Temat interpretacji

W zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, w związku ze świadczeniem usług rzeczoznawcy oraz w związku ze świadczeniem usług na rzecz sądu rejonowego oraz usług jako biegły skarbowy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 22 sierpnia 2016 r. (data wpływu 24 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z 2 listopada 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, w związku ze świadczeniem usług rzeczoznawcy oraz w związku ze świadczeniem usług na rzecz sądu rejonowego oraz usług jako biegły skarbowy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego, w związku ze świadczeniem usług rzeczoznawcy oraz w związku ze świadczeniem usług na rzecz sądu rejonowego oraz usług jako biegły skarbowy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 listopada 2016 r. (data wpływu 3 listopada 2016 r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą uprawnienia rzeczoznawcy techniki samochodowej i ruchu drogowego (wpis na listę Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej nr xxx), ponadto jest biegłym skarbowym oraz okazjonalnie wykonuje opinie dla sądu rejonowego.

Od dnia 01 kwietnia br. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Rzeczoznawstwo Samochodowe i XX. We wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG-1), podając rodzaje działalności gospodarczej, Wnioskodawca wpisał symbol 71.20.B (pozostałe badania i analizy techniczne /jako tzw. przeważający/ oraz dodatkowo jeszcze 85.59.B /pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane/).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje wyłącznie usługi polegające na sporządzaniu ocen technicznych, które zawierają: oszacowania wartości pojazdów, maszyn itp., szacowanie kosztów naprawy uszkodzonych pojazdów, ocena stanu technicznego pojazdów i maszyn, analiza zdarzeń drogowych. Usługi te Wnioskodawca wykonuje na zlecenie sądu, urzędu skarbowego oraz osób fizycznych.

Powyższe usługi nie mają charakteru doradczego, gdyż opisują stan techniczny przedmiotu, lub analizę zdarzenia drogowego, bez elementu porady dla strony zamawiającej usługę.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) tzn. usług w zakresie doradztwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca wykonując jako rzeczoznawca techniki samochodowej i ruchu drogowego, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługi, polegające na sporządzaniu ocen technicznych zawierających: oszacowania wartości pojazdów, maszyn itp., szacowaniu kosztów naprawy uszkodzonych pojazdów, oceny stanu technicznego pojazdów i maszyn oraz analizę zdarzeń drogowych może skorzystać ze zwolnienia z VAT zgodnie z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, przewidywana wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2016 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł i Wnioskodawca nie będę świadczył i nie zamierza świadczyć usług w zakresie doradztwa, a także nie udziela i nie będzie udzielał żadnych porad i wyjaśnień związanych z posiadanymi uprawnieniami zawodowymi zarówno w formie ustnej, jak i pisemnej.

Zgodnie natomiast z Małym Słownikiem Języka Polskiego - PWN, Warszawa 1994, doradzać znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie.

Usługi doradcze polegają więc na wskazaniu (poradzie) jak należy postąpić w sprawie, by zwiększyć prawdopodobieństwo uzyskania oczekiwanego efektu w przyszłości, a tego typu elementy nie występują w świadczonych przeze mnie usługach. Charakter świadczonych usług odnosi się do czasu teraźniejszego w przeciwieństwie do usług doradztwa, które odnoszą się do czasu przyszłego. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym Wnioskodawca uważa, że prawidłowo postępuje korzystając ze zwolnienia od podatku VAT z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.& 

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Jak stanowi art. 113 ust. 2 ustawy o VAT do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
-jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Stosownie do postanowień art. 113 ust. 4 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy o VAT jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Zgodnie z art. 113 ust. 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy o VAT jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak stanowi art. 113 ust. 11 ustawy o VAT podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy o VAT zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
   • wyrobów tytoniowych,
   • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu;
2. świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Natomiast przez sprzedaż zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W świetle powyższego świadczenie usług w zakresie doradztwa wyłącza podatnika z możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzać, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć szeroko.

W świetle powołanych wyżej przepisów należy zauważyć, że o zwolnieniu, o którym mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 lit. b ustawy o VAT, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą uprawnienia rzeczoznawcy techniki samochodowej i ruchu drogowego, ponadto jest biegłym skarbowym oraz okazjonalnie wykonuje opinie dla sądu rejonowego.

Od dnia 01 kwietnia br. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Rzeczoznawstwo Samochodowe i XX. We wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG-1), podając rodzaje działalności gospodarczej, wpisałem symbol 71.20.B (pozostałe badania i analizy techniczne /jako tzw. przeważający/ oraz dodatkowo jeszcze 85.59.B /pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane/).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca wykonuje wyłącznie usługi polegające na sporządzaniu ocen technicznych, które zawierają: oszacowania wartości pojazdów, maszyn, szacowanie kosztów naprawy uszkodzonych pojazdów, ocenę stanu technicznego pojazdów i maszyn, analizę zdarzeń drogowych. Usługi te Wnioskodawca wykonuje na zlecenie sądu, urzędu skarbowego oraz osób fizycznych.

Powyższe usługi nie mają charakteru doradczego, gdyż opisują stan techniczny przedmiotu, lub analizę zdarzenia drogowego, bez elementu porady dla strony zamawiającej usługę.

Wnioskodawca nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług tzn. usług w zakresie doradztwa.

Z wniosku wynika również, iż przewidywana u Wnioskodawcy wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w 2016 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis stanu faktycznego oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż skoro czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej świadczone na rzecz osób fizycznych, sądu czy urzędu skarbowego nie stanowią usług doradczych, bowiem jak wskazał Wnioskodawca nie mają charakteru doradczego, gdyż opisują stan techniczny przedmiotu lub analizę zdarzenia drogowego bez elementu porady dla strony zamawiającej usługę, zatem nie stanowią usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, tym samym mogą korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 do momentu przekroczenia kwoty 150.000 zł.

Przy czym jeżeli wartość sprzedaży, z tytułu świadczonych przez Wnioskodawcę usług przekroczy wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT kwotę 150.000 zł, to Wnioskodawca utraci prawo do zwolnienia podmiotowego począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę, w myśl art. 113 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że prawidłowo postępuje korzystając ze zwolnienia od podatku VAT z art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z faktem, iż nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług należało uznać za prawidłowe.

Interpretację indywidualną wydano wyłącznie w odniesieniu do czynności opisanych przez Wnioskodawcę we wniosku, nie obejmuje ona zatem ewentualnych innych czynności nieobjętych zapytaniem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach