Temat interpretacji

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości składającej się z działek.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2016 r. (data wpływu 25 stycznia 2016 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.) oraz pismem z dnia 24 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości składającej się z działek nr 15/5 i 15/3 jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości składającej się z działek nr 15/5 i 15/3. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 14 marca 2016 r. (data wpływu 16 marca 2016 r.) oraz pismem z dnia 24 marca 2016 r. (data wpływu 29 marca 2016 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w 720/6000 części) nieruchomości położonej w W., dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą stanowiącą działki ewidencyjne nr 15/5 oraz 15/3. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, rodzaj użytku odnoszący się do nieruchomości to B, nieruchomość położona jest w obszarze oznaczonym, dla którego plan ustala utrzymanie i rozwój funkcji z zakresu usług zdrowia i opieki społecznej o charakterze ponadlokalnym, mieszkalnictwa wraz z towarzyszącymi usługami nieuciążliwymi oraz usług nieuciążliwych.

Udział w ww. nieruchomości Wnioskodawca nabył w wyniku dziedziczenia po matce Mirosławie R., zmarłej w dniu 9 lipca 2015 r., co stwierdzono aktem poświadczenia dziedziczenia. Udziały w roszczeniach do przedmiotowej nieruchomości z tzw. dekretu z 1945 r. matka Wnioskodawcy, Mirosława R. nabyła w wyniku dziedziczenia oraz darowizny od swojej matki - babki Wnioskodawcy, które następnie zrealizowała na podstawie decyzji orzekającej zwrot nieruchomości z dnia 30 czerwca 2008 r. W ramach zwrotu nieruchomości dekretowej dnia 11 grudnia 2008 roku ustanowiono m.in. na rzecz matki Wnioskodawcy- użytkowanie wieczyste co do działek 15/5, 15/6, 15/7 i 15/8.

30 kwietnia 2010 roku matka Wnioskodawcy wraz z Izą L., Heleną D. oraz Konstantym P. kupiła od osoby nieznanej z miejsca pobytu, która była jej współużytkownikiem wieczystym, udział w wys. 25/400 części w prawie użytkowania wieczystego ww. Nieruchomości. Zakupu dokonano, ponieważ postanowienie sądu w sprawie ustanowienia kuratora dla osoby nieznanej z miejsca pobytu z dnia 30 kwietnia 2009 r. określało ograniczony okres umocowania kuratora.

Decyzją z dnia 19 listopada 2010 r. przekształcono prawo użytkowania wieczystego nieruchomości w prawo własności.

Ponieważ zwrócona nieruchomość nie posiada dostępu do drogi publicznej, matka Wnioskodawcy od roku 2009 podejmowała szereg czynności w celu zapewnienia tego dostępu - m.in. wystąpiła z kilkoma wnioskami administracyjnymi oraz jednym wnioskiem do sądu o ustanowienie służebności drogi koniecznej w tym zakresie.

Ponieważ przedmiotowa działka miała nieregularny kształt i jej fragmenty wchodziły klinem w działkę należącą do miasta, matka Wnioskodawcy wniosła o zamianę części przedmiotowej nieruchomości to jest działek nr 15/6, 15/7 i 15/8 wydzielonych specjalnie w tym celu z nieruchomości na działkę nr 15/3, stanowiącą nieruchomość sąsiednią, będącą własnością miasta. Zamiana ta była korzystna dla obu stron, podlegające zamianie działki miały taką samą powierzchnię tj. 414 mkw. Matka Wnioskodawcy planowała dokonać ww. zamiany na początku 2013 r. jednakże do zamiany nie doszło. Zamiana została ostatecznie dokona w grudniu 2015 r. - za dopłatą dokonaną na rzecz miasta. Matka Wnioskodawcy Mirosława R. uzyskała interpretację podatkową stwierdzającą prawidłowość jej stanowiska dot. opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji sprzedaży nieruchomości należącej do majątku prywatnego, objętej niniejszym wnioskiem (IPPP3/443-152/13-4/ISz z dnia 25 kwietnia 2013 r.). Brat Wnioskodawcy - Jerzy R. - także uzyskał interpretację podatkową co do udziału w przedmiotowej nieruchomości nabytego w wyniku spadkobrania po Izie L. zmarłej 3 sierpnia 2013 potwierdzającą prawidłowość jego stanowiska (interpretacja indywidualna z dnia 26 lutego 2014 IPPP2/443-1357/13-3/KOM).

Przedmiotem sprzedaży w wyniku wykonania umowy przedwstępnej z grudnia 2010 r. będzie działka nr 15/2 pozostała z nieruchomości oraz pozyskana w wyniku zamiany od miasta działka nr 15/3. Zamiany Wnioskodawca dokonał jedynie dlatego, że umożliwiło to zbycie działki Wnioskodawcy.

Matka Wnioskodawcy uzyskała w przeszłości interpretację podatkową, z której wynika, że nie jest podatnikiem VAT z tytułu sprzedaży gruntów odziedziczonych, matka Wnioskodawcy nie sprzedawała w przeszłości udziałów w gruncie nabytych od osoby nieznanej z miejsca pobytu.

Wnioskodawca informuje, iż prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako podatnik VAT, jednakże działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie dotyczy obrotu nieruchomościami, lecz prowadzi ją w zakresie badania rynku i opinii publicznej, pozostałe doradztwo w zakresie działalności gospodarczej i zarządzania oraz działalność w zakresie inżynierii oraz związane z nią doradztwo techniczne.

Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była w przeszłości wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił, ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działka nie była w przeszłości udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie była wykorzystywana do działalności rolniczej.

Niniejszy wniosek Wnioskodawcą składa wraz ze swoim bratam Jerzym R. Wnioskodawca wskazuje nadto, iż w przeszłości jego matka występowała trzykrotnie o wydanie interpretacji podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług i raz w zakresie podatku dochodowego.

Należy ponadto wskazać, iż w związku z tym, że nieruchomość nie miała dostępu do drogi publicznej, matka Wnioskodawcy wystąpiła z wnioskiem do sądu oraz z wnioskami administracyjnymi w celu ustanowienia służebności drogi koniecznej. W celu uzyskania dostępu do drogi publicznej oraz w celu poprawy kształtu działki, zaproponowano miastu zamianę działek. Matka Wnioskodawcy wystąpiła z wnioskiem o podział działki 35/1 w celu dokonania zamiany działek nr 15/6, 15/7 i 15/8, które powstały wskutek tego podziału, na działkę nr 15/3, stanowiącą własność miasta.

Poza tym Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama).

Warto także wskazać, iż brat Wnioskodawcy, Jerzy R., uzyskał już interpretację indywidualną dot. posiadanego udziału (96/2000 części) w przedmiotowej nieruchomości (interpretacja indywidualna z dnia 26 lutego 2014 r. IPPP2/443-1357/13-3/KOM) nabytego w drodze spadkobrania po Izie L., która zmarła 3 sierpnia 2013 r. Organ podatkowy uznał wówczas stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W uzupełnieniu z dnia 24 marca 2016 r. Strona informuje, że przedmiotowe zapytanie dotyczy całej nieruchomości uregulowanej w obu działek, tj. nr 15/5 oraz 15/3. Jednocześnie Wnioskodawca prostuje, że przedmiotowa sprzedaż nie będzie dokonywana w wyniku zawarcia umowy przedwstępnej z roku 2010.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana powyżej sprzedaż nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu dokonania czynności sprzedaży opisanej powyżej, Wnioskodawca nie stanie się podatnikiem podatku od towarów i usług, zarówno, co do nieruchomości nabytych w drodze spadkobrania jak i w drodze zamiany. Te czynności nie były podjęte w zamiarze działania jako podatnik VAT, ponieważ podatnik nie miał zamiaru nabywać żadnych nieruchomości w celu ich odsprzedaży, a jedynie odziedziczył część udziałów w nieruchomości, a zamiany dokonał w celu umożliwienia sprzedaży swojego majątku osobistego, tj. nieruchomości.

Art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 kwietnia 2004 r. o podatku od towarów i usług stanowi wyraźnie, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika VAT jest ustalenie, że działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub osoba wykonująca wolny zawód. innymi słowy, aby czynność podlegała opodatkowaniu, musi być realizowana przez podmiot działający zawodowo.

Również, rozpatrując skargę kasacyjną w innej sprawie dot. interpretacji podatkowej z udziałem ciotki Wnioskodawcy, p. Izy L., (która dotyczyła nabycia udziału w prawie własności nieruchomości od osoby nieznanej z miejsca pobytu, który to udział został potem sprzedany) Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 1 grudnia 2011 roku sygn. akt I FSK 1631/11 stwierdził, iż nabycie z zamiarem odsprzedania, samo w sobie, nie czyni zbywcy podatnikiem VAT, gdyż (...) przepisy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT powinny być rozumiane w ten sposób, iż warunkiem sine qua non uznania, że dana osoba występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, iż działa ona jako jeden z podmiotów wskazanych w powołanym przepisie. (...) sprzedaż majątku osobistego osoby fizycznej nie jest traktowana jako działalność handlowa w rozumieniu analizowanych przepisów. W konsekwencji, pewne czynności, które osoba fizyczna podejmuje, by taka sprzedaż doszła do skutku, czy też w celu odniesienia z takiej sprzedaży jak największej korzyści, nie wpisują się w zakres działań profesjonalnego handlowca. Innymi słowy pozostają one nadal w sferze działań osoby fizycznej dokonującej zbycia majątku osobistego. (...) nie można osobie fizycznej odbierać prawa do prowadzenia działań mających na celu ułatwienie, lub wręcz umożliwienie zbycia elementów majątku osobistego.

Potwierdza to również wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 27 stycznia 2012 r. o sygn. akt I FSK 1813/11, z którego wynika, iż nie może być mowy o działaniu w charakterze podatnika podatku od towarowi usług w przypadku sprzedaży przez daną osobę jej majątku prywatnego (osobistego), tj. takiego, który nie jest przez nią wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej i nie jest przedmiotem tej działalności (Lex nr 1126215). W przedstawionym stanie faktycznym brak jest przesłanek do uznania działań Wnioskodawcy za działalność handlowca działaniom tym brakuje zawodowego charakteru. sprzedaje on bowiem działki nabyte w drodze spadkobrania i planowanej od kilku lat przez spadkodawczynię, matkę wnioskodawcy, zamiany. Wobec powyższego nie można przypisać Wnioskodawcy zamiaru nabycia nieruchomości celem dalszej odsprzedaży.

Ponadto, jak wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 września 2008 r. III SA/WA 743/08 dokonywane w szczególnym trybie, po opracowaniu map geodezyjnych, wymiany nieruchomości dla poprawy warunków gospodarowania nie można traktować jako nowego nabycia nieruchomości. Dlatego też dokonanie zamiany nie może skutkować powstaniem obowiązku podatkowego w VAT z tego tytułu w niniejszym stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

W świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.) prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 K.c. współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 K.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Art. 45 K.c. definiuje rzeczy jako przedmioty materialne. Zatem, w zakresie pojęcia towarów, jako rzeczy oraz ich części, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały lub inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części - art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przeniesienie prawa własności gruntu traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Nie każda czynność która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście tego uwzględniając definicję działalności gospodarczej dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonana zostanie przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Aby przyjąć, że dany podmiot przy sprzedaży gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) należy ustalić, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, wskazującej że czynności danego podmiotu przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność handlową wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Z tezy powyższego orzeczenia wynika m.in., że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 dyrektywy 112, zmienionej dyrektywą 2006/138/WE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeśli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Trybunał zwrócił uwagę, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Przykładowo podane zostały działania polegające na uzbrojeniu terenu albo na działaniach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Trybunał orzekł ponadto, że liczba i zakres transakcji sprzedaży nie ma charakteru decydującego i nie może stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Trybunał stwierdził, że dużych transakcji sprzedaży można dokonywać również jako czynności osobistych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem (w 720/6000 części) nieruchomości położonej w W., stanowiącą działki ewidencyjne nr 15/5 oraz 15/3. Zgodnie z wypisem z rejestru gruntów, rodzaj użytku odnoszący się do nieruchomości to B, nieruchomość położona jest w obszarze oznaczonym , dla którego plan ustala utrzymanie i rozwój funkcji z zakresu usług zdrowia i opieki społecznej o charakterze ponadlokalnym, mieszkalnictwa wraz z towarzyszącymi usługami nieuciążliwymi oraz usług nieuciążliwych. Udział w ww. nieruchomości Wnioskodawca nabył w wyniku dziedziczenia po matce.

Ponieważ przedmiotowa działka miała nieregularny kształt i jej fragmenty wchodziły klinem w działkę należącą do miasta, matka Wnioskodawcy wniosła o zamianę części przedmiotowej nieruchomości to jest działek nr 15/6,15/7 i 15/8 wydzielonych specjalnie w tym celu z nieruchomości na działkę nr 15/3, stanowiącą nieruchomość sąsiednią, będącą własnością miasta. Zamiana ta była korzystna dla obu stron, podlegające zamianie działki miały taką samą powierzchnię tj. 414 mkw. Matka Wnioskodawcy planowała dokonać ww. zamiany na początku 2013 r. jednakże do zamiany nie doszło. Zamiana została ostatecznie dokona w grudniu 2015 r. - za dopłatą dokonaną na rzecz miasta.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą i jest zarejestrowany jako podatnik VAT, jednakże działalność gospodarcza Wnioskodawcy nie dotyczy obrotu nieruchomościami lecz prowadzi ją w zakresie: badania rynku i opinii publicznej, pozostałe doradztwo w zakresie działalności gospodarczej i zarządzania, oraz działalność w zakresie inżynierii oraz związane z nią doradztwo techniczne.

Działka będąca przedmiotem sprzedaży nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, w szczególności Wnioskodawca nie wynajmował jej, nie dzierżawił ani nie zawarł innej umowy o podobnym charakterze. Działka nie była w przeszłości udostępniana odpłatnie lub nieodpłatnie innym osobom, jak również nie była wykorzystywana do działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie podejmował wymagających zaangażowania własnych środków finansowych czynności, zmierzających do podniesienia wartości gruntu (jak w szczególności ogrodzenie, uzbrojenie terenu, doprowadzenie mediów, wydzielenie dróg, działania zmierzające do uzyskania decyzji o warunkach zabudowy terenu). Wnioskodawca nie podejmował również żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż działki nr 15/5 oraz 15/3 spowoduje u Wnioskodawcy powstanie obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Ocena czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga każdorazowo oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Jak wskazano wyżej warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powołanych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Orzecznictwo sądowe, w tym ww. wyrok TSUE z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10) wskazuje, że okazjonalna sprzedaż nieruchomości gruntowej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż brak jest normatywnych przesłanek, aby uznać podmiot dokonujący dostawy za podatnika tego podatku.

Ponadto dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i podejmowanych w odniesieniu do niego działań w całym okresie posiadania. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych co stwierdził Trybunał Sprawiedliwości UE w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. Majątek prywatny to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Z ww. orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości czy jej części w ramach majątku osobistego.

W analizowanej sprawie, żeby uznać przedmiotową transakcję za opodatkowaną podatkiem VAT, podmiot dokonujący dostawy w związku z przedmiotową sprzedażą musi wystąpić jako podatnik podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takie przesłanki nie zostały spełnione. Wnioskodawca nabył nieruchomość w wyniku dziedziczenia po zmarłej matce. Ponadto, jak wskazuje Wnioskodawca, nieruchomość (działki nr 15/5 i 15/3) będąca przedmiotem sprzedaży nie była w przeszłości wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, w tym w szczególności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca nie dzierżawił ww. działek składających się na nieruchomość i nie przekazywał ich w innej formie odpłatnie lub nieodpłatnie osobom trzecim, jak również nieruchomość nie była wykorzystywana w działalności rolniczej. Wnioskodawca nie podejmował żadnych aktywnych działań marketingowych w zakresie obrotu nieruchomościami, wykraczających poza zwykłe formy ogłoszenia mające na celu dokonanie sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (jak np. reklama).

Zatem, sprzedaż działki nr 15/5 i 15/3, stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Dlatego też Wnioskodawca z tytułu transakcji zamiany oraz sprzedaży nieruchomości nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Z uwagi na przywołane uregulowania prawne oraz przedstawioną treść wniosku stwierdzić należy, że pomimo, że grunt spełnia definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ww. ustawy, z okoliczności niniejszej sprawy nie wynika, aby dokonując sprzedaży udziału w nieruchomości, Wnioskodawca działał w charakterze handlowca.

Reasumując, Wnioskodawca w wyniku sprzedaży działki nr 15/5 i 15/3 - nie będzie działał w charakterze podatnika podatku VAT, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, czynności sprzedaży nieruchomości nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a dla Wnioskodawcy z tytułu jego dokonania nie powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie