Temat interpretacji

W zakresie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2016 r. (data wpływu 16 czerwca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji w jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT związanego z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych:

• na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji w ,

• na budynku wydzierżawionym Fundacji w ,

• na budynku Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Praktycznego (ZSCKP) w .

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 sierpnia 2016 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina , w ramach Projekt pn. zamierza wykonać mikroinstalacje fotowoltaiczne na budynkach użyteczności publicznej, których zasadniczym zadaniem będzie dostarczanie energii elektrycznej na zaspokojenie własnych potrzeb użytkowników tych budynków. Instalacje fotowoltaiczne będą włączone w sieć energetyczną. Instalacje fotowoltaiczne będą wykonane:

1. na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji w o mocy 40 kWp, będącej jednostką budżetową Gminy , obiekt użytkowany jest na zasadzie trwałego zarządu;
2. na budynku Fundacji w o mocy 2,5 kWp, (była Szkoła Podstawowa własność Gminy ) wydzierżawionym przez Fundację na podstawie umowy zawartej pomiędzy Stronami w dniu 12.08.2013 r.. Z niebędącym jednostką budżetową gminy użytkownikiem obiektu, na którym będzie montowana instalacja fotowoltaiczna, zostanie zawarty Aneks do umowy dzierżawy za najem instalacji. Czynsz za wynajem będzie pobierany poprzez wystawienie przez Gminę faktury VAT. Fundacja ma osobowość prawną o statusie podmiotu prowadzącego między innymi: działalność edukacyjną, oświatową, wychowawczą, charytatywną, związaną z ochroną środowiska. Jest organizacją non-profit, nie przynoszącą zysku;
3. na budynku Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Praktycznego (ZSCKP) w o mocy 40 kWp będącej jednostką budżetową Powiatu ..

W przypadku placówki oświatowej ZSCKP w koszty budowy instalacji fotowoltaicznej pokryje Starostwo Powiatowe w . Instalacja fotowoltaiczna zostanie przekazana nieodpłatnie jednostce budżetowej, tj. ZSCKP w . Nadwyżka energii elektrycznej niewykorzystana na własne potrzeby zostanie sprzedana. Instalacja fotowoltaiczna będzie włączona w sieć energetyczną, co umożliwi odsprzedaż nadwyżek wyprodukowanej przez instalacje energii elektrycznej do sieci energetycznej. Umowa sprzedaży energii elektrycznej wyprodukowanej w odnawialnym źródle energii będzie zawarta z Operatorem Systemu Dystrybucyjnego przez użytkownika budynku. Sprzedaż energii nastąpi na podstawie wystawionej przez ZSCKP w faktur VAT, w oparciu o faktyczne ilości energii dostarczonej do sieci. Środki finansowe na wykonanie instalacji fotowoltaicznej Powiat przekaże Gminie na podstawie umowy a Gmina zobowiązuje się do montażu instalacji fotowoltaicznej. Obiekt użytkowany jest na zasadzie trwałego zarządu.

Dostawa i usługi związane z montażem i uruchomieniem układów fotowoltaicznych na budynkach użyteczności publicznej zostaną wykonane w terminie do końca października 2016 r. na zlecenie Gminy przez przedsiębiorcę lub przedsiębiorców, wyłonionych zgodnie z przepisami regulującymi udzielanie zamówień publicznych. Montaż instalacji fotowoltaicznej będzie współfinansowany w 85% ze środków Szwajcarsko Polskiego Programu Współpracy, budżetu Gminy oraz Powiatu poprzez budżet Gminy .

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Od dnia 1.09.2013 roku Gmina przeprowadziła centralizację VAT i objęła wszystkie jednostki budżetowe tą centralizacją.

Faktury dotyczące nabycia towarów i usług, w celu realizacji inwestycji, będą wystawiane na Gminę . W przypadku budynków należących do Gminy , podmiotem który dokonuje rozliczeń podatku VAT za świadczone w nich usługi jest Gmina . Nabyte towary i usługi do realizacji inwestycji na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji w oraz na budynku stanowiącym własność Gminy a wydzierżawionym przez Fundację w , Wnioskodawca będzie wykorzystywał tylko do celów wykonywanej działalności gospodarczej i ma możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów działalności gospodarczej. Powyższe budynki należące do Gminy , Wnioskodawca będzie wykorzystywał do czynności opodatkowanych.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Gmina wskazała:

1. na pytanie tut. Organu Czy realizacja projektu, o którym mowa we wniosku, należy do zadań własnych gminy wymienionych w art. 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r. poz. 446)? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną podstawę prawną odrębnie dla każdego z budynków, objętych zakresem zadanych we wniosku pytań numer 1, 2 i 3, Wnioskodawca wskazał, że dla :
2. Ośrodka Sportu i Rekreacji w (OSiR), będącego jednostką budżetową Gminy należy do zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym,
3. Fundacji w stanowiącym własność Gminy, wydzierżawionym przez Fundację należy do zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy o samorządzie gminnym.
4. Nie dotyczy;

1. z instalacji wybudowanej na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji w nie przewiduje się odsprzedaży nadwyżki energii elektrycznej;
2. z instalacji wybudowanej na budynku Fundacji w nie przewiduje się odsprzedaży nadwyżki energii elektrycznej;
3. na pytanie tut. Organu czy odsprzedaż ewentualnych nadwyżek wyprodukowanej w odnawialnym źródle energii będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, zwolnioną od podatku od towarów i usług, niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?, Wnioskodawca odpowiedział, iż z instalacji wybudowanej na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji w oraz w nie przewiduje się odsprzedaży nadwyżki energii elektrycznej;
4. bezpośrednio po wybudowaniu instalacji zostanie ona oddana do użytkowania Fundacji w formie Aneksu do umowy dzierżawy;
5. na pytanie tut. Organu Do wykonania jakich czynności będą służyły Wnioskodawcy nabyte towary i usługi związane z realizacją projektu, w wyniku którego zostaną wykonane przedmiotowe instalacje na budynkach objętych zakresem zadanych we wniosku pytań nr 1, 2 i 3, tj. czy do czynności: opodatkowanych podatkiem VAT jeżeli tak, to należy wskazać do jakich czynności, zwolnionych od podatku od towarów i usług jeżeli tak, to należy wskazać do jakich czynności, niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli tak, do jakich czynności?, Wnioskodawca wskazał:
6. OSiR opodatkowany podatkiem VAT usługi związane z działalnością obiektów sportowych PKWiU 93.11.10.0,
7. Gmina będzie wystawiała fakturę VAT do wynajmowanego obiektu,
8. ZSCKP nie dotyczy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT związanego z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznej na budynku użyteczności publicznej Ośrodka Sportu i Rekreacji w (oznaczone jako pytanie nr 1 wniosku ORD-IN)?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT z faktur, które dokumentują poniesione przez gminę wydatki na montaż instalacji ogniw fotowoltaicznych na budynkach użyteczności publicznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W przedmiotowej sprawie w pierwszej kolejności wskazać należy, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zgodnie z którym artykuł 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej należy interpretować w ten sposób, że podmioty prawa publicznego, takie jak gminne jednostki budżetowe będące przedmiotem postępowania głównego, nie mogą być uznane za podatników podatku od wartości dodanej, ponieważ nie spełniają kryterium samodzielności przewidzianego w tym przepisie. Zdaniem TSUE, jednostki te nie ponoszą ryzyka gospodarczego związanego z działalnością gospodarczą powierzoną im w imieniu i na rachunek gminy oraz nie odpowiadają za szkody spowodowane tą działalnością (odpowiedzialność tą ponosi wyłącznie gmina), ponieważ nie dysponują własnym majątkiem, nie osiągają własnych dochodów i nie ponoszą kosztów dotyczących takiej działalności. Uzyskane dochody są bowiem wpłacane do budżetu Gminy, a wydatki są pokrywane bezpośrednio z tego budżetu.

W konsekwencji tego wyroku należy uznać, że jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, a więc wszelkie czynności przez nie dokonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach jednostki samorządu terytorialnego (pomiędzy jej jednostkami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Wyrok TSUE nie dotyczył samorządowych zakładów budżetowych, niemniej tezy w nim zawarte znajdują odpowiednie zastosowanie do samorządowych zakładów budżetowych.

Kwestia ta została rozstrzygnięta przez Naczelny Sąd Administracyjny w składzie 7 sędziów, który po rozpatrzeniu zagadnienia prawnego przekazanego przez Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 marca 2015 r. (sygn. akt I FSK 1725/14) podjął uchwałę I FPS 4/15, w której udzielając odpowiedzi na zadane pytanie stwierdził, że w świetle art. 15 ust. 1, art. 86 ust. 1 oraz art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji, które zostały następnie przekazane do gminnego zakładu budżetowego, o ile są przez niego wykorzystywane do sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji podjętej przez NSA uchwały należy uznać, że zakłady budżetowe tak jak jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów w zakresie podatku od towarów i usług. Zatem wszelkie czynności przez nie wykonywane na rzecz osób trzecich powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła, a czynności dokonywane w ramach tej jednostki (zarówno pomiędzy jednostkami budżetowymi, jak i zakładami budżetowymi) mają charakter wewnętrzny.

Należy przy tym zaznaczyć, że powołanego orzeczenia TSUE oraz uchwały NSA nie można stosować w sposób wybiórczy. Oznacza to, że w sytuacji, gdy Gmina będzie traktować siebie i swoje jednostki budżetowe, zakłady budżetowe jako jednego podatnika (Gminę), rodzi to konsekwencje w postaci sposobu rozliczania deklaracji (i ewentualnie dokonanie ich korekt) zarówno po stronie podatku naliczonego, jak i należnego. Zatem wykonywane przez jednostki gminne czynności opodatkowane należy przypisać Gminie z tym skutkiem, że rodzi to konieczność rozliczania się jako jeden podatnik ze wszystkimi tego konsekwencjami.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446) wynika, że gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym. I tak, w pkt 1 i 3 ww. art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody, gospodarki wodnej oraz wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz.

Wskazać należy, że z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Gmina będąca czynnym podatnikiem podatku VAT, od dnia 1 września 2013 r. przeprowadziła centralizację VAT i objęła wszystkie jednostki budżetowe tą centralizacją.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego związanego z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku użyteczności publicznej Ośrodka Sportu i Rekreacji w .

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Ponadto jak wskazał Wnioskodawca - towary i usługi nabyte w celu realizacji inwestycji polegającej na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku użyteczności publicznej Ośrodka Sportu i Rekreacji w będą związane z czynnościami opodatkowanymi. Z okoliczności sprawy z kolei nie wynika, że ww. wydatki będą związane z innymi czynnościami niż opodatkowane.

Analizując okoliczności przedstawione we wniosku należy uznać, iż w przedmiotowej sprawie będą spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku użyteczności publicznej Ośrodka Sportu i Rekreacji w . Zatem, Wnioskodawca będzie miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją ww. inwestycji, pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Informuje się, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia podatku VAT związanego z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku Ośrodka Sportu i Rekreacji w . Natomiast wniosek w częściach dotyczących prawa do odliczenia podatku VAT związanego z planowaną realizacją inwestycji polegającą na montażu instalacji fotowoltaicznych na budynku wydzierżawionym Fundacji w oraz na budynku Zespołu Szkół Centrum Kształcenia Praktycznego (ZSCKP) w , został załatwiony odrębnymi rozstrzygnięciami.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi