Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności zbycia przez Spółkę ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu 13 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności zbycia przez Spółkę ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 kwietnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności zbycia przez Spółkę ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest bankiem z siedzibą w Polsce, będącym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: Bank lub Wnioskodawca).

Bank prowadzi działalność gospodarczą polegającą w szczególności na udzielaniu kredytów/pożyczek osobom fizycznym oraz osobom prawnym, udzielaniu gwarancji, wykupie wierzytelności handlowych, kredytowych oraz leasingowych. Przedmiotem działalności gospodarczej Banku jest również obrót papierami wartościowymi oraz działalność maklerska.

W związku z prowadzoną działalnością, Bank posiada w swoim majątku niewymagalne oraz wymagalne wierzytelności m.in. z tytułu udzielonych przez Wnioskodawcę kredytów i pożyczek, wierzytelności nabyte od innych podmiotów (na podstawie kupna-sprzedaży, factoringu itd.), wierzytelności powstałe z tytułu udzielonych przez Wnioskodawcę gwarancji/poręczeń spłaty kredytów/pożyczek (w tym wierzytelności, których prawdopodobieństwo ściągnięcia jest niewielkie, tj. wierzytelności, wobec których dłużnicy potencjalnie mogliby skutecznie uchylić się od zaspokojenia roszczeń Wnioskodawcy poprzez powołanie się na zarzut przedawnienia roszczeń o zwrot wierzytelności) oraz wierzytelności akcesoryjne z nimi związane, w szczególności wierzytelności odsetkowe stanowiące odrębne prawa majątkowe (dalej: Wierzytelności).

Wierzytelności te głównie obejmują:

• niespłaconą kwotę główną (kapitał);
• naliczone i niespłacone odsetki;
• nieuiszczone opłaty za nieterminowe płatności;
• naliczone i niezapłacone prowizje.

W związku z poczynionymi planami biznesowymi Bank wniesie do nowo utworzonej lub istniejącej spółki komandytowej (dalej: Spółka) wkład niepieniężny (dalej: aport), którego przedmiotem będą Wierzytelności. Przedmiotowe wierzytelności będą wnoszone po cenie rynkowej. Wierzytelności nie będą stanowiły przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Bank nie będzie uczestniczył w odpłatnym zarządzaniu Spółką. Ponadto, posiadanie udziałów w Spółce nie będzie związane z bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej Banku.

Wnioskodawca planuje w ramach reorganizacji dokonać zbycia całości praw i obowiązków wynikających z jego udziału w Spółce na rzecz podmiotu trzeciego, przy czym poza planowaną transakcją, Bank prawdopodobnie będzie wykonywać podobne transakcje również w przyszłości. Zastosowana cena będzie ceną rynkową.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że zbycie przez Bank ogółu praw i obowiązków (udziałów) w Spółce na rzecz podmiotu trzeciego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie ogółu praw i obowiązków (udziałów) w Spółce na rzecz podmiotu trzeciego, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Dokonując kwalifikacji czynności zbycia praw i obowiązków w Spółce na gruncie przepisów dotyczących podatku od towarów i usług, w pierwszej kolejności należy określić charakter prawny przedmiotu sprzedaży.

Spółka komandytowa, w przeciwieństwie do spółek kapitałowych, nie emituje akcji ani też nie wystawia udziałów, z którymi wiążą się określone prawa i obowiązki w Spółce. Sprzedaż praw i obowiązków w spółce komandytowej powinna być więc traktowana jako przeniesienie uprawnień.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., poz. 1054, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W ocenie Wnioskodawcy, zbycie ogółu praw i obowiązków w Spółce nie stanowi dostawy towarów, ponieważ w myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy jednak przeanalizować, czy sprzedaż praw i obowiązków w Spółce może być potraktowana jako świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Otóż, zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ustawa o VAT w art. 15 ust. 1 jako podatników VAT określa osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Z kolei zdefiniowana w art. 15 ust. 2 działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W ocenie Banku, za działalność rodzącą obowiązki w podatku VAT należy uznać tylko tę działalność, którą można zidentyfikować i zaliczyć do przedmiotu działalności gospodarczej podatnika.

W analizowanym przypadku, zbycie praw i obowiązków w Spółce nie może być uznane za wykonane w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, gdyż obrót udziałami w spółkach osobowych (w tym spółkach komandytowych) nie mieści się w ramach statutowej działalności Banku, a jedynie obrót papierami wartościowymi, do których nie zalicza się udziałów w spółkach osobowych.

Warto też wyjaśnić, że incydentalne nabywanie przez Bank udziałów w spółkach osobowych jest dopuszczalne, ale nie może być ono jednak elementem stałej działalności Banku, przy czym w każdym przypadku nabycia danych praw majątkowych Bank jest równocześnie uprawniony do ich sprzedaży.

Ponadto, zbycie przez Bank praw i obowiązków (udziałów) w Spółce nie będzie dokonywane w ramach prowadzonej przez Bank działalności maklerskiej.

Kwestia, czy za działalność gospodarczą można uznać działalność polegającą na posiadaniu i sprzedaży akcji oraz udziałów była przedmiotem orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE).

Przykładowo w wyrokach w sprawach C-60/90 i C-155/94 oraz w sprawie C-80/95, TSUE stwierdził, że samo posiadanie, czy też emisja udziałów i innych papierów wartościowych co do zasady nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 4 VI Dyrektywy, która pozwalałaby na uznanie posiadacza takich udziałów za podatnika.

Od tej zasady orzecznictwo TSUE przewiduje pewne wyjątki, które pozwalają łączyć z faktem posiadania papierów wartościowych wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Dotyczy to sytuacji, gdy:

• posiadacz papierów wartościowych uczestniczy w zarządzaniu spółką, której akcje posiada;
• sprzedaż akcji, udziałów prowadzona jest w ramach działalności maklerskiej i brokerskiej;
• posiadanie udziałów jest bezpośrednim, stałym i koniecznym rozszerzeniem działalności gospodarczej.

Powyższe wyjątki nie mają jednak zastosowania do Wnioskodawcy, co wynika z powyższych wyjaśnień, jak również z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie można samego nabycia, czy sprzedaży udziałów w Spółce, traktować jako wykorzystanie majątku do uzyskiwania z niego dochodów w sposób częstotliwy.

Zatem czynność polegająca na zbyciu ogółu praw i obowiązków (udziałów) w Spółce na rzecz podmiotu trzeciego, zdaniem Wnioskodawcy nie powinna być uznana za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej i w konsekwencji nie powinna być opodatkowana podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu