Temat interpretacji

- prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. ... w części, w jakiej Dworzec będzie przeznaczony pod działalność wykonywaną odpłatnie
- sposób realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych ww. inwestycją

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 kwietnia 2015 r. (data wpływu 9 kwietnia 2015 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycji pn. ... w części, w jakiej Dworzec będzie przeznaczony pod działalność wykonywaną odpłatnie
• sposobu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych ww. inwestycją

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 kwietnia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją inwestycję

pn. w części, w jakiej Dworzec będzie przeznaczony pod działalność wykonywaną odpłatnie oraz sposobu realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych ww. inwestycją.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gmina ...(dalej: Gmina, Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT) zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Od 2014 r. Gmina realizuje zadanie inwestycyjne pn. ... (dalej: Dworzec). Planowany termin zakończenia inwestycji przypada na maj lub czerwiec 2015 r.

Wydatki inwestycyjne będące przedmiotem niniejszego wniosku obejmują:

• przystosowanie parteru Dworca na potrzeby bazy okołoturystycznej. W ramach prac powstaną trzy toalety, trzy sale do spożywania własnych posiłków, pokój zabaw dla dzieci, pomieszczenie przeznaczone dla matki z dzieckiem oraz pomieszczenia przeznaczone na wypożyczalnię sprzętu turystycznego, magazyn i przechowalnię bagażu;
• drenaż budynku, remont dachu, elewacji, kominów, stropu, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej, wymiana instalacji wewnętrznych (co., wodociągowo-kanalizacyjnej i elektrycznej), remont pomieszczeń piwnic, klatki schodowej, piętra i poddasza;
• przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej w ramach RPO ..., przygotowanie dokumentacji technicznej (inwentaryzacja i kosztorys), wykonywanie nadzoru budowlanego inwestorskiego, wykonanie materiałów informacyjno-promocyjnych.

Na realizację inwestycji Gmina otrzymała dofinansowanie ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego. Dofinansowanie obejmie następujące obszary inwestycji:

• roboty remontowe elewacji i dachu,
• roboty dotyczące instalacji,
• roboty remontowe wewnętrzne,
• przygotowanie dokumentacji technicznej,
• nadzór inwestorski,
• promocję projektu,
• przygotowanie studium wykonalności

Gmina przystępowała do realizacji inwestycji z zamiarem wykorzystania części pomieszczeń Dworca jako pomieszczeń przeznaczonych do odpłatnego wypożyczania sprzętu turystycznego, magazyn tego sprzętu oraz odpłatną przechowalnię bagażu. Całkowita powierzchnia Dworca wynosi 563,79 m2. Natomiast łączna powierzchnia pomieszczeń Dworca, która będzie wykorzystywana przez Gminę jako wypożyczalnia, magazyn i przechowalnia bagażu wynosi 54,46 m2, co stanowi ok. 9,65% powierzchni Dworca. Gmina wskazała na zamiar takiego wykorzystania części powierzchni Dworca na etapie składania wniosku o dofinansowanie, co miało miejsce jeszcze przed rozpoczęciem prac inwestycyjnych i będzie go wykorzystywać w ten sposób od dnia oddania do użytkowania. Odpłatne czynności na rzecz zainteresowanych podmiotów gospodarczych/osób Gmina dokumentować będzie stosownymi fakturami/paragonami VAT. Otrzymywane opłaty Gmina będzie wykazywać w składanych deklaracjach VAT i będzie odprowadzać VAT należny z tego tytułu.

Gmina planuje zatem, że po oddaniu do użytkowania Dworzec będzie wykorzystywany w następujący sposób:

• w części niekomercyjnej stanowiącej 90,35% powierzchni część parteru będzie nieodpłatnie udostępniana celem prowadzenia przez Gminę działalności o charakterze rekreacyjno-turystycznym, tzn. będzie on ogólnodostępny dla lokalnej społeczności oraz turystów w szczególności jako miejsce wypoczynku, natomiast w odniesieniu do pozostałej części budynku, tj. piętra i poddasza, trwają analizy co do możliwego sposobu jej wykorzystania;
• w części komercyjnej stanowiącej 9,65% powierzchni Dworzec zostanie przeznaczony na działalność odpłatną polegającą na wypożyczaniu sprzętu i przechowywaniu bagażu.

Wydatki na przedmiotową inwestycję są udokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Koszt inwestycji przekroczy 15 tys. zł.

Gmina zaznacza, że nie potrafi przyporządkować poszczególnych wydatków do konkretnego rodzaju działalności jaka będzie odbywać się w Dworcu (Gmina nie jest w stanie wskazać które faktury zakupowe dotyczą wyłącznie powierzchni która będzie przedmiotem czynności odpłatnych, a które dotyczą powierzchni która będzie udostępniana nieodpłatnie). Gmina dotychczas nie dokonała odliczenia VAT od powyższych wydatków.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na powyższą inwestycję w części, w jakiej Dworzec będzie przeznaczony pod działalność wykonywaną odpłatnie...
2. Czy w przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr l Gmina powinna dokonać odliczenia w okresach, w których w odniesieniu do nabytych przez Gminę towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, co w przypadku okresów, za które Gmina złożyła już deklaracje VAT będzie prowadziło do złożenia stosownych korekt tych deklaracji...

Stanowisko Wnioskodawcy:

1. Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na powyższą inwestycję w części, w jakiej Dworzec będzie przeznaczony na prowadzenie działalności wykonywanej odpłatnie, polegającej na wypożyczaniu sprzętu i przechowywaniu bagażu, tj. 9,65% podatku naliczonego.
2. Gmina powinna dokonać odliczenia w okresach, w których w odniesieniu do nabytych przez Gminę towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. W przypadku okresów, za które Gmina złożyła już deklaracje VAT będzie to prowadziło do złożenia stosownych korekt tych deklaracji.

Ad 1

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z pewnymi zastrzeżeniami, niemającymi zastosowania w niniejszej sprawie.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje przy łącznym spełnieniu dwóch przesłanek, tj.:

• nabywcą towarów / usług jest podatnik VAT oraz
• nabywane towary / usługi są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Zdaniem Gminy, w analizowanym przypadku powyższe przesłanki zostały spełnione i tym samym, stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, Gminie powinno przysługiwać prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków na związaną z Dworcem inwestycję.

Odnosząc się do spełnienia pierwszej ze wskazanych przesłanek należy zauważyć, że zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei przepis art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

W opinii Gminy świadczenia polegające na odpłatnym wypożyczaniu sprzętu i przechowywaniu bagażu powinny zostać zakwalifikowane jako świadczenie usług w rozumieniu przepisów art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych,

.

Zatem, w świetle powyższych regulacji, w przypadku działań podejmowanych przez Gminę na podstawie umów cywilnoprawnych, działa ona w roli podatnika VAT. Jednocześnie, mając na uwadze, iż dokonywanie odpłatnych czynności w pomieszczeniach Dworca, tj. wypożyczanie sprzętu i przechowywanie bagażu odbywa się niewątpliwie na podstawie umów cywilnoprawnych, w opinii Gminy, w ramach wykonywania przedmiotowych czynności Gmina będzie działać w roli podatnika VAT.

Konsekwentnie, mając na uwadze, iż Gmina będzie wykonywać usługi wypożyczania sprzętu i przechowywania bagażu za wynagrodzeniem i tym samym działać w tym zakresie w roli podatnika VAT, przedmiotowe transakcje powinny podlegać opodatkowaniu VAT. W opinii Gminy transakcje te nie będą korzystać również ze zwolnienia z VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia z podatku.

Powyższe stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach wydawanych w imieniu Ministra Finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2014 r., sygn. IPTPP2/443-449/14-2/JS, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał, że Jednocześnie, na terenie Kąpieliska Gmina wykonuje również odpłatne czynności (dalej: odpłatne czynności na terenie Kąpieliska), tj. Gmina w szczególności odpłatnie (...) wypożycza sprzęt wodny, tj. kajaki, rowery wodne oraz łódki (...) Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz opis sprawy należy zauważyć, że odpłatne czynności dokonywane na terenie Kąpieliska skutkować będą uzyskiwaniem korzyści majątkowych po stronie Wnioskodawcy. Dlatego też czynności te stanowią/będą stanowić odpłatne usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczone przez podatnika VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Jednocześnie wskazać należy, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzeń wykonawczych do ustawy, nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla odpłatnych usług objętych zakresem opisu sprawy w punktach a) - f). Reasumując, odpłatne czynności dokonywane na terenie Kąpieliska stanowią/będą stanowić świadczenia podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt l w związku z art. 8 ust. 1 ustawy, niekorzystające ze zwolnienia od podatku VAT.

W zakresie spełnienia drugiej z przesłanek, w ocenie Gminy, za bezsporny należy uznać fakt, iż poniesienie wydatków na prace związane z Dworcem jest bezpośrednio związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT tj. z planowanym przez Gminę świadczeniem usług wypożyczania sprzętu i przechowywania bagażu za wynagrodzeniem. Prace pozwolą bowiem poprawić ogólny stan techniczny Dworca i przystosować go dla potrzeb działalności jaka będzie prowadzona przez Gminę. Poniesienie przez Gminę nakładów na Dworzec umożliwiło jej zatem wykonywanie czynności opodatkowanych podatkiem VAT w odniesieniu do części Dworca. W związku z tym Gminie powinno przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie wydatków na przedmiotową inwestycję.

Gmina pragnie podkreślić, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania VAT, jaką jest zasada neutralności tego

podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo, Gmina pragnie przytoczyć orzeczenie TSUE w sprawie C-37/95 Ghent Coal, w którym Trybunał stwierdził, iż prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób

Zdaniem Gminy, nie powinna być ona traktowana inaczej / mniej korzystnie niż inne podmioty gospodarcze, dokonujące sprzedaży opodatkowanej VAT i korzystające w związku z tym z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów / usług niezbędnych w celu wykonywania czynności opodatkowanych. Skoro bowiem Gmina, jako czynny podatnik VAT, zobowiązana jest uiszczać VAT należny z tytułu świadczonych usług odpłatnego wypożyczania sprzętu i przechowywania bagażu, powinna ona mieć jednocześnie prawo do odliczenia VAT naliczonego od wydatków warunkujących możliwość ich świadczenia.

Gmina pragnie zwrócić uwagę, iż powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie również w interpretacjach Ministra Finansów wydawanych dla innych gmin. Przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 grudnia 2012 r., sygn. 1PTPP1/443-784/12-4/AK, w której organ wskazał, iż A zatem oddanie przez Wnioskodawcę w ramach umowy najmu, tj. czynności cywilnoprawnej, innemu podmiotowi pomieszczeń użytkowych skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy.

Zatem stwierdzić należy, iż cywilnoprawna umowa najmu zapisów ustawy o podatku od towarów i usług, odpłatną będąca czynnością odpłatną stanowi, stosownie do usługę, o której mowa w art. 8 ust 1 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy stwierdzić należy, iż w odniesieniu do przedmiotowej infrastruktury zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, warunkujące prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, albowiem nabyte w ramach realizacji projektu w tej części towary i usługi będą służyły wykonywanym przez Wnioskodawcę czynnościom opodatkowanym. Zatem Gmina ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Podobne stanowisko zajął, przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 19 maja 2011 r. sygn. ITPP1/443-611/11/IK, w której stwierdził, że Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Gmina realizuje inwestycję, w ramach której powstaną: basen sportowy, basen rekreacyjny z atrakcjami wodnymi, niezależny kompleks pomieszczeń odnowy biologicznej, pomieszczeń szatni, pomieszczeń administracyjno-socjalnych i usługowych. Inwestycja po wybudowaniu zostanie oddana w dzierżawę spółce prawa handlowego, której jedynym udziałowcem będzie Gmina. Mając zatem na uwadze powołany wyżej stany prawny w odniesieniu do okoliczności przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, iż skoro wybudowany kompleks będzie służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych (dzierżawa), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach VAT z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją ww. inwestycji, o ile nie wystąpią wyłączenia, o których mowa w art. 88 powołanej ustawy.

Gmina pragnie zaznaczyć, że jedynie część Dworca ma być wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych. Pozostała część Dworca (zgodnie z obecnymi zamierzeniami) będzie wykorzystywana na cele własne Gminy, i jej wykorzystanie nie będzie stanowić czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Stanowisko, iż nieodpłatne udostępnienie nieruchomości na cele gminne stanowi czynność niepodlegającą VAT zostało wyrażone przykładowo w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 lipca 2013 r. o sygnaturze ITPP1/443-428a/13/DM, w której organ wskazał, że W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 594), gminą wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o samorządzie gminnym). Mając na uwadze okoliczności przedstawione we wniosku, uwzględniając w szczególności jak podniesiono we wniosku że nieodpłatne wykorzystanie Hali ma bowiem charakter stricte służący realizacji zadań Gminy i tym samym jej działalności, należy wskazać, że nieodpłatne udostępnienie Hali sportowej na cele gminne nie będzie stanowiło czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Analiza opisanych we wniosku okoliczności na tle powołanych przepisów prowadzi bowiem do wniosku, że art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania. Tym samym Gmina nie będzie zobowiązana do naliczania podatku VAT.

W takich okolicznościach w ocenie Gminy zastosowanie winien znaleźć przepis art. 86 ust. 7b ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Mając na uwadze, że część Dworca, która będzie służyć działalności opodatkowanej zajmuje jedynie 9,65% powierzchni Dworca, zdaniem Gminy prawo do odliczenia powinno być ograniczone do takiego zakresu, w jakim Dworzec jest wykorzystywany w działalności podlegającej opodatkowaniu VAT (i niekorzystającej ze zwolnienia z opodatkowania). W przypadku przedmiotowego Dworca, z uwagi na wykorzystanie budynku do wykonywania czynności opodatkowanych w 9,65%, Gmina powinna mieć prawo do odliczenia 9,65% podatku naliczonego od wydatków na związaną z nim inwestycję.

Możliwość zastosowania klucza powierzchniowego dla wydzielenia kwot podatku naliczonego obniżających kwotę podatku należnego znajduje potwierdzenie również w interpretacjach Ministra Finansów wydawanych dla innych gmin. Przykładem może być interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2014 r., sygn. ILPP5/443-143/14-3/PG, w której organ wskazał, iż Zatem w sytuacji gdy Gmina jest w stanie przyporządkować poniesione wydatki (A) do określonego rodzaju działalności w oparciu o klucz powierzchniowy - przy założeniu, że metoda ta jest miarodajna i obiektywnie odzwierciedla przeznaczenie zakupionych towarów i usług - to w odniesieniu do wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego według tego klucza.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że od opisanych powyżej wydatków A Gminie przysługuje/będzie przysługiwać prawo do odliczenia części podatku naliczonego w odpowiedniej proporcji, w oparciu o wyliczoną proporcję metrażową, tj. stosunek powierzchni Budynku przeznaczonej do wykonywania czynności opodatkowanych VAT do całej powierzchni Budynku.

Podobne stanowisko zajął:

-Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 25 września 2014 r., sygn. IBPP3/443-746/14/MN , w której organ stwierdził, że:

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że świadcząc odpłatnie usługi udostępnienia części Obiektu, Gmina występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Natomiast czynność odpłatnego udostępniania opisanego we wniosku Obiektu jako odpłatne świadczenie usług podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 8 ust 1 ustawy o VAT w zw. z art. 5 ust. 1 pkt l ustawy. Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur zakupu towarów i usług wykorzystywanych do realizacji projektu pn. ... w części w jakiej zakupy te związane są z wykonywaniem czynności opodatkowanych, a więc w części w jakiej budynek ten będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

-Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2014 r. sygn. ILPP2/443-1097/13-5/MN, w której stwierdził, że:

Gmina, określając część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, może w przypadku, gdy możliwe będzie wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi VAT odliczyć w całości tak wyodrębniony podatek VAT naliczony wynikający z otrzymanych faktur na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Natomiast, w przypadku, gdy nie będzie możliwe takie wyodrębnienie - Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony od ww. wydatków, jednak nie w całości, ale według udziału procentowego, zgodnie z art. 86 ust. 7b, w związku z art. 2 pkt 14a ustawy. Zatem Gmina na podstawie tych przepisów musi ustalić udział procentowy, w jakim dana nieruchomość jest/będzie wykorzystywana do działalności gospodarczej, o którym mowa w powyższym przepisie. Gmina w takiej sytuacji, określając część podatku naliczonego podlegającego odliczeniu, może zastosować proporcję powierzchniową, tj. stosunek powierzchni użytkowej części budynku, która będzie wykorzystywana dla celów czynności opodatkowanych, do powierzchni użytkowej całego budynku, przy założeniu, że metoda ta jest miarodajna i obiektywnie odzwierciedla przeznaczenie zakupionych towarów i usług.;

-Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 11 października 2013 r., sygn. IPTPP4/443-503/13-5/JM, w której organ wskazał, że:

W sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, a Gmina jest w stanie przyporządkować poniesione wydatki do określonego rodzaju działalności w oparciu o klucz powierzchniowy, przy założeniu, że metoda ta jest miarodajna i obiektywnie odzwierciedla przeznaczenie zakupionych towarów i usług to w odniesieniu do wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi przysługuje Jej prawo do odliczenia podatku naliczonego według tego klucza.;

-Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 3 września 2013 r., sygn. ITPP2/443-493/13/AK, w której organ również wskazał, że:

Analizując powołany wyżej stan prawny w kontekście tak przedstawionych okoliczności stwierdzić należy, że Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki, związane z nabyciem usług remontowych i bieżącego utrzymania budynku, jednakże w takim zakresie w jakim te wydatki służą wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego a Gmina jest w stanie przyporządkować poniesione wydatki do określonego rodzaju działalności w oparciu o klucz powierzchniowy, przy założeniu, że metoda ta jest miarodajna i obiektywnie odzwierciedla przeznaczenie zakupionych towarów i usług, to w odniesieniu do wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi przysługuje i/ę/ prawo do odliczenia podatku naliczonego według tego klucza.

Podsumowując, zdaniem Gminy, z uwagi na wykorzystywanie 9,65% powierzchni Dworca do wykonywania czynności opodatkowanych, Gmina jest uprawniona do odliczenia 9,65% podatku naliczonego od wydatków na opisaną inwestycję.

Ad 2

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 10 i 11 w obecnie obowiązującym brzmieniu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, a jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Natomiast w myśl art. 86 ust. 13, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem niemającym zastosowania w niniejszym przypadku.

Biorąc pod uwagę powyższe, Gmina stoi na stanowisku, iż powinno jej przysługiwać prawo do dokonania korekty podatku VAT naliczonego w okresach, w których w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. Gmina bowiem od początku realizacji inwestycji zamierza po jej zakończeniu wykorzystywać ją do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. świadczenia usług wypożyczania sprzętu i przechowywania bagażu za wynagrodzeniem.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy uznać, że Gmina powinna dokonać odliczenia podatku naliczonego od wydatków na opisaną inwestycję w okresach, w których w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy. W zakresie okresów, za które Gmina złożyła już deklaracje VAT, będzie to w praktyce prowadziło do korekty złożonych deklaracji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 86 ust. 7b ustawy o VAT, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej.

Przy czym przez wytworzenie nieruchomości, stosownie do art. 2 pkt 14a ustawy, należy rozumieć wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Powyższy przepis art. 86 ust. 7b ustawy o VAT wprowadza szczególny tryb odliczeń podatku naliczonego w przypadku nieruchomości i nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Wyjaśnić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z całości unormowań zawartych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 594 ze zm.) w tym zwłaszcza z art. 2 ust. 1 (Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność), art. 6 ust. 1 (Do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów) oraz art. 9 ust. 2 (Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie) trzeba wyprowadzić wniosek, że w działalności gminy należy wyróżnić wykonywanie działań publicznych i wykraczającą poza te działania działalność gospodarczą.

O publicznym charakterze działania gminy przesądza to, że wykonywanie zadań publicznych odbywa się na podstawie przepisów powszechnie obowiązujących i że przez te działania zaspokajane są zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej.

Z art. 7 ust. 1 ww. ustawy wynika, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (ust. 1 pkt 10 i 15 powołanego artykułu).

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

Rozpatrując więc charakter czynności wykonywanych przez Gminę w analizowanej sprawie należy zauważyć, że świadczenie odpłatnych usług wypożyczania sprzętu turystycznego oraz usług przechowywania bagażu będzie skutkowało uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie Wnioskodawcy. Ponieważ są to niewątpliwie czynności cywilnoprawne (nie zaś publicznoprawne), dla zamierzonych czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Dlatego też, czynności te stanowić będą odpłatne usługi, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, w części komercyjnej stanowiącej 9,65% powierzchni, w jakiej Dworzec zostanie przeznaczony na działalność odpłatną polegającą na wypożyczaniu sprzętu i przechowywaniu bagażu, będzie on wykorzystywany przez Gminę do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jednocześnie biorąc pod uwagę uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, stwierdzić należy, że Gmina, nabywając towary i usługi celem zrealizowania projektu z zamiarem jego częściowego nieodpłatnego udostępnienia, nie nabywała ich w tym zakresie do działalności gospodarczej tylko w ramach zadań własnych gminy i tym samym nie działała w charakterze podatnika podatku VAT, oznacza to, że Gmina wyłączyła je całkowicie z systemu podatku VAT. Zatem nieodpłatne czynności dokonywane na terenie Dworca w części niekomercyjnej stanowiącej 90,35% powierzchni część parteru będzie nieodpłatnie udostępniana celem prowadzenia przez Gminę działalności o charakterze rekreacyjno-turystycznym, tzn. będzie on ogólnodostępny dla lokalnej społeczności oraz turystów w szczególności jako miejsce wypoczynku, stanowią świadczenia niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazano powyżej najistotniejszym warunkiem umożliwiającym czynnemu podatnikowi podatku VAT realizację prawa do odliczenia jest związek dokonanych zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jednocześnie oceny czy związek ten istnieje lub będzie istniał w przyszłości należy dokonać w momencie realizowania zakupów zgodnie z zasadą niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Z uwagi na brzmienie cytowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy zauważyć, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. alokacji podatku do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej oraz działalnością niemającą charakteru gospodarczego (niepodlegających opodatkowaniu).

Wnioskodawca jest zobowiązany do przyjęcia przy odliczeniu podatku VAT naliczonego obiektywnego kryterium (np. klucza inwestycyjnego bądź transakcyjnego) zapewniającego, że obliczenie proporcji pomiędzy działalnością gospodarczą a działalnością niemającą charakteru gospodarczego będzie obiektywnie odzwierciedlało część wydatków faktycznie przypadającą odpowiednio na każdy z tych rodzajów działalności. Zatem możliwe jest zastosowanie jakiegokolwiek sposobu rozdziału dokonanych zakupów towarów i usług pod warunkiem jednak, że gwarantuje on najdokładniejsze ustalenie kwoty podatku naliczonego do odliczenia (vide: wyrok TSUE w sprawie C-511/10 pkt 23 i 24 ).

W konsekwencji Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia częściowej kwoty podatku naliczonego od wydatków związanych z realizowaną inwestycją. Gmina będzie zobowiazana określić udział procentowy, o którym mowa w przepisie art. 86 ust. 7b ustawy, tj. w jakim stopniu budynek dworca będzie wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Gminę działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Nadmienia się, że zgodnie z art. 90a ust. 1 ustawy w przypadku gdy w ciągu 120 miesięcy, licząc od miesiąca, w którym nieruchomość stanowiąca część przedsiębiorstwa podatnika została przez niego oddana w użytkowanie, nastąpi zmiana w stopniu wykorzystania tej nieruchomości do celów działalności gospodarczej, dokonuje się korekty podatku naliczonego odliczonego przy jej nabyciu lub wytworzeniu. Korekty, o której mowa w zdaniu pierwszym, dokonuje się w deklaracji za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła ta zmiana, w kwocie proporcjonalnej do pozostałego okresu korekty. Jeżeli podatnik wykorzystuje tę nieruchomość w działalności gospodarczej również do czynności zwolnionych od podatku bez prawa do odliczeń, korekta powinna uwzględniać proporcję określoną w art. 90 ust. 3-10, zastosowaną przy odliczeniu.

Stosownie natomiast do art. 90a ust. 2 ustawy, w przypadku, o którym mowa w ust. 1, przepisu art. 8 ust. 2 nie stosuje się.

Jeżeli po oddaniu Dworca do użytkowania zmieni się stopień jego wykorzystania na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy, Wnioskodawca powinien dokonać odpowiedniej korekty podatku naliczonego od wydatków poniesionych na ich budowę.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy uznać, że skoro Dworzec, będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu, to Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego w zakresie w jakim Dworzec będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy. Obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu należy dokonać zgodnie z przepisami art. 86 ust. 1 w związku z art. 86 ust. 7b oraz art. 90 ust. 2.

Zatem stanowisko Gminy, w myśl którego przysługuje jej prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na powyższą inwestycję w części, w jakiej Dworzec będzie przeznaczony na prowadzenie działalności wykonywanej odpłatnie, polegającej na wypożyczaniu sprzętu i przechowywaniu bagażu, jest prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że w niniejszej interpretacji nie dokonano oceny prawidłowości przyjętego przez Gminę udziału procentowego w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do działalności gospodarczej, bowiem to na Gminie ciąży obowiązek ustalenia udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b, a ponadto rolą organu jest wyłącznie interpretacja przepisów prawa podatkowego, a nie badanie poprawności dokonanych wyliczeń. Jednocześnie zauważyć należy, że oceny, czy przyjęty sposób określenia udziału procentowego, o którym mowa w art. 86 ust. 7b i art. 90a ustawy, jest prawidłowy może dokonać jedynie organ podatkowy pierwszej instancji, który w toku prowadzonego postępowania posiada odpowiednie kompetencje i dysponuje stosownymi narzędziami wskazanymi w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej. Może więc dokonywać ustaleń w kontekście miarodajności, rzetelności i ewentualnej sprzeczności podanych faktów.

Natomiast w kwestii okresów za jakie Gmina powinna dokonać odliczenia podatku VAT od wydatków inwestycyjnych należy mieć na uwadze poniższe regulacje prawne.

Art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. stanowi, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych, o czym stanowi ust. 11 tego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od ww. daty.

Na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od ww. daty, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Analiza przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie towarów i usług nabywanych w związku adaptacją budynku dworca, którego część Gmina po adaptacji planuje udostępniać odpłatnie będzie mogła realizować na bieżąco, na podstawie ogólnych zasad dotyczących odliczenia, określonych w art. 86 ustawy, tj. w miesiącach, w których w odniesieniu do nabytych towarów i usług u sprzedawcy powstanie obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę.

Jeżeli Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym wystąpiło prawo do odliczenia podatku naliczonego (art. 86 ust. 10 ustawy) lub w jednym z dwóch następnych okresów rozliczeniowych (art. 86 ust. 11 ustawy), ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, o czym stanowi art. 86 ust. 13 ustawy. Należy podkreślić, że Wnioskodawca może dokonać korekty deklaracji jedynie za ten miesiąc, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie mając wyboru złożenia korekty za kolejne dwa okresy rozliczeniowe.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach