Temat interpretacji

w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 maja 2016 r. (data wpływu 24 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z 29 lipca 2016 r. (data wpływu 2 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 maja 2016 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek niezabudowanych.

Wniosek został uzupełniony pismem z 29 lipca 2016 r. (data wpływu 2 sierpnia 2016 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z19 lipca 2016 r. znak IBPP1/4512-381/16/AR.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina planuje przeznaczyć do zbycia dwie działki niezabudowane, oznaczone w ewidencji gruntów jako działki o numerach A oraz B położone w miejscowości X.

Działka o numerze A o całkowitej powierzchni 0,62 ha zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w A. nr z dnia 16 listopada 2015 roku (Dziennik Urzędowy Województwa Małopolskiego pozycja 8366 z 22 grudnia 2015 roku) znajduje się częściowo ok. 0,02 ha w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonych na rysunku planu symbolem 254MN, pozostała część działki o numerze A to tereny rolnicze oznaczone na rysunku planu symbolem 90R.

Działka o numerze B o całkowitej powierzchni 0,50 ha zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w A. nr z dnia 16 listopada 2015 roku (Dziennik Urzędowy Województwa Małopolskiego pozycja 8366 z 22 grudnia 2015 roku) znajduje się częściowo ok. 0,17 ha w terenach zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych oznaczonych na rysunku planu symbolem 13RM, część działki 701 ok. 0,01 ha położona jest w liniach rozgraniczających drogi publiczne klasy funkcjonalno-technicznej dojazdowej, oznaczone na rysunku planu symbolem 84KD-D, pozostała część tej działki to tereny rolnicze oznaczone na rysunku planu symbolem 88R.

W uzupełnieniu wniosku podano, że:

1.Decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu są wydawane w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z opisem we wniosku z dnia 18 maja 2016 r. w części H poz. 82 Gmina A. posiada miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej w A. nr (Dziennik Urzędowy Województwa Małopolskiego pozycja 8366 z 22 grudnia 2015 roku).

W związku z powyższym na dzień planowanej sprzedaży działek o numerach A i B obręb G. nie będą objęte decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

2.Na dzień planowanej sprzedaży działek o numerach A i B obręb G. są i nadal będą objęte aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X z dnia 16 listopada 2015 roku co zostało opisane w części G poz. 80 wniosku z dnia 18 maja 2016 r.

Działka A o łącznej powierzchni 0,62 ha znajduje się częściowo ok. 0,02 ha w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, a pozostała część tej działki to tereny rolnicze.

Także działka o numerze B znajduje się częściowo ok. 0,17 ha w terenach zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych, częściowo położona jest w liniach rozgraniczających drogi publiczne klasy funkcjonalno-technicznej dojazdowej, a pozostała część tej działki to tereny rolnicze.

3.Przy nabyciu przedmiotowych działek nie przysługiwało Gminie A. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż działki nabyto w drodze decyzji administracyjnej stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez określoną gminę własności nieruchomości na podstawie art. 5 oraz art. 7 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych.

4.Działki o numerach A i B obręb G. wykorzystywane są wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 Rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r. poz 736 z dnia 28 maja 2015 r.).

5.Przedmiotowe działki są wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku, polegających na dzierżawie gruntów przeznaczonych na cele rolnicze osobom fizycznym.

6.Przeznaczenie działki numer A jest adekwatne z zapisami w części H poz. 82 wniosku z dnia 18 maja 2016 r. tj. Działka A o łącznej powierzchni 0,62 ha znajduje się częściowo ok. 0,02 ha w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonej w MPZP symbolem 254MN, a pozostała część tej działki to tereny rolnicze oznaczone w MPZP symbolem 90R.

Zgodnie z zapisem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X:

Wyznacza się tereny rolnicze, oznaczone na rysunku planu symbolem identyfikacyjnym 01R-139R, dla których:

1. ustala się przeznaczenie tereny rolnicze;
2. ustala się zakaz zabudowy;
3. dopuszcza się:
1. realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz obiektów melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych oraz zaopatrzenia rolnictwa w wodę;
2. przebudowę (w tym wymiana istniejących substancji), nadbudowę, odbudowę i jednorazową rozbudowę istniejącej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej zwiększającą maksymalnie o 50% powierzchnie zabudowy budynku oraz budowę nowych budynków gospodarczych w ramach istniejącego siedliska, przy zachowaniu następujących parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenów:
   • maksymalna powierzchnia zabudowy w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 20%,
   • minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 60%,
   • maksymalna wysokość zabudowy: 11 m;
   • geometria dachów: dwu lub wielospadowe, o symetrycznym układzie głównych połaci dachowych (nie dotyczy otwarć i innych drugorzędnych połaci dachu) i kącie ich nachylenia z przedziału 37-45;
   • gabaryty zabudowy: rzut budynku o skrajnych wymiarach do 20 m;
   • minimalna i maksymalna intensywność zabudowy: od 0,05 do 0,5;
   • ustala się minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji: minimum 1 miejsce na 1 mieszkanie, realizowane na terenie inwestycji.
3. zalesienia w terenach wskazanych na rysunku planu.

7.Przeznaczenie działki o numerze B jest adekwatne do zapisów w części H poz. 82 wniosku z dnia 18 maja 2016 r. tj. działka o całkowitej powierzchni 0,50 ha znajduje się częściowo ok. 0,17 ha w terenach zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych (oznaczonych na rysunku planu symbolem 13RM), część działki ok. 0,01 ha położona jest w liniach rozgraniczających drogi publiczne klasy funkcjonalno-technicznej dojazdowej, (oznaczone symbolem 84KD-D), pozostała część działki to tereny rolnicze (oznaczone symbolem 88R).

Zgodnie z zapisem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X:

Wyznacza się tereny rolnicze, oznaczone na rysunku planu symbolem identyfikacyjnym 01R-139R, dla których:

1. ustala się przeznaczenie tereny rolnicze;
2. ustala się zakaz zabudowy;
3. dopuszcza się:
1. realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz obiektów melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych oraz zaopatrzenia rolnictwa w wodę;
2. przebudowę (w tym wymiana istniejących substancji), nadbudowę, odbudowę i jednorazową rozbudowę istniejącej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej zwiększającą maksymalnie o 50% powierzchnie zabudowy budynku oraz budowę nowych budynków gospodarczych w ramach istniejącego siedliska, przy zachowaniu następujących parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenów:
   • maksymalna powierzchnia zabudowy w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 20%,
   • minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 60%,
   • maksymalna wysokość zabudowy: 11m;
   • geometria dachów: dwu lub wielospadowe, o symetrycznym układzie głównych połaci dachowych (nie dotyczy otwarć i innych drugorzędnych połaci dachu) i kącie ich nachylenia z przedziału 37-45;
   • gabaryty zabudowy: rzut budynku o skrajnych wymiarach do 20 m;
   • minimalna i maksymalna intensywność zabudowy: od 0,05 do 0,5;
   • ustala się minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji: minimum 1 miejsce na 1 mieszkanie, realizowane na terenie inwestycji;
3. zalesienia w terenach wskazanych na rysunku planu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy działki o numerach ewidencyjnych: A oraz B podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT i nie korzystają ze zwolnienia od tego podatku. Czy do transakcji zbycia działek niezabudowanych, o numerze A o całkowitej powierzchni 0,62 ha oraz B o całkowitej powierzchni 0,50 ha w miejscowości G. należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT określoną z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, działka o numerze A podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT i nie korzysta ze zwolnienia od tego podatku. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Działka A o łącznej powierzchni 0,62 ha znajduje się częściowo ok. 0,02 ha w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonej na rysunku planu symbolem 254MN, a pozostała część tej działki to tereny rolnicze oznaczone na rysunku planu symbolem 90R.

Zgodnie z zapisem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X:

Wyznacza się tereny rolnicze, oznaczone na rysunku planu symbolem identyfikacyjnym 01R-139R, dla których:

1. ustala się przeznaczenie: tereny rolnicze;
2. ustala się zakaz zabudowy;
3. dopuszcza się:
1. realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz obiektów melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych oraz zaopatrzenia rolnictwa w wodę;
2. przebudowę (w tym wymiana istniejącej substancji), nadbudowę, odbudowę i jednorazową rozbudowę istniejącej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej zwiększającą maksymalnie o 50% powierzchnie zabudowy budynku oraz budowę nowych budynków gospodarczych w ramach istniejącego siedliska, przy zachowaniu następujących parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenów:
   • maksymalna powierzchnia zabudowy w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 20%;
   • minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 60%;
   • maksymalna wysokość zabudowy: 11 m;
   • geometria dachów: dwu lub wielospadowe, o symetrycznym układzie głównych połaci dachowych (nie dotyczy otwarć i innych drugorzędnych połaci dachu) i kącie ich nachylenia z przedziału 37o-45o;
   • gabaryty zabudowy: rzut budynku o skrajnych wymiarach do 20 m;
   • minimalna i maksymalna intensywność zabudowy: od 0,05 do 0,5.
   • ustala się minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji: minimum 1 miejsce na 1 mieszkanie, realizowane na terenie inwestycji.
3. zalesienia w terenach wskazanych na rysunku planu.

Także działka o numerze B o całkowitej powierzchni 0,50 ha znajduje się częściowo ok. 0,17 ha w terenach zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych oznaczonych na rysunku planu symbolem 13RM, część działki 701 ok. 0,01 ha położona jest w liniach rozgraniczających drogi publiczne klasy funkcjonalno-technicznej dojazdowej, oznaczone na rysunku planu symbolem 84KD-D, pozostała część działki to tereny rolnicze oznaczone na rysunku planu symbolem 88R, których przeznaczenie określa zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X: Wyznacza się tereny rolnicze, oznaczone na rysunku planu symbolem identyfikacyjnym 01R-139R, dla których:

1. ustala się przeznaczenie: tereny rolnicze;
2. ustala się zakaz zabudowy;
3. dopuszcza się:
1. realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz obiektów melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych oraz zaopatrzenia rolnictwa w wodę;
2. przebudowę (w tym wymiana istniejącej substancji), nadbudowę, odbudowę i jednorazową rozbudowę istniejącej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej zwiększającą maksymalnie o 50% powierzchnie zabudowy budynku oraz budowę nowych budynków gospodarczych w ramach istniejącego siedliska, przy zachowaniu następujących parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenów:
   • maksymalna powierzchnia zabudowy w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 20%;
   • minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 60%;
   • maksymalna wysokość zabudowy: 11 m;
   • geometria dachów: dwu lub wielospadowe, o symetrycznym układzie głównych połaci dachowych (nie dotyczy otwarć i innych drugorzędnych połaci dachu) i kącie ich nachylenia z przedziału 37o-45o;
   • gabaryty zabudowy: rzut budynku o skrajnych wymiarach do 20 m;
   • minimalna i maksymalna intensywność zabudowy: od 0,05 do 0,5.
   • ustala się minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji: minimum 1 miejsce na 1 mieszkanie, realizowane na terenie inwestycji.
3. zalesienia w terenach wskazanych na rysunku planu.

Tym samym działki o numerach ewidencyjnych A oraz B położone w miejscowości G. spełniają definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, a więc sprzedaż ww. działek nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Do transakcji zbycia działek nr A oraz B należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT określoną w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Ze względu na ścisłe powiązanie tematyki poruszonej we wniosku, tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące dwóch zdarzeń przyszłych w jednej interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle powołanych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż, jak również oddanie w użytkowanie wieczyste oraz zbycie prawa użytkowania wieczystego, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ww. ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane w myśl art. 2 pkt 33 ww. ustawy. Natomiast dostawa gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są terenami budowlanymi, jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 778, ze zm.), ustawa określa:

1. zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
2. zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy.

Natomiast art. 4 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu terenu decydują więc akty prawa miejscowego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.), przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Zgodnie z art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane obiektem liniowym jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca zamierza dokonać zbycia prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości, oznaczonej dla celów geodezyjnych numerem A. Działka o numerze A o całkowitej powierzchni 0,62 ha zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w A. nr z dnia 16 listopada 2015 roku (Dziennik Urzędowy Województwa Małopolskiego pozycja 8366 z 22 grudnia 2015 roku) znajduje się częściowo ok. 0,02 ha w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oznaczonych na rysunku planu symbolem 254MN, pozostała część działki o numerze A to tereny rolnicze oznaczone na rysunku planu symbolem 90R.

Zgodnie z zapisem w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X:

Wyznacza się tereny rolnicze, oznaczone na rysunku planu symbolem identyfikacyjnym 01R-139R, dla których:

1. ustala się przeznaczenie tereny rolnicze;
2. ustala się zakaz zabudowy;
3. dopuszcza się:
1. realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej oraz obiektów melioracji wodnych, przeciwpowodziowych i przeciwpożarowych oraz zaopatrzenia rolnictwa w wodę;
2. przebudowę (w tym wymiana istniejących substancji), nadbudowę, odbudowę i jednorazową rozbudowę istniejącej zabudowy zagrodowej i mieszkaniowej zwiększającą maksymalnie o 50% powierzchnie zabudowy budynku oraz budowę nowych budynków gospodarczych w ramach istniejącego siedliska, przy zachowaniu następujących parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenów:
   • maksymalna powierzchnia zabudowy w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 20%,
   • minimalny udział procentowy powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni terenu inwestycji: 60%,
   • maksymalna wysokość zabudowy: 11m;
   • geometria dachów: dwu lub wielospadowe, o symetrycznym układzie głównych połaci dachowych (nie dotyczy otwarć i innych drugorzędnych połaci dachu) i kącie ich nachylenia z przedziału 37-45;
   • gabaryty zabudowy: rzut budynku o skrajnych wymiarach do 20 m;
   • minimalna i maksymalna intensywność zabudowy: od 0,05 do 0,5,
   • ustala się minimalną liczbę miejsc do parkowania i sposób ich realizacji: minimum 1 miejsce na 1 mieszkanie, realizowane na terenie inwestycji,
3. zalesienia w terenach wskazanych na rysunku planu.

Odnosząc przedstawiony wyżej opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że niezabudowana działka nr A zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego w całości stanowi tereny budowlane, gdyż w części objętej symbolem 254MN przeznaczona jest pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, a w pozostałej części będącej terenem rolniczym o symbolu 90R plan dopuszcza realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej (które spełniają definicję budowli) oraz budowę nowych budynków gospodarczych w ramach istniejącego siedliska. Działka ta w całości jest zatem przeznaczona pod zabudowę i jej dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie również zbycia prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej nieruchomości, oznaczonej dla celów geodezyjnych numerem B.

Działka o numerze B o całkowitej powierzchni 0,50 ha zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego miasta A. oraz miejscowości X zatwierdzonym uchwałą Rady Miejskiej w A. nr z dnia 16 listopada 2015 roku (Dziennik Urzędowy Województwa Małopolskiego pozycja 8366 z 22 grudnia 2015 roku) znajduje się częściowo ok. 0,17 ha w terenach zabudowy zagrodowej w gospodarstwach rolnych, hodowlanych i ogrodniczych oznaczonych na rysunku planu symbolem 13RM, część działki 701 ok. 0,01 ha położona jest w liniach rozgraniczających drogi publiczne klasy funkcjonalno-technicznej dojazdowej, oznaczone na rysunku planu symbolem 84KD-D, pozostała część tej działki to tereny rolnicze oznaczone na rysunku planu symbolem 88R.

Odnosząc przedstawiony wyżej opis sprawy do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, że niezabudowana działka nr B zgodnie z obowiązującym planem zagospodarowania przestrzennego w całości stanowi tereny budowlane, gdyż części objętej symbolem 13RM przeznaczona jest pod zabudowę zagrodową, w części oznaczonej symbolem 84KD-D przeznaczona jest pod drogi publiczne (które spełniają definicję budowli), a w pozostałej części będącej terenem rolniczym o symbolu 88R plan dopuszcza realizację sieci i urządzeń infrastruktury technicznej (co spełnia definicję budowli) oraz budowę nowych budynków gospodarczych w ramach istniejącego siedliska. Działka ta w całości jest zatem przeznaczona pod zabudowę i jej dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Należy zatem zbadać czy dostawa działek nr A i B może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Aby dostawa mogła korzystać z ww. zwolnienia od podatku, grunty te winny być wykorzystywane przez dokonującego dostawy wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, a przy nabyciu Wnioskodawcy nie mogło przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Jak wskazał Wnioskodawca przy nabyciu przedmiotowych działek nie przysługiwało Gminie A. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, gdyż działki nabyto w drodze decyzji administracyjnej stwierdzającej nabycie z mocy prawa przez określoną gminę własności nieruchomości na podstawie art. 5 oraz art. 7 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych. Ponadto przedmiotowe działki są wykorzystywane wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku, polegających na dzierżawie gruntów przeznaczonych na cele rolnicze osobom fizycznym.

Zatem dla planowanej dostawy działek nr A i B znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że do transakcji zbycia działek nr A oraz B należy zastosować podstawową stawkę podatku VAT określoną w art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, tj. 23% należało uznać za nieprawidłowe, gdyż wprawdzie dostawa udziału w ww. nieruchomości nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, lecz będzie korzystała ze zwolnienia na innej podstawie prawnej niż wskazana przez Wnioskodawcę.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Ponadto zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera wyczerpujący opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego oraz ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Podkreślenia wymaga, że specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega między innymi na tym, iż organ podatkowy rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej (stanowiska). Dlatego też organ podatkowy nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża następnie swoje stanowisko, które musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez Wnioskodawcę.

Organ wydający interpretację nie jest zatem uprawniony ani zobowiązany do analizowania i oceny dokumentów załączonych do wniosku o interpretację. Dokumenty te nie mogą być zatem przedmiotem merytorycznej oceny tut. organu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Stanowisko

nieprawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach