Temat interpretacji
Zbycie gruntu niezabudowanego dopuszczalna zabudowa małej architektury.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2016 r. (data wpływu 23 czerwca 2016 r.), uzupełnionym w dniu 25 lipca 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży (zamiany) gruntu - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 23 czerwca 2016 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 lipca 2016 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży (zamiany) gruntu.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Gmina jest podmiotem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Składa do Urzędu Skarbowego comiesięczne deklaracje dla podatku od towarów i usług VAT-7. Gmina zamierza dokonać zamiany swojej nieruchomości na nieruchomość będącą własnością Skarbu Państwa - Lasów Państwowych Nadleśnictwa.
Nieruchomość stanowiąca własność Gminy, dla której prowadzona jest księga wieczysta, składająca się z działki nr 316/3 o pow. 82 282 m2, położonej w obrębie 12 m., jest przedmiotem planowanej zamiany pomiędzy Gminą, a Skarbem Państwa - Lasami Państwowymi Nadleśnictwa.
Zgodnie z danymi z rejestru gruntów i budynków prowadzonymi przez M., działka nr 316/3 jest niezabudowana. Ponadto posiada symbol klasoużytku Ls (grunty leśne - las).
Działka nr 316/3 znajduje się w granicach obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta z dnia 19 lutego r.
Obowiązujący obecnie miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje następujące przeznaczenie dla ww. działki nr 316/3:
- w zakresie terenów leśnych oznaczonych symbolem LS (tereny zalesione oraz przeznaczone pod zalesienia, służące hodowli lasu), dopuszcza się wprowadzanie zabudowy i zagospodarowania dla potrzeb gospodarstwa leśnego oraz dla potrzeb wypoczynkowych jedynie w miejscach i w sposób zgodny z planami urządzeniowymi lasu i planami ochrony oraz ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego;
- określając szczególne zasady funkcji terenu LS.V.B.73 (teren leśny do ochrony), kształtowania jego zabudowy i zagospodarowania, w części oznaczonej symbolem V.B.73/1 dopuszcza się rezerwę terenu dla potrzeb przeprowadzenia ścieżki pieszej o szerokości 2.0 m, utwardzonej elementami drobnowymiarowymi. Oświetlenie typu parkowego.
- na terenie N/.B.73/2 dopuszcza się lokalizację korytarza technicznego dla linii elektroenergetycznej 110 kV. Na terenie tym obowiązują ograniczenia zabudowy i zagospodarowania terenu wynikające z sąsiedztwa linii elektroenergetycznej.
- ponadto na terenie działki nr 316/3 został ustalony zakaz lokalizacji wszelkiej zabudowy oraz tymczasowych miejsc handlu i usług.
- teren działki nr 316/3 jest położony w strefie pośredniej ochrony ujęcia wody .
Na terenie działki nr 316/3, znajduje się infrastruktura elektroenergetyczna, która nie należy do części składowych nieruchomości, ponieważ wchodzi w skład przedsiębiorstwa, tzn. stanowi mienie Spółki z o.o. - art. 49 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 94 ze zm.). Tym samym przedmiotem dostawy (zamiany) będzie teren niezabudowany.
Obecnie działka nr 316/3 obciążona jest na czas nieokreślony służebnością przesyłu na rzecz ww. zakładu energetycznego. Jednakże w momencie dokonywania zbycia prawa własności działki nr 316/3 na rzecz Skarbu Państwa - Lasów Państwowych Nadleśnictwa, przedmiotowa służebność przesyłu zostanie zniesiona.
Działka nr 316/3 zostanie przekazana na rzecz Skarbu Państwa - Lasów Państwowych Nadleśnictwa, jako nieruchomość nieobciążona prawem służebności przesyłu.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy planowana dostawa przedmiotowej nieruchomości będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 u.p.t.u., czy będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem od towarów i usług według stawki 23%?
Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa przedmiotowej nieruchomości nie będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług - będzie opodatkowana według stawki 23%.
Grunt spełnia definicję towaru określoną art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż (zamiana) stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.
Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w art. 41 ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa wart. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Stosownie do art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Treść powyższego przepisu jest zgodna z orzeczeniem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen z którego wynika, że teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę. Art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r., poz. 199, z późn. zm.) określa:
- zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,
- zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy.
Natomiast z art. 4 ust. 1 ww. ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.
Tak więc o przeznaczeniu terenu decydują akty prawa miejscowego - miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy.
Zgodnie z brzmieniem art. 3 ust. 1 ustawy Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 1409 z późn. zm.) przez obiekt budowlany należy rozumieć: budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych; Natomiast w myśl art. 3 ust. 3 ustawy Prawo budowlane pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.
Zgodnie z art. 3 ust. 3a ustawy Prawo budowlane obiektem liniowym - jest obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. Z uwagi na fakt, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego określa na przedmiotowej działce lokalizację korytarza technicznego dla przeprowadzenia linii elektroenergetycznej 110 kV, to zakłada możliwość budowy takiej linii. Tak więc istnieje możliwość wybudowania na przedmiotowym gruncie (działka nr 316/3) oznaczonym symbolem Ls (grunty leśne - lasy) linii elektroenergetycznej 110 kV oraz ścieżki pieszej o szerokości 2.0 m, utwardzonej elementami drobnowymiarowymi i oświetlenia typu parkowego.
Tym samym należy stwierdzić, że nieruchomość ta stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem jest terenem budowlanym.
Tak więc zgodnie z przywołanymi powyżej przepisami nieruchomość, która ma być przedmiotem planowanej przez Gminę sprzedaży (zamiany) nie będzie podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług, lecz będzie opodatkowana według stawki 23%.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa
(art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy