Temat interpretacji

Opodatkowanie czynności sprzedaży Spółdzielni.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 9 lutego 2016 r. (data wpływu 15 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z 28 kwietnia 2016 r. (data wpływu 2 maja 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży Spółdzielni jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży Spółdzielni. Wniosek uzupełniono 2 maja 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna jest dobrowolnym zrzeszeniem o nieograniczonej liczbie członków, zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym. Spółdzielnia prowadzi działalność gospodarczą w celu zaspokojenia potrzeb swoich członków. Zgodnie z par. 3 swojego Statutu, przedmiotem działalności gospodarczej Spółdzielni jest:

1. prowadzenie wspólnego gospodarstwa rolnego, a ponadto:
2. tucz drobiu brojler,
3. zakładów wytwórczych i usługowych:
   • Zakład Remontowo-Budowlany, produkcja i sprzedaż bloczków budowlanych,
   • Usługi transportowe,
   • Usługi mechanizacyjne w pracach polowych,
   • Mieszalnia pasz,
   • Przetwórstwo rolne,
   • Usługi stolarskie,
   • Usługi warsztatowe,
   • Handel i inne usługi.

Majątek Spółdzielni stanowi prywatną własność jej członków, jest niepodzielny, a podzielony może być po jej likwidacji.

Członkami Spółdzielni mogą być osoby, który ukończyły 18 lat, zamieszkują na terenie działania Spółdzielni lub w odległości umożliwiającej dojazdy do pracy we własnym zakresie:

1. rolnicy będący:
   • właścicielami lub posiadaczami samoistnymi gruntów rolnych,
   • dzierżawcami, użytkownikami lub innymi posiadaczami zależnymi gruntów rolnych,
2. inne osoby mające kwalifikacje przydatne do pracy w Spółdzielni.

Członkami Spółdzielni mogą być także osoby prawne.

Członkowie Spółdzielni są obowiązani do:

• wniesienia wpisowego (10 zł),
• wpłacenia zadeklarowanych udziałów (przynajmniej jednego udziału w wysokości 15 tys. zł; Statut Spółdzielni przewiduje także możliwość wniesienia udziałów nadobowiązkowych),
• wniesienia wkładów gruntowych i pieniężnych stosownie do postanowień Statutu (członkowi Spółdzielni przysługuje także możliwość wniesienia wkładów nadobowiązkowych),
• uczestniczenia w Walnym Zgromadzeniu,
• pracy w Spółdzielni, stosownie do potrzeb Spółdzielni wynikających z działalności gospodarczej, w rozmiarach ustalonych przez Zarząd,
• podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych,
• dbałości i ochrony majątku Spółdzielni,
• uczestniczenia w pokrywaniu strat Spółdzielni do wysokości zadeklarowanego udziału,
• przestrzegania postanowień Statutu i regulaminu oraz uchwał organów Spółdzielni,
• pomnażania dochodów Spółdzielni.

Członek Spółdzielni jest obowiązany zadeklarować i wnieść tytułem wkładu gruntowego do Spółdzielni, grunty przydatne do wspólnego użytkowania. Przez wkłady gruntowe należy rozumieć grunty oraz budynki lub ich części i inne urządzenia trwale z gruntami związane, znajdujące się na tych gruntach w chwili ich wniesienia.

Członek nie będący właścicielem wkładu gruntowego, obowiązany jest przedłożyć Spółdzielni zgodę właściciela na wniesienie tego wkładu do Spółdzielni.

Jeżeli umowa z członkiem Spółdzielni nie stanowi inaczej, Spółdzielnia z chwilą przyjęcia wkładu, nabywa prawo użytkowania według zasad określonych przepisami KC.

Prawo użytkowania obejmuje w szczególności prawo do uprawiania i pobierania pożytków oraz prawo zmiany przeznaczenia gruntów, stosownie do potrzeb wspólnego gospodarstwa. Użytkowanie przez Spółdzielnię wkładów gruntowych jest odpłatne. Odpłatność ta za 1 ha wynosi równowartość 4 kwintali pszenicy według średnich cen z września danego roku, ogłaszanego dla kraju przez GUS. Wypłata renty gruntowej następować będzie w grudniu każdego roku.

Odpłatność za użytkowanie budynków i innych urządzeń trwale z gruntem związanych określa umowa zawarta z członkiem wkładowym.

Członek będący właścicielem gruntu, stanowiącego jego wkład może tym gruntem rozporządzać, zarówno aktami między żyjącymi, jak i na wypadek śmierci. W przypadku przeniesienia wkładu na rzecz osoby niebędącej członkiem Spółdzielni. Spółdzielni przysługuje prawo pierwokupu tego wkładu.

Grunt przeniesiony na własność innego członka tej samej Spółdzielni, powiększa wkład nabywcy.

Członek może wycofać swój wkład gruntowy dopiero po ustaniu członkostwa. Członek wycofujący swój wkład gruntowy, otrzymuje ten sam grunt, który wniósł, jeżeli potrzeby gospodarki wspólnej nie stoją temu na przeszkodzie. W przeciwnym wypadku, otrzymuje równoważny grunt z uwzględnieniem interesów obu stron. Jeżeli występuje różnica w obszarze lub równowartości użytkowej zwracanych gruntów, następuje między stronami rozliczenie według cen rynkowych z dnia rozliczenia. Zasady powyższe stosuje się do budynków i innych urządzeń stanowiących wkład, przy uwzględnieniu na rzecz Spółdzielni, stopnia ich normalnego zużycia, na skutek użytkowania zgodnego z przeznaczeniem.

W przypadku ustania członkostwa, wydanie gruntu następuje po zbiorach, w miarę sprzętu plonów. Wydanie innych wkładów (budynki, inne urządzenia) następuje w terminie uzgodnionym pomiędzy członkiem a Zarządem Spółdzielni, nie dłuższym jednak niż jeden rok.

Członkom, którzy wnieśli jako wkład całość posiadanych gruntów, przysługuje prawo do działki przyzagrodowej o obszarze do 0,60 ha użytków rolnych.

Na dzień złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego

Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna jest przedsiębiorstwem, które posiada m.in. majątek w postaci:

1. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własności nieruchomości, w szczególności gruntów, gruntów zabudowanych, budynków i ich części;
3. ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz innych praw rzeczowych do nieruchomości lub ruchomości;
4. praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych;
5. wierzytelności i środków pieniężnych;
6. tajemnic przedsiębiorstwa;
7. ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

W przyszłości Spółdzielnia chciałaby dokonać sprzedaży całej Spółdzielni (przedsiębiorstwa).

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że będąca przedmiotem sprzedaży Spółdzielnia stanowi przedsiębiorstwo stanowiące zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż całości przedsiębiorstwa funkcjonującego jako Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna, na który składa się m.in. majątek w postaci:

1. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własności nieruchomości, w szczególności gruntów, gruntów zabudowanych, budynków i ich części;
3. ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz innych praw rzeczowych do nieruchomości lub ruchomości;
4. praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych;
5. wierzytelności i środków pieniężnych;
6. tajemnic przedsiębiorstwa;
7. ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej;

będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, rolnicze spółdzielnie produkcyjne oraz inne spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną działają na podstawie przepisów ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2003 r. Nr 30, poz. 210, z późn. zm.).

Szczegółowe zasady działania rolniczych spółdzielni produkcyjnych określają przepisy art. 138 172 Prawa Spółdzielczego. Z przepisów tych wynika, że przedmiotem działalności rolniczej spółdzielni produkcyjnej jest prowadzenie wspólnego gospodarstwa rolnego oraz działalności na rzecz indywidualnych gospodarstw rolnych członków. Rolnicze spółdzielnie produkcyjne mogą również prowadzić inną działalność gospodarczą (art. 138 Prawa Spółdzielczego).

Członkami rolniczej spółdzielni produkcyjnej mogą być przede wszystkim rolnicy będący właścicielami lub posiadaczami samoistnymi gruntów rolnych (art. 139 par. 1 pkt 1 Prawa Spółdzielczego) oraz rolnicy będący dzierżawcami, użytkownikami lub innymi posiadaczami zależnymi gruntów rolnych (art. 139 par. 1 pkt 2 Prawa Spółdzielczego). Członkami Spółdzielni mogą być również inne osoby mające kwalifikacje przydatne do pracy w spółdzielni (art. 139 par. 2 Prawa Spółdzielczego).

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług (Dz. U. 2004 r. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Stosownie do postanowień art. 6 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (...).

Pojęcie transakcja zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawa towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu KC) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Przepisy ustawy nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ KC, który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnie przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² KC, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Decydujące jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W art. 55¹ KC gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w KC wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zgodnie z tym artykułem, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Zatem zbycie, w tym sprzedaż, całości przedsiębiorstwa jakim jest Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna, o ile wypełnia ona definicję przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ KC, pozostaje poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, poprzez wyłączenie, o którym mowa w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, który stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji przedsiębiorstwa. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r., poz. 380). Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia,
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej,
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
8. tajemnice przedsiębiorstwa,
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W powyższym przepisie ustawodawca wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej.

Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, żeby można było mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej. Powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, iż zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych. Przepis ten odgrywa szczególnie istotną rolę, gdyż konstytuuje on zasadę, że przedsiębiorstwo może stanowić przedmiot obrotu prawnego jako jednolita całość.

Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, aby bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z rolniczą spółdzielnią produkcyjną, zatem zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze (Dz. U. z 2013 r., poz. 1443, z późn. zm.), w której szczegółowe zasady działania rolniczych spółdzielni produkcyjnych określają przepisy art. 138 172 tej ustawy.

I tak, jak stanowi art. 138 powołanej ustawy przedmiotem działalności rolniczej spółdzielni produkcyjnej jest prowadzenie wspólnego gospodarstwa rolnego oraz działalności na rzecz indywidualnych gospodarstw rolnych członków. Spółdzielnia może również prowadzić inną działalność gospodarczą.

Według art. 139 § 1 ww. ustawy członkami spółdzielni mogą być rolnicy będący:

1. właścicielami lub posiadaczami samoistnymi gruntów rolnych;
2. dzierżawcami, użytkownikami lub innymi posiadaczami zależnymi gruntów rolnych.

Członkami spółdzielni mogą być również inne osoby mające kwalifikacje przydatne do pracy w spółdzielni (art. 139 § 2 cyt. ustawy).

Natomiast na podstawie art. 55³ Kodeksu cywilnego za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Jak jednoznacznie wskazał we wniosku Wnioskodawca, będąca przedmiotem sprzedaży Spółdzielnia stanowi przedsiębiorstwo będące zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny. Ponadto, na dzień złożenia wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna jest przedsiębiorstwem, które posiada m.in. majątek w postaci:

1. oznaczenia indywidualizującego przedsiębiorstwo (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własności nieruchomości, w szczególności gruntów, gruntów zabudowanych, budynków i ich części;
3. ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz innych praw rzeczowych do nieruchomości lub ruchomości;
4. praw wynikających z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz praw do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikających z innych stosunków prawnych;
5. wierzytelności i środków pieniężnych;
6. tajemnic przedsiębiorstwa;
7. ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy oraz cytowane przepisy należy stwierdzić, że opisany zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, pozwalające na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim dotychczas było prowadzone przedsiębiorstwo Wnioskodawcy. A zatem przedmiot sprzedaży będzie stanowić przedsiębiorstwo, wobec czego zbycie to będzie nosiło znamiona czynności, do której zastosowanie będzie miał art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, odnosząc przedstawiony stan prawny do opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż zbywany przez Zainteresowanego majątek, będzie stanowił przedsiębiorstwo w myśl art. 55¹ Kodeksu cywilnego, to planowana sprzedaż całości przedsiębiorstwa funkcjonującego jako Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna, będzie podlegała wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki podatkowo-prawne tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, interpretacja traci aktualność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu