Czy koszty energii elektrycznej, ogrzewania C.O., cieplnej i zimnej wody, odprowadzania ścieków oraz wywozu odpadów komunalnych, powiększają u Wnios... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 05.01.2016, sygn. IBPP2/4512-877/15/BW, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy koszty energii elektrycznej, ogrzewania C.O., cieplnej i zimnej wody, odprowadzania ścieków oraz wywozu odpadów komunalnych, powiększają u Wnioskodawcy jako wynajmującego podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia usługi najmu, czy też przedmiotowe dostawy i usługi stanowią świadczenia odrębne od usługi wynajmu lokali?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015r., poz. 613 ze zm.) oraz § 2 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 października 2015r. (data wpływu 12 października 2015r.), uzupełnionym pismem z 16 grudnia 2015r. (data wpływu 24 grudnia 2015r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy koszty energii elektrycznej, ogrzewania, c.o., ciepłej i zimnej wody, odprowadzania ścieków oraz wywozu odpadów komunalnych, powiększają u Wnioskodawcy, jako wynajmującego, podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia usługi najmu, czy też stanowią świadczenia odrębne od usługi wynajmu lokali jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2015r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy koszty energii elektrycznej, ogrzewania, c.o., ciepłej i zimnej wody, odprowadzania ścieków oraz wywozu odpadów komunalnych, powiększają u Wnioskodawcy, jako wynajmującego, podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia usługi najmu, czy też stanowią świadczenia odrębne od usługi wynajmu lokali.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 16 grudnia 2015 r. (data wpływu 24 grudnia. 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 11 grudnia 2015 r. znak: IBPP2/4512-877/15/BW.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność m.in. w zakresie wynajmu lokali użytkowych.

Zgodnie z zapisami umów, Wnioskodawca pobiera z tytułu wynajmu opłaty czynszowe ustalone w umowach w kwocie netto.

Zgodnie z zapisami umów, niezależnie od czynszu najmu, najemcy zobowiązani są ponosić koszty związane z eksploatacją lokali, tj. koszty dostawy ciepłej i zimnej wody, odprowadzania ścieków i wywozu nieczystości, ogrzewania CO, energii elektrycznej i wywozu odpadów komunalnych.

Zużycie:

wody ciepłej oraz zimnej,
odprowadzania ścieków,
ogrzewania CO,
energii elektrycznej

-jest obliczane na podstawie indywidulanych liczników.

Tym samym wysokość wynagrodzenia za dostarczanie powyższych usług lub towarów, uzależnione jest od indywidualnego zużycia przez poszczególnych najemców.

Koszt wywozu odpadów komunalnych nie jest uzależniony od częstotliwości świadczonej usługi, a najemcy nie mają możliwości wyboru innego niż Wnioskodawca świadczeniodawcy.

Natomiast w piśmie z 16 grudnia 2015r. Wnioskodawca wskazał:

Umowy z dostawcami mediów są zawarte (będą zawarte) w imieniu Wnioskodawcy i na jego rzecz. Jednakże, od momentu świadczenia usług najmu, usługi dostarczania lub dostawy mediów" związanych z danym lokalem są nabywane przez Wnioskodawcę na rzecz najemców.
Wnioskodawca podkreślił, że posiada również umowy zawarte pośrednikami w dostarczaniu mediów" których traktuje jako swoich dostawców. Umowy te są również zawarte w imieniu i na rzecz Wnioskodawcy. Również w tym przypadku, od momentu świadczenia usług najmu, usługi dostarczania lub dostawy mediów" związanych z danym lokalem są nabywane przez Wnioskodawcę na rzecz najemców.
Od momentu rozpoczęcia świadczenia usług najmu danego lokalu, Wnioskodawca ponosi (będzie ponosił) koszty tych mediów" w swoim imieniu ale na rzecz najemców danego lokalu. Tym samym Wnioskodawca jest (będzie) podmiotem pośredniczącym pomiędzy usługodawcą, a rzeczywistym nabywcą usługi lub towaru (energia).
Dotychczas Wnioskodawca wystawiając faktury za świadczenia będące przedmiotem zapytania wyszczególnia odrębnie czynsz najmu oraz opłaty za faktycznie zużyte media (wymienione w pytaniu). Jeżeli chodzi o pytanie dotyczące zdarzenia przyszłego, to sposób wystawiania faktur będzie uzależniony od otrzymanej interpretacji. Jeżeli organ podatkowy uzna, że koszty mediów" powiększają podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia usługi najmu, Wnioskodawca nie będzie ich wyodrębniał od czynszu najmu (w tym przypadku będzie wykazywał zestawienie wysokości opłat w opisie dodatkowym faktury lub w załączniku) lub będzie je wyodrębniał ale z opisem jako element świadczonej umowy najmu. W tym przypadku, Wnioskodawca zastosuje dla dostaw mediów" te same zasady opodatkowania co dla najmu.Natomiast w przypadku w którym organ podatkowy uzna, że koszty mediów" nie powiększają podstaw opodatkowania z tytułu świadczenia usługi najmu, Wnioskodawca będzie je wykazywał na fakturach odrębnie od czynszu najmu stosując odrębne od najmu zasady opodatkowania.
W sytuacji gdy Wnioskodawca nabywa usługi (towary) od podatników VAT czynnych, działających w stosunku do tych czynności jako podatnicy VAT, co skutkuje uznaniem, że dostawa towarów (lub świadczenie usług) podlegają opodatkowaniu VAT, Wnioskodawca obciąża i będzie obciążał najemców kwotą netto powiększoną o podatek VAT z zastosowaniem odpowiedniej stawki. Tym samym Wnioskodawca nie nalicza i nie będzie naliczał marży.
W sytuacji gdy Wnioskodawca nabywa usługi (towary) od podmiotów które nie są czynnymi podatnikami VAT, co skutkuje uznaniem, że dostawa towarów (lub świadczenie usług) nie podlegają opodatkowaniu VAT lub są z niego zwolnione, Wnioskodawca obciąża i będzie obciążał najemców kwotą netto powiększoną o podatek VAT z zastosowaniem odpowiedniej stawki. Kwota netto w zależności od umów z najemcami będzie obliczana metodą w stu" lub metodą od stu".
Tym samym w tym drugim przypadku Wnioskodawca również nie będzie naliczał marży.

Wnioskodawca nie jest zainteresowany uzyskaniem interpretacji w zakresie zastosowania stawki podatku VAT przy sprzedaży wymienionych mediów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Stanowisko Wnioskodawcy:

Kwestia ta była przedmiotem wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 16 kwietnia 2015 r. w sprawie C-42/14 (Wojskowa Agencja Mieszkaniowa w Warszawie).

Jak wskazał Trybunał w ww. wyroku: w ramach najmu nieruchomości dostawy energii elektrycznej, energii cieplnej i wody oraz wywóz nieczystości, zapewniane przez podmioty trzecie na rzecz najemcy bezpośrednio zużywającego te towary i usługi, należy uważać za dokonywane przez wynajmującego w sytuacji, gdy stroną umów o te świadczenia jest wynajmujący przenoszący jedynie koszty świadczeń na najemcę." Oznacza to, że w przypadku, gdy wynajmujący jako właściciel lokalu jest stroną umów z dostawcami mediów, należy uznać, że on sam dokonuje dostawy tychże mediów na rzecz najemcy.

Ponadto Trybunał uznał, że jeżeli najemca ma możliwość wyboru świadczeniodawców lub sposobów korzystania z danych towarów lub usług, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu. W szczególności, jeżeli najemca może decydować o swoim zużyciu wody, energii elektrycznej lub energii cieplnej, które może być stwierdzone poprzez założenie indywidualnych liczników i na tej podstawie fakturowane, świadczenia odnoszące się do tych towarów lub usług co do zasady mogą być uważane za odrębne od najmu." Co więcej, zdaniem Trybunału istnienie indywidualnych liczników i fakturowanie w zależności od ilości wykorzystanych rzeczy jest istotnym czynnikiem wskazującym, że dostawę mediów należy uważać za stanowiącą świadczenia odrębne od najmu." Jeżeli więc najemca może swobodnie decydować o zużyciu mediów obciążany jest jedynie za faktyczne ich zużycie, a także w sytuacji, gdy ma on możliwość wyboru świadczeniodawcy (czyli może nabywać media od wynajmującego, ale też może według własnego uznania zawrzeć umowę bezpośrednio z dostawcą mediów), należałoby uznać, że dostawa mediów jest świadczeniem niezależnym od usługi najmu i podlega opodatkowaniu VAT na odrębnych zasadach (wg właściwych dla tych świadczeń stawek VAT). Podobny pogląd zaprezentował również NSA w wyroku z 22 maja 2015 r. (I FSK 742/14), a także WSA w Opolu w wyroku z 7 sierpnia 2015 r. (ISA/Op 295/15).

Z drugiej strony Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że z usługą kompleksową będziemy mieli do czynienia w przypadku, gdy z okoliczności transakcji wynika, że najem oraz towarzyszące mu świadczenia w sensie ekonomicznym nie mogą być rozdzielone, w szczególności w wypadku najmu lokali biurowych pod klucz, gotowych do użytku wraz z dostawą mediów i określonymi innymi świadczeniami, oraz krótkoterminowego najmu nieruchomości, na przykład na wakacje lub ze względów zawodowych, który jest udostępniany z tymi świadczeniami bez możliwości ich rozdzielenia.

Przenosząc powyższe na grunt przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), zdaniem Wnioskodawcy mamy tu do czynienia z pierwszym z przypadków opisanych powyżej, a więc ze świadczeniami odrębnymi w przypadku:

dostawy zimnej i ciepłej wody,
odprowadzania ścieków,
C.O.,
energii elektrycznej.

Wskazuje na to przede wszystkim fakt, iż najemcy są obciążani przez Wnioskodawcę wyłącznie za rzeczywiste zużycie mediów, ustalone na podstawie liczników.

Zatem wszelkie czynności, które zostały wymienione w poz. 140-153 oraz 174-175 załącznika nr 3 do ustawy o VAT (w tym dostawa wody, odprowadzenie ścieków) powinny być przez Wnioskodawcę opodatkowane z zastosowaniem stawki VAT 8%. Natomiast pozostałe media powinny być opodatkowane z zastosowaniem stawki VAT 23%.

W przypadku wywozu odpadów komunalnych, najemcy nie mają możliwości wyboru świadczeniodawcy, a opłata za wywóz nie jest uzależniona od zużycia. Zdaniem Wnioskodawcy, w takim przypadku, usługa ta powinna być traktowana jako usługa kompleksowa wraz z najmem. Tym samym usługa ta będzie podlegała opodatkowaniu stawką właściwą dla najmu.

Powyższe potwierdził NSA w wyroku z dnia 10 lipca 2015 r. (sygn. I FSK 944/15). Zgodnie z uzasadnieniem:

Ze względu na to, że rozpatrywana sprawa odnosi się do stanu prawnego obowiązującego w 2011 r., na marginesie jedynie, można zwrócić uwagę na zmianę stanu prawnego, która nastąpiła po tym okresie, tj. ustawą z dnia 1 lipca 2011 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 897, z późn. zm.), która weszła wżycie 1 stycznia 2012 r. Nowelizacja wprowadza szereg zmian w systemie gospodarowania odpadami komunalnymi. Organizację odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości szczegółowo uregulowano w dodanym ustawą nowelizującą rozdziale 3a: "Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę". Ustawa obliguje gminy do organizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy (w przypadku, gdy danej nieruchomości nikt nie zamieszkuje, a powstają odpady komunalne, rada gminy może postanowić o ich odbieraniu w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego) (art. 6c ustawy o czystości). Wybór przedsiębiorcy odbierającego odpady dokonywany jest w drodze przetargu organizowanego przez wójta (prezydenta miasta lub burmistrza) (art. 6d ust. 1 ustawy o czystości). Zgodnie zaś z art. 6h tej ustawy właściciele nieruchomości zobowiązani są do ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami na rzecz gminy, na terenie której położone są ich nieruchomości. Opłata ta ustalana jest na podstawie stawki określonej przez gminę oraz deklaracji składanej przez mieszkańców.

Zatem w świetle obecnie obowiązujących przepisów ustawy o utrzymaniu czystości zarówno wynajmujący jak i najemca nie mają możliwości dokonania wyboru świadczeniodawcy tych usług. Opłata za wywóz nieczystości stanowi zatem nieodłączny element usługi najmu i powinna być traktowana jako jedna usługa z najmem (o ile wynajmujący decyduje się na "przeniesienie" jej kosztu na najemcę)".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy rozumieć przede wszystkim określone zachowanie się podatnika na rzecz innego podmiotu, które wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywca usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę. Przy czym, o ile dane zachowanie podatnika mieści się w ustawowej definicji świadczenia usług, to co do zasady niezbędnym elementem do uznania tego zachowania za czynność podlegającą opodatkowaniu jest spełnienie przesłanki odpłatności (wynagrodzenie za usługę).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zgodnie z art. art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie obowiązującego od 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Niewymienienie danego towaru lub usługi w ustawie lub przepisach wykonawczych jako czynności opodatkowanych stawką obniżoną lub zwolnionych od podatku jest jednoznaczne z obowiązkiem zastosowania stawki podstawowej.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Wobec powyższego, zwolnione od podatku VAT są usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym na cele mieszkaniowe i na własny rachunek, natomiast usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze niemieszkalnym opodatkowane są stawką podatku w wysokości 23%.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność m.in. w zakresie wynajmu lokali użytkowych.

Zgodnie z zapisami umów, Wnioskodawca pobiera z tytułu wynajmu opłaty czynszowe ustalone w umowach w kwocie netto.

Zużycie:

wody ciepłej oraz zimnej,
odprowadzania ścieków,
ogrzewania CO,
energii elektrycznej

-jest obliczane na podstawie indywidulanych liczników.

Tym samym wysokość wynagrodzenia za dostarczanie powyższych usług lub towarów, uzależnione jest od indywidualnego zużycia przez poszczególnych najemców.

Od momentu rozpoczęcia świadczenia usług najmu danego lokalu, Wnioskodawca ponosi (będzie ponosił) koszty tych mediów" w swoim imieniu ale na rzecz najemców danego lokalu.

Natomiast, koszt wywozu odpadów komunalnych nie jest uzależniony od częstotliwości świadczonej usługi, a najemcy nie mają możliwości wyboru innego niż Wnioskodawca świadczeniodawcy.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy koszty energii elektrycznej, ogrzewania, c.o., cieplnej i zimnej wody, odprowadzania ścieków oraz wywozu odpadów komunalnych winny powiększać u Niego, jako wynajmującego, podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia usługi najmu, czy też przedmiotowe dostawy i usługi winny stanowić świadczenia odrębne od usługi wynajmu lokali.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy na wstępie wskazać, że w myśl art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r., poz. 121 ze zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Tak więc najem jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu przez jego najemcę.

W przedmiotowej sprawie celem ustalenia podstawy opodatkowania świadczonych przez Wnioskodawcę usług najmu należy najpierw ocenić czy mamy do czynienia z jedną kompleksową usługą czy też ze świadczeniami odrębnymi.

Należy zauważyć, że zgodnie z aktualną linią orzecznictwa (wyrok TSUE w sprawie C-42/14 Wojskowa Agencja Mieszkaniowa) w sytuacji gdy mamy do czynienia z mediami takimi jak: dostawa wody, energii elektrycznej, energii cieplnej, gazu, to co do zasady uznajemy je za usługi odrębne od stricte usługi najmu w sytuacji gdy najemca ma możliwość wyboru ilości zużycia mediów. Zatem kryterium zużycia będzie jednym z czynników decydujących o odrębności świadczeń.

W przedmiotowej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, zużycie:

wody ciepłej oraz zimnej,
odprowadzania ścieków,
ogrzewania CO,
energii elektrycznej

-jest obliczane na podstawie indywidulanych liczników.

Zatem, to najemca decyduje o wysokości zużycia ww. mediów - wysokość wynagrodzenia za dostarczanie powyższych usług lub towarów, uzależnione jest od indywidualnego zużycia przez poszczególnych najemców.

Mając na względzie wyżej przedstawiony stan prawny oraz okoliczności opisane we wniosku należy stwierdzić, że w zakresie wynajmu lokali użytkowych dostawę mediów takich jak: dostarczanie wody ciepłej i zimnej, centralnego ogrzewania, energii elektrycznej, odprowadzanie ścieków, należy traktować odrębnie od usługi najmu lokalu z zastosowaniem właściwej stawki dla danej usługi lub towaru.

Jeśli chodzi natomiast o opłatę za wywóz odpadów komunalnych to zauważyć należy, że w ustawie z dnia 13 września 1996r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (t.j. Dz. U. z 2013r. poz. 1399 ze zm.) w rozdziale 3a Gospodarowanie odpadami komunalnymi przez gminę wskazano, iż gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Rada gminy może, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, postanowić o odbieraniu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne (art. 6c pkt 1 i 2).

W myśl art. 6h tej ustawy właściciele nieruchomości, o których mowa w art. 6c, są obowiązani ponosić na rzecz gminy, na terenie której są położone ich nieruchomości, opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W myśl natomiast art. 2 ust. 1 pkt 4 cyt. ustawy ilekroć jest mowa o właścicielach nieruchomości rozumie się przez to także współwłaścicieli, użytkowników wieczystych oraz jednostki organizacyjne i osoby posiadające nieruchomości w zarządzie lub użytkowaniu, a także inne podmioty władające nieruchomością.

Wobec powyższego obowiązek deklarowania i wnoszenia opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi ciąży na ww. podmiotach.

Z powyższego wynika zatem, że podmiotem zobowiązanym do uiszczenia opłaty na rzecz gminy za wywóz odpadów komunalnych jest Wnioskodawca. Następnie Wnioskodawca obciąża kosztami ww. opłat najemców.

Zobowiązanie do wniesienia opłaty za gospodarowanie odpadami ciąży zatem na właścicielu nieruchomości i nie może być w drodze umowy przeniesione na osobę najemcy ze skutkiem zwalniającym wynajmującego z obowiązku podatkowego.

Jeżeli strony umowy najmu postanowią, że wynajmujący (Wnioskodawca) będzie przerzucał koszt opłaty za wywóz odpadów komunalnych na najemcę, wówczas koszt ten stanowić będzie element cenotwórczy usługi najmu.

Zatem, w przypadku opłaty za wywóz odpadów komunalnych należy stwierdzić, że jak wykazano wyżej, zawsze jest ona należnością obciążająca wynajmującego. Jeżeli jednak strony umowy najmu postanowiły, że wynajmujący (Wnioskodawca) będzie przerzucał przedmiotowy koszt (tj. opłatę za wywóz odpadów komunalnych) na najemcę, wówczas koszt ten stanowi element cenotwórczy usługi najmu i winien podlegać opodatkowaniu stawką właściwą dla usługi najmu (w przedmiotowej sprawie usługi najmu lokali użytkowych).

Biorąc pod uwagę powyższe, przedstawione we wniosku, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ pragnie zauważyć, że przedmiotowa interpretacja rozstrzyga ściśle w zakresie przedstawionego pytania.

W szczególności nie rozstrzyga kwestii zastosowania właściwej stawki podatku VAT dla opodatkowania sprzedaży opisanych we wniosku mediów gdyż, jak Wnioskodawca wyjaśnił, w uzupełnieniu wniosku, nie oczekuje w tym zakresie informacji.

Końcowo nadmienia się, że zmiana któregokolwiek z elementów opisu przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiana stanu prawnego powoduje, że interpretacja traci ważność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.) Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie