Temat interpretacji

Podatek od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych przekazania gospodarstwa rolnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2015 r. (data wpływu 12 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• obowiązku zgłoszenia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na formularzu VAT-Z oraz obowiązku sporządzenia deklaracji podatkowej VAT-7K jest prawidłowe;
• obowiązku korekty podatku naliczonego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zgłoszenia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na formularzu VAT-Z, obowiązku sporządzenia deklaracji podatkowej VAT-7K oraz obowiązku korekty podatku naliczonego. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 15 października 2015 r. (data wpływu 16 października 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, wyjaśnienie zakresu pytania nr 1, sformułowanie pytania nr 4 oraz własne stanowisko do przedstawionych we wniosku pytań.

We wniosku został przedstawiony następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne, a od dnia 1 września 2011 r. przeszedł na VAT. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej. Sprzedaje z gospodarstwa rolnego mleko, świnie, prosięta. Wnioskodawca ma syna, na którego chce przepisać całe gospodarstwo rolne oraz sprzęt, który posiada tzn. wóz asenizacyjny, przetrząsarko-zgrabiarka, przenośnik ślimakowy, agregat uprawowy, owijarka, ciągnik rolniczy, ładowacz czołowy. Wnioskodawca wszystko zakupił w trakcie prowadzenia gospodarstwa rolnego. Syn Zainteresowanego będzie ubiegać się o dofinansowanie jako młody rolnik.

Wnioskodawca w piśmie z dnia 15 października 2015 r. udzielił następujących odpowiedzi na poniższe pytania:

1. Czy przekazane przez Wnioskodawcę na rzecz syna składniki majątku stanowić będą przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.)...
   Odp. Przekazane na rzecz syna składniki majątku nie będą stanowić przedsiębiorstwa.
2. Jeżeli nie, to czy majątek będący przedmiotem przekazania będzie spełniał wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), tj. czy majątek ten będzie wyodrębniony:
   1. na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. czy stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania...
   2. na płaszczyźnie finansowej, tj. czy posiada samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz czy na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie jej wyniku finansowego...
   Odp. Ad. 2a. Majątek nie stanowi wyodrębnionego zespołu składników materialnych i niematerialnych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo sprzęt środki trwałe wykorzystywane są jedynie w gospodarstwie rolnym.
   Ad. 2b. Nie na płaszczyźnie finansowej.
3. Czy przedmiotem przekazania będzie gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 55³ ustawy Kodeks cywilny...
   Odp. Tak przedmiotem przekazania będzie gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 55³ ustawy KC.
4. Czy Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT... Jeśli tak to:
   1. czy cały majątek (wszystkie składniki) będący przedmiotem przekazania był przez Wnioskodawcę wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych...
   2. czy Zainteresowany był dotychczas zobowiązany do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ustawy o podatku VAT... Jeśli tak to od jakich wydatków
   Odp. Ad. 4a. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem czynnym VAT, cały majątek był wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych.
   Ad. 4b. Nie nie był zobowiązany do dokonywania korekt z art. 91 ustawy o VAT.
5. Jakie konkretne wydatki są przedmiotem zapytania Wnioskodawcy...
   Odp. Wydatki zakup środków trwałych ciągnik, wóz asenizacyjny, ładowacz, przetrząsarko-zgrabiarka, nie były one amortyzowane, był odliczony od zakupu VAT.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że przedmiotem pytania nr 1 jest obowiązek korekt odliczonego podatku VAT, o których mowa w art. 91 ustawy o podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy jeżeli Wnioskodawca nie będzie miał już ziemi i sprzętu, zamknie gospodarstwo w US pod względem podatku VAT, bo syn przejmie i przejdzie na VAT, to czy będzie musiał zwrócić VAT, który w tym okresie otrzymał, będzie musiał zwrócić do urzędu skarbowego...
2. Czy Zainteresowany musi wcześniej zgłosić tę sytuację w urzędzie...
3. Jakie dokumenty Wnioskodawca musi złożyć w urzędzie skarbowym...
4. Wnioskodawca nie bardzo rozumie temat korekty podatku odliczonego czy jak nie minęło 5 lat Wnioskodawca musi zwrócić różnicę... (pytanie sformułowane w piśmie z dnia 15 października 2015 r.)

Stanowisko ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 15 października 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, jednak będzie musiał zwrócić naliczony podatek VAT, bo nie minęło 5 lat do korekty (art. 91 ustawy VAT). Syn może wejść na VAT od razu musi tylko złożyć deklarację VAT-R jako czynny podatnik VAT. Zainteresowany musi złożyć ostatnią deklarację VAT-7K oraz VAT-Z wyrejestrowanie.

Ad. 1. Wnioskodawca będzie musiał zwrócić różnicę podatku VAT od zakupionych środków trwałych, bo nie minęło 5 lat.

Ad. 2. Zainteresowany musi złożyć VAT-Z po zamknięciu gospodarstwa rolnego w terminie 7 dni.

Ad. 3. Ostatnią deklarację VAT-7K za kwartał oraz VAT-Z.

Ad. 4. Wnioskodawca musi zwrócić różnicę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe w zakresie obowiązku zgłoszenia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT na formularzu VAT-Z oraz obowiązku sporządzenia deklaracji podatkowej VAT-7K;
• nieprawidłowe w zakresie obowiązku korekty podatku naliczonego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Ponadto stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym, przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jednocześnie przepis art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z treścią art. 6 pkt 1 ustawy przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia, należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów, w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aportu). Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tej przyczyny, dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) zwanej dalej Kodeksem cywilnym który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² Kodeksu cywilnego czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 55³ Kodeksu cywilnego za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Wprawdzie w przepisach Kodeksu cywilnego gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w Kodeksie cywilnym), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ww. przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Dodatkowo należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.

W systemie podatku od towarów i usług obowiązuje zasada niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że istotna jest intencja nabycia jeśli dany towar ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas po spełnieniu wymienionych w art. 86 ustawy wymogów formalnych odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych. Jeżeli zaś dany towar lub usługa ma służyć czynnościom nieuprawniającym do odliczenia podatku VAT (niepodlegającym opodatkowaniu lub zwolnionym od podatku VAT) w momencie dokonywania zakupu podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku VAT.

Ponieważ cytowane wcześniej regulacje prawne nakazują oceniać zakres prawa do odliczenia w oparciu o finalne przeznaczenie towaru czy też usługi, w cenie której zawarty był podatek mający podlegać odliczeniu, to zmiana przez podatnika planów co do finalnego wykorzystania towarów lub usługi, ma wpływ na jego prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 oraz art. 91 ustawy, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Szczegółowy sposób dokonywania korekt określa art. 91 ust. 3-9 ustawy.

Zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem zarejestrowanym jako czynny podatnik podatku VAT od dnia 1 września 2011 r. Zainteresowany planuje przekazać synowi całe gospodarstwo w rozumieniu art. 553 Kodeksu cywilnego. Syn zamierza przejąć całe gospodarstwo rolne wraz ze sprzętem, który Wnioskodawca zakupił w trakcie prowadzenia tego gospodarstwa, tj. ciągnik, wóz asenizacyjny, ładowacz, przetrząsarko-zgrabiarkę. Cały majątek był wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych. Zainteresowany wskazał, że nie był dotychczas zobowiązany do dokonywania korekt, o których mowa w art. 91 ustawy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą korekty podatku w związku z wydatkami poniesionymi na zakup ww. środków trwałych, które nie były amortyzowane i od ich zakupu był odliczony podatek VAT.

Jak wcześniej wskazano, przekazanie gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 553 Kodeksu cywilnego spełnia definicję przedsiębiorstwa z art. 551 Kodeksu cywilnego i zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy wyłączone jest spod działania ustawy, tj. nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Z uwagi na przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że warunki wynikające z cytowanych przepisów Kodeksu cywilnego zostaną spełnione i przedmiotem planowanej czynności będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu ww. ustawy. Darowizna całego gospodarstwa rolnego umożliwia kontynuowanie dalszej działalności i spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem zamierzona przez Wnioskodawcę czynność przekazania synowi całego gospodarstwa rolnego, nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, a więc nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W tych okolicznościach przekazanie przedmiotowego gospodarstwa rolnego nie będzie wiązało się dla przekazującego (Wnioskodawcę) z obowiązkiem dokonania korekty podatku naliczonego w związku z zakupionymi sprzętami, ponieważ ewentualny obowiązek korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi środkami trwałymi w celu prowadzenia gospodarstwa, będzie ciążyć na nabywcy, o czym stanowi ww. art. 91 ust. 9 ustawy. Zatem w rozpatrywanej sprawie ewentualna korekta podatku naliczonego od zakupionych składników majątkowych zostanie przeniesiona na syna Wnioskodawcy.

W konsekwencji, przekazując gospodarstwo wraz ze sprzętami na syna, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zwrotu podatku VAT odliczonego przy zakupie ww. sprzętów.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przekazanie synowi przedsiębiorstwa w postaci gospodarstwa rolnego, spełniającego warunki określone w art. 551 i art. 553 Kodeksu cywilnego wyłączone będzie spod działania ustawy na podstawie jej art. 6 pkt 1. Przekazanie gospodarstwa rolnego nie będzie się wiązało dla przekazującego (Wnioskodawcy) z obowiązkiem dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi środkami trwałymi wykorzystywanymi w gospodarstwie, gdyż ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego będzie ciążyć na nabywcy (synu), o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy.

Zatem przekazanie całego gospodarstwa rolnego na rzecz syna nie będzie się wiązało po stronie Zainteresowanego z obowiązkiem sporządzenia korekty w podatku od towarów i usług oraz zwrotu do urzędu skarbowego części podatku naliczonego odliczonego z tytułu zakupu środków trwałych, także w sytuacji, gdy od ich zakupu nie minął ustawowy 5-letni okres korekty.

W świetle art. 96 ust. 6 ustawy jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegającej opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT.

W przypadku gdy zaprzestanie wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu nie zostało zgłoszone zgodnie z ust. 6 i 7, naczelnik urzędu skarbowego wykreśla z urzędu podatnika z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 8 ustawy).

Zgodnie z art. 98 ust. 1 pkt 2 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia określi wzór zgłoszenia rejestracyjnego, wzór potwierdzenia zarejestrowania podatnika jako podatnika VAT, wzór potwierdzenia zarejestrowania osoby prawnej oraz podatnika jako podatnika VAT UE i wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 96 ust. 1, 4 i 6 oraz art. 97 ust. 9 uwzględniając konieczność zapewnienia prawidłowej identyfikacji podatników oraz wymagania związane z wymianą informacji o dokonywanych nabyciach i dostawach wewnątrzwspólnotowych.

Ponadto zgodnie z § 1 pkt 4 rozporządzenia z dnia 5 kwietnia 2004 r. w sprawie wzorów dokumentów związanych z rejestracją podatników w zakresie podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 55, poz. 539, z późn. zm.) określa się wzór zgłoszenia o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stanowiący załącznik nr 4 do rozporządzenia formularz VAT-Z.

Przepisy ustawy nie wskazują terminu w jakim należy złożyć formularz VAT-Z. Zatem należy uznać, że zgłoszenia zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy dokonać niezwłocznie.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawca powinien niezwłocznie zgłosić zaprzestanie wykonywania działalności gospodarczej naczelnikowi urzędu skarbowego na formularzu VAT-Z. Niemniej jednak z uwagi na brak terminu wyznaczonego na dokonanie ww. czynności wskazany przez Zainteresowanego 7-dniowy termin należy uznać za właściwy.

Na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Mali podatnicy, którzy wybrali metodę kasową, składają w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy kwartalne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale (art. 99 ust. 2 ustawy).

Podatnicy, o których mowa w ust. 1, inni niż podatnicy rozliczający się metodą kasową, mogą również składać deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 2, po uprzednim pisemnym zawiadomieniu naczelnika urzędu skarbowego, najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu dokonuje zawiadomienia, o którym mowa w zdaniu pierwszym, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął wykonywanie tych czynności (art. 99 ust. 3 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 99 ust. 14 ustawy minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3, 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

I tak, stosownie do § 1 pkt 1 zdanie drugie rozporządzenia z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2015 r., poz. 914) określa się wzory deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7K), o której mowa w art. 99 ust. 2 lub 3 ustawy stanowiący załącznik nr 2 do rozporządzenia.

W rezultacie powyższego, w przypadku gdy Wnioskodawca kwartalnie rozlicza podatek VAT będzie zobowiązany do złożenia w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowej VAT-7K za kwartał, w którym zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po tym kwartale.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z powyższym tut. Organ wskazuje, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych otrzymania gospodarstwa rolnego przez syna Wnioskodawcy, który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi  Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach  art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 634 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu