Temat interpretacji

zwolnienie na podstawie art. 43 ust. l pkt 33 lit. b ustawy świadczonych przez Wnioskodawcę usług kierownika muzycznego

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) i w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U., poz. 1649 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2015 r. (data wpływu 22 grudnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. l pkt 33 lit. b ustawy świadczonych przez Wnioskodawcę usług kierownika muzycznego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. l pkt 33 lit. b ustawy świadczonych przez Wnioskodawcę usług kierownika muzycznego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 2 lutego 2016 r. (data wpływu 16 lutego 2016 r.) w zakresie doprecyzowania opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W roku 2016 Wnioskodawca będzie świadczyć w ramach działalności gospodarczej usługi kierownika muzycznego, w ramach których prowadzić będzie dwa zespoły folklorystyczne. Wnioskodawca jest wynagradzany w formie honorariów m.in. za prawa autorskie, związane z wykonaniem utworów słowno-muzycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę zespołów folklorystycznych. Aby doszło do wykonania takiego utworu Wnioskodawca musi zajmować się takimi czynnościami, jak obsługa muzyczna na próbach zespołów folklorystycznych, nauka śpiewu (weryfikacja poprawności), nadzór nad kapelą, nauka członków kapeli programów instrumentalnych (weryfikacja poprawności), przygotowanie kapeli i zespołów do koncertów, przeglądów - w tym planowanie repertuar oraz kierunków jego interpretacji itp. W swojej pracy Wnioskodawca będzie wykonywać pracę m.in. ilustratora muzycznego, reżysera czy kierownika produkcji.

W dniu ziszczenia się stanu faktycznego opisanego we wniosku ORD-IN Wnioskodawca będzie prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą. W dniu ziszczenia się stanu faktycznego opisanego we wniosku ORD-IN Wnioskodawca będzie zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zakres usług to usługi w charakterze kierownika muzycznego (osoby odpowiedzialnej za sferę artystyczną, nie organizacyjną), obejmującą obsługę muzyczną na próbach zespołów folklorystycznych (czyli np. przygrywanie na instrumencie), naukę śpiewu (czyli weryfikacja poprawności śpiewu, prowadzenie chóru i jego członków tak, aby wykonywali utwory słowno-muzyczne na coraz wyższym poziomie, nie są to usługi edukacyjne), nadzór nad kapelą (w zakresie rozwoju artystycznego), nauka członków kapeli programów instrumentalnych (czyli weryfikacja poprawności gry, prowadzenie chóru i jego członków tak, aby wykonywali utwory słowno-muzyczne na coraz wyższym poziomie, nie są to usługi edukacyjne), przygotowanie kapeli i zespołów do koncertów, przeglądów itp. (czyli opracowanie repertuaru oraz przygotowanie chóru do jego wykonania). Również uczestnictwo w koncertach razem z chórem.

Usługi kierownika muzycznego stanowią usługi kulturalne, obsługę organizacyjną chóru sprawuje ośrodek kultury (w tym przypadku Gminna Biblioteka Publiczna). Wnioskodawca nie będzie świadczył usług wstępu na koncerty. Nabywcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę będzie ośrodek kultury, czyli w tym konkretnym omawianym przypadku Gminna Biblioteka Publiczna. Wnioskodawca będzie pobierał opłaty za wykonanie takich czynności jak: obsługa muzyczna na próbach zespołów folklorystycznych, nauka śpiewu (weryfikacja poprawności), nadzór nad kapelą, nauka członków kapeli programów instrumentalnych (weryfikacja poprawności), przygotowanie kapeli i zespołów do koncertów, przeglądów tym planowanie repertuaru oraz kierunków jego interpretacji itp. Kwota wynagrodzenia będzie zależna od ilości odbytych prób i koncertów (ilość prób x stawka, ilość koncertów x stawka). Zapłaty dla Wnioskodawcy za wykonane usługi będzie dokonywał ośrodek kultury (Gminna Biblioteka Publiczna).

Wnioskodawca jest indywidualnym twórcą/wykonawcą. Jego twórczy wkład polega zarówno na wykonywaniu utworów muzycznych (np. na próbach i koncertach), a także na wspólnym z chórem przygotowaniu utworów słowno-muzycznych. Zgodnie z art. 86 ustawy o prawie autorskim każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Zaś artystycznymi wykonaniami są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania. Wnioskodawca jest zarówno artystą wykonawcą, jak i osobą, która w twórczy sposób przyczynia się do powstania wykonania artystycznego, którego dokonuje razem jako chór. Działalność Wnioskodawcy chroniona jest prawem autorskim zgodnie z przepisem wskazanym art. 86 ustawy o prawie autorskim. Utwór posiada indywidualny charakter, tzn. wyróżnia się od innych takich samych przejawów działalności twórczej w sposób świadczący o jego swoistości, oryginalności i tych wszystkich właściwościach, które sprawiają, że w większym czy mniejszym stopniu jest on niepowtarzalny i nieposiadający swego wiernego odpowiednika w przeszłości. Każde artystyczne wykonanie podlega ochronie, bez względu na czynniki wskazane w zapytaniu. Po otrzymaniu honorarium za wykonanie przez Wnioskodawcę usług, prawa autorskie przenoszone będą na zleceniodawcę prawa do artystycznego wykonania (art. 50 pkt 3 ustawy o prawie autorskim). Nie istnieją egzemplarze utworu. Podanie do publicznej informacji nazwiska autora nie zmienia charakteru autora jako twórcy lub utworu jako utworu chronionego prawem autorskim. Zwykle przy okazji koncertów podaje się nazwisko kierownika muzycznego chóru, jednak.

Stosownie do obowiązujących przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług omawiane we wniosku zwolnienie z VAT nie zależy w żadnej mierze od stawki VAT, w związku z czym informacja dotycząca klasyfikacji statystycznej wykonywanych czynności nie ma żadnego znaczenia dla udzielenia odpowiedzi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane usługi będą zwolnione z podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy: tak, opisane usługi są zwolnione z podatku od towarów i usług. Pismo Ministra Finansów z dnia 29 lipca 1994 r. (Departament Podatków Bezpośrednich i Opłat) wskazuje, iż osoby kierujące grupą twórców także są twórcami w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Również Sąd Najwyższy w wyroku z 5 kwietnia 2002 r. w sprawie III RN 133/01 stwierdził, że kierownik produkcji może być uznany za twórcę, o ile w procesie powstawania utworu, pełnił on względem współtwórców więcej niż tylko funkcje służebne (organizacyjno-administracyjne lub gospodarcze). Kierownik muzyczny w odniesieniu do utworów muzycznych wykonywanych przez zespół folklorystyczny zajmuje się właśnie tym wycinkiem kierownictwa produkcji, które pełni funkcje niesłużebne, zatem funkcje bezpośrednio wpływające na powstanie dzieła w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Stąd należy stwierdzić, iż świadcząc powyższe usługi Wnioskodawca będzie występować w charakterze twórcy.

Z uwagi na fakt, iż sam folklor, oraz cele zespołów folklorystycznych, jakimi są m.in. propagowanie kultury oraz tradycji, są nierozerwalnie związane z kulturą, tzn. z materialną i umysłową działalnością społeczeństwa oraz jej wytworami, jak podaje słownik języka polskiego PWN. Do tego rodzaju definicji odsyła nas zaś wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 czerwca 2015 r. w sprawie I FSK 1988/13 w procesie interpretacji zwolnienia właściwego dla usług kulturalnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, zgodnie z art. 43 ust. l pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, usługi te są zwolnione z podatku VAT. Wnioskodawca jest bowiem:

• indywidualnym twórcą i artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim;

• wynagradzanym w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji lub praw do artystycznego wykonania;

• świadczącym usługi kulturalne.

Usługi kierownika muzycznego świadczone w analogicznej sytuacji, jak Wnioskodawcy uznano za zwolnione na podstawie cyt. przepisu art. 43 ust. l pkt 33 lit. b ustawy o podatku od towarów i usług, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach IBPP3/443-484/14/MN z 7 sierpnia 2014 r., gdzie expressis verbis mowa jest o kierowniku muzycznym opery i filharmonii, znajdującym się w identycznej sytuacji, jak Wnioskodawca (co wynika z opisu stanu faktycznego i uzasadnienia do tej interpretacji). Również interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy ITPP2/443-1615/11/EK z 9 lutego 2012 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług, stosownie do treści art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146 f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów;

Z analizy powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy wynika, że zwolnienie ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Oznacza to, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku na jego podstawie jest nie tylko spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem prawa publicznego lub innym podmiotem uznanym na podstawie odrębnych przepisów za instytucję o charakterze kulturalnym lub wpisanym do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, albo indywidualnym twórcą lub artystą wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym za wykonaną usługę w formie honorarium.

Art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację do krajowego porządku prawnego regulacji zawartej w art. 132 ust. 1 lit. n) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 ze zm.), który stanowi, iż państwa członkowskie zwalniają świadczenie niektórych usług kulturalnych, a także dostawę towarów ściśle z nimi związanych, przez podmioty prawa publicznego lub inne instytucje kulturalne uznane przez dane państwo członkowskie.

Państwa członkowskie mogą uzależnić przyznanie podmiotom innym niż podmioty prawa publicznego każdego ze zwolnień przewidzianych w art. 132 ust. 1 lit. b), g), h), i), l), m) i n), od spełnienia, w poszczególnych przypadkach, jednego lub kilku z następujących warunków:

1. podmioty, których to dotyczy, nie mogą systematycznie dążyć do osiągnięcia zysku, przy czym ewentualne zyski nie mogą zostać rozdzielone, lecz przeznaczone na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług;
2. podmioty te muszą być zarządzane i administrowane co do zasady bez wynagrodzenia przez osoby niezainteresowane bezpośrednio ani pośrednio, ani osobiście ani przez pośredników, wynikami takiej działalności;
3. podmioty te stosują ceny zatwierdzone przez organy władzy publicznej lub nieprzekraczające wysokości takich zatwierdzonych cen lub też, w odniesieniu do tych usług, których ceny nie wymagają zatwierdzenia, stosują ceny niższe niż pobierane za podobne usługi przez przedsiębiorstwa komercyjne podlegające VAT;
4. zwolnienia nie mogą powodować zakłóceń konkurencji na niekorzyść przedsiębiorstw komercyjnych podlegających VAT.

Państwa członkowskie, które na podstawie załącznika E do dyrektywy Rady 77/388/EWG w dniu 1 stycznia 1989 r. stosowały VAT do transakcji, o których mowa w art. 132 ust. 1 lit. m) i n), mogą również stosować warunki przewidziane w akapicie pierwszym lit. d) niniejszego artykułu, kiedy wymieniona dostawa towarów lub świadczenie usług, dokonywane przez podmioty prawa publicznego, korzysta ze zwolnienia (art. 133 ww. Dyrektywy).

Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem Trybunału Sprawiedliwości UE, zwolnienia zawarte w art. 132 Dyrektywy 2006/112/WE Rady stanowią autonomiczne pojęcie prawa wspólnotowego i mają na celu uniknięcie rozbieżności w stosowaniu systemu VAT w poszczególnych państwach członkowskich. Oznacza to, że zakres przedmiotowy tych zwolnień powinien być taki sam we wszystkich krajach członkowskich, zatem przy jego definiowaniu nie jest zasadne odwoływanie się wyłącznie do ustawodawstwa krajowego, ponieważ takie działania mogłyby prowadzić do rozbieżności w stosowaniu zwolnień w poszczególnych państwach Unii Europejskiej. Orzecznictwo Trybunału wskazuje, że pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować w sposób ścisły, ponieważ zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, w myśl której podatkiem VAT objęta jest każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika.

Według art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawodawca posłużył się syntetyczną definicją utworu, określając w sposób generalny cechy konieczne wyróżniające utwór od innych rezultatów działalności człowieka. Utwór musi zatem wykazywać łącznie trzy cechy:

1. stanowić przejaw działalności człowieka (twórcy);
2. stanowić przejaw działalności twórczej;
3. mieć indywidualny charakter.

O ile sens pierwszej z cech nie budzi wątpliwości, dwie pozostałe mają charakter ocenny. Stwierdzenie, że utwór to przejaw działalności twórczej uwypukla fakt, iż utwór powinien stanowić rezultat działalności o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta, niekiedy określana przesłanką oryginalności utworu kładzie nacisk na aspekt przedmiotowy, tj. odnoszący się do samego wytworu ludzkiego umysłu. Spełniona ona zostaje, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Sam przejaw działalności twórczej nie jest warunkiem wystarczającym do zakwalifikowania określonego wytworu jako przedmiotu prawa autorskiego. Konieczne jest bowiem, by wytwór taki miał indywidualny charakter, tzn. żeby cechował się indywidualnością. Muszą zatem cechować go dostatecznie doniosłe różnice w porównaniu z uprzednio wytworzonymi produktami intelektualnymi.

Jak stanowi art. 1 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
2. plastyczne;
3. fotograficzne;
4. lutnicze;
5. wzornictwa przemysłowego;
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
9. audiowizualne (w tym filmowe).

Zgodnie z art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

W myśl art. 85 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, artystycznymi wykonaniami, w rozumieniu ust. 1, są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Z treści ww. przepisów można wywieść, iż twórcą w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie przejaw działalności twórczej, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż w roku 2016 Wnioskodawca będzie świadczyć w ramach działalności gospodarczej usługi kierownika muzycznego, w ramach których prowadzić będzie dwa zespoły folklorystyczne. Wnioskodawca jest wynagradzany w formie honorariów m.in. za prawa autorskie, związane z wykonaniem utworów słowno-muzycznych prowadzonych przez Wnioskodawcę zespołów folklorystycznych. Aby doszło do wykonania takiego utworu Wnioskodawca musi zajmować się takimi czynnościami, jak obsługa muzyczna na próbach zespołów folklorystycznych, nauka śpiewu (weryfikacja poprawności), nadzór nad kapelą, nauka członków kapeli programów instrumentalnych (weryfikacja poprawności), przygotowanie kapeli i zespołów do koncertów, przeglądów - w tym planowanie repertuar oraz kierunków jego interpretacji itp. W swojej pracy Wnioskodawca będzie wykonywać pracę m.in. ilustratora muzycznego, reżysera czy kierownika produkcji. Zakres usług to usługi w charakterze kierownika muzycznego (osoby odpowiedzialnej za sferę artystyczną, nie organizacyjną), obejmującą obsługę muzyczną na próbach zespołów folklorystycznych (czyli np. przygrywanie na instrumencie), naukę śpiewu (czyli weryfikacja poprawności śpiewu, prowadzenie chóru i jego członków tak, aby wykonywali utwory słowno-muzyczne na coraz wyższym poziomie, nie są to usługi edukacyjne), nadzór nad kapelą (w zakresie rozwoju artystycznego), nauka członków kapeli programów instrumentalnych (czyli weryfikacja poprawności gry, prowadzenie chóru i jego członków tak, aby wykonywali utwory słowno-muzyczne na coraz wyższym poziomie, nie są to usługi edukacyjne), przygotowanie kapeli i zespołów do koncertów, przeglądów itp. (czyli opracowanie repertuaru oraz przygotowanie chóru do jego wykonania). Również uczestnictwo w koncertach razem z chórem.

Wnioskodawca wskazał, iż świadczone przez niego usługi są to usługi kulturalne. Zainteresowany jest indywidualnym twórcą/wykonawcą. Jego twórczy wkład polega zarówno na wykonywaniu utworów muzycznych (np. na próbach i koncertach), a także na wspólnym z chórem przygotowaniu utworów słowno-muzycznych. Jest zarówno artystą wykonawcą, jak i osobą, która w twórczy sposób przyczynia się do powstania wykonania artystycznego, którego dokonuje razem jako chór. Po otrzymaniu honorarium za wykonanie przez Wnioskodawcę usług, prawa autorskie przenoszone będą na zleceniodawcę jako prawa do artystycznego wykonania (art. 50 pkt 3 ustawy o prawie autorskim).

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa, że skoro - jak wskazał Wnioskodawca - jest indywidualnym twórcą/wykonawcą w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych i za świadczone usługi otrzymuje wynagrodzenie w formie honorarium, , to świadczone przez niego usługi kulturalne w zakresie kierownika muzycznego w tym organizowanych przy zatrudnieniu w oparciu o umowy o dzieło artystów muzyków, korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w niniejszej interpretacji udzielono odpowiedzi w zakresie zadanego pytania i przedstawionego stanowiska. Inne kwestie nie objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego. Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w którym Wnioskodawca wskazał, iż jest indywidualnym twórcą, artystą wykonawcą, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzanym w formie honorarium, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Nadto należy podkreślić, że kwestia dotycząca uznania Wnioskodawcy za twórcę oraz wykonywanych przez Niego czynności za usługi wynagradzane w formie honorariów, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi