Temat interpretacji

uznanie świadczenia za dostawę towarów

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2016 r. (data wpływu 22 czerwca 2016 r.) uzupełniony w dniu 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 29 lipca 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 4 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczenia za dostawę towarów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania świadczenia za dostawę towarów. Wniosek uzupełniono w dniu 11 sierpnia 2016 r. (data wpływu 16 sierpnia 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 29 lipca 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność w zakresie wytwarzania i wprowadzania do obrotu, dystrybucji produktów leczniczych oraz spożywczych w tym suplementów diety i innych produktów. Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług (VAT).

Na podstawie umowy, Spółka na zlecenie Kontrahenta wytwarza środek spożywczy Len Mielony w formie kompletnego wyrobu gotowego w opakowaniu bezpośrednim, jednostkowym lub zbiorczym (dalej łącznie: produkty finalne). Len mielony uzyskuje się w trakcie procesu odtłuszczania nasion lnu złotego. Do prawidłowego wytworzenia produktu finalnego wykorzystywany jest surowiec w postaci nasion lnu (dalej: surowiec). Ponadto, obok surowców w celu prawidłowego wytworzenia produktu finalnego wykorzystywane są materiały dodatkowe służące odpowiedniemu opakowaniu lub zabezpieczeniu danego produktu finalnego (folia PVC, kartony zbiorcze).

W sytuacji, której dotyczy pytanie, to Wnioskodawca dostarcza wszystkie składniki niezbędne do wytworzenia danego produktu finalnego, w tym surowce i materiały opakowaniowe. Produkty finalne są wytwarzane na podstawie precyzyjnie określonych specyfikacji (tj. opisu składu i parametrów danego produktu finalnego).

Zgodnie z umowami produkcji na zlecenie, Wnioskodawca jest zobowiązany w szczególności do realizacji następujących czynności:

• zakupu surowca,
• zakupu materiałów opakowaniowych
• wytwarzania i pakowania produktów finalnych,
• magazynowania surowców lub produktów finalnych.

Wszystkie z powyższych czynności nie stanowią odrębnych samoistnych świadczeń i są realizowane w celu spełnienia świadczenia głównego, jakim jest wytworzenie i dostarczenie produktów finalnych przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta.

W odpowiedzi na wezwanie wskazano, że symbol Polskiej Klasyfikacji Towarów i Usług z dnia 29 października 2008 r. dla produktu będącego przedmiotem umowy produkcji na zlecenie realizowanej na rzecz kontrahenta produktu - len mielony mieści się w grupowaniu PKWiU 2008 do pozycji 10.41.42.0 mąki i mączki z nasion lub owoców oleistych, z wyłączeniem gorczycy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wytworzenie i dostarczenie na rzecz Kontrahenta określonych produktów finalnych - w przypadku, gdy do wytworzenia produktów finalnych Spółka dostarcza wszystkie składniki (surowce i materiały opakowaniowe) we własnym zakresie - stanowi dostawę towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedstawione w opisie sprawy wytworzenie i dostarczenie na rzecz Kontrahenta określonych produktów finalnych w przypadku, gdy do wytworzenia produktów finalnych Spółka dostarcza wszystkie składniki (surowce i materiały opakowaniowe) we własnym zakresie stanowi dostawę towarów.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ()

Artykuł 7 ust. 1 ustawy o VAT definiuje podstawowe pojęcie obecnie obowiązującej ustawy o VAT, jakim jest dostawa towarów. Definicja ta nawiązuje do definicji zawartej w art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112/ WE (uprzednio art. 5 ust. 1 VI dyrektywy), która przewiduje, iż dostawa towarów oznacza przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel. Należy przyjąć, iż na gruncie przedmiotowego przepisu art. 7 ust. 1 VATU, a także art. 14 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE elementem kluczowym dla pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel jest, w istocie rzeczy, przeniesienie praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz dysponowania nią.

Istotą omawianej transakcji jest dostarczenie Kontrahentowi towarów o określonych parametrach fizyko-chemicznych, które Spółka musi wyprodukować we własnym zakresie. W procesie wytwarzania tych towarów Kontrahent nie bierze żadnego udziału. Do momentu wydania produktów finalnych Kontrahentowi, produkty te stanowią własność Spółki (prawną i ekonomiczną) i dopiero w chwili ich wydania, dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi produktami jak właściciel na Kontrahenta. Moment wydania towarów jest uzależniony od warunków dostawy ustalonych pomiędzy Spółką i Kontrahentem dla konkretnej transakcji.

Mając na względzie fakt, iż przedmiotem umowy jest konkretny wyrób (towar) w postaci gotowego produktu finalnego, omawiana transakcja będzie stanowiła dla celów podatku od towarów i usług dostawę towarów. Czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w celu zrealizowania zamówienia nie stanowią dla Kontrahenta celu samego w sobie, Kontrahent bowiem jest zainteresowany gotowym nowym produktem, finalnym.

W sytuacji zatem, w której Spółka wytwarza na zlecenie Kontrahenta produkty finalne wyłącznie z własnych składników, to dostarczając te produkty finalne na rzecz Kontrahenta zgodnie z zamówieniem, dokonuje dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie należy wskazać, że aktualnie obowiązuje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), a nie jak Wnioskodawca wskazał ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa ( art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U z 2016 r. poz. 718). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art.47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcie naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1 - 4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie