Temat interpretacji
W zakresie prawidłowości wystawianych faktur dokumentujących sprzedaż towarów i usług wg stanu prawnego obowiązującego od 1.01.2013r.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27.03.2013r. (data wpływu 4.04.2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawianych faktur dokumentujących sprzedaż towarów i usług - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 4.04.2013r. wpłynął do tut. Organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawidłowości wystawianych faktur dokumentujących sprzedaż towarów i usług.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest polską spółką kapitałową, opodatkowaną na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatkiem dochodowym od osób prawnych od całości osiąganych dochodów. Rok podatkowy Spółki jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Spółka jest zarejestrowanym polskim podatnikiem VAT czynnym.
Spółka S.A., jako jednostka dominująca w Grupie X., wykonuje wobec Grupy funkcje o charakterze holdingowym. Ponadto Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie zarządzania nieruchomościami, zagospodarowania, wynajmu, kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, zarządzania nieruchomościami na zlecenie, wykonywania robót ogólnobudowlanych w zakresie obiektów inżynierskich i budowlanych, działalność geodezyjną i poligraficzną, a także działalność polegającą na pośrednictwie finansowym, zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi i zbiorczym portfelem papierów wartościowych i inną działalność według KRS.
Na potwierdzenie wykonanych usług lub dostarczonych towarów Spółka wystawia faktury VAT (w tym faktury korygujące in plus albo in minus) wykazując na nich m.in. datę sprzedaży (pod nazwą w treści faktury Data sprzedaży) oraz datę wystawienia faktury, która zazwyczaj jest inna, niż data sprzedaży. System finansowo-księgowy Spółki został skonfigurowany w taki sposób, że data sprzedaży uwidoczniona na fakturach jest tożsama z dniem dokonania dostawy lub wykonania usługi przez X. S.A
Rozporządzenie fakturowe, w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2012 r. stanowiło, że faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży. Od dnia 1 stycznia 2013 r. ustawodawca wprowadził pewne zmiany w zakresie elementów, które powinna zawierać faktura, m.in. na fakturze zamiast daty sprzedaży należy podać datę wykonania usługi lub dokonania dostawy.
W związku z powyższym zadano następujące pytanie:
Czy faktura, na której użyto określenia data sprzedaży, gdzie data sprzedaży jest tożsama z datą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, będzie uznana za fakturę wystawioną prawidłowo, tj. zgodnie z wymogami przepisów prawa podatkowego...
Zdaniem Wnioskodawcy:
Zdaniem Wnioskodawcy faktura, na której użyto określenia data sprzedaży, gdzie data sprzedaży jest tożsama z datą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, będzie uznana za fakturę wystawioną prawidłowo, tj. zgodnie z wymogami przepisów prawa podatkowego.
Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy
W Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym do końca grudnia 2012 r., wśród elementów, które powinna zawierać faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży wymieniano dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży (§ 5 Rozporządzenia). Z dniem 1 stycznia 2013 r. weszły w życie nowe regulacje dotyczące fakturowania, m.in. ustawodawca wprowadził zmiany w treści § 5 Rozporządzenia, tj. w katalogu elementów, które powinna zawierać faktura. I tak na fakturze powinny znaleźć się m.in. takie elementy jak:
- data wystawienia faktury,
- data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi - o ile różni się od daty wystawienia faktury,
- w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym, przedsiębiorca może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży.
A zatem podstawową datą, którą musi zawierać każda faktura jest data jej wystawienia. Jeżeli zaś data wystawienia jest inna niż data dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub data wykonania usługi, faktura powinna również zawierać datę: dokonania dostawy towarów lub zakończenia dostawy towarów, lub datę wykonania usługi. Innymi słowy, faktura sporządzana w dniu wykonania usługi lub w dniu wydania towarów może zawierać tylko datę wystawienia dokumentu, jeśli jednak data dostawy towarów i data wystawienia faktury będą różne, obie daty powinny być umieszczone na dokumencie.
W tej sytuacji powstaje wątpliwość, czy redakcja pkt 6 § 5 Rozporządzenia zmusza do używania na fakturze określeń data dokonania dostawy towarów, data zakończenia dostawy towarów, czy też data wykonania usług i czy można uznać, że określenia te odpowiadają de facto pojęciu daty sprzedaży. Wydaje się, że określenia ,,data dokonania dostawy towarów, data zakończenia dostawy towarów, oraz data wykonania usługi odnoszą się do daty sprzedaży. Sprzedaż bowiem to, zgodnie z art. 2 pkt 22 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn.zm.), odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenia usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów. Data sprzedaży zaś, to nic innego jak określony, konkretny moment dokonania takiej sprzedaży (tj. dostawy towarów czy świadczenia usług). Jeżeli więc na fakturze widnieje określenie data sprzedaży, to należy uznać je za określenie tożsame z datą wykonania usług czy datą dostawy towarów, gdyż w rzeczywistości sprowadzają się one do tego samego konkretnego momentu dokonania transakcji jaką jest sprzedaż. Tym samym, użycie na fakturze określenia data sprzedaży, która odpowiada dacie wykonania usługi lub dostawy towarów, nie stoi w sprzeczności z przepisami prawa podatkowego, a faktury tak sporządzone należy uznać za prawidłowe.
Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż faktury dokumentujące transakcje sprzedaży (tj. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług), na których oprócz daty wystawienia widnieje data sprzedaży, odpowiadająca dacie dostawy towarów lub wykonania usług, należy uznać za wystawione zgodnie z przepisami prawa podatkowego.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().
W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().
Definicja świadczenia usług ma charakter dopełniający definicję dostawy towarów i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej. Z treści art. 8 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu.
W myśl art. 2 pkt 22 ustawy przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów;
Zgodnie z art. 106 ust. 1 cyt. ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.
Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 106 ust. 8 cyt. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360 ze zm.), regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur.
Z dniem 1 stycznia 2013 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2012 r. zmieniające ww. rozporządzenie w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2012 r., poz. 1428). Rozporządzenie to wdraża dyrektywę Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010, str. 1).
W myśl § 4 zmienionego rozporządzenia, fakturę wystawia:
- zarejestrowany podatnik VAT czynny,
- podatnik, o którym mowa w art. 16 ustawy, przy dokonywaniu wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu.
Na podstawie § 5 ust. 1 zmienionego rozporządzenia, faktura powinna zawierać:
- datę jej wystawienia,
- kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę,
- imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
- numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a,
- numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b,
- datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury, w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży,
- nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
- miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
- cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto),
- kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto,
- wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto),
- stawkę podatku,
- sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku,
- kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku,
- kwotę należności ogółem.
Zgodnie z § 9 ust. 1 wym. rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym od 1.01.2013r. fakturę wystawia się nie później niż 7. dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-5, § 10-12 i § 16 ust. 2.
Jak stanowi § 19 ust. 1 zmienionego rozporządzenia, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.
Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie zarządzania nieruchomościami, zagospodarowania, wynajmu, kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek, zarządzania nieruchomościami na zlecenie, wykonywania robót ogólnobudowlanych w zakresie obiektów inżynierskich i budowlanych, działalność geodezyjną i poligraficzną, a także działalność polegającą na pośrednictwie finansowym, zarządzaniu funduszami inwestycyjnymi i zbiorczym portfelem papierów wartościowych i inną działalność według KRS.
Na potwierdzenie wykonanych usług lub dostarczonych towarów Spółka wystawia faktury VAT (w tym faktury korygujące in plus albo in minus) wykazując na nich m.in. datę sprzedaży (pod nazwą w treści faktury data sprzedaży) oraz datę wystawienia faktury, która zazwyczaj jest inna, niż data sprzedaży. System finansowo-księgowy Spółki został skonfigurowany w taki sposób, że data sprzedaży uwidoczniona na fakturach jest tożsama z dniem dokonania dostawy lub wykonania usługi przez Spółkę.
Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest, czy prawidłowym będzie jeśli wystawiana faktura dokumentująca dostawę towarów lub świadczenie usług będzie w swojej treści zawierać datę wystawienia faktury oraz zapis - data sprzedaży - tożsamą z datą dokonania dostawy lub wykonania usługi przez Spółkę.
Wskazać należy, iż generalnie faktura jest dokumentem odzwierciedlającym prawidłowy przebieg zdarzenia gospodarczego zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział. Przy ocenie zdarzenia gospodarczego nie można jednak pominąć okoliczności towarzyszących transakcji, wskazujących na rzeczywisty charakter podmiotu dokonującego sprzedaży/zakupu. Faktura jest dokumentem o charakterze sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej). Co do zasady zatem, faktura musi być wystawiona zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialno-prawna faktury zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt dostawy określonych towarów lub usług. Wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi, a przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego. Faktura jest więc dokumentem stwierdzającym wystąpienie u podatnika okoliczności powodujących powstanie obowiązku podatkowego.
W świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, faktury są dokumentami potwierdzającymi rzeczywiste transakcje gospodarcze dokonywane przez podatnika. Faktura pełni szczególną rolę dowodową w prawidłowym wymiarze podatku VAT, dlatego też niezwykle istotne jest prawidłowe oznaczenie wszystkich elementów faktury, w szczególności w części dotyczących danych obligatoryjnych umieszczonych na fakturze.
Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy należy wskazać, iż skoro zawarta na fakturze pozycja data sprzedaży będzie odpowiadać dacie wydania towaru lub wykonania usług, to należy stwierdzić, iż faktura wystawiona przez Wnioskodawcę zawierająca pozostałe wymagane przepisem § 5 rozporządzenia dane będzie prawidłowym dokumentem dostawy towarów lub świadczenia usług. Zamienne użycie na fakturze sformułowania data sprzedaży odpowiadające dacie dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi nie skutkuje uznaniem takiej faktury za wadliwą.
W konsekwencji powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
Wniosek ORD-IN
Treść w pliku PDF 175 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie