Temat interpretacji

Zasadność zastosowania tzw. zwolnienia podmiotowego od tego podatku w przypadku wykonywania usług rzeczoznawcy majątkowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 października 2015 r. (data wpływu 14 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania tzw. zwolnienia podmiotowego od tego podatku w przypadku wykonywania usług rzeczoznawcy majątkowego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zasadności zastosowania tzw. zwolnienia podmiotowego od tego podatku w przypadku wykonywania usług rzeczoznawcy majątkowego

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą Biuro . Będzie się zajmował sporządzaniem operatów szacunkowych, analizą rynku nieruchomości oraz analizami opłacalności inwestycji PKD: 68.31.Z.

Usługi przez niego świadczone będą polegały na opracowywaniu operatów szacunkowych, tj. pisemnych opinii określających wartość: nieruchomości, ograniczonych praw rzeczowych oraz maszyn i urządzeń.

W ramach analiz rynku nieruchomości Wnioskodawca będzie sporządzał pisemne opinie zawierające skrócony opis badanego segmentu rynku z wyszczególnieniem ilości transakcji wraz z ich cenami transakcyjnymi. Analizy opłacalności inwestycji będą polegały na sporządzaniu pisemnej opinii określającej wartość rynkową nieruchomości według stanu po zakończeniu inwestycji oraz koszty zakupu gruntu i koszty wybudowania obiektu budowlanego.

Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza w przyszłości prowadzić żadnych usług doradczych w tym zakresie. Sporządzane opracowania odwzorowywać mają obecny stan nieruchomości i nie będą zawierać elementów doradztwa. Posiada uprawnienia zawodowe i tytuł zawodowy rzeczoznawcy majątkowego. W ramach prowadzonej działalności biura wycen nieruchomości czynności wykonywał będzie na rzecz osób fizycznych i prawnych, banków, przedsiębiorstw, urzędów gmin i miast, starostw powiatowych, komorników. Wnioskodawca nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej oprócz biura wycen nieruchomości. Nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nigdy nie był podatnikiem VAT. Od dnia 2 października 2015 r. korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. W 2015 r. wartość objęta działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej. W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP wykonywana działalność gospodarcza została określona następującymi kodami PKD: 68.31.Z (działalność przeważająca), 71.20.B, 74.90.Z, 85.59.B, 85.60.Z.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu można korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wyceny nieruchomości (sporządzanie operatów szacunkowych, analiza rynku nieruchomości oraz analiza opłacalności inwestycji), zgodnie z uzyskanymi uprawnieniami zawodowymi i posiadanym tytułem zawodowym rzeczoznawcy majątkowego, w przypadku gdy wartość objętej działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, może wybrać zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju ().

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę (art. 113 ust. 10 ustawy).

W świetle art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników świadczących usługi:

1. prawnicze;
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego;
3. jubilerskie.

Termin doradztwo obejmować może szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1996), pod pojęciem doradcy należy rozumieć tego, kto doradza. Natomiast doradzić, w myśl tego Słownika, oznacza udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Zatem termin usługi w zakresie doradztwa użyty w ustawie o podatku od towarów i usług należy rozumieć szeroko.

Ponadto jak wynika z Małego Słownika Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994, rzeczoznawca to biegły, ekspert. Pojęcia te wymieniono w tym Słowniku z wyjaśnieniem że biegły to znający się na rzeczy, mający wprawę w czymś, a ekspert to specjalista powoływany do wydania orzeczenia lub opinii w sprawach spornych, osoba uznawana za autorytet w jakiejś dziedzinie.

Z przytoczonych definicji nie wynika, aby działania rzeczoznawcy miały charakter usług doradczych. Należy zatem stwierdzić, że najistotniejszym w przedmiotowej sprawie jest charakter wykonywanych czynności. Przy czym, porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Rzeczoznawstwo majątkowe zostało uregulowane z ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 1774, z późn. zm.).

W myśl art. 174 ust. 3 tej ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Według art. 174 ust. 3a powyższej ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

1. rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
2. efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
3. skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
4. oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
5. bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
6. określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
7. wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
8. wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 2015 r. Wnioskodawca rozpoczął (od tego dnia korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług) jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której zajmował się będzie sporządzaniem operatów szacunkowych, analizą rynku nieruchomości oraz analizami opłacalności inwestycji. Te ostatnie będą polegały na sporządzaniu pisemnej opinii określającej wartość rynkową nieruchomości według stanu po zakończeniu inwestycji oraz koszty zakupu gruntu i koszty wybudowania obiektu budowlanego. Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza w przyszłości prowadzić żadnych usług doradczych w tym zakresie. Sporządzane opracowania odwzorowywać mają obecny stan nieruchomości i nie będą zawierać elementów doradztwa. Wnioskodawca posiada uprawnienia zawodowe i tytuł zawodowy rzeczoznawcy majątkowego. Nie prowadzi żadnej innej działalności gospodarczej. Nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nigdy nie był podatnikiem VAT. W 2015 r. wartość objęta działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Na tym tle Wnioskodawca powziął wątpliwość dotyczącą zasadności zastosowania tzw. zwolnienia podmiotowego w VAT do wykonywanych przez niego usług.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz treść powołanych przepisów potwierdzić należy pogląd Wnioskodawcy, że prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wyceny nieruchomości (sporządzanie operatów szacunkowych, analiza rynku nieruchomości oraz analiza opłacalności inwestycji), zgodnie z uzyskanymi uprawnieniami zawodowymi i posiadanym tytułem zawodowym rzeczoznawcy majątkowego, w przypadku gdy wartość objętej działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, może stosować zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 113 ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy