Temat interpretacji

w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z planowaną realizacją projektu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2016 r. (data wpływu 16 maja 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 maja 2016 r. (data wpływu 7 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadania podniesienia jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 maja 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadań:

• utworzenia Parku Rozrywki , oraz

• podniesienia jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym >br>

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 maja 2016 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, adres elektroniczny do doręczeń oraz dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Dnia 14 października 2011 r. Powiat podpisał umowę o dofinansowanie na realizację projektu pn. ze środków Szwajcarsko Polskiego Programu Współpracy.

Okres realizacji rzeczowego projektu to 10.08.2011-31.03.2016 r.

Realizacja projektu przez Powiat służy wykonywaniu zadań własnych powiatu określonych w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym.

Głównym celem projektu było wyrównanie szans rozwojowych obszarów wiejskich w województwie poprzez rozwój atrakcyjności turystycznej i inwestycyjnej oraz podniesienie poziomu jakości życia mieszkańców subregionu w krajobrazie kulturowym trójkąta turystycznego: .

Zasadniczą częścią Projektu było udzielanie wsparcia finansowego na realizację lokalnych projektów, realizacja szkoleń z elementami doradztwa z przedsiębiorczości połączonych z jednorazowymi dotacjami inwestycyjnymi dla osób zamierzających uruchomić działalność gospodarczą na obszarach wiejskich, a także przygotowanie inwentaryzacji zasobów dziedzictwa przyrodniczo-krajobrazowego i kulturowego, opracowanie wieloletniego Planu Rozwoju Turystyki dla obszaru wsparcia, wydawnictwa i działania promocyjne, audyt finansowy, zarządzanie projektem, portal internetowy, cykl szkoleń dla mieszkańców subregionu w zakresie podejmowania działalności nierolniczej, wizyty studyjne na obszarze wsparcia i w Szwajcarii.

Powiat działał w roli Instytucji Realizującej, reprezentującej wszystkich Partnerów Projektu przed instytucjami włączonymi we wdrażanie Programu Szwajcarskiego. Partnerami w projekcie byli: Lokalna Grupa Działania , która wystąpiła w roli Operatora Dotacji. Ośrodek Doradztwa Rolniczego w , który zajmował się realizacją szkoleń ogólnorozwojowych ukierunkowanych na działalność pozarolniczą oraz Ośrodek Samopomocy w , który odpowiadał za szkolenia z przedsiębiorczości z elementami doradztwa.

Środki otrzymane przez Powiat nie były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W ramach projektu również w jednostce budżetowej Powiatu , tj. Zespole Szkół w zrealizowano dwa działania utworzono Park Rozrywki oraz podniesiono jakość bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym w . Park Rozrywki jest interaktywną ekspozycją przybliżającą prawa fizyki. Jest to oferta edukacyjna i rekreacyjna dla uczniów różnych typów szkół, dzieci i dorosłych, turystów i mieszkańców. Natomiast w ramach podniesienia jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym dokonano wymiany stolarki okiennej, wymieniono parapety zewnętrzne, zmodernizowano kuchnię, do świetlicy zakupiono 3 zestawy komputerowe, telewizor, stół do bilarda, ping ponga oraz grę piłkarzyki, na zewnątrz wybudowano grill stały oraz zakupiono ławki do siedzenia. Szkolne Schronisko Młodzieżowe oferuje dzieciom i młodzieży, ale także innym turystom poszukującym taniego noclegu, noclegi i wyżywienie.

Organizowane są w nim także zielone szkoły, kolonie letnie i zimowe, wyjazdy integracyjne, plenery malarskie.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku wskazał, iż:

1. Faktury dokumentujące ponoszone wydatki w ramach realizacji zadań w Zespole Szkół w , czyli utworzenie Parku Rozrywki oraz podniesienie jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym wystawiane były na Powiat .
2. W odpowiedzi na pytanie, czy w okresie, gdy Powiat ponosił wydatki na przedmiotowe zadania, Zespół Szkół w dokonywał odrębnych od Powiatu, tj. Wnioskodawcy rozliczeń dla potrzeb podatku VAT... Wnioskodawca wskazał, iż Zespół Szkół w był odrębnym podatnikiem podatku VAT i dokonywał odrębnych od Powiatu rozliczeń dla potrzeb podatku VAT.
3. Na pytanie, czy Wnioskodawca w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług w okresie, gdy ponosił wydatki na przedmiotowe zadania, uwzględniał fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez Zespół Szkół w ... Zainteresowany odpowiedział, że Powiat był odrębnym od Zespołu Szkół w podatnikiem podatku VAT i dokonywał odrębnych rozliczeń w okresie, kiedy ponosił wydatki na przedmiotowe zadania.
4. Efekty zrealizowanych zadań zostały w całości przekazane Zespołowi Szkół w nieodpłatnie.
5. Towary i usługi nabywane w celu realizacji zadań objętych zakresem pytania we wniosku były wykorzystywane przez Powiat do czynności niepodlegających opodatkowaniu.
6. Na pytanie, czy wskazane zadania realizowane były w Partnerstwie... Wnioskodawca odpowiedział, iż zadania będące przedmiotem wniosku realizowane były wyłącznie przez Lidera Projektu, tj. przez Powiat .

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Powiat występuje z pytaniem czy realizując zadania w Zespole Szkół w , czyli utworzenie Parku Rozrywki oraz podniesienie jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym Powiatowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który brzmi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Powiat jako Instytucja Realizująca zaliczył wszelkie koszty podatku VAT zrealizowanych działań w koszty kwalifikowalne projektu, tym samym nie będzie podejmował prób odzyskania w części lub całości kwot podatku VAT.

Na dzień złożenia niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz do dnia 1 stycznia 2017 r. Powiat jest odrębnym od swoich jednostek budżetowych podatnikiem podatku VAT w związku z tym wszelkie wydatki związane z realizacją omawianych zadań nie służyły Powiatowi do realizowania czynności opodatkowanych. Wartość inwestycji została przekazana Zespołowi Szkół w .

Mając powyższe na uwadze Powiat stoi na stanowisku, że realizując zadania, o których mowa jest w pytaniu nie miał prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadania podniesienia jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym .

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Według art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L. Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Z kolei w dniu 26 października 2015 r. zapadła uchwała NSA o sygn. akt I FSP 4/15, w której NSA wskazał, iż pomimo większego niż jednostki budżetowe stopnia samodzielności zakładu budżetowego, nie może on być uznany za odrębnego od Gminy podatnika VAT, nie spełnia bowiem ww. warunków nie jest wystarczająco samodzielny.

Zgodnie z powyższym oraz komunikatem Ministerstwa Finansów z dnia 29 września 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE zakłada się obowiązkowe scentralizowanie w samorządach rozliczeń w zakresie podatku VAT. Aby zapewnić samorządom czas na przygotowanie się do nowego modelu rozliczeń, do momentu obowiązkowego scentralizowania nie będą kwestionowane rozliczenia dokonywane z zastosowaniem obecnego modelu rozliczeń.

Z okoliczności sprawy wynika, że Powiat w okresie realizacji zadania stosował dotychczasowy model rozliczeń i rozliczał się odrębnie od swojej jednostki organizacyjnej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ jak wskazał Zainteresowany nabywane towary i usługi w związku z realizacją zadania nie były wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji projektu. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługiwało prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadania podniesienia jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym , ponieważ nabywane towary i usługi w związku z realizacją zadania nie były wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Przy czym należy podkreślić, że niniejsza interpretacja rozstrzyga w okolicznościach przedstawionych we wniosku i traci swą aktualność dla okresów, od których Powiat dokona scentralizowania rozliczeń ze swoimi jednostkami organizacyjnymi.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Pojęcie kosztu kwalifikowalnego nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadania podniesienia jakości bazy noclegowej w Szkolnym Schronisku Młodzieżowym . Natomiast w zakresie braku prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z realizacją zadania utworzenia Parku Rozrywki zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi