Temat interpretacji

Zwolnienie, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2016 r. (data wpływu 7 marca 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 19 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej Wnioskodawcy dla pracowników niepedagogicznych Szkoły i zorganizowanych grup uczniów i ich opiekunów przebywających okazjonalnie na zgrupowaniach, ogniskach oraz usług najmu pomieszczeń szkoły na cele niemieszkalne na podstawie art. 113 ustawy jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej Wnioskodawcy dla pracowników niepedagogicznych Szkoły i zorganizowanych grup uczniów i ich opiekunów przebywających okazjonalnie na zgrupowaniach, ogniskach oraz usług najmu pomieszczeń szkoły na cele niemieszkalne na podstawie art. 113 ustawy.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 kwietnia 2016 r. (data wpływu 19 kwietnia 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Szkoła Podstawowa im. jest jednostką budżetową. Organem prowadzącym jest Gmina Wiejska Gmina . Szkoła realizuje cele i zadania wynikające z przepisów prawa określone w ustawie o systemie oświaty. Umożliwia uczniom przede wszystkim zdobywanie wiedzy i umiejętności, wszechstronny rozwój oraz sprawuje opiekę nad uczniami. W szkole odbywają się zajęcia dydaktyczno-wychowawcze. Jako jednostka oświatowa w celu realizacji zadań opiekuńczych i wspomagania właściwego rozwoju uczniów, szkoła podstawowa prowadzi również stołówkę szkolną.

Stołówka szkolna prowadzona jest bezpośrednio przez personel szkoły i nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Zasady korzystania ze stołówki szkolnej oraz opłat wnoszonych za posiłki wydawane w stołówce szkolnej określa regulamin. Z posiłku w stołówce szkolnej mogą korzystać uczniowie oraz pracownicy szkoły (pedagogiczni i niepedagogiczni). Opłata wnoszona za korzystanie z posiłku jest równa wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku. Wysokość kosztów surowca ustala Dyrektor Szkoły Podstawowej. Pozostałe koszty, związane z przygotowaniem posiłków pokrywane są z budżetu Szkoły Podstawowej. Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dokonywana jest na rzecz uczniów i pracowników Szkoły Podstawowej, w celu osobistego spożycia. Szkoła przygotowuje także obiady uczniom innych szkół podstawowych i gimnazjum z terenu Gminy . Ze stołówki szkolnej Szkoły Podstawowej korzystają również grupy uczniów i ich opiekunów przyjeżdżające na zawody sportowe, konkursy, zgrupowania harcerskie itp. przebywające na terenie Gminy . Szkoła Podstawowa świadczy ponadto usługi wynikające z ustawy o systemie oświaty w zakresie wychowania przedszkolnego, tj. pobiera opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego ponad bezpłatny wymiar pięciu godzin dydaktycznych. Ponadto Szkoła Podstawowa zamierza okazjonalnie świadczyć usługi wynajmu pomieszczeń na cele niemieszkalne. Szkoła Podstawowa nie jest i nigdy nie była czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

Wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dokonywanej przez Wnioskodawcę w 2015 r. nie przekroczyła kwoty 150.000,00 zł i nie przekroczy w roku 2016 kwoty 150.000,00 zł. Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostawy towarów lub świadczył usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca posiada odrębny NIP od Gminy do celów podatku VAT i dokonuje odrębnych rozliczeń, jednak nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT Gmina /organ prowadzący/ w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Szkoła Podstawowa świadcząc usługi zwolnione w zakresie: sprzedaży posiłków uczniom własnej szkoły, uczniom innych szkół podstawowych i gimnazjów oraz pracownikom pedagogicznym, a także usług zwolnionych w zakresie wychowania przedszkolnego, może korzystać ze zwolnienia podmiotowego na mocy art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do świadczenia usług w zakresie sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej pracownikom niepedagogicznym oraz zorganizowanym grupom uczniów i ich opiekunom przebywający okazjonalnie na zgrupowaniach, ogniskach itp. a także w zakresie wynajmu pomieszczeń szkoły na cele niemieszkalne...

Zdaniem Wnioskodawcy zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 5a towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku. Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług - zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane: a) w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty, b) przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 26 zwalania się również usługi świadczone przez: jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania (...).

Należy wskazać, iż zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy - zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Szkoła Podstawowa prowadzi stołówkę szkolną, w której sprzedaje posiłki dla własnych uczniów, nauczycieli i pracowników administracyjnych szkoły podstawowej, uczniów innych szkół oraz na rzecz uczniów i opiekunów grup spoza szkoły podstawowej przyjeżdżających m.in. na zawody sportowe, czy zgrupowania harcerzy. Szkoła Podstawowa świadczy również usługi w zakresie wychowania przedszkolnego, tj. pobiera opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego w placówkach dla których organem prowadzącym jest Gmina na podstawie Uchwały nr z dnia 29 czerwca 2015r. (Dz.Urz.Woj. z 2015 r. poz. 2387).

Stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 2156 z póżn. zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty). Stosownie do art. 67a ust. 3 ustawy o systemie oświaty, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym. Zgodnie z art. 67a ust. 4 ustawy o systemie oświaty, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki. Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie funkcje socjalno-bytowe, polegające na zapewnieniu żywienia uczniom szkoły. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki są kalkulowane na poziomie zapewniającym wyłącznie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków, a ściślej tzw. wsadu do kotła.

Uwzględniając powyższe, możliwość prowadzenia i korzystania ze stołówki szkolnej przez uczniów szkoły jest przykładem realizacji przez jednostki objęte systemem oświaty zadań, do jakich zostały powołane, w szczególności zadań wychowawczych i opiekuńczych. Świadczenie opieki polegać może niewątpliwie na zapewnieniu wyżywienia i dożywiania dzieciom i młodzieży, korzystającym z prawa do kształcenia i wychowania w ramach systemu oświaty, w sytuacji gdy jest to niezbędne dla prawidłowego kształcenia i wychowania w jednostkach organizacyjnych systemu oświaty. Tym samym, funkcjonowanie stołówek szkolnych zapewnia prawidłową realizację zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów. Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że usługi wyżywienia, świadczone na zasadach określonych w ustawie o systemie oświaty, przez stołówkę szkolną na rzecz uczniów, spełniają przesłanki do uznania tych czynności za zwolnione od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług. Wobec powyższego, usługi stołówki szkolnej, polegające na wydawaniu posiłków uczniom Szkoły Podstawowej oraz dla uczniów innej szkoły mieszczą się w ramach usług opieki nad dziećmi i młodzieżą, wykonywanej w formach i na zasadach określonych w przepisach o systemie oświaty, zatem sprzedaż przez Wnioskodawcę obiadów w stołówce szkolnej uczniom Szkoły Podstawowej i uczniom innej szkoły, korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Natomiast usługi wyżywienia świadczone przez stołówkę szkolną dla nauczycieli (pracowników pedagogicznych) Szkoły Podstawowej Wnioskodawca uznaje za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, polegające na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez Szkołę.

Natomiast sprzedaż obiadów w stołówce szkolnej na rzecz pracowników administracji i obsługi (niepedagogicznych) oraz na rzecz uczniów i opiekunów grup spoza Szkoły Podstawowej, przyjeżdżających na zawody sportowe, zjazdy harcerzy itp. zdaniem Wnioskodawcy nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i podlega opodatkowaniu tym podatkiem, według właściwej stawki VAT, tj. 8% - zakwalifikowania przedmiotowej sprzedaży do grupowania PKWiU 56, jako usług związanych z wyżywieniem. Usługi świadczone na rzecz wyżej wymienionych nie są bowiem usługami ściśle związanymi z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą. Usługi te nie mają charakteru pomocniczego i nie są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne.

Ponadto zdaniem Wnioskodawcy usługi świadczone przez Szkołę Podstawową w zakresie wychowania przedszkolnego (opłaty pobierane za czesne dzieci ponad 5-godzinny bezpłatny pobyt dziecka w przedszkolu) korzystają również ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednakże zgodnie z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. (...) Do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się: (...) odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 (...). Zatem w ocenie Wnioskodawcy jeżeli usługi świadczone przez Szkołę Podstawową w zakresie sprzedaży obiadów w stołówce szkolnej na rzecz pracowników administracji i obsługi (niepedagogicznych) oraz na rzecz uczniów i opiekunów grup spoza Szkoły Podstawowej, przyjeżdżających na zawody sportowe, zjazdy harcerzy itp. oraz planowane usługi najmu na cele niemieszkalne lub inne usługi czy sprzedaż towarów podlegające opodatkowaniu nie przekroczy 150.000,00 zł rocznie, to Szkoła Podstawowa nie będzie w tym zakresie podatnikiem podatku od towarów i usług i będzie korzystała ze zwolnienia podmiotowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż w dniu 29 września 2015 r. zapadł wyrok TSUE C-276/14, zgodnie z którym gminna jednostka organizacyjna, której działalność gospodarcza nie spełnia kryterium samodzielności w rozumieniu art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE, nie może być uznana za podatnika podatku od wartości dodanej odrębnie od gminy, w której skład jednostka ta wchodzi.

Z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 wynika zatem, że samorządowe jednostki budżetowe nie posiadają odrębności podatkowej na gruncie przepisów o VAT, co oznacza, że wszelkie czynności przez nie dokonywane powinny być rozliczane przez jednostkę samorządu terytorialnego, która je utworzyła.

Mając powyższe na uwadze oraz wystosowany przez Ministerstwo Finansów komunikat z dnia 29 września 2015 r. w sprawie objętej ww. wyrokiem TSUE, w którym wskazano, że zostaną podjęte odpowiednie prace legislacyjne w celu uregulowania przedmiotowych zagadnień oraz z uwagi na fakt, że stosowany obecny model rozliczeń nie będzie kwestionowany, Organ udziela odpowiedzi na złożony wniosek.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ustawy. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
3. transakcji związanych z nieruchomościami,
4. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
5. usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

1. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zatem, do kwoty limitu uprawniającego do zwolnienia nie wlicza się obrotu z tytułu odpłatnego świadczenia usług zwolnionych (z wyjątkami wskazanymi przez ustawodawcę), wlicza się natomiast wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Jak wynika z art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
2. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
3. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
4. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
5. wyrobów tytoniowych,
6. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
7. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
8. terenów budowlanych,
9. nowych środków transportu;

1. świadczących usługi:
2. prawnicze,
3. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
4. jubilerskie;

1. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi stołówkę szkolną. Stołówka szkolna prowadzona jest bezpośrednio przez personel szkoły i nie jest odrębnym podmiotem gospodarczym. Zasady korzystania ze stołówki szkolnej oraz opłat wnoszonych za posiłki wydawane w stołówce szkolnej określa regulamin. Z posiłku w stołówce szkolnej mogą korzystać uczniowie oraz pracownicy szkoły (pedagogiczni i niepedagogiczni). Opłata wnoszona za korzystanie z posiłku jest równa wysokości kosztów surowca zużytego do przygotowania tego posiłku. Wysokość kosztów surowca ustala Dyrektor Szkoły. Pozostałe koszty, związane z przygotowaniem posiłków pokrywane są z budżetu Wnioskodawcy. Sprzedaż posiłków w stołówce szkolnej dokonywana jest na rzecz uczniów i pracowników Wnioskodawcy, w celu osobistego spożycia. Wnioskodawca przygotowuje także obiady uczniom innych szkół podstawowych i gimnazjum z terenu Gminy. Ze stołówki szkolnej Wnioskodawcy korzystają również grupy uczniów i ich opiekunów przyjeżdżające na zawody sportowe, konkursy, zgrupowania harcerskie itp. przebywające na terenie Gminy. Wnioskodawca świadczy ponadto usługi wynikające z ustawy o systemie oświaty w zakresie wychowania przedszkolnego, tj. pobiera opłaty za korzystanie z wychowania przedszkolnego ponad bezpłatny wymiar pięciu godzin dydaktycznych. Wnioskodawca zamierza okazjonalnie świadczyć usługi wynajmu pomieszczeń na cele niemieszkalne. Wnioskodawca nie jest i nigdy nie był czynnym zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Wartość sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 w zw. z art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług dokonywanej przez Wnioskodawcę w 2015 r. nie przekroczyła kwoty 150.000,00 zł i nie przekroczy w roku 2016 kwoty 150.000,00 zł. Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostawy towarów lub świadczył usług, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca posiada odrębny NIP od Gminy do celów podatku VAT i dokonuje odrębnych rozliczeń, jednak nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina /organ prowadzący/ w swoich rozliczeniach w zakresie podatku od towarów i usług uwzględnia fakt odrębności rozliczeń podatkowych dokonywanych przez Wnioskodawcę.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zwolnienia od podatku sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej Wnioskodawcy dla pracowników niepedagogicznych Szkoły i zorganizowanych grup uczniów i ich opiekunów przebywających okazjonalnie na zgrupowaniach, ogniskach oraz usług najmu pomieszczeń szkoły na cele niemieszkalne na podstawie art. 113 ustawy, w przypadku gdy Wnioskodawca świadczy również usługi zwolnione w zakresie: sprzedaży posiłków uczniom własnej szkoły, uczniom innych szkół podstawowych i gimnazjów oraz pracownikom pedagogicznym, a także usługi zwolnione w zakresie wychowania przedszkolnego.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie wykonywał czynności wyłączających uprawnienie do korzystania ze zwolnienia określonych w art. 113 ust. 13 ustawy i wartość całej sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty określonej w powołanych przepisach, to Wnioskodawca będzie mógł korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy dla sprzedaży posiłków w stołówce szkolnej pracownikom niepedagogicznym oraz zorganizowanym grupom uczniów i ich opiekunom przebywającym okazjonalnie na zgrupowaniach, ogniskach, a także usług najmu pomieszczeń szkoły na cele niemieszkalne.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, pomimo częściowo odmiennej argumentacji, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ zaznacza, że rozstrzygnięcie w rozpatrywanej sprawie będzie nieaktualne, o ile Gmina, której jednostką budżetową jest Wnioskodawca, zgodnie z wnioskami płynącymi z wyroku TSUE w sprawie C-276/14 oraz uchwały sygn. akt I FPS 4/15 dokona scentralizowania w zakresie rozliczeń w podatku od towarów i usług, tj. będzie rozliczać cały podatek należny, jak i podatek naliczony powstały w wyniku działań realizowanych przez swoje jednostki organizacyjne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi