Temat interpretacji

W zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania czynności na podstawie kontraktu menadżerskiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 października 2015 r. (data wpływu 22 października 2015 r.), uzupełnionym pismami z 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 14 stycznia 2016 r.),

z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.) oraz pismem z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania czynności na podstawie kontraktu menadżerskiego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 października 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu wykonywania czynności na podstawie kontraktu menadżerskiego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismami z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 18 stycznia 2016 r.), z 14 stycznia 2016 r. (data wpływu 19 stycznia 2016 r.) oraz pismem z 11 stycznia 2016 r. (data wpływu 14 stycznia 2016 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 29 grudnia 2015 r. znak: IBPP2/4512-906/15/EK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest zatrudniony w ramach umowy zlecenia (kontrakt menadżerski) w spółce prawa handlowego (dalej: Spółka). Wnioskodawca nie jest członkiem zarządu Spółki na rzecz której wykonuje zlecenie. Do obowiązków zleceniobiorcy należy administrowanie częścią działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Działania wnioskodawcy polegają

w szczególności na: przekazywaniu pracownikom poleceń Zarządu Spółki; nadzorze nad bezpieczeństwem osób w placówkach Spółki, pieczy nad mieniem Spółki; organizowaniu i szkoleniu w zakresie bezpieczeństwa zespołu pracowniczego placówek Spółki przestrzegając obowiązujących założeń programowych oraz dyspozycji Zarządu Spółki; rozwiązywaniu konfliktów interpersonalnych; dokonywaniu zgłoszenia naruszeń porządku i organizacja akcji ratowniczych oraz kierowanie służbami porządkowymi i ochrony w razie interwencji; przekazywaniu dokumentacji sporządzanej w placówkach zarządowi zlecającej spółki w celu wykonania obowiązków ewidencyjnych; zgłaszaniu zarządowi ujawnionych nieprawidłowości w działalności placówek. Postanowienia umowy regulują zagadnienia takie jak warunki wykonania czynności określonych w umowie, wynagrodzenie i odpowiedzialność Wnioskodawcy względem osób trzecich.

Umowa zawiera następujące postanowienia:

Dotyczące warunków jej wykonywania, takie jak: w czasie realizacji umowy biorący zlecenie będzie korzystał wyłącznie ze środków i sił przekazanych przez zleceniobiorcę; umowa zawarta jest na czas nieokreślony ale każda ze stron będzie miała możliwość jej wypowiedzenia na zasadach określonych w umowie.

Dotyczące wynagrodzenia: umowa określa wysokość wynagrodzenia i terminy jego wypłaty.

Dotyczące odpowiedzialności Wnioskodawcy wobec osób trzecich: Wnioskodawca za realizację umowy odpowiedzialny jest wyłącznie przed Zarządem spółki, według zasad starannego działania. Ewentualna odpowiedzialność względem osób trzecich za skutki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej w placówkach spoczywa wyłącznie na Spółce. Podejmowanie wiążących decyzji dla Spółki należy do wyłącznej kompetencji Zarządu Spółki. W szczególności decyzje i działania dotyczące wyposażenia placówki w sprzęt i wystrój wnętrza służący działalności gospodarczej zlecającej spółki należeć będą do wyłącznej kompetencji zarządu spółki zlecającej.

W piśmie uzupełniającym z 11 stycznia 2016 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy i w następujący sposób udzielił wyjaśnień:

1. Wynagrodzenie, które otrzymuje Wnioskodawca to wynagrodzenie, o którym mowa w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo, uzupełniając wniosek Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT;
2. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT od 22 kwietnia 2013 r. z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej;
3. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest naprawa urządzeń elektrycznych;
4. Z warunków wykonywania umowy nie wynika, że Wnioskodawca będzie dysponował niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą na uznaniu, że prowadzi on tą działalność, jako profesjonalny podmiot. Przejawia się to przede wszystkim faktem, że w wykonaniu swoich zadań Wnioskodawca jest podporządkowany poleceniom członków zarządu Spółki i nie ma możliwości samodzielnego podejmowania decyzji w sprawach dotyczących Spółki. Wnioskodawca nie występuje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jak również podmiot umowy nie jest tożsamy z przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej;
5. Wnioskodawca świadcząc usługi w ramach umowy nie będzie wyrażał oświadczeń woli w imieniu i na rzecz Spółki;
6. Wnioskodawca będzie zobowiązany do uczestnictwa w konferencjach/szkoleniach, które są związane ze świadczeniem przez niego usług. Koszty uczestnictwa w takich szkoleniach (czy innych formach podnoszenia kwalifikacji) ponosi Spółka, chodzi tutaj o koszt zakwaterowania, wyżywienia, samego uczestnictwa w szkoleniu, natomiast koszty dojazdu są ponoszone przez Wnioskodawcę;
7. Wnioskodawca nie ma wpływu na wysokość jego wynagrodzenia (poza fazą negocjacji umowy). Wynagrodzenie jest określone w umowie w stałej kwocie (podstawa wynagrodzenia), plus premia uznaniowa, przy czym wysokość ewentualnej premii zależy tylko i wyłącznie od uznania Zarządu Spółki;
8. Wynagrodzenie nie jest zależne od osiągniecia przez Spółkę określonych celów. Wnioskodawca wskazał iż stała i znana mu część wynagrodzenia nie ulega żadnym zamianom w poszczególnych miesiącach, natomiast ewentualna premia, której możliwość przyznania w umowie jest przewidziana, nie jest na ten moment znana Wnioskodawcy, Zarząd nie ma obowiązku jej wypłaty i jak wskazano jest to premia uznaniowa, zależna wyłącznie od uznania Zarządu;
9. Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane prze Wnioskodawcę ponosi Spółka;
10. Umowa nie zobowiązuje Wnioskodawcy do zawarcia OC;
11. Wnioskodawca nie występuje w związku z wykonywaniem czynności jako reprezentant Spółki w stosunku do innych podmiotów, Wnioskodawca nie reprezentuje również Spółki w stosunkach z innymi podmiotami. Wyjątkiem są pracownicy Spółki podlegli Wnioskodawcy. Wnioskodawca ma bowiem prawo, realizują postanowienia umowy i polecenia Zarządu, do wydawania poleceń pracownikom Spółki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca w zakresie wykonywanego zlecenia jest podatnikiem podatku od towarów i usług ...

Stanowisko Wnioskodawcy (doprecyzowane w piśmie z 11 stycznia 2016 r. oraz z 14 stycznia):

W ocenie Wnioskodawcy nie jest on podatnikiem VAT z tytułu opisanej w pozycji 67 umowy. Zgodnie z treścią art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług za działalność gospodarczą nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby biorące zlecenie są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W związku z powyższym aby ocenić czy Wnioskodawca z tytułu wykonywania tych umów jest podatnikiem VAT w następnej kolejności należałoby ustalić czy Wnioskodawca z tytułu wykonania tych czynności jest związany ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

W opisie stanu faktycznego wskazane zostały postanowienia umowy, które odnoszą się do:

1. Warunków wykonywania zlecanych czynności - umowa określa przy pomocy czyich środków i sił wykonywane będą zlecone czynności;
2. Wynagrodzenia - umowa określa wysokość wynagrodzenia i terminy wypłaty;
3. Odpowiedzialności zlecającego za wykonanie czynności wobec osób trzecich - umowa wskazuje jako osoby odpowiedzialne względem osób trzecich jedynie zarząd Spółki, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za wykonywane czynności jedynie względem Zarządu Spółki zlecającej.

W związku z powyższym uznać należy, że w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca w związku z wykonywaną przez niego umową zlecenia nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług, ze względu na treść przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Przedstawione stanowisko podzielają również sądy administracyjne. Dla przykładu wskazać można na Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego dnia 23 stycznia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3481/14. W orzeczeniu tym czytamy m. in. że Menadżer nie jest podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 u.p.t.u. w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 u.p.t.u. Działalności menadżera nie można bowiem przypisać spełnienia warunku samodzielności. Menadżer działa w ramach struktury organizacyjnej zarządzanej Spółki, co do zasady nie ponosi kosztów swej działalności a jego wynagrodzenie nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka. Menadżer działa jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej spółki, która za jego działania ponosi odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę osobom trzecim. Nie działa on w warunkach ryzyka, niepewności, np. co do popytu, konkurencji, czy ostatecznego rezultatu własnego przedsiębiorstwa". Sądy administracyjne oceniają kontrakt menadżerski, jako zbliżony w swojej istocie do umowy o pracę i kreujące stosunek podporządkowania co do warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich, tymczasem tego rodzaju działalność nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, zgodnie

z art. 8 ust. 1 ww. ustawy o VAT, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja świadczenia usług ma zatem charakter uzupełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatnika w ramach działalności gospodarczej.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Nie wszystkie jednak czynności wykonywane przez osoby fizyczne traktuje się jako wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą.

W oparciu o art. 15 ust. 3 ww. ustawy o VAT za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1.z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca

1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.),

2.(uchylony);

3.z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Na podstawie art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1.(uchylony)

2.przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;

3.przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;

4.przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;

5.przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów,

o których mowa w pkt 7;

6.przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym

i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;

7.przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;

8.przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

9.przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest spełnienie wszystkich elementów wymienionych w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT. Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi.

Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, że każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże nie w każdym stosunku cywilnoprawnym określony jest zakres odpowiedzialności zlecającego za wykonanie zlecanych czynności.

Należy przy tym zauważyć, że sformułowanie art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, odnoszące się do odpowiedzialności należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich, za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy.

Tak rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności określa, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności

(i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Nie będzie więc podatnikiem w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług osoba, która w ramach podpisanej umowy tworzyć będzie ze zlecającym więzi analogiczne ze stosunkiem pracy, nie ponosząc tym samym ryzyka ekonomicznego w związku z wykonywanymi czynnościami. Tylko spełnienie wymogów wyłączających samodzielność działania poprzez zawarcie więzi prawnej miedzy zleceniodawcą a zleceniobiorcą co do warunków wykonywania zleconych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich, pozwala jednocześnie wyłączyć wykonywane czynności z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Przedmiotowe zagadnienie było również przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primera y segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością. Zatem wyłączone z opodatkowania VAT są stosunki, które pod względem warunków wykonywania czynności, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego tożsame są ze stosunkiem pracy.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w ramach zadań wykonywanych na podstawie umowy zlecenia (kontrakt menedżerski) jest podporządkowany poleceniom członków zarządu Spółki i nie ma możliwości samodzielnego podejmowania decyzji w sprawach Spółki. Wnioskodawca wyjaśnił, że nie dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą na uznaniu, że prowadzi on działalność, jako profesjonalny podmiot. Ryzyko gospodarcze za czynności wykonywane przez Wnioskodawcę spoczywa na Spółce. Treść umowy (kontrakt menedżerski), której dotyczy rozpatrywany wniosek dowodzi, że stworzono stosunek prawny taki jaki zachodzi pomiędzy pracodawcą a pracownikiem w przypadku zawarcia umowy o pracę. Nie bez znaczenia dla poparcia powyższej tezy jest także konstrukcja wynagrodzenia, jakie Wnioskodawca otrzymuje w związku z wykonywaniem powierzonych mu czynności. Wnioskodawca bowiem, nie ma wpływu na wysokość przysługującego mu wynagrodzenia, które określone jest w umowie w stałej kwocie. Wprawdzie umowa przewiduje możliwość uzyskania przez Wnioskodawcę dodatkowej kwoty wynagrodzenia w postaci premii uznaniowej, jednakże jej wypłata i wysokość zależy tylko i wyłącznie od uznania Zarządu Spółki. Ponadto Wnioskodawca ma obowiązek uczestniczenia w konferencjach i szkoleniach, które są związane ze świadczonymi przez Niego usługami. Koszty uczestnictwa w takich szkoleniach (czy innych formach podnoszenia kwalifikacji) ponosi Spółka, chodzi tu o koszty zakwaterowania, wyżywienia, samego uczestnictwa w szkoleniu, natomiast koszty dojazdu są ponoszone przez Wnioskodawcę.

W okolicznościach przedmiotowej sprawy należy uznać, że Wnioskodawca wykonując zadania powierzone mu w ramach kontraktu menedżerskiego nie jest podatnikiem VAT. Jego działalności nie można przypisać spełnienia warunku samodzielności, który stanowi immanentną cechę działalności gospodarczej w rozumieniu VAT. Wynagrodzenie Wnioskodawcy nie jest uzależnione od ekonomicznego ryzyka. Wnioskodawca nie reprezentuje Spółki w stosunkach z innymi podmiotami, ma prawo wydawać polecenia podległym pracownikom, realizując postanowienia umowy i polecenia Zarządu. Kontrakt menadżerski, na podstawie którego Zleceniobiorca świadczy usługi dla Spółki, zawiera unormowanie dotyczące odpowiedzialności. Wnioskodawca za realizacje umowy odpowiedzialny jest wyłącznie przed Zarządem Spółki według zasad starannego działania. Ewentualna odpowiedzialność względem osób trzecich za skutki prowadzenia działalności spoczywa wyłącznie na Spółce. Ponadto umowa zawarta ze Spółką nie zobowiązuje Wnioskodawcy do zawarcia umowy OC.

Z powyższego wynika, że warunek odpowiedzialności za wykonanie czynności w ramach kontraktu menadżerskiego, który m.in. decyduje o uznaniu czynności za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest spełniony.

Odnosząc zatem przedstawiony we wniosku opis sprawy do stanu prawnego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie skoro Wnioskodawca nie ponosi odpowiedzialności wobec osób trzecich za szkody wynikające z podejmowanych przez niego czynności przy wykonywaniu umowy, nie ponosi ryzyka gospodarczego podejmowanych decyzji w ramach umowy ze Spółką, jak również jego wynagrodzenie nie jest uzależnione od wyników jego działań należy uznać, że relacja łącząca Wnioskodawcę ze Spółką stanowi stosunek zobowiązaniowy podobny do tego, jaki łączy pracodawcę i pracownika. Świadczone przez Wnioskodawcę czynności na podstawie kontraktu menadżerskiego nie można uznać za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

W związku z powyższym nie można uznać Wnioskodawcy za podatnika od towarów i usług z tytułu wykonywania przez niego czynności na podstawie umowy kontrakt menadżerski.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy podkreślić, że ciężar wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego spoczywa na składającym wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Organ podatkowy nie może w tym względzie zastępować Wnioskodawcy nie jest on bowiem uprawniony ani do zakreślania granic stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), ani do ustalania we własnym zakresie, czy podany przez Wnioskodawcę stan faktyczny odpowiada stanowi rzeczywistemu. Organ wydający interpretację bazuje zatem wyłącznie na tym, co poda Wnioskodawca. Tym samym to Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za przedstawiony przez siebie stan faktyczny i ewentualne negatywne konsekwencje przedstawienia opisu w sposób niezgodny z rzeczywistością. Jednocześnie zaznacza się, że ochronę daje wyłącznie interpretacja wydana do stanu faktycznego tożsamego ze stanem rzeczywistym.

Zatem zmiana któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność, a Wnioskodawca nie może korzystać z ochrony wynikającej z tej interpretacji.

Podkreślić należy, że wyrażona w niniejszej interpretacji ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy dotyczy wyłącznie kwestii z zakresu podatku od towarów i usług, natomiast kwestie dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zgodnie z wolą Wnioskodawcy nie będą przedmiotem interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 939 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach