Temat interpretacji

nabycie projektu farmy wiatrowej jako import usług

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 07.12.2012 r. (data wpływu 10.12.2012 r.), uzupełnionym w dniu 11.02.2013 r. (data wpływu 13.02.2013 r.) w odpowiedzi na wezwanie nr IPPP3/443-1224/12-2/SM z dnia 16.01.2013 r. (skutecznie doręczone w dniu 06.02.2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia projektu farmy wiatrowej jako importu usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10.12.2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania nabycia projektu farmy wiatrowej jako importu usług.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11.02.2013 r., złożonym w dniu 11.02.2013 r. (data wpływu 13.02.2013 r.).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest spółką, której docelowym głównym przedmiotem działalności będzie produkcja energii elektrycznej. Obecne założenie biznesowe zarządu Wnioskodawcy polega na tym, iż Spółka wybuduje, pozyskując środki od wspólnika i z kredytu bankowego, farmę wiatrową na terenie gmin G. i S. Na marginesie należy stwierdzić, iż obecny jedyny udziałowiec Wnioskodawcy podjął już uchwalę o zmianie firmy Wnioskodawcy na W. spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Zmiana firmy jest w toku rejestracji w KRS. Wnioskodawca zamierza nabyć projekt farmy wiatrowej od spółki prawa duńskiego S. ApS (dalej jako: S.). S. jest spółką posiadającą siedzibę w Danii i nie posiadającą stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce. S. ApS dla przygotowania projektu wynajęła polską firmę deweloperską X. sp. z o.o. Sp. k.

Projekt jaki Wnioskodawca zamierza nabyć od S. będzie obejmował zarówno dokumentację jak i związane z nią prawa (w tym prawo dzierżawy gruntu), dotyczące budowy elektrowni wiatrowej oraz niezbędnej infrastruktury (stacji kontenerowej pomiarowej, drogi wewnętrznej wraz z placem manewrowym, zjazdem z drogi gminnej, linii energetycznej kablowej wraz ze słupami).

Zgodnie z zawartą umową na nabywany projekt składać się będzie dokumentacja techniczna:

1. projekt budowlany elektrowni wiatrowej,
2. projekt przyłączenia elektrowni wiatrowej do sieci elektro-energetycznej,
3. dokumentacja geotechniczna,
4. raport oddziaływania na środowisko,
5. warunki przyłączenia do sieci energetycznej,
6. pozwolenie na budowę elektrowni wiatrowej łącznie z wnioskiem o zmianę strony w pozwoleniu na budowę,
7. wypis i wyrys z obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub o ile nie ma planu dla danego obszaru, decyzje o warunkach zabudowy,
8. decyzja o trwałym wyłączeniu obszaru inwestycji z produkcji rolnej.

Ponadto na nabywany projekt składają się również wszelkie dokumenty dotyczące nieruchomości sąsiednich w stosunku do gruntu, na której położona ma być elektrownia wiatrowa o ile takie dokumenty były niezbędne w procedurze uzyskania warunków przyłączenia do sieci energetycznej, pozwoleń na budowę lub innych decyzji administracyjnych.

W uzupełnieniu z dnia 11.02.2013 r. Spółka poinformowała, że zbywca projektu farmy wiatrowej nie jest podmiotem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz.1054 ze zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nabycie projektu farmy wiatrowej, która będzie realizowana w konkretnej gminie w Polsce, od podmiotu duńskiego nie mającego stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski należy zaklasyfikować jako import usług...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Nabycie projektu farmy wiatrowej, która będzie usytuowana na terenie gmin Sanniki i Gąbin od spółki duńskiej nie mającej stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski stanowi import usług.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Ponadto w myśl art. 28e ustawy miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

W niniejszym przypadku będzie miała miejsce sprzedaż projektu farmy wiatrowej składającego się z dokumentacji technicznej wraz ze związanymi z nimi prawami na rzecz Wnioskodawcy będącego podatnikiem VAT.

W przypadku nabycia usług od podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami tych usług. Miejscem świadczenia usług, zgodnie z zasadą ogólną, jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.

Jednak nabywany projekt farmy wiatrowej na terenie gmin Gąbin i Sanniki należy uznać za usługę związaną z nieruchomością. Zbywca tj. spółka duńska S. uzyskała już w tym zakresie stosowną interpretację podatkową z dnia 23 października 2012 o sygnaturze IPPP3/443-765/12-4/KC. Zgodnie z tą interpretacją projekt farmy wiatrowej należy uznać za wykonanie usługi związanej z nieruchomością.

Miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami jest miejsce położenia tej nieruchomości. Jeżeli usługa jest świadczona przez podatnika nieposiadającego stałej siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju to polski podatnik rozpozna import usług i rozliczy podatek VAT. Jednakże jeżeli świadczący usługę jest zarejestrowanym podatnikiem zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy, polski usługobiorca nic będzie podatnikiem z tego tytułu - wówczas usługodawca jest podatnikiem i dokumentuje czynność poprzez wystawienie faktury z podatkiem od towarów i usług, a usługobiorca - po spełnieniu warunków - będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego. W przypadku więc usług związanych z nieruchomościami, jeżeli usługa taka wykonywana jest przez podmiot zagraniczny, zarejestrowany na terytorium kraju, polski nabywca takiej usługi nie jest podatnikiem z tego tytułu, jeżeli przedmiotowa nieruchomość znajduje się na terytorium kraju.

Ponieważ wedle wiedzy Wnioskodawcy zbywca projektu farmy wiatrowej nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terenie Polski to Wnioskodawca transakcję tę powinien potraktować jako import usług. Po stronie Wnioskodawcy nabywającego usługę pojawi się obowiązek wystawienia faktury wewnętrznej. Faktura wewnętrzna stanowić będzie podstawę do ujęcia transakcji zarówno w rejestrze zakupów, jak i w rejestrze sprzedaży VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług () podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Ustawa o podatku od towarów i usług dla potrzeb ustalenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług ustanowiła odrębną definicję podatnika. Stosownie do art. 28a pkt 1 lit. a) ww. ustawy, ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Wyjątkiem od zasady wyrażonej w art. 28b ust. 1 ustawy jest m.in. świadczenie usług związanych z nieruchomościami. W przypadku świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach i obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości (art. 28e ww. ustawy).

Na wstępie należy podkreślić, iż zasada ogólna z art. 28b ww. ustawy nie ma pierwszeństwa przed zasadami szczególnymi, w tym m.in. z art. 28e cyt. ustawy (który przyjmuje jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, czyli określonej nieruchomości). Co więcej, prawidłowe postępowanie w przypadku określenia miejsca opodatkowania przy transgranicznym świadczeniu usług wymaga przede wszystkim ustalenia, czy dana usługa nie powinna być zakwalifikowana według zasady szczególnej, przy czym - jak wskazuje orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (orzeczenie z dnia 26 września 1996 r. w sprawie C-327/94 Jurgen Dudda v. Finanzgericht Köln - Niemcy oraz orzeczenie z dnia 15 marca 2001 r. w sprawie C-108/00 Syndicat des Producteurs Indepedants (SPI) v. Ministere de lEconomie, des Finances et de lIndustrie) - określając miejsce opodatkowania usług, nie należy kierować się regułą, w myśl której wyjątków nie można interpretować rozszerzająco. Dopiero w następstwie negatywnego wyniku przeprowadzonej analizy właściwe stanie się zastosowanie zasady ogólnej z art. 28b ww. ustawy.

W świetle powyższego istotne jest zatem przede wszystkim ustalenie właściwej interpretacji pojęcia usług związanych z nieruchomością. Ustawodawca w art. 28e ustawy o podatku od towarów i usług wskazał przykładowo usługi związane z nieruchomościami, nadając im charakter katalogu otwartego stanowiącego pewną wskazówkę interpretacyjną przy prowadzeniu tego typu analiz. Usługi takie mogą mieć zatem - co do zasady charakter nieograniczony. Zawarty jednak w art. 28e cyt. ustawy katalog kategoryzuje usługi na te, które są wykonywane na nieruchomościach (np. prace budowlane), które wykorzystują nieruchomość (m.in. użytkowanie, używanie, usługi hotelarskie) oraz pozostałe (pośrednictwo w obrocie, usługi rzeczoznawców). Jak wynika z powyższego, ww. regulacje nie ograniczają uznania usługi za związaną z nieruchomością od jej budowlanego charakteru. Akcentuje się natomiast element faktycznego związku pomiędzy daną usługą i konkretną nieruchomością, wskazując iż przedmiotem takiej usługi winno być dokonanie zmiany prawnej lub fizycznej na określonej nieruchomości bądź jej wykorzystanie.

W piśmiennictwie oraz orzecznictwie podkreśla się również, iż dla zakwalifikowania określonej usługi jako usługi związanej z nieruchomością konieczne jest, aby zarówno usługa, jak i nieruchomość były skonkretyzowane, a związek pomiędzy nimi wystarczająco bezpośredni.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza nabyć od S. projekt, który będzie obejmował zarówno dokumentację jak i związane z nią prawa (w tym prawo dzierżawy gruntu), dotyczące budowy elektrowni wiatrowej oraz niezbędnej infrastruktury (stacji kontenerowej pomiarowej, drogi wewnętrznej wraz z placem manewrowym, zjazdem z drogi gminnej, linii energetycznej kablowej wraz ze słupami).

Zgodnie z zawartą umową na nabywany projekt składać się będzie dokumentacja techniczna:

1. projekt budowlany elektrowni wiatrowej,
2. projekt przyłączenia elektrowni wiatrowej do sieci elektro-energetycznej,
3. dokumentacja geotechniczna,
4. raport oddziaływania na środowisko,
5. warunki przyłączenia do sieci energetycznej,
6. pozwolenie na budowę elektrowni wiatrowej łącznie z wnioskiem o zmianę strony w pozwoleniu na budowę,
7. wypis i wyrys zobowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego lub o ile nie ma planu dla danego obszaru, decyzje o warunkach zabudowy,
8. decyzja o trwałym wyłączeniu obszaru inwestycji z produkcji rolnej.

Ponadto na nabywany projekt składają się również wszelkie dokumenty dotyczące nieruchomości sąsiednich w stosunku do gruntu, na której położona ma być elektrownia wiatrowa o ile takie dokumenty były niezbędne w procedurze uzyskania warunków przyłączenia do sieci energetycznej, pozwoleń na budowę lub innych decyzji administracyjnych.

Zauważyć należy, że projekt dotyczy konkretnej nieruchomości farmy wiatrowej usytuowanej na terenie gmin S. i G.

Uwzględniając powyższe (tj. związek wykonanych usług ze ściśle określoną nieruchomością), w opisanej sytuacji zastosowanie znajdzie art. 28e ustawy, według którego miejscem świadczenia usług (w tym architektów) jest miejsce położenia nieruchomości.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 17 ust. 3 ustawy, przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do świadczenia przez podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 usług, do których ma zastosowanie art. 28e.

Kontrahent Wnioskodawcy, firma S., nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, nie jest również podmiotem zarejestrowanym zgodnie z art. 96 ust. 4 ustawy.

Uwzględniając powyższe Spółka będzie obowiązana rozliczyć opisaną transakcję jako import usług.

Ponadto, w myśl art. 106 ust. 7 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01.01.2013 r., nadanym ustawą z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce /Dz. U. z 2012 r. poz. 1342/), obecnie w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, mogą być wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne mogą być również wystawiane dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Stanowisko Spółki jest zatem prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 398 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie