Temat interpretacji

prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej usługę przedłużenia gwarancji na oprawy oświetleniowe

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej usługę przedłużenia gwarancji na oprawy oświetleniowe jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej usługę przedłużenia gwarancji na oprawy oświetleniowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 26.06.2014 r. Spółka podpisała jako Zamawiający umowę sprzedaży nr . z Dostawcą na dostawę opraw oświetleniowych na prowadzoną przez Wnioskodawcę budowę.

Załącznikami do ww. umowy są między innymi:

• warunki gwarancji jakości na oprawy oświetleniowe dostarczone na przedmiotową budowę,

• oferta numer z dnia 18.06.2014 r., stanowiąca szczegółową specyfikę towarów będących przedmiotem dostawy w ramach zawartej umowy sprzedaży. Specyfikacja zawiera 19 kolejno numerowanych pozycji.

Mając na względzie wymagania Inwestora, na rzecz którego Wnioskodawca prowadzi przedmiotową budowę, strony zgodnie postanowiły, iż za dodatkową opłatą Dostawca udzieli przedłużonej, dziesięcioletniej gwarancji na oprawy oświetleniowe. Na potwierdzenie tych ustaleń strony umowy:

1. W punkcie 3 załącznika warunki gwarancji jakości strony umowy zamieściły zapis mówiący, iż termin gwarancji wynosi: na oprawy LED, oprawy typu 3.1 (PD150H HIT DALI) 10 lat, w każdym jednak razie nie więcej niż 50 000 godzin pracy
2. W punkcie 13. oferty numer z dnia 18.06.2014 r. jako integralną część oferty, a co za tym idzie również umowy na dostawę opraw zamieszczona została pozycja gwarancja 10 lat wraz ze wskazaniem jej wartości.

Zgodnie z postanowieniami umowy Dostawca dokonywał dostawy opraw oświetleniowych będących przedmiotem umowy etapami w okresie od 18.07.2014 r. do 01.09.2014 r., każdorazowo dokumentując dostawę poszczególnej partii opraw fakturą VAT. Po zakończeniu dostaw Dostawca wystawił fakturę za przedłużenie gwarancji na 10 lat, w kwocie zgodnej z kwotą z umowy. Faktura za udzielenie przedłużonej gwarancji wystawiona jest na . Data wystawienia faktury dokumentującej nabycie przedłużonej gwarancji: 16.09.2014 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę dotyczącą przedłużonej gwarancji dnia 22.09.2014 r. Jako dzień realizacji dostawy Dostawca wskazał w tej fakturze datę dostawy ostatniej partii opraw, tj. 01.09.2014 r. Tym samym jednoznacznie określił moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Gwarancja na oprawy oświetleniowe rozpocznie swój bieg następnego dnia po dokonaniu odbioru końcowego całości robót przez Inwestora. Odbiór końcowy robót jeszcze nie nastąpił.

Dzień rozpoczęcia obowiązywania gwarancji na wszystkie partie opraw oświetleniowych jest jednakowy. Zapłata za fakturę dokumentującą przedłużoną gwarancję nastąpiła dnia 31.10.2014 r. Dostawca otrzymał zapłatę dnia 31.10.2014 r.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Nabycie opraw oświetleniowych, których dotyczy przedłużona gwarancja, ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Mając na względzie przedstawiony stan faktyczny, jak również art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej ustawy) mówiący, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124, kiedy Wnioskodawca może skorzystać z prawa obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego przez Dostawcę w fakturze za przedłużenie gwarancji na dostarczone przez niego oprawy oświetleniowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ koszt przedłużenia gwarancji nie stanowi odrębnej usługi, a jest elementem nierozerwalnie związanym z dostawą opraw oświetleniowych mieści się w podstawie opodatkowania dostawy opraw oświetleniowych, ponieważ zgodnie z zapisem art. 29a ust. 6 ustawy podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Art. 19a 1 ustawy wskazuje, iż obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7 11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1 ustawy. Jako dzień realizacji dostawy Dostawca wskazał w fakturze za przedłużenie gwarancji datę dostawy ostatniej partii opraw, tj. 01.09.2014 r. Tym samym jednoznacznie określił dzień powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

Art. 86 ust. 10 ustawy wskazuje, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje mu w miesiącu wrześniu 2014 r. lub dwóch następnych okresach rozliczeniowych zgodnie z art. 86 pkt 11 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

W treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

Stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Jak stanowi art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 10c ustawy przepis ust. 10 stosuje się odpowiednio do całości lub części zapłaty uiszczanej przed dokonaniem dostawy lub wykonaniem usługi.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 11 cyt. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie natomiast z art. 86 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Dnia 26.06.2014 r. Spółka podpisała jako Zamawiający umowę sprzedaży nr . z Dostawcą na dostawę opraw oświetleniowych na prowadzoną przez Wnioskodawcę budowę. Załącznikami do ww. umowy są między innymi: warunki gwarancji jakości na oprawy oświetleniowe dostarczone na przedmiotową budowę oraz oferta numer . z dnia 18.06.2014 r., stanowiąca szczegółową specyfikę towarów będących przedmiotem dostawy w ramach zawartej umowy sprzedaży. Specyfikacja zawiera 19 kolejno numerowanych pozycji. Mając na względzie wymagania Inwestora, na rzecz którego Wnioskodawca prowadzi przedmiotową budowę, strony zgodnie postanowiły, iż za dodatkową opłatą Dostawca udzieli przedłużonej, dziesięcioletniej gwarancji na oprawy oświetleniowe. Na potwierdzenie tych ustaleń strony umowy:

1. W punkcie 3 załącznika warunki gwarancji jakości strony umowy zamieściły zapis mówiący, iż termin gwarancji wynosi: na oprawy LED, oprawy typu 3.1 (PD150H HIT DALI) 10 lat, w każdym jednak razie nie więcej niż 50 000 godzin pracy
2. W punkcie 13. oferty numer . z dnia 18.06.2014 r. jako integralną część oferty, a co za tym idzie również umowy na dostawę opraw zamieszczona została pozycja gwarancja 10 lat wraz ze wskazaniem jej wartości.

Zgodnie z postanowieniami umowy Dostawca dokonywał dostawy opraw oświetleniowych będących przedmiotem umowy etapami w okresie od 18.07.2014 r. do 01.09.2014 r., każdorazowo dokumentując dostawę poszczególnej partii opraw fakturą VAT. Po zakończeniu dostaw Dostawca wystawił fakturę za przedłużenie gwarancji na 10 lat, w kwocie zgodnej z kwotą z umowy. Faktura za udzielenie przedłużonej gwarancji wystawiona jest na . Data wystawienia faktury dokumentującej nabycie przedłużonej gwarancji: 16.09.2014 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę dotyczącą przedłużonej gwarancji dnia 22.09.2014 r. Jako dzień realizacji dostawy Dostawca wskazał w tej fakturze datę dostawy ostatniej partii opraw, tj. 01.09.2014 r. Tym samym jednoznacznie określił moment powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT. Gwarancja na oprawy oświetleniowe rozpocznie swój bieg następnego dnia po dokonaniu odbioru końcowego całości robót przez Inwestora. Odbiór końcowy robót jeszcze nie nastąpił. Dzień rozpoczęcia obowiązywania gwarancji na wszystkie partie opraw oświetleniowych jest jednakowy. Zapłata za fakturę dokumentującą przedłużoną gwarancję nastąpiła dnia 31.10.2014 r. Dostawca otrzymał zapłatę dnia 31.10.2014 r. Nabycie opraw oświetleniowych, których dotyczy przedłużona gwarancja, ma związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Z postanowień art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Świadczenie usług na gruncie podatku od towarów i usług ma szersze znaczenie niż świadczenie usług w rozumieniu potocznym. Stosownie do treści powołanych przepisów każde świadczenie na rzecz osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, uznawane jest na gruncie ustawy za usługę. Ta z kolei, w przypadku gdy jest odpłatna, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Przepis art. 19a ust. 3 ustawy stanowi, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W myśl art. 19a ust. 4 ustawy przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do dostawy towarów, z wyjątkiem dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

W związku z art. 577 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) udzielenie gwarancji następuje przez złożenie oświadczenia gwarancyjnego, które określa obowiązki gwaranta i uprawnienia kupującego w przypadku, gdy rzecz sprzedana nie ma właściwości określonych w tym oświadczeniu. Oświadczenie gwarancyjne może zostać złożone w reklamie.

Z kolei w myśl art. 577 § 2 Kodeksu cywilnego, obowiązki gwaranta mogą w szczególności polegać na zwrocie zapłaconej ceny, wymianie rzeczy bądź jej naprawie oraz zapewnieniu innych usług.

Jak stanowi art. 577 § 3 Kodeksu cywilnego jeżeli została udzielona gwarancja co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że gwarant jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, o ile wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w oświadczeniu gwarancyjnym.

Ponadto art. 577 § 4 Kodeksu cywilnego jeżeli nie zastrzeżono innego terminu, termin gwarancji wynosi dwa lata licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana.

Jak wynika z przepisów prawa cywilnego gwarancja czyli tzw. okres ochrony jest ściśle związany z transakcją sprzedaży oraz przedmiotem dostawy. Jest on okresem obligatoryjnym, na co wskazuje konstrukcja przepisu. Przepisy nie zakazują jednakże przedłużenia okresu gwarancji. W tej sytuacji przedłużenie nie ma charakteru obligatoryjnego, lecz czysto umowny tzn. strony powinny wspólnie na takie rozwiązanie zgodzić się zawierając odpowiednią umowę. Czynności naprawcze realizowane w ramach takiej gwarancji mają niewątpliwie charakter usługowy, a realizacja zobowiązań z przedłużonej gwarancji, jest niewątpliwie świadczeniem usług. A zatem usługa ta ma charakter odpłatny i jako taka podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego, udzielenie przedłużonej gwarancji na oprawy oświetleniowe stanowi odrębną usługę od dostawy opraw oświetleniowych i stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W konsekwencji przedmiotowa usługa przedłużenia gwarancji nie może być traktowana jako element dostawy opraw oświetleniowych, skutkiem czego odpłatność za przedłużenie gwarancji nie zwiększa wynagrodzenia za dostawę opraw oświetleniowych, a co z tym się wiążę, nie zwiększa podstawy opodatkowania z tytułu tej dostawy.

Jak wynika z opisu sprawy gwarancja na oprawy oświetleniowe rozpocznie swój bieg następnego dnia po dokonaniu odbioru końcowego całości robót przez Inwestora, natomiast odbiór końcowy robót jeszcze nie nastąpił. W związku z powyższym stwierdzić należy, że w okolicznościach niniejszej sprawy zapłata dokonana przez Wnioskodawcę z tytułu przedłużenia gwarancji na oprawy oświetleniowe nastąpiła przed wykonaniem tej usługi i w konsekwencji obowiązek podatkowy z tytułu tej czynności powstanie stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, czyli z chwilą otrzymania tej zapłaty, tj. za październik 2014 r.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktury dokumentującej przedłużenie gwarancji na oprawy oświetleniowe, za miesiąc październik 2014 r., stosownie do art. 86 ust. 10 ustawy w zw. z art. 86 ust. 10b pkt 1 ww. ustawy. Przy czym jeśli podatnik nie dokonał tego obniżenia w tym okresie może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych zgodnie z art. 86 ust. 11 ww. ustawy.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym jest on uprawniony do odliczenia podatku VAT z chwilą dokonania dostawy ostatniej partii opraw (1.09.2014 r.), uznać należy je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo zauważyć należy, że mając na uwadze, że Spółka jest stroną wniosku o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług zaznacza się, że interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla Dostawcy, który udzielił przedłużenia gwarancji na dostawę opraw oświetleniowych. W przypadku, gdy Dostawca chce uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie. W konsekwencji regulacje zawarte w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa nie będą miały zastosowania dla Dostawcy.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 3 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi