Temat interpretacji

W zakresie możliwości skorygowania wystawionych rachunków poprzez wystawienie faktury korygującej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 17 września 2015 r. (data wpływu 9 lutego 2016 r.) uzupełnionym w dniu 6 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) na wezwanie Organu z dnia 27 kwietnia 2016 r. (doręczone w dniu 2 maja 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania wystawionych rachunków poprzez wystawienie faktury korygującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 lutego 2016 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorygowania wystawionych rachunków poprzez wystawienie faktury korygującej.

Wniosek uzupełniono w dniu 6 maja 2016 r. (data wpływu 9 maja 2016 r.) w odpowiedzi na wezwanie Organu z dnia 27 kwietnia 2016 r. (doręczone w dniu 2 maja 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzenie działalności gospodarczej rozpoczął 10 lutego 2014 r. świadcząc usługi związane z leśnictwem, które dokumentowane były rachunkami uproszczonymi, które zawierały dane odpowiadające danym jakie powinna zawierać faktura zgodnie z artykułem 106e ust. 1 pkt 1-11, pkt 15 i pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług to znaczy: data wystawienia, kolejny numer nadany w ramach jednej serii, imiona nazwiska i nazwy firm nabywców moich usług oraz ich adresy oraz numer NIP, nazwę rodzaju usługi, miarę oraz ilość tych usług, cenę jednostkową usług oraz wartość wykonanych usług i należność ogółem z podanym terminem płatności. Dokumenty posiadały informacje o zwolnieniu podmiotowym. Stawka za roboczo godziny jak i za metr sześcienny pozyskanego drewna została ustalona w kwocie netto a jako, że Wnioskodawca nie był płatnikiem podatku VAT to nie doliczał tego podatku. Wnioskodawca chciałby zaznaczyć, że wśród przedsiębiorców świadczących usługi takie same jak Wnioskodawca w tym czasie dla tych samych kontrahentów byli płatnicy podatku VAT i do ustalonej stawki dopłacali podatek. Wnioskodawca rejestrując działalność gospodarczą nie rezygnował ze zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w art. 113 ust.1 lub 9 ustawy VAT. W lipcu 2015 r. w wyniku czynności sprawdzających przeprowadzonych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego okazało się, że Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku VAT w wyniku przekroczenia kwoty przysługującego limitu. Limit ten przekroczony został w transakcji z dnia 15 maja 2014 r. Wnioskodawca wykonane usługi dokumentował w okresie od 15 maja 2014 r. do czerwca 2015 r. rachunkami uproszczonymi, nieświadomie nie doliczając należnego podatku VAT. W związku z zaistniałymi faktami Wnioskodawca dokonał rejestracji jako czynny podatnik VAT wykazując datę przystąpienia do VAT na miesiąc utraty zwolnienia (czyli maj 2014 r.). Jednocześnie Wnioskodawca dokonał korekt rachunków uproszczonych, w których to korektach do wartości usługi (umówionych w kwocie netto) doliczył podatek VAT w stawce 8 %.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowym będzie wystawienie korekt rachunków uproszczonych w formie korekt Faktur, w których jako stawkę VAT przed korektą Wnioskodawca wskaże podstawę prawną "zwolnienie z art. 113 ust. 1 albo ust. 9 ustawy VAT" a jako stawkę podatku po korekcie stawkę VAT 8%...

Stanowisko Wnioskodawcy ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 6 maja 2016 r.

Zdaniem Wnioskodawcy prawidłowym będzie wystawienie korekt rachunków uproszczonych w formie Faktur, w których jako stawkę VAT przed korektą wskaże podstawę prawną zwolnienie z art. 113 ust. 1 albo ust. 9 ustawy VAT a jako stawkę podatku po korekcie stawkę VAT 8%.

Druki, którymi Wnioskodawca dokumentował usługi były obowiązującymi i jak wcześniej Wnioskodawca zaznaczył posiadają one dane zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 1-11, pkt 15 i pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jak stanowi art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z póź. zm.).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8% w pozycji 137 tego załącznika, wymieniono usługi związane z leśnictwem- PKWiU ex 02.40.10.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewidział w ustawie zwolnienie podmiotowe od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

W myśl art. 113 ust. 1 ustawy o VAT zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy o VAT wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę. Natomiast stosownie do treści art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na mocy art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei art. 96 ust. 1 ustawy, stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15 są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W świetle art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika jako podatnika VAT czynnego, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 jako podatnika VAT zwolnionego, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzenie działalności gospodarczej rozpoczął 10 lutego 2014 r. świadcząc usługi związane z leśnictwem, które dokumentowane były rachunkami uproszczonymi, które zawierały dane odpowiadające danym jakie powinna zawierać faktura zgodnie z artykułem 106e ust. 1 pkt 1-11, pkt 15 i pkt 19 ustawy o podatku od towarów i usług to znaczy: data wystawienia, kolejny numer nadany w ramach jednej serii, imiona nazwiska i nazwy firm nabywców moich usług oraz ich adresy oraz numer NIP, nazwę rodzaju usługi, miarę oraz ilość tych usług, cenę jednostkową usług oraz wartość wykonanych usług i należność ogółem z podanym terminem płatności. Dokumenty posiadały informacje o zwolnieniu podmiotowym. Stawka za roboczo godziny jak i za metr sześcienny pozyskanego drewna została ustalona w kwocie netto a jako, że Wnioskodawca nie był płatnikiem podatku VAT to nie doliczał tego podatku. Wnioskodawca rejestrując działalność gospodarczą nie rezygnował ze zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w art. 113 ust.1 lub 9 ustawy VAT. W lipcu 2015 r. w wyniku czynności sprawdzających przeprowadzonych przez Naczelnika Urzędu Skarbowego okazało się, że Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia z podatku VAT w wyniku przekroczenia kwoty przysługującego limitu. Limit ten przekroczony został w transakcji z dnia 15 maja 2014 r. Wnioskodawca wykonane usługi dokumentował w okresie od 15 maja 2014 r. do czerwca 2015 r. rachunkami uproszczonymi, nieświadomie nie doliczając należnego podatku VAT. W związku z zaistniałymi faktami Wnioskodawca dokonał rejestracji jako czynny podatnik VAT wykazując datę przystąpienia do VAT na miesiąc utraty zwolnienia (czyli maj 2014 r.). Jednocześnie Wnioskodawca dokonał korekt rachunków uproszczonych, w których to korektach do wartości usługi (umówionych w kwocie netto) doliczył podatek VAT w stawce 8 %.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy prawidłowe będzie sporządzenie korekt rachunków uproszczonych w formie korekt faktur, w których jako stawkę VAT przed korektą wskaże podstawę prawną zwolnienie z art. 113 ust. 1 albo ust. 9 ustawy VAT a jako stawkę podatku po korekcie stawkę VAT 8%.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na podstawie art. 106b ust. 2 ustawy, podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Stosownie zaś do art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-15 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem ().

Biorąc pod uwagę powołane regulacje stwierdzić należy, że został zniesiony obowiązek oznaczania faktur wyrazami Faktura VAT.

Za fakturę jest zatem uznawany dokument zawierający dane wymagane na podstawie ustawy, przy czym nie musi on już zawierać oznaczenia Faktura VAT. Obowiązujące regulacje nie wymagają również, aby dokument ten zawierał wyraz Faktura.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

Faktura korygująca, stosownie do art. 106j ust. 2 powinna zawierać:

1. wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA albo wyraz KOREKTA;
2. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-6,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego - odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;
6. w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 - prawidłową treść korygowanych pozycji.

Wskazać należy również, że celem faktury VAT jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, pełni ona bowiem szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Natomiast fakturę korygującą wystawia się w przypadku udzielenia rabatów, zwrotu sprzedawcy towarów i opakowań, a także zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty oraz w sytuacji gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Stosownie do zapisu art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm), jeżeli z odrębnych przepisów nie wynika obowiązek wystawienia faktury, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą są obowiązani, na żądanie kupującego lub usługobiorcy, wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

Z wyżej wymienionych zapisów wynika, że od dnia 1 stycznia 2014 r. umożliwiono podatnikowi korzystającego ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 wystawienie faktur. Zatem ze wskazanych powyżej regulacji prawnych wynika, że faktury mogą być wystawione zarówno przez podatników zarejestrowanych dla celów podatku VAT, jak i korzystających ze zwolnienia z tego podatku. W konsekwencji podmiot posiadający status podatnika VAT czynnego, powinien wystawiać obecnie faktury a nie rachunki.

Podkreślić w tym miejscu należy, że jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca dokonał rejestracji jako czynny podatnik VAT wykazując datę przystąpienia do VAT na miesiąc utraty zwolnienia (czyli maj 2014 r.). Zatem w omawianej sprawie Strona od maja 2014 r. posiada status podatnika VAT czynnego, a tym samym Wnioskodawca za ten okres w odniesieniu do wykonywanych czynności na rzecz innych podatników powinien wystawiać faktury dokumentujące wykonane czynności.

W omawianej sprawie jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca za okres, w którym posiada status podatnika VAT wykonanie usług dokumentował rachunkami, zawierającymi dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-11, 15 i 19. W rezultacie w niniejszej sprawie w celu prawidłowego rozliczenia wykonanych przez Stronę usług, Wnioskodawca do wystawionych rachunków powinien wystawić w myśl art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy faktury korygujące. W wystawionych fakturach korygujących, zgodnie z zapisami art. 106j ust. 2 pkt 4 i 5 ustawy należy wskazać przyczynę korekty oraz odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej. Tym samym Strona w wystawianych fakturach korygujących przed korektą powinna wskazać sprzedaż zwolnioną z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy, natomiast po korekcie należy wskazać prawidłową podstawę opodatkowania oraz podatek należny od wykonanej usługi tj. w odniesieniu do usług związanych z leśnictwem stawką 8%.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie