Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku w przypadku wycofania samochodu z działalności gospodarczej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko , przedstawione we wniosku z 25 lutego 2015 r. (data wpływu 3 marca 2015 r.) uzupełnionym pismem z brak daty sporządzenia (data wpływu 8 maja 2015 r.) oraz pismem z brak daty sporządzenia (data wpływu 14 maja 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku w przypadku wycofania samochodu z działalności gospodarczej jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku w przypadku wycofania samochodu z działalności gospodarczej. Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 8 maja 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy i pytania oraz w dniu 14 maja 2015 r. o własne stanowisko do zadanego pytania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą handel. W marca 2009 r. zakupił na firmę nowy samochód osobowy o wartości netto 112.000 zł i w tym samym czasie wciągnął go do środków trwałych. Zgodnie z obowiązującymi w 2009 r. przepisami o podatku VAT, odliczył sobie 6000 zł podatku VAT. Wnioskodawca nadmienia, że od początku prowadzenia firmy jest czynnym podatnikiem VAT, do chwili obecnej. Jednocześnie od kwietnia 2009 r. samochód był amortyzowany. W chwili obecnej ww. środek trwały (samochód) został całkowicie zamortyzowany. Zainteresowany chciałby w najbliższej przyszłości wycofać samochód z działalności gospodarczej (wycofać ze środków trwałych firmy) i przekazać go na swoje cele prywatne. Samochód ten zostanie przekazany na cele osobiste Wnioskodawcy czyli nie zmieni właściciela.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że po wycofaniu auta z działalności gospodarczej do celów prywatnych będzie ono wykorzystywane tylko do celów prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu w dniu 8 maja 2015 r.).

Czy w związku z powyższym Wnioskodawca ma obowiązek zapłacić podatek VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu w dniu 14 maja 2015 r.), nie ma on obowiązku zapłacenia podatku VAT w sytuacji wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 ustawy.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Przy czym, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika ze wskazanych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą handel. W marca 2009 r. zakupił na firmę nowy samochód osobowy o wartości netto 112.000 zł i w tym samym czasie wciągnął go do środków trwałych. Zgodnie z obowiązującymi w 2009 r. przepisami o podatku VAT, odliczył 6000 zł podatku VAT. Wnioskodawca od początku prowadzenia firmy jest czynnym podatnikiem VAT, do chwili obecnej. Jednocześnie od kwietnia 2009 r. samochód był amortyzowany. W chwili obecnej ww. środek trwały (samochód) został całkowicie zamortyzowany. Zainteresowany chciałby w najbliższej przyszłości wycofać samochód z działalności gospodarczej (wycofać ze środków trwałych firmy) i przekazać go na swoje cele prywatne. Samochód ten zostanie przekazany na cele osobiste Wnioskodawcy czyli nie zmieni właściciela. Po wycofaniu auta z działalności gospodarczej będzie ono wykorzystywane tylko do celów prywatnych.

W niniejszej sprawie wyjaśnienia wymaga, czy wycofanie przedmiotowego samochodu z działalności gospodarczej Wnioskodawcy podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem, importem lub wytworzeniem (w tym części składowych). Niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towaru w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jako czynności wyłączonej spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Natomiast zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z wniosku wynika, że z tytułu nabycia samochodu Wnioskodawcy (jako czynnemu podatnikowi podatku VAT) przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego i że Wnioskodawca dokonał takiego odliczenia, zgodnie z obowiązującymi w 2009 r. przepisami w kwocie 6000 zł.

Treść powołanych przepisów pozwala stwierdzić, że wycofanie samochodu z prowadzonej działalności gospodarczej na cele osobiste Zainteresowanego stanowić będzie, zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów, a więc czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stawką podstawową zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy, z uwagi na fakt, że przy nabyciu tego samochodu Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym, biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, że w przypadku wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste Wnioskodawca ma obowiązek zapłacić podatek VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu