Temat interpretacji

Możliwość zastosowania zwolnienia od podatku przy dostawie budynków mieszkalnych oraz korekta podatku naliczonego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 10 lutego 2015 r. (data wpływu 11 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynku oraz korekty podatku naliczonego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2015 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy budynku oraz korekty podatku naliczonego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 14 kwietnia 2015 r. znak: IBPP2/4512-131/15/IK.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

pkt 1 - Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,

pkt 2 - budynek będący przedmiotem sprzedaży jest wykorzystywany wyłącznie na cele działalności opodatkowanej,

pkt 3 - przy wytworzeniu budynku nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

pkt 4 - budynek przeznaczony do sprzedaży został wybudowany w 1954 r. przez G i jest własnością Spółdzielni do chwili obecnej. Od stycznia 1977 r. do 31 grudnia 1982 r. Spółdzielnia była połączona z G. Od stycznia 1983 Spółdzielnia odłącza się od Spółdzielni. 3 stycznia 1983 r. została wpisana do rejestru Dział A przez Sąd Rejonowy, Wydział II Cywilny. Od tej pory występuje jako Gminna Spółdzielnia.

Prowadzi działalność w zakresie zbytu artykułów spożywczych, roślinnych na terenie gminy.

W roku 2005 budynek został poddany modernizacji. Łączne nakłady wynosiły 102.716.61 zł. W miesiącu grudniu 2009 r. z powodu przekroczenia 30% wartości początkowej zwiększono wartość budynku o wyżej wymienione nakłady, tj. 102.716.61 zł. Na dzień 31.12.2009 r. wartość początkowa wynosiła 131.188.32 zł.

pkt 5 - budynek przeznaczony do sprzedaży jest od czasu zabudowy, tj. 1954 r. własnością Spółdzielni.

pkt 6 - ulepszenie przedmiotowego budynku zostało przeprowadzone w okresie od 31 maja 2005 do 31 grudnia 2008 r. Planowane zakończenie modernizacji miało odbyć się w latach od 2005 2009 r. Z powodu wystąpienia trudności w dalszym finansowaniu Spółdzielnia zakończyła planowaną modernizację w 2008 r. Po dokonanym rozliczeniu i przedłożeniu protokołu zakończenia robót w miesiącu grudniu 2009 r. poniesione nakłady zostały przekazane na zwiększenie wartości początkowej owego budynku.

Przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

pkt 7 - do końca 1996 r. parter budynku był przeznaczony na piekarnię, którą prowadziła Spółdzielnia. W dniu 22 stycznia 1997 r. parter budynku - piekarnię przekazano w dzierżawę. Dzierżawa trwała do dnia 27 stycznia 2015 r., do czasu spisania aktu notarialnego w sprawie umowy sprzedaży budynku.

pkt 8 i 9 - piętro budynku było zajmowane przez administrację Spółdzielni. Po przekazaniu dokumentów księgowych w dniu 26.06.1997 r. do Biura Rachunkowego pozostały dwa pomieszczenia, które były wynajmowane na okres 1-2 lat przez firmy handlowe.

Ww. pomieszczenia były dzierżawione w okresie: od 25 lutego 2008 r. do 31 października 2011 r.

od 02 kwietnia 2012 r. do 31 stycznia 2013 r.

od 15 sierpnia 2013 r. do 30 czerwca 2014 r.

Występowały przerwy w wynajmie pomieszczeń, z uwagi na położenie budynku przy bocznej drodze. Firmy rezygnowały z powodu braku zainteresowania oferowanych wyrobów. Budynek obejmował tylko parter i piętro.

pkt 10 - przedmiotowy budynek po przeprowadzonej modernizacji był wykorzystywany przez Spółdzielnię do czynności opodatkowanych powyżej 5 lat.

pkt 11 i 12 - podwyższenie wartości środka trwałego przyjętego do ewidencji nastąpiło 31 grudnia 2009 r. Budynek był użytkowany przez cały czas modernizacji. Przerwy nie wystąpiły.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że:

Budynek będący przedmiotem sprzedaży posiada dwie kondygnacje o powierzchni użytkowej 417.76 m².

Na parterze znajduje się piekarnia o powierzchni użytkowej 243.10 m² - dzierżawiona od 22 stycznia 1997 r. do 27 stycznia 2015 r., oraz sklep spożywczy o powierzchni użytkowej 28.50m², który nigdy nie był dzierżawiony.

Piętro budynku (poddasze) o łącznej powierzchni użytkowej 146.16 m² składa się z następujących pomieszczeń:

Tabela załącznik PDF - str. 7-8

Przedmiotowy budynek został zbyty dnia 27 stycznia 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Mając na uwadze opis sprawy, Wnioskodawca prosi o potwierdzenie, czy budynek będzie podlegał zwolnieniu od podatku towarów i usług VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, oraz czy wydatki poniesione na ulepszenia-modernizację winny podlegać korekcie odliczenia podatku należnego o podatek naliczony.

Stanowisko Wnioskodawcy, uzupełnione pismem z 23 kwietnia 2015r.:

W oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Zarząd Spółdzielni uważa, że przeznaczony do sprzedaży budynek wraz z jego ulepszeniem podlega zwolnieniu od podatku towarów i usług VAT. Jest to możliwe z uwagi na fakt, że budynek wybudowany bez prawa do odliczenia podatku.

Ostatnie nakłady inwestycyjne przed sprzedażą przekroczyły 5 lat. Parter budynku wydzierżawiony wynosi więcej niż 2 lata. Po dokonaniu ulepszeń budynek był wykorzystywany do czynności opodatkowanych - umów dzierżawy przez 5 lat. Zatem budynek będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w związku z art. 43 ust. 7a ustawy.

Gminna Spółdzielnia winna dokonać korekty podatku naliczonego związanego z zakupem towarów wykorzystanych do celów modernizacji. Podstawa prawna - ustawa z dnia 11.03.2004 r. o VAT (Dz. U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zmianami).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 146a pkt 1 ww. ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT.

Art. 43 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, ilekroć w jej przepisach mowa jest o pierwszym zasiedleniu rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie należy rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę bowiem zarówno sprzedaż, najem jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu nabywcy czy najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom po spełnieniu określonych warunków skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa powyżej, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, że aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków, budowli lub ich części oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Natomiast jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z opisu sprawy wynika, ze Wnioskodawca wybudował budynek w 1954 r. Przy wytworzeniu budynku nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie miał prawa do obniżenia.

Wnioskodawca w grudniu 2009 r. poniósł wydatki na ulepszenie przedmiotowego budynku przekraczające 30% wartości początkowej obiektu, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Budynek po jego ulepszeniu był jednak wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych powyżej 5 lat.

Przedmiotowy budynek w części był przedmiotem umów najmu, i tak:

1. Na parterze budynku przedmiotem umowy najmu w okresie od 22 stycznia 1997 r. do 27 stycznia 2015 r. była piekarnia,
2. Pozostała część budynku na parterze (sklep spożywczy) nie była przedmiotem umów najmu,
3. Na poddaszu (piętro budynku) przedmiotem umowy najmu w okresie 25.02.2008-31.10.2011, 02.04.2012 -31.01.2013, 15.08.2013- 30.06.2014 był lokal użytkowy o pow. 29,92 m².
4. Pozostała część poddasza nie była przedmiotem umów najmu.

Wnioskodawca zbył przedmiotowy budynek 27 stycznia 2015 r.

Zgodnie z cytowanym wcześniej art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej).

W świetle tego przepisu dostawa budynku w części, która była przedmiotem umów najmu po ulepszeniu budynku, nie była zatem dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia. Do pierwszego zasiedlenia wynajmowanej części budynku doszło w momencie oddania jej w najem po dokonanych ulepszeniach. Skoro część parteru budynku (piekarnia) była oddana w najem w okresie od 22 stycznia 1997 r. do 27 stycznia 2015 r., część poddasza (lokal użytkowy) 29,92 m² w okresie od 25 lutego 2008 r. do 31 października 2011 r., a nakłady na ulepszenie budynku Wnioskodawca poniósł w grudniu 2009 r., to od pierwszego zasiedlenia tej wynajmowanej części budynku do dnia dostawy upłynął okres dłuższy niż dwa lata.

Zatem dostawa wynajmowanej części budynku (piekarnia, lokal użytkowy) korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Natomiast dostawa części budynku, która nie była przedmiotem umowy najmu na parterze sklep spożywczy oraz na poddaszu biuro Spółdzielni, archiwum, dwa lokale użytkowe o pow. 19.69 m² i 15.75 m², korytarze o pow. 8.50 m² i 7,87 m² , pomieszczenie socjalne i pomieszczenie porządkowe z ww. zwolnienia (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT) korzystać nie mogła.

Dostawa budynku w tej części nie była oddana do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi po ich ulepszeniu. Tym samym, nie doszło do pierwszego zasiedlenia tej części budynku. Zatem pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT była dopiero sprzedaż ww. części budynku, co nie pozwoliło na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż dostawa ta była dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Skoro dostawa niewynajmowanej części budynku nie mogła korzystać ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10, należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Dla dostawy niewynajmowanej części budynku nie znajdzie zastosowanie zwolnienie zawarte w art. 43 ust. 1 pkt l0a ustawy. Wnioskodawca w stosunku do ww. budynku poniósł wydatki na ulepszenie w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym, a wartość dokonanych ulepszeń przekroczyła 30% wartości początkowej. W przedmiotowej sprawie budynek po jego ulepszeniu był jednak wykorzystywany przez Wnioskodawcę do czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat, stosownie do art. 43 ust. 7a ustawy. Ponadto, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wytworzeniem budynku, gdyż został on wybudowany w 1954 roku.

Wobec powyższego dostawa niewynajmowanej części budynku korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy.

Podsumowując dostawa budynku korzystała ze zwolnienia od podatku, jednakże w części wynajmowanej korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10, natomiast w części niewynajmowanej korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 43 ust. 7a ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w części dotyczącej zastosowania zwolnienia od podatku dla dostawy budynku jest prawidłowe, jednakże należy zaznaczyć, że prawidłowość stanowiska Wnioskodawcy w części wynika z innej podstawy aniżeli wskazane przez Wnioskodawcę.

Kolejną kwestią jest korekta podatku naliczonego odliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki na ulepszenie budynku.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Natomiast, w świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje czynny zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym z podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usługi, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów - jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy, o czym stanowi art. 91 ust. 3 ustawy.

Ponadto w świetle art. 91 ust. 4 ustawy, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów lub usług, o których mowa w ust. 2, lub towary te zostaną opodatkowane zgodnie z art. 14, uważa się, że te towary lub usługi są nadal wykorzystywane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty.

W przypadku, o którym mowa w ust. 4, korekta powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż, a w przypadku opodatkowania towarów zgodnie z art. 14 w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym w stosunku do tych towarów powstał obowiązek podatkowy (art. 91 ust. 5 ustawy).

Na mocy art. 91 ust. 6 ustawy, w przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

1. opodatkowane w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane z czynnościami opodatkowanymi;
2. zwolnione od podatku lub nie podlegały opodatkowaniu w celu dokonania korekty przyjmuje się, że dalsze wykorzystanie tego towaru lub usługi jest związane wyłącznie z czynnościami zwolnionymi od podatku lub niepodlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią art. 91 ust. 7 ustawy, przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

Na podstawie art. 91 ust. 7a ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty.

Jak wskazano powyżej, dostawa budynku w styczniu 2015 r. korzystała ze zwolnienia od podatku. Z uwagi na to, że Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT z tytułu nakładów poniesionych na ulepszenie budynku, stanowiącego środek trwały Wnioskodawcy, który został sprzedany w okresie korekty w analizowanym przypadku nastąpi zmiana sposobu wykorzystania sprzedanego budynku, z czynności opodatkowanych do czynności zwolnionych od podatku. Okoliczność ta spowodowała, że na Wnioskodawcy jako zbywcy budynku ciąży obowiązek dokonania korekty uprzednio odliczonego podatku VAT na podstawie art. 91 ust. 7 w zw. z ust. 2 ustawy o VAT, z uwzględnieniem 10-letniego okresu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że Wnioskodawca winien dokonać korekty podatku naliczonego związanego z zakupem towarów wykorzystanych do celów modernizacji budynku jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach