Temat interpretacji

Czy prawidłowe jest stanowisko Banku, że sprzedaż wymienionej we wniosku nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy VAT ?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia maja 2016 r. (data wpływu dnia maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy zabudowanej nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu maja 2016 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy zabudowanej nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Bank Spółdzielczy jest osobą prawną utworzoną zgodnie z przepisami ustaw, prowadzącą działalność gospodarczą na podstawie udzielonych zezwoleń przez Komisję Nadzoru Finansowego i Statutu.

Bank Spółdzielczy jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 7 czerwca 1993 r.

Wnioskodawca zwraca się o udzielenie interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku VAT tj. zwolnienia z podatku VAT od planowanej sprzedaży nieruchomości.

Bank Spółdzielczy nabył nieruchomość od osób fizycznych na podstawie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności w zamian za zwolnienie z długu z dnia . 2012 r., Repertorium A numer .

Przedmiotowa nieruchomość jest ujęta w księdze wieczystej prowadzonej przez Sąd Rejonowy w . V Zamiejscowy Wydział Ksiąg wieczystych z siedzibą w .. o numerze Kw. nr .. z wpisem: użytkowanie wieczyste gruntu i własność budynku stanowiącego odrębną nieruchomość.

Zgodnie z aktem notarialnym przedmiotem zakupu było wieczyste użytkowanie gruntu wraz z budynkiem stanowiącym odrębną własność. Budynek został wybudowany w latach 2001-2004.

Przedmiotowa nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych Banku.

W dniu czerwca 2012 r. zawarta została przez Bank umowa dzierżawy nieruchomości z osobami fizycznym i wydzierżawiający oddał dzierżawcy wyżej opisaną nieruchomość do używania i pobierania pożytków.

Umowa dzierżawy trwała do marca 2015 r., umowa została wypowiedziana przez dzierżawcę. Pożytkiem z tytułu umowy dzierżawy był czynsz ustalony w umowie. Czynsz został opodatkowany stawką podstawową VAT 23%

Od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 12 listopada 2015 r. nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności Banku ani też dzierżawiona.

Dnia 13 listopada 2015 r. Bank ponownie zawarł umowę dzierżawy z osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, przedmiotem dzierżawy jest część nieruchomości obejmująca pomieszczenie-lokal o powierzchni 140,37 m2 i pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 25,20 m2.

Pożytkiem z tytułu umowy dzierżawy jest czynsz ustalony w umowie. Czynsz został opodatkowany stawką podstawową VAT 23%

Bank Spółdzielczy w . zamierza dokonać sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości i skorzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Banku, że sprzedaż wymienionej we wniosku nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust.1 pkt 10 ustawy VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z artykułem 43 ust 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy VAT, należy rozumieć oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Zdaniem wnioskodawcy sprzedaż opisanej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust 1 pkt 10, ponieważ należy przyjąć, iż pierwsze zasiedlenie miało miejsce w dacie zawarcia umowy dzierżawy nieruchomości dnia 25 czerwca 2012 r. i przekazania do użytkowania dzierżawcy, a okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą nieruchomości jest dłuższy niż dwa lata.

Powyższa interpretacja jest uzasadniona także tym, że art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. j Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 dalej: Dyrektywa 2006/112/WE). Zgodnie z tym ostatnim przepisem państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a. Art. 12 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE stanowi, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, a w szczególności transakcji dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem. Przepis art. 12 Dyrektywy VAT stanowi, że państwa członkowskie mogą zastosować kryteria inne niż kryterium pierwszego zasiedlenia, takie jak okres upływający między datą ukończenia budynku a datą pierwszej dostawy lub też okres upływający między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy, pod warunkiem że okresy te nie przekraczają, odpowiednio, pięciu i dwóch lat. Polska przyjęła to ostatnie rozwiązanie, czyli upływ okresu między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy. Jedynym kryterium zwolnienia podatkowego jest zatem czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia budynku. Nie ma znaczenia to, czy dostawcy przysługiwało przy nabywaniu (wybudowaniu) budynku, budowli (ich części) prawo do odliczenia podatku naliczonego i jaki był jego zakres. Nawet jeśli dostawcy takie prawo przysługiwało, to dostawa jest zwolniona z podatku po upływie określonego czasu od pierwszego zasiedlenia. Podkreśla się również (por. cytowany wyrok NSA z 30 października 2014 r.), że powiązanie prawa do zwolnienia od VAT dostawy nie z rozpoczęciem użytkowania, tylko z wykonaniem pierwszej czynności opodatkowanej dotyczącej nieruchomości, nie znajduje uzasadnienia systemowego (mając na uwadze rolę VAT jako podatku neutralnego dla przedsiębiorców i podatku obciążającego konsumpcję).

Wnioskodawca w uzasadnieniu swojego stanowiska wskazał na tezę i uzasadnienie wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 czerwca 2015 r., I FSK 213/14. Zasadnicze elementy tej tezy to:

1. Każda forma korzystania z budynków, budowli lub ich części, jeżeli następuje w wykonywaniu czynności opodatkowanej, spełnia warunki pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.
2. Jedynym kryterium zwolnienia podatkowego jest czas, jaki upłynął od pierwszego zasiedlenia budynku.
3. Nie ma znaczenia to, czy dostawcy przysługiwało przy nabywaniu (wybudowaniu) budynku, budowli (ich części) prawo do odliczenia podatku naliczonego i jaki był jego zakres. Nawet jeśli dostawcy takie prawo przysługiwało, to dostawa jest zwolniona z podatku po upływie określonego czasu od pierwszego zasiedlenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Co do zasady stosownie do treści art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku wynosi 22% z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23 %.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W art. 2 pkt 14 ustawy, ustawodawca określił co należy rozumieć pod pojęciem pierwszego zasiedlenia. Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa Dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (ust. 7a ww. artykułu).

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia .. czerwca 1993 r. W dniu .. czerwca 2012 r. nabył nieruchomość od osób fizycznych na podstawie aktu notarialnego umowy przeniesienia własności w zamian za zwolnienie z długu. Zgodnie z aktem notarialnym przedmiotem zakupu było wieczyste użytkowanie gruntu wraz z budynkiem stanowiącym odrębną własność. Budynek został wybudowany w latach 2001-2004. Przedmiotowa nieruchomość została wpisana do ewidencji środków trwałych Banku. Następnie w dniu czerwca 2012 r. zawarta została przez Bank umowa dzierżawy nieruchomości z osobami fizycznymi i wydzierżawiający oddał dzierżawcy wyżej opisaną nieruchomość do używania i pobierania pożytków.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy, że przedmiotowa dostawa budynku korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, jako że dostawa nastąpi po upływie dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia budynku.

Ponadto podkreślić należy, że prawo użytkowania wieczystego gruntu podlega opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków lub budowli, które się na nim znajdują. W myśl powołanego wyżej art. 29a ust. 8 ustawy, grunt na którym jest posadowiony opisany budynek, korzysta również ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy