Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny udziału (ogółu praw i obowiązków) na rzecz Obdarowanego. - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 01.02.2017, sygn. 3063-ILPP2-1.4512.215.2016.1.AWa, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny udziału (ogółu praw i obowiązków) na rzecz Obdarowanego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2016 r. (data wpływu 8 grudnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny udziału (ogółu praw i obowiązków) na rzecz Obdarowanego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT darowizny udziału (ogółu praw i obowiązków) na rzecz Obdarowanego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni (osoba fizyczna mająca miejsce zamieszkania w Polsce) jest wspólnikiem Spółki jawnej (dalej: SPJ). Zainteresowana nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej, ani innej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Wnioskodawczyni zamierza podarować swój udział w SPJ (tzw. ogół praw i obowiązków) na rzecz innej osoby fizycznej (tj. na rzecz swojego męża), która na dzień otrzymania darowizny będzie wspólnikiem w SPJ (dalej: Obdarowany). Przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika Spółki jawnej miałoby nastąpić na podstawie umowy darowizny. W ramach omawianej czynności Zainteresowana nie uzyska od Obdarowanego, ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia/świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym dokonanie przez Zainteresowaną darowizny udziału (ogółu praw i obowiązków) na rzecz Obdarowanego nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, dokonanie przez Zainteresowaną darowizny ogółu praw i obowiązków na rzecz Obdarowanego nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, powyższe stanowisko uzasadnia następująca argumentacja:

Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy o VAT definiuje towary jako rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Z kolei art. 8 ust. 2 ustawy o VAT stanowi, że za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych;
nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Katalog zawarty w art. 5 ustawy o VAT ma charakter katalogu zamkniętego, zatem wszelkie inne czynności lub zjawiska niewymienione w tym katalogu oraz w pozostałych przepisach ustawy o VAT, mających charakter przepisów uzupełniających katalog czynności opodatkowanych podatkiem VAT, nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Co istotne, aby dana czynność podlegała opodatkowaniu VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki:

dana czynność zawarta była w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu,
wykonana została przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem jest podatnikiem podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy ustalić, czy w odniesieniu do dostawy towarów lub świadczenia usług dany podmiot działa jako podatnik prowadzący w tym zakresie działalność.

Ustawodawca w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 tej ustawy stanowi z kolei, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej, ani żadnej innej działalności gospodarczej. W związku z tym, zdaniem Zainteresowanej, darowizna udziału w SPJ (tzw. ogółu praw i obowiązków) nie będzie odbywała się w ramach żadnej profesjonalnej działalności Wnioskodawczyni i nie będzie dokonana w celach zarobkowych Zainteresowanej (w ramach omawianej czynności Wnioskodawczyni nie uzyska od Obdarowanego, ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia/świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę).

Również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE) w swoich wyrokach kilkukrotnie wskazywał, że posiadanie udziałów czy papierów wartościowych nie jest prowadzeniem działalności gospodarczej, np. w wyroku o sygn. C-60/90 Polysar Investments Netherlands BV przeciwko Inspecteur der Invoerrechten en Accijnzen, sygn. C-80/95 Harnas and Helm CV przeciwko Staatssecretaris van Financiën, sygn. C-155/94 Wellcome Trust Ltd przeciwko Commissioners of Customs and Excise. Od tej zasady orzecznictwo TSUE przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć fakt posiadania udziału w spółce z wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, np. jeśli posiadacz akcji (udziałów) uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje (udziały) posiada, zbycie akcji (udziałów) prowadzone jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej, posiadanie akcji (udziałów) jest bezpośrednim, stałym i koniecznym warunkiem rozszerzenia działalności gospodarczej posiadacza.

Biorąc pod uwagę wyżej wskazane uregulowania prawne oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że odpłatne dostawy towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT wtedy, gdy są dokonywane przez podmiot o statusie podatnika działającym w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności.

W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym, darczyńcą będzie wspólnik SPJ zaś przedmiotem darowizny ogół praw i obowiązków tego wspólnika w tej SPJ. Obdarowanym będzie natomiast inna osoba fizyczna. Jak Wnioskodawczyni wskazywała powyżej, darczyńca nie prowadzi działalności gospodarczej, która miałaby polegać na obrocie udziałami (akcjami).

Podsumowując, w ocenie Zainteresowanej, dokonanie darowizny ogółu praw i obowiązków w SPJ na rzecz osoby fizycznej (innego wspólnika w SPJ) nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Powyższe stanowisko Wnioskodawczyni znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych, np.:

w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 2 listopada 2015 r. o sygn. IPTPP2/4512-424/15-6/AJB, w której Organ stwierdził: Jak wskazano powyżej udziały (akcje) co do zasady, nie stanowią towaru, a ich przekazanie świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy, niemniej jednak obrót udziałami rozumiany jako sprzedaż praw i obowiązków może być uznany za usługę w rozumieniu ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT, musi być wykonywany przez podatnika (w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy) w ramach jego profesjonalnej aktywności.
w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lipca 2014 r. o sygn. IBPP2/443-335/14/KO, w której Organ stwierdził: Należy zauważyć, iż w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy VAT. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia czy sprzedaży udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.
(...) Wobec powyższego stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających na uznanie, że darowiznę udziałów w spółce jawnej zaliczyć należy do płaszczyzny zawodowej Wnioskodawcy.
(...) Reasumując, transakcja darowizny udziałów spółki jawnej na rzecz męża stanowi czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w związku z brakiem powiązania z profesjonalną aktywnością podmiotu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary na mocy art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ze wskazanych regulacji wynika, że zbycie udziałów w Spółce nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, ponieważ udział jako zbywalne prawo majątkowe, nie stanowi towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy.

Natomiast świadczeniem usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 () w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Należy zauważyć, że pojęcie usługi zostało zdefiniowane bardzo szeroko. Taka konstrukcja definicji usług pozwala na objęcie zakresem przedmiotowym podatku VAT wszelkich transakcji wykonywanych w ramach działalności gospodarczej. Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Należy jednak zaznaczyć, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Należy zaznaczyć, że czynności są opodatkowane podatkiem od towarów i usług jedynie wówczas, gdy wykonywane są przez podatnika, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającego w takim charakterze w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tak więc, nie każda czynność dokonana przez podmiot, mający status podatnika będzie podlegać opodatkowaniu. Status bycia podatnikiem podatku VAT nie powoduje automatycznie rozciągnięcia skutków podatkowych na całą sferę aktywności danego podmiotu. Zatem za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT, należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do zawodowej płaszczyzny jednostki.

Należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Z powyższego przepisu wynika, że darowizna jest umową cywilnoprawną, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

W przypadku przeniesienia praw do wartości niematerialnych i prawnych w drodze darowizny, dotychczasowy właściciel przenosi na nabywcę prawo do tych wartości.

Mimo powoływania przez ustawodawcę, m.in. w cytowanym art. 8 oraz art. 15 ustawy, pojęcia wartości niematerialnych i materialnych, ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera jego legalnej definicji, tj. definicji ustalającej w sposób wiążący rozumienie tego pojęcia na użytek powyższej ustawy.

Udziałem w spółce jawnej jest ogół praw i obowiązków wspólnika. Chodzi tu zarówno o prawa i obowiązki majątkowe, np.: prawo do podziału i wypłaty zysku, prawo do odsetek od udziału, prawo do wypłaty udziału w razie wystąpienia ze spółki, obowiązek wniesienia wkładu, obowiązek uczestniczenia w stratach, jak i o prawa i obowiązki niemajątkowe, np.: prawo do reprezentowania spółki, prawo do prowadzenia jej spraw, prawo do zasięgania informacji o stanie majątku i interesów spółki, prawo do przeglądania ksiąg i dokumentów spółki, prawo do wypowiedzenia umowy spółki, prawo żądania rozwiązania spółki, obowiązek prowadzenia spraw spółki, obowiązek lojalności.

Zgodnie z art. 10 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1578, z późn. zm.), ogół praw i obowiązków wspólnika spółki osobowej może być przeniesiony na inną osobę tylko wówczas, gdy umowa spółki tak stanowi.

Natomiast, w myśl art. 10 § 3 ww. ustawy, w przypadku przeniesienia ogółu praw i obowiązków wspólnika na inną osobę, za zobowiązania występującego wspólnika związane z uczestnictwem w spółce osobowej i zobowiązania tej spółki osobowej odpowiadają solidarnie występujący wspólnik oraz wspólnik przystępujący do spółki.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i zbywaniu własnych akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

I tak, w wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE podkreślał, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika.

Natomiast w wyroku z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie C-77/01 Empresa de Desenvolvimento Mineiro TSUE uznał, że zwykłe nabycie udziałów w innych podmiotach nie stanowi wykorzystania majątku w celu osiągnięcia dochodu w sposób ciągły, ponieważ dywidenda uzyskana z udziału jest skutkiem własności majątku i nie jest wynagrodzeniem uzyskanym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu Dyrektywy. Podobnie transakcje finansowe polegające jedynie na sprzedaży udziałów i innych papierów wartościowych, np. jednostek w funduszach inwestycyjnych, nie stanowią w ogóle działalności gospodarczej.

Posiłkując się tym orzecznictwem należy zatem stwierdzić, że co do zasady powyższe czynności nie stanowią działalności gospodarczej, a podmiot dokonujący tych czynności nie posiada statusu podatnika, nawet jeżeli z tytułu innej działalności jest podatnikiem.

Od tej zasady orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE przewiduje jednak pewne wyjątki, które pozwalają łączyć wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług z faktem posiadania papierów wartościowych.

Dotyczy to sytuacji, gdy:

posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że w sytuacji, gdy w zakres prowadzonej przez podmiot działalności gospodarczej nie wchodzi obrót papierami wartościowymi, to czynność samego nabycia/sprzedaży akcji, czy udziałów innych spółek nie jest traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy. Są to czynności polegające na zarządzaniu własnym portfelem w celu maksymalizacji zwrotu z inwestycji. Nie można również samego nabycia, czy zbycia udziałów finansowych w innych przedsiębiorstwach traktować jako wykorzystywanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób ciągły.

W orzeczeniu Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie Polysar (C-60/90) stwierdzono, że spółka holdingowa może uzyskać status podatnika, jeżeli jest ona pośrednio lub bezpośrednio zaangażowana w zarządzanie spółkami, w których posiada udziały, z wyłączeniem czynności, które wykonuje w związku z pełnieniem funkcji właścicielskich.

W orzeczeniu z dnia 14 listopada 2000 r. w sprawie C-142/99 Floridienne S.A. Beginvest przeciwko Państwu belgijskiemu Trybunał stwierdził, że zaangażowanie w zarządzanie spółkami zależnymi (w holdingu) należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 4(2) VI Dyrektywy, ale tylko w zakresie, w jakim pociąga to za sobą dokonywanie transakcji podlegających VAT na mocy art. 2 VI Dyrektywy, takich jak świadczenie przez Floridienne usług administracyjnych, rachunkowych i informatycznych na rzecz swoich spółek zależnych.

Również w orzeczeniu z dnia 12 lipca 2001 r. w sprawie C-102/00 Welthgrove BV (także spółka holdingowa) przeciwko Staatssecretaris van Financien TSUE wyraźnie wskazał, że samo zaangażowanie spółki holdingowej w zarządzanie jej spółkami zależnymi, lecz bez dokonywania transakcji podlegających VAT w rozumieniu art. 2 VI Dyrektywy, nie może być traktowane jak działalność gospodarcza w rozumieniu art. 4 (2) tej Dyrektywy. Wobec tego działalnością gospodarczą będzie tylko takie zarządzanie spółkami zależnymi, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji podlegających opodatkowaniu na mocy art. 2 VI Dyrektywy.

Wskazać zatem należy, że nie każde uczestnictwo w zarządzie przedsiębiorstwa pozwala na uznanie zarządzania za działalność gospodarczą, lecz tylko takie, które pociąga za sobą dokonywanie transakcji opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni, będąca osobą fizyczną, jest wspólnikiem Spółki jawnej. Zainteresowana nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej, ani innej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Wnioskodawczyni zamierza podarować swój udział w Spółce jawnej (tzw. ogół praw i obowiązków) na rzecz innej osoby fizycznej (tj. na rzecz swojego męża), która na dzień otrzymania darowizny będzie wspólnikiem w tej Spółce (Obdarowany). Przeniesienie ogółu praw i obowiązków wspólnika Spółki jawnej miałoby nastąpić na podstawie umowy darowizny. W ramach omawianej czynności Wnioskodawczyni nie uzyska od Obdarowanego, ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia/świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii ustalenia, czy dokonanie przez Zainteresowaną darowizny udziału (ogółu praw i obowiązków) na rzecz Obdarowanego nie będzie podlegać opodatkowaniu VAT.

Jak wskazano powyżej udziały, co do zasady, nie stanowią towaru, a ich przekazanie świadczenia usług w rozumieniu przepisów ustawy, niemniej jednak obrót udziałami może być uznany za usługę w rozumieniu tej ustawy. Jednakże, aby obrót ten podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT musi być wykonywany przez podatnika w rozumieniu ustawy w ramach jego profesjonalnej aktywności.

A zatem, jeśli podatnik nie będzie uczestniczyć w zarządzaniu spółką, której udziały posiada oraz nie będą zachodziły przesłanki wyżej wymienione (tj. sprzedaż udziałów nie będzie prowadzona w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej oraz posiadanie udziałów nie będzie bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej), to czynności samego przeniesienia udziałów w spółce nie będzie traktowana jako działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a podmiot dokonujący tej czynności nie uzyska statusu podatnika w tym zakresie.

W oparciu o powołane przepisy prawa podatkowego uznać należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy, brak jest przesłanek pozwalających na uznanie, że darowiznę udziałów, tj. tzw. ogół praw i obowiązków w Spółce jawnej na rzecz innej osoby fizycznej (męża Zainteresowanej) zaliczyć należy do płaszczyzny zawodowej Wnioskodawczyni. Zainteresowana nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie prowadzi działalności maklerskiej, brokerskiej, ani innej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W ramach omawianej czynności Wnioskodawczyni nie uzyska od Obdarowanego, ani od podmiotu trzeciego, żadnego wynagrodzenia/świadczenia w zamian za dokonaną darowiznę.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy oraz orzecznictwo TSUE, jak również przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy uznać, że darowizna udziału w prawach i obowiązkach Wnioskodawczyni (wspólnika Spółki jawnej) na rzecz męża nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, natomiast Wnioskodawczyni nie uzyska statusu podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy w odniesieniu do tej czynności.

Podsumowując, czynność przekazania w formie darowizny przez Wnioskodawczynię udziału (ogółu praw i obowiązków) w Spółce jawnej na rzecz Obdarowanego, pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

Nadmienia się, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawczyni. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie