Temat interpretacji

Dokumentowanie udzielonego skonta oraz prawo do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktury korygujące.j

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 października 2012r. (data wpływu 5 listopada 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2013r. (data wpływu 29 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania udzielonego skonta oraz prawa do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktury korygującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2012r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 28 stycznia 2013r. (data wpływu 29 stycznia 2013r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania udzielonego skonta oraz prawa do obniżenia podstawy opodatkowania na podstawie faktury.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca producent narzędzi diamentowych z dniem 1 października 2012r. wprowadził pewne rozwiązanie mające na celu nakłonienie i zachęcenie swoich odbiorców do wcześniejszego regulowania faktur: jeszcze przed wyznaczonym na fakturach terminem płatności.

Otóż Wnioskodawca większość faktur sprzedaży opieczętowuje informacją następującej treści:

Wyznaczony termin płatności faktury upływa w dniu

W przypadku dokonania płatności do dnia udzielimy % skonta.

Jego wartość liczona od wartości brutto faktury wyniesie zł.

Na okoliczność udzielenia skonta wystawimy fakturę korygującą podpis wystawcy.

Wnioskodawca ma do czynienia na rynku z bardzo dużą ilością kontrahentów, posiadających w większości wydłużone nawet do 60 dni terminy płatności. Tej sytuacji nie da się zmienić odpowiednie ceny i warunki handlowe muszą pozostać takimi, czyli konkurencyjnymi. Wprowadzone przez podatnika rozwiązanie (skonto na okoliczność przeterminowanego uregulowania faktury) działa i ułatwia prowadzenie działalności gosp., chociażby przez to, że Wnioskodawca może ograniczyć koszty związane z kredytami obrotowymi, tak niezbędnymi kiedy to Wnioskodawca musi kredytować swoich odbiorców. Bywa więc, że odbiorcy Wnioskodawcy korzystają z proponowanego rozwiązania i dokonują zapłaty wcześniej aniżeli wymaga tego wyznaczony pierwotnie na fakturze termin płatności. Tak więc odbiorcy przelewają na konto podatnika bądź to 100% wartości faktury (bez potrącania skonta), bądź też wartość odpowiadającą różnicy pomiędzy wartością brutto faktury a wartością udzielonego skonta.

W obu przypadkach podatnik wystawia fakturę korygującą zmniejszającą podstawę opodatkowania i wysokość podatku należnego:

• do poszczególnych (wybranych) dostaw towaru, w zależności od tego czy przewidziano w ogóle możliwość udzielenia skonta po spełnieniu określonych warunków
• jako podstawę jej wystawienia podaje udzielenie skonta w związku z przedterminową zapłatą faktury
• wartość brutto korekty odpowiada wartości skonta liczonego odpowiednim procentem od wartości brutto faktury sprzedaży
• podatnik dokonuje obniżenia podstawy opodatkowania pod warunkiem posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru
• w przypadku gdy nabywca towaru przelewa na konto podatnika 100% wartości faktury (bez potrącania skonta) podatnik dokonuje zwrotu pieniędzy w wysokości wartości należnego skonta i wystawia fakturę korygującą
• w przypadku gdy nabywca towaru przelewa na konto podatnika wartość odpowiadającą różnicy pomiędzy wartością brutto faktury a wartością udzielonego skonta, podatnik wystawia fakturę korygującą
• skonto stanowiące pewien rodzaj rabatu, nie jest odnoszone przez podatnika do poszczególnych pozycji faktury sprzedaży (cen jednostkowych poszczególnych pozycji towaru), tylko do łącznej wartości faktury sprzedaży (liczone jest odpowiednim procentem od wartości brutto faktury sprzedaży), celem podatnika nie jest bowiem obniżanie cen jednostkowych towaru, tylko przyznanie nabywcy towaru swego rodzaju premii pieniężnej określonej procentowo/kwoto, stąd też zakres danych w fakturze korygującej przedstawia się następująco:

dane sprzedawcy.dane nabywcy

Faktura korygująca VAT nr KVS/rok m-c/nr kolejny

do faktury (Nr) z dnia (dz. mc rr ), data sprzedaży dz mc rr)

Przyczyna korekty: udzielenie skonta w związku z przedterminową zapłatą faktury.

Oryginał/kopia

Miejscowość: data wystawienia: dz-m-c-rok

tabela załącznik PDF strona 10

Kwota brutto udzielonego skonta: C

Kwota netto udzielonego skonta: A

Kwota zmniejszająca podatek VAT: B

Razem do zwrotu: C

Słownie do zwrotu:

Uwagi: udzielenie skonta w wysokości C na okoliczność przedterminowego uregulowania faktury FV/rok m-c/nr kolejny.

Natomiast w piśmie z dnia 28 stycznia 2013r. Wnioskodawca wskazał:

• faktura korygowana zawiera pozycje opodatkowane tą samą stawką podatku (tu: podstawową 23%), jest to sprzedaż na rzecz odbiorców krajowych,
• faktura korygująca nie zawiera wprost sformułowania skonto dotyczy całości faktury korygowanej czy też skonto dotyczy wszystkich pozycji faktury korygowanej, ale to, że faktycznie tak jest wynika z:
• procedury przyjętej przez Wnioskodawcę polegającej na umieszczaniu na fakturze sprzedaży adnotacji, że wartość skonta liczona od wartości brutto faktury wynosi zł
• treści zawartych w fakturze korygującej, gdyż:w wierszu 1 przywołany jest numer faktury korygowanej oraz wartość netto,kwota podatku, wartość brutto owej faktury przed korektą (dane z podsumowania faktury korygowanej,w wierszu 2 przywołana jest wartość udzielonego skonta,w wierszu 3 przywoływana jest różnica 1-2.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy udzielenie skonta podatnik prawidłowo dokumentuje fakturą korygującą tu: obniżającą podstawę opodatkowania i wysokość podatku należnego...

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Udzielenie skonta winno zostać udokumentowane fakturą korygującą.
2. Biorąc pod uwagę to, że celem podatnika nie jest obniżanie cen jednostkowych poszczególnych pozycji towaru, lecz tylko przyznanie nabywcy towaru swego rodzaju premii pieniężnej określanej kwoto w związku z przedterminową zapłatą faktury, zakres danych w fakturze korygującej wystawianej przez podatnika jest prawidłowy i wystarczający.
3. Podatnik winien posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru, by móc dokonać obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ad.1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej również ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Natomiast, stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z kolei, zgodnie z art. 106 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów. Takim działaniem jest m. in. udzielanie nabywcom rabatów, które mogą przyjąć formę bonifikat, opustów czy też skont.

Kwestia dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów nie została uregulowana przepisami prawa podatkowego, a więc również przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego (Słownik Języka Polskiego PWN pod red. M. Szymczaka, Warszawa 1992): rabat to zniżka, ustępstwo procentowe od ustalonych cen towaru, głównie na rzecz nabywców płacących gotówką, kupujących dużą ilość towaru jednorazowo lub w określonym czasie; skonto to zniżka ceny towaru objętego sprzedażą kredytową albo ratalną, udzielona nabywcy płacącemu gotówką; opust to zniżka ceny kupna, przyznawana nabywcy przez sprzedawcę (zwykle przy zakupach hurtowych); bonifikata to zniżka od ustalonej ceny towaru, zwłaszcza jako forma odszkodowania za poniesioną stratę.

Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty na przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawianej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży.

Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w wydanym na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 ww. ustawy o VAT) rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

I tak, zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA albo wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA (§ 13 ust. 8 ww. rozporządzenia).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu zaistniałego stanu faktycznego Wnioskodawca ma do czynienia na rynku z bardzo dużą ilością kontrahentów, posiadających w większości wydłużone nawet do 60 dni terminy płatności. Zatem Wnioskodawca, z dniem 1 października 2012r., wprowadził pewne rozwiązanie mające na celu nakłonienie i zachęcenie swoich odbiorców do wcześniejszego regulowania faktur: jeszcze przed wyznaczonym na fakturach terminem płatności.

I tak Wnioskodawca większość faktur sprzedaży opieczętowuje informacją następującej treści:

Wyznaczony termin płatności faktury upływa w dniu

W przypadku dokonania płatności do dnia udzielimy % skonta.

Jego wartość liczona od wartości brutto faktury wyniesie zł.

Na okoliczność udzielenia skonta wystawimy fakturę korygującą podpis wystawcy.

Bywa więc, że odbiorcy Wnioskodawcy korzystają z proponowanego rozwiązania i dokonują zapłaty wcześniej aniżeli wymaga tego wyznaczony pierwotnie na fakturze termin płatności.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy udzielenie skonta, o którym mowa we wniosku, winno być udokumentowane faktura korygującą

Mając na uwadze przedstawione wyżej okoliczności sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że opisane przez Wnioskodawcę skonto stanowi formę rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, obniżającego wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami i zmniejszającego podstawę opodatkowania. Zatem udzielenie tego skonta, stosownie do ww. przepisu § 13 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, Wnioskodawca winien udokumentować wystawiając fakturę korygującą.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ad. 2.

W myśl § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Natomiast, zgodnie z § 13 ust. 3 ww. rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia,
2. dane określone w § 5 ust. 1 pkt 1 i 2,
3. okres, do którego odnosi się udzielny rabat,
4. kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Jak wynika z wniosku skonto stanowiące pewien rodzaj rabatu nie jest odnoszone przez Wnioskodawcę do poszczególnych pozycji faktury sprzedaży (cen jednostkowych poszczególnych pozycji towaru), tylko do łącznej wartości faktury sprzedaży (liczone odpowiednim procentem od wartości brutto faktury sprzedaży.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy tak wystawiona faktura jest zgodna przepisami.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, iż w treści ww. przepisu § 13 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. ustawodawca użył terminu co najmniej, zatem elementy określone w § 13 rozporządzenia winny być na fakturze korekcie. Tym samym faktura korekta winna zawierać nazwę i rodzaj towaru objętych rabatem, tymczasem jak wynika z wniosku wystawiona przez Wnioskodawcę faktura korekta nie zawiera nazwy towaru.

Zauważa się jednak, iż przepisy nie stanowią wprost o tym jak należy skorygować skonto.

Należy zauważyć, iż Wnioskodawca wskazał, że:

• na fakturze jest adnotacja że:

wartość skonta liczona od wartości brutto faktury wynosi zł

w wierszu 1 przywołany jest numer faktury korygowanej oraz wartość netto,

kwota podatku, wartość brutto owej faktury przed korektą (dane z podsumowania faktury korygowanej,

w wierszu 2 przywołana jest wartość udzielonego skonta,

w wierszu 3 przywoływana jest różnica 1-2.

Wnioskodawca wskazał też, że faktura korygowana zawiera pozycje opodatkowane tą samą stawką podatku (23%), jest to sprzedaż na rzecz odbiorców krajowych.

W tym stanie rzeczy, skoro z wystawionej przez Wnioskodawcę faktury korekty wynika wprost jakiej faktury ona dotyczy oraz że wartość skonta liczona jest od wartości brutto tejże faktury, a ponadto skoro faktura korekta dotyczy towarów objętych jedną stawką podatku, to w ocenie tut. organu, tak wystawioną fakturę korektę należy uznać za prawidłową.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione w niniejszym zakresie, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 3.

W przedmiotowej sprawie wyjaśnienia wymaga także czy dla skuteczności obniżenia podstawy opodatkowania, na podstawie faktury korygującej, Wnioskodawca winien posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę towaru.

Odnosząc się do powyższej kwestii należy wskazać, iż zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Na podstawie art. 29 ust. 4 ww. ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Natomiast, stosownie do art. 29 ust. 4a ww. ustawy o VAT ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Z kolei, zgodnie z art. 29 ust. 4b ww. ustawy o VAT, warunku posiadania przez podatnika potwierdzenia odbioru korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi nie stosuje się w:

1. eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;
2. dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;
3. sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 140-153, 174 i 175 załącznika nr 3 do ustawy;
4. pozostałych przypadkach, jeżeli w wystawionej fakturze, do której odnosi się korekta, nie wykazano kwoty podatku.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna art. 29 ust. 4c ustawy.

Powołane wyżej regulacje art. 29 ust. 4a i 4c ustawy o VAT zatem jasno stanowią, iż kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego, muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru nie stanowi wystarczającej podstawy do obniżenia podatku należnego dopiero potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę powoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i daje prawo do takiego obniżenia.

Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w ww. art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług.

Z powyższego wynika, że jeśli wystawca faktury dokonuje zmniejszenia podatku należnego, to konsekwencją tego jest zmniejszenie kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury.

Mając na uwadze powyższe stanowisko Wnioskodawcy, iż aby móc dokonać obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego winien posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż w przedmiotowej interpretacji nie rozstrzygano kwestii dotyczącej terminu dokonania obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego na podstawie faktury korygującej, gdyż nie było to przedmiotem zapytania, ani w tym zakresie Wnioskodawca nie przedstawił własnego stanowiska.

Ponadto zauważa, się iż niniejszą interpretację indywidualną wydano w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012r., ponieważ Wnioskodawca wskazał, że przedmiot wniosku stanowi zaistniały stan faktyczny.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach