Temat interpretacji

W zakresie obowiązku rozliczenia na terytorium Polski wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów niezaimportowanych w procedurze tranzytu przemieszczanych ze składu celnego na terytorium UE do polskiego składu celnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.12.2012 r. (data wpływu 24.12.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia na terytorium Polski wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów niezaimportowanych w procedurze tranzytu przemieszczanych ze składu celnego na terytorium UE do polskiego składu celnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24.12.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku rozliczenia na terytorium Polski wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów niezaimportowanych w procedurze tranzytu przemieszczanych ze składu celnego na terytorium UE do polskiego składu celnego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka C. Inc. (dalej: Spółka) jest spółką z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, utworzoną i prowadzoną zgodnie z przepisami prawa Stanów Zjednoczonych. W chwili obecnej Spółka nie prowadzi działalności gospodarczej na terenie Polski i nie posiada w Polsce oddziału ani jakiejkolwiek podległej sobie jednostki gospodarczej. Spółka nie jest też zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług (dalej podatek VAT) w Polsce.

Przedmiotem planowanej przez Spółkę działalności gospodarczej w Polsce będzie sprzedaż towarów własnych w składach celnych w Polsce na rzecz podmiotów z siedzibą w Polsce lub podmiotów z siedzibą za granicą, w tym posiadających oddział w Polsce lub w innym kraju Unii Europejskiej (dalej: Nabywcy).

Spółka będzie jedynie dokonywać dostaw (sprzedaży) towarów w składach celnych na rzecz Nabywców, natomiast Nabywcy będą odpowiedzialni za wyprowadzenie tych towarów ze składów celnych i dopuszczenie ich do swobodnego obrotu na terytorium kraju, a także ich ewentualną dalszą odsprzedaż lub zużycie.

Co do zasady sprzedawane przez Spółkę towary będą sprowadzane spoza obszaru celnego Unii Europejskiej (np. z Chin, Rosji i Stanów Zjednoczonych) do składu celnego zlokalizowanego w innym kraju Unii Europejskiej (np. w Holandii), a następnie przemieszczane do składu celnego na terytorium Polski w celnej procedurze tranzytu. Alternatywnie możliwy jest także scenariusz zgodnie, z którym towary będą sprowadzane do składu celnego w Polsce bezpośrednio (np. poprzez polskie porty) spoza obszaru celnego Unii Europejskiej. Spółka będzie pozostawała właścicielem towaru wprowadzanego do składu celnego i magazynowanego w składzie do momentu jego odsprzedaży na rzecz Nabywcy. Podmiotami odpowiedzialnymi za wyprowadzenie towarów ze składu celnego i dopuszczenie ich do obrotu na terytorium Polski będą Nabywcy.

Składy celne, w których będą realizowane dostawy na rzecz Nabywców będą prowadzone przez podmioty trzecie posiadające siedzibę w Polsce.

W związku z planowanym rozpoczęciem działalności gospodarczej w Polsce Spółka nie będzie zakładać oddziału ani jakiejkolwiek podległej sobie jednostki gospodarczej w Polsce. Zgodnie z przyjętą polityką Spółki, wszystkie czynności zarządcze i decyzje związane ze sprzedażą towarów w Polsce będą podejmowane przez zarząd i uprawnionych pracowników Spółki za granicą (głównie w Stanach Zjednoczonych). W Polsce Spółka nie będzie posiadać personelu, w tym pracowników, którzy negocjowaliby lub zawierali umowy w jej imieniu. Cały proces sprzedaży, począwszy od wyboru potencjalnych kontrahentów, przez negocjowanie i zawieranie umów organizowany będzie przez Spółkę poza terytorium Polski.

Na terytorium Polski Spółka nie będzie również posiadać żadnej infrastruktury technicznej służącej do wykonywania przez nią działalności gospodarczej. Dodatkowo, Spółka nie będzie zatrudniała w Polsce żadnych pracowników. W szczególności Spółka nie będzie zatrudniała w Polsce pracowników zajmujących się prowadzeniem składów celnych w Polsce lub obsługą znajdujących się w nich towarów. W tym zakresie Spółka będzie korzystała z usług innych podmiotów dysponujących odpowiednimi zasobami technicznymi i personalnymi. Co do zasady, będą to wcześniej wspomniane podmioty trzecie prowadzące na terenie Polski składy celne i posiadające siedzibę w Polsce. Podmioty te będą świadczyć na rzecz Spółki przede wszystkim usługi obsługi celnej towarów wprowadzonych do składu celnego w Polsce, usługi magazynowania tych towarów oraz usługi logistyczne (m.in. usługi rozładunku i załadunku towarów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

W związku z zaprezentowanym zdarzeniem przyszłym Spółka wnosi o potwierdzenie czy, w planowanym modelu działalności gospodarczej Spółka będzie zobowiązana do wykazania dla celów VAT w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 oraz w art. 11 ustawy o VAT, w przypadku przemieszczenia towarów własnych Spółki ze składu celnego w innym państwie Unii Europejskiej do składu celnego położonego na terytorium Polski...

Zdaniem Wnioskodawcy,

W ocenie Spółki w świetle obowiązujących przepisów Spółka nie będzie zobowiązana do wykazania dla celów VAT w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 oraz w art. 11 ustawy o VAT, w przypadku przemieszczenia towarów własnych Spółki ze składu celnego w innym państwie Unii Europejskiej do składu celnego położonego na terytorium Polski.

Uzasadnienie stanowiska Spółki

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o VAT, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Zdaniem Spółki, planowane przez nią przemieszczenie towarów ze składu celnego w Holandii do składu celnego w Polsce nie spełnia definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy o VAT. Przemieszczenie to nie jest bowiem dokonywane w wyniku dostawy i nie wiążę się z przeniesieniem prawa do rozporządzania jak właściciel towarami. Spółka pozostaje właścicielem przemieszczanego towaru a celem tego przemieszczenia nie jest dostawa towaru na rzecz podmiotu trzeciego.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zweryfikować, czy przemieszczenie towarów dokonywane przez Spółkę wypełnia definicję wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o VAT przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, rozumie się także przemieszczenie towarów należących do podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa:

• wytworzone,

• wydobyte

• nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo

• zaimportowane

i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z powyższego przepisu wynika, że aby przemieszczenie towarów własnych z jednego państwa Unii Europejskiej do innego państwa Unii zostało uznane za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, przemieszczane towaru muszą zostać wytworzone, wydobyte, nabyte lub zaimportowane na terytorium państwa Unii Europejskiej.

Spółka pragnie podkreślić, iż towary przemieszczane przez Spółkę w procedurze tranzytu ze składu celnego zlokalizowanego w innym kraju Unii Europejskiej (np. w Holandii), do składu celnego w Polsce nie będą wytwarzane, wydobywane ani nabywane (w tym w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia) przez Spółkę na terytorium Holandii ani innego kraju Unii Europejskiej. Towary te będą sprowadzane do składu celnego zlokalizowanego w innym kraju Unii Europejskiej (np. w Holandii), spoza obszaru celnego Unii Europejskiej również w procedurze tranzytu. W konsekwencji, towary te nie zostaną również zaimportowane na terytorium Unii Europejskiej, w tym w Holandii.

Zdaniem Spółki, skoro towary przemieszczane przez Spółkę z Holandii (lub innego kraju Unii Europejskiej) do Polski nie zostaną wytworzone, wydobyte, nabyte ani zaimportowane na terytorium Unii Europejskiej, przemieszczenie towarów przez Spółkę nie będzie spełniało definicji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie w dotychczasowej praktyce organów podatkowych, które w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego dotyczących podobnych stanów faktycznych stwierdzały brak przestanek do rozpoznania przez podatników wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Polsce. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 13 października 2008 r. (sygn. IPPP2/443-1120/08-2/IK) uznał, że:

(...) przemieszczenie towarów objętych procedurę tranzytu z Niemiec (Frankfurtu) do Polski nie powinno być przez Spółkę traktowane jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zgodnie bowiem z cytowanym wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, żeby uznać przemieszczenie towarów za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, nie wystarczy, aby towary te należały do podatnika i były przemieszczane, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju. Towary te muszę być przez Spółkę na terytorium innego państwa czyli Niemiec, w ramach prowadzonego przez siebie przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane. Jak słusznie zauważyła Strona w przedmiotowej sprawie takie okoliczności nie zachodzą.

W zbliżonym do Spółki stanie faktycznym prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, że przemieszczenie towarów ze składu celnego w jednym kraju Unii Europejskiej do składu celnego w Polsce nie rodzi obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dla celów VAT w Polsce potwierdził również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 19 grudnia 2007 r. sygn. IPPP1-443-306/07-4/IZ.

Wnioskodawca w ww. interpretacji twierdził, że jest podmiotem posiadającym siedzibę za granicą i przewozi towary z Chin do Polski. Towary w pierwszej kolejności są jednak przemieszczane statkiem do Niemiec, gdzie nie są dopuszczone do obrotu. Następnie, towary są transportowane do Polski (w procedurze tranzytu) i wprowadzane do składu celnego, gdzie następuje ich sprzedaż. Dopuszczenie towarów do obrotu na terytorium kraju dokonywane jest na podstawie zgłoszenia składanego przez nabywcę towarów (podmiot ten jest podatnikiem VAT z tytułu importu towarów). Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził w takim stanie faktycznym brak spełnienia przestanek wskazanych w art. 11 ust. 1 ustawy o VAT, a tym samym brak obowiązku rozpoznawania przez wnioskodawcę obowiązku rozpoznania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów dla celów VAT.

Biorąc powyższe pod uwagę, zdaniem Spółki przemieszczenie towarów własnych Spółki niezaimportowanych na terenie Unii Europejskiej ze składu celnego w innym państwie Unii Europejskiej do składu celnego położonego na terytorium Polski nie będzie stanowiło wewnętrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 oraz art. 11 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym, Wnioskodawca jako spółka z siedzibą w Stanach Zjednoczonych, nie zarejestrowana dla celów podatku od towarów i usług w Polsce, planuje rozpocząć w Polsce sprzedaż towarów własnych w składach celnych w Polsce na rzecz podmiotów z siedzibą w Polsce lub podmiotów z siedzibą zagranicą, w tym posiadających oddział w Polsce lub w innym kraju Unii Europejskiej.

Wnioskodawca będzie jedynie dokonywać dostaw towarów w składach celnych na rzecz nabywców, natomiast to nabywcy będą odpowiedzialni za wyprowadzenie tych towarów ze składów celnych i dopuszczenie ich do swobodnego obrotu na terytorium kraju, a także ich ewentualną dalszą odsprzedaż lub zużycie.

Jak wskazuje Wnioskodawca, sprzedawane towary będą sprowadzane spoza obszaru celnego Unii Europejskiej np. z Chin, Rosji i Stanów Zjednoczonych, do składu celnego zlokalizowanego w innym kraju Unii Europejskiej np. w Holandii, a następnie przemieszczane do składu celnego na terytorium Polski w celnej procedurze tranzytu. Alternatywnie, towary będą sprowadzane do składu celnego w Polsce bezpośrednio poprzez polskie porty spoza obszaru celnego Unii Europejskiej. Wnioskodawca będzie pozostawał właścicielem towaru wprowadzanego do składu celnego i magazynowanego w składzie do momentu jego odsprzedaży na rzecz nabywcy. Podmiotami odpowiedzialnymi za wyprowadzenie towarów ze składu celnego i dopuszczenie ich do obrotu na terytorium Polski będą nabywcy.

Ponadto, Wnioskodawca w swoim uzasadnieniu podaje, że towary będą przemieszczane ze składu celnego zlokalizowanego w innym kraju Unii Europejskiej do składu celnego w Polsce w procedurze tranzytu, co w konsekwencji powoduje, że towary, przed sprzedażą na rzecz nabywców, nie zostaną zaimportowane na terytorium Unii Europejskiej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w planowanym modelu działalności gospodarczej będzie zobowiązany do wykazania dla celów VAT w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 oraz w art. 11 ustawy o VAT, w przypadku przemieszczenia własnych towarów ze składu celnego w innym państwie Unii Europejskiej do składu celnego położonego na terytorium Polski.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Z kolei zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Kwestią zasadniczą w przedmiotowej sprawie jest rozstrzygnięcie, czy w przypadku sprzedaży towaru będącego w procedurze celnej tranzytu przed dokonaniem importu towaru doszło do dostawy towaru w świetle przepisów ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 19 ust. 9 ustawy, jeżeli import towarów objęty jest procedurą celną między innymi tranzytu (...) i nie powstaje jednocześnie dług celny - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wymagalności tych opłat. Z kolei w art. 19 ust. 7 ustawy, postanowiono, iż obowiązek podatkowy w imporcie towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9. Natomiast podatnikami VAT z tytułu importu są według art. 17. ust. 1 pkt 1 ) ustawy między innymi osoby prawne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła (...).

Uwzględniając również regulacje prawa celnego (art. 91 ust. 1 lit. a) Rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny stwierdzić trzeba, że objęcie towaru procedurą tranzytu (art. 91 ust. 1 lit. a WKC) nie powoduje powstania długu celnego oraz nie powoduje powstania obowiązku zapłaty innych należności, chyba że towar objęty jest obowiązkiem zapłaty opłat wyrównawczych lub im podobnych należności, które co do zasady nie mają charakteru powszechnego.

Zatem zastosowanie do towarów pochodzących z państw trzecich procedury celnej tranzytu nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w przypadku dostawy przed dokonaniem ostatecznej odprawy celnej.

Wnioskodawca dokonuje przemieszczenia towarów z państwa unijnego do polskich składów celnych. Towary te, przemieszczane w procedurze tranzytu nie będą wytwarzane, wydobywane ani nabywane w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Wnioskodawcę na terenie Holandii ani innego kraju członkowskiego. Zatem Wnioskodawca dokonują dostawy towaru na rzecz nabywców, przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu tegoż towaru na terenie Unii Europejskiej.

Nie sposób też pominąć art. 36 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku gdy towary zostaną objęte, na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, procedurą składu celnego, tranzytu, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego w systemie zawieszeń i towary te przestaną podlegać tym procedurom na terytorium kraju, uważa się, iż import tych towarów będzie dokonany na terytorium kraju. Regulacja ta wskazuje, że przed dokonaniem importu, gdy towar jest w celnej procedurze tranzytu, nie mamy do czynienia z dostawą towaru w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, skoro ustawodawca uznaje omawiane wprowadzenie towaru za neutralne podatkowo, to należy uznać, że czynność ta jest czynnością, która nie prowadzi do tzw. konsumpcji tego towaru na terytorium kraju.

Podsumowując, jeżeli Wnioskodawca dokonuje dostawy towaru przed dokonaniem importu i dopuszczeniem do obrotu towaru na terenie UE nie mamy do czynienia z dostawą opodatkowaną w świetle ustawy o VAT. Zatem czynność ta mimo, że generalnie zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 i art. 7 ust.1 ustawy, podlega przepisom tej ustawy, to w tym wypadku jest czynnością nieopodatkowaną, gdyż zgodnie z treścią art. 19 ust. 9 ustawy i art. 91 ust. 1 lit. a WKC nie powstaje w stosunku do niej obowiązek podatkowy.

Tym samym, w planowanym modelu działalności gospodarczej Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazania dla celów VAT w Polsce wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 oraz w art. 11 ustawy o VAT, w przypadku przemieszczenia własnych towarów ze składu celnego w innym państwie Unii Europejskiej do składu celnego położonego na terytorium Polski.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 504 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie