art. 43 ust 1 pkt 10a ustawy o VAT, w przypadku jeśli do dostawy budynków, budowli lub ich części nie ma zastosowania zwolnienie, o którym mowa art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zastosowanie może mieć obowiązkowe zwolnienie z VAT, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (na ich nabyciu);
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, w przypadku dostawy Nieruchomości w Ł. (budynków i budowli wraz z gruntem) należy już na wstępie wykluczyć zwolnienie przewidziane art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT ponieważ Wnioskodawcy (jej poprzednikom prawnym) przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu Nieruchomości w Ł.

Dostawa Nieruchomości w Ł. (budynków i budowli wraz z gruntem), podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową w zakresie w jakim dokonywana jest w ramach pierwszego zasiedlenia lub w ciągu dwóch lat od pierwszego zasiedlenia rozumianego również jako modernizacji budynków i budowli o ponad 30% wartości początkowej.

Bezwarunkowe opodatkowanie VAT dotyczyć będzie zatem tych budynków i budowli, które po nabyciu były modernizowane o ponad 30% (budynek drukarni i budynek biurowy), w tej części w jakiej nie były one wynajmowane po dokonaniu nakładów przez co najmniej dwa lata. W części wynajmowanej ponad dwa lata dostawa budynków drukarni i biurowego, korzystać będzie ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, i w tym zakresie strony Transakcji będą mogły złożyć oświadczenie o poddaniu Transakcji opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT. Zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z opcją opodatkowania podlegać będzie również dostawa budowli (parkingu i podjazdu) wybudowanych przez Wnioskodawcę / poprzedników prawnych i użytkowanych wyłącznie we własnej działalności gospodarczej.

W zakresie pytania nr 6

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej przepisy prawa, w ramach dostawy Nieruchomości w G. wyróżnić należy następujące przypadki:

Dostawa budynku (nr 1) magazynowo - biurowego (hali drukarni) podlegać będzie zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w części w jakiej budynek jest wynajmowany. Stronom Transakcji przysługuje jednak prawo rezygnacji ze zwolnienia w trybie przewidzianym art. 43 ust. 10 ustawy VAT. W pozostałej części (nie wynajmowanej), z uwagi na fakt, iż nakłady poczynione na budynek w latach 2003 - 2012 przekroczyły 30% jego wartości początkowej, dostawa podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową jeśli zbycie nastąpi przed upływem 5 lat od dnia poczynienia ostatnich nakładów. Dostawa budynku (nr 2) biurowego ze stacją transformatorową podlegać będzie zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 10 ponieważ dostawa dokonywana jest w ramach kolejnego zasiedlenia z uwagi na odpłatny wynajem, budynku w latach 2003 - 2009. Stronom Transakcji przysługuje jednak prawo rezygnacji ze zwolnienia w trybie przewidzianym art. 43 ust. 10 ustawy VAT i opodatkowanie dostawy stawką podstawową.

Dostawa budynku (nr 3) dawnego garażu przebudowanego na Nowe Biuro podlegać będzie opodatkowaniu stawką podstawową z uwagi na fakt, iż dostawa nastąpi w ciągu dwóch lat od pierwszego zasiedlenia rozumianego jako poczynienie na budynek nakładów o wartości przekraczającej 30% jego wartości początkowej.

Dostawa budynku portierni oraz budowli (ogrodzenia, placu, dróg, szlabanu, sieci elektrycznej i wodno - kanalizacyjnej) podlegać będzie zwolnieniu z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT jeśli te składniki majtku nie były wynajmowane, przy ich nabyciu nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz Spółka nie czyniła na te składniki majątku nakładów przekraczających 30% w okresie ostatnich pięciu lat.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków (budowli lub ich części) trwale z gruntem związanych, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Z uwagi na powyższe, w przypadku dostawy części budynków i budowli składających się na Nieruchomość w G. objętych zwolnieniem z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, to wartość gruntu zostanie przyporządkowana do ich podstawy opodatkowania / ceny w oparciu o klucz wartościowy (tj. udział ceny sprzedaży tych obiektów w łącznej cenie wszystkich zbywanych obiektów składających się na Nieruchomość w G.)

W zakresie pytania nr 7

Zgodnie z dyspozycją art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zważywszy na art. 2 pkt 22 ustawy o VAT (definiujący pojęcie sprzedaży jako odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów) oraz na fakt, iż V. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, Wnioskodawca dokonując opodatkowanej według stawki 23% odpłatnej dostawy Nieruchomości na rzecz V. będzie miał obowiązek wystawić fakturę dokumentującą tę dostawę.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Stosownie zaś do dyspozycji art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, V. będzie używał Nieruchomości w K., S., Ł. i G. do wykonywania czynności opodatkowanych VAT (tj. wynajmu powierzchni biurowej). Nie zachodzi także żadna okoliczność wyłączająca prawo do odliczenia VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT. W konsekwencji, V. będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości podatku VAT naliczonego z otrzymanej faktury dokumentującej sprzedaż Nieruchomości na podstawie art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy o VAT prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 10b prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy o VAT, powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny. Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto, jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Biorąc pod uwagę, że V., będąc czynnym podatnikiem VAT, po nabyciu Nieruchomości w K., S., Ł. i G. będzie je wykorzystywać do prowadzenia działalności opodatkowanej VAT (odpłatny wynajem powierzchni), a dodatkowo Wnioskodawca i V. złożą odpowiednie oświadczenie o wyborze opodatkowania VAT dostawy ww. Nieruchomości K., S., Ł. i G., to V. nabędzie prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, wykazanego na fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę celem udokumentowania dostawy Nieruchomości w K., S., Ł. i G., w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych Nieruchomości powstanie obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę VAT dokumentującą tę dostawę lub w rozliczeniu za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa odstąpiono od uzasadnienia prawnego stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej