Temat interpretacji

Darowizna gospodarstwa rolnego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2015 r. (data wpływu 26 czerwca 2015 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania gospodarstwa rolnego w drodze darowizny jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania gospodarstwa rolnego w drodze darowizny. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 21 sierpnia 2015 r. (data wpływu 24 sierpnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni jest właścicielką gospodarstwa rolnego. Gospodarstwo rolne ukierunkowane jest na produkcję owoców. W dniu 26 marca 2012 r. w urzędzie skarbowym, Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, rezygnując ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2012 r.

W związku z prowadzonym gospodarstwem, Wnioskodawczyni będąc czynnym podatnikiem VAT w latach 2012-2015 dokonała szeregu zakupów środków obrotowych, jak i środków trwałych takich jak: ciągnik rolniczy, opryskiwacz sadowniczy, wózek widłowy, wózki sadownicze oraz inne rzeczy niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego.

Od powyższych nabyć odliczony był podatek VAT.

W III lub IV kwartale 2015 r. Strona zamierza dokonać przekazania gospodarstwa w formie darowizny, ponieważ to umożliwiłoby synowi skorzystać z premii dla Młodych Rolników.

Syn na dzień przekazania gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawczynię będzie czynnym podatnikiem VAT, co oznacza, że przekazany majątek trwały i obrotowy będzie służył działalności opodatkowanej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług.

Gospodarstwo rolne, które Strona zamierza przekazać jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, w skład których wchodzą nieruchomości, maszyny, rachunek bankowy.

Sprawa przekazania gospodarstwa jest zdarzeniem przyszłym. Gospodarstwo funkcjonuje pod nazwą Gospodarstwo Rolne ... Gospodarstwo ma powierzchnię ogólną 9,7086 ha. Prowadzony jest rachunek bankowy dla rozliczeń związanych z gospodarstwem. Prowadzony jest rejestr na potrzeby podatku VAT.

W uzupełnieniu z dnia 21 sierpnia 2015 r. Wnioskodawczyni wskazała, że zamierza przekazać synowi całe gospodarstwo rolne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przekazanie gospodarstwa rolnego w drodze darowizny synowi będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, darowizna całego gospodarstwa rolnego lub jego zorganizowanej części nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie rodzi również obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego od zakupionych składników majątkowych i obowiązku sporządzania remanentu likwidacyjnego. Do darowizny gospodarstwa rolnego lub jego części należącego do rolnika czynnego podatnika VAT nie stosuje się przepisów ustawy o VAT. Wynika to wprost z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. W efekcie niezależnie od formy przekazania gospodarstwa rolnego, odpłatny czy też nie nieodpłatnej, transakcja taka nie wpływa na obowiązek podatkowy w VAT z tytułu przeprowadzenia transakcji, nie wywiera również żadnego skutku na wcześniejsze odliczenia podatku dokonanego przez podatnika darczyńcę.

Preferencje te dotyczą jednak wyłącznie transakcji odnoszących się do całego gospodarstwa rolnego jako całości lub jego zorganizowanej części.

Przedsiębiorstwo zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Natomiast art. 55³ Kodeksu cywilnego stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład gospodarstwa rolnego powinny pozostać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W świetle powyższych przepisów gospodarstwo rolne stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza. Natomiast na mocy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 tego artykułu jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jednakże korektę tę dokonuje nabywca gospodarstwa rolnego lub jego zorganizowanej części, tylko wtedy jeżeli poszczególne składniki majątku nie będą wykorzystywane przez niego wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych jak i zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lub wyłącznie do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Czyli, jeżeli syn (obdarowany) będzie prowadził dalej gospodarstwo rolne i pozostanie rolnikiem VAT czynnym, sposób wykorzystywania składników majątkowych się nie zmieni, to tym samym obowiązek przeprowadzenia korekty nigdy nie wystąpi. Ponieważ gospodarstwo rolne Strony stanowi całość, zarówno pod względem prawnym, organizacyjnym, jak i finansowym, obdarowany syn jako następca prawny przejmuje również wszystkie prawa i obowiązki darczyńcy związane z otrzymanym gospodarstwem rolnym.

Po zaprzestaniu prowadzenia działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług i przekazaniu gospodarstwa synowi, Wnioskodawczyni nie będzie miała obowiązku opodatkowania towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy. Tym samym darczyńca nie będzie miał obowiązku korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi składnikami majątkowymi gospodarstwa. Obowiązek ten przejdzie na obdarowanych zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy o VAT.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku zaprzestania przez podatnika, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest on obowiązany sporządzić spis z natury towarów na dzień zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany spisem z natury. Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podatniejsze wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień zaprzestania wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Następstwo zdarzeń w przypadku przekazania gospodarstwa rolnego wygląda następująco:

W pierwszej kolejności następuje przekazanie w formie aktu notarialnego, a następnie darczyńca zaprzestaje prowadzenia działalności rolniczej i składa do właściwego urzędu skarbowego zgłoszenie o zaprzestaniu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. W efekcie, jeżeli całe gospodarstwo rolne zostanie przekazane obdarowanym, przed zaprzestaniem działalności gospodarczej, to darczyńca nie będzie miał obowiązku sporządzania remanentu likwidacyjnego.

Podsumowując, przekazanie gospodarstwa rolnego w drodze darowizny synowi, aby on mógł skorzystać z premii, tzw. Młodego Rolnika i rozwijać w dalszym ciągu gospodarstwo, który w dniu przekazania będzie czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie nadal kontynuował działalność wyłącznie opodatkowaną, aż do końca okresu korekty.

Darczyńca w dniu przekazania gospodarstwa synowi, będzie czynnym podatnikiem podatku VAT, a po sporządzeniu aktu notarialnego złoży do urzędu skarbowego VAT-Z, nie rodzi obowiązku korekty podatku naliczonego odliczonego od zakupionych składników majątkowych i obowiązku sporządzania remanentu likwidacyjnego u darczyńcy, jak i u obdarowanego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel (...).

Ponadto, stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia;
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Przez towary, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W artykule tym wskazane są te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie transakcji zbycia należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu dostawy towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują terminu przedsiębiorstwo. Z tej przyczyny dla celów określenia zakresu pojęcia przedsiębiorstwo wykorzystuje się regulację zawartą w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121 z późn. zm.), który to przepis stanowi, że przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 55² Kodeksu cywilnego, czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami tak, żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z treścią art. 55³ Kodeksu cywilnego, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą, oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Wprawdzie w przepisach ustawy Kodeks cywilny, gospodarstwo rolne zostało zdefiniowane odrębnie od przedsiębiorstwa, to jednak można przyjąć, że spełnia ono określone w tej ustawie wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Zatem należy przyjąć, że gospodarstwo rolne (pomimo jego odrębnego zdefiniowania zarówno w ustawie o podatku od towarów i usług, jak i w ustawie Kodeks cywilny), stanowi podobną do przedsiębiorstwa jednostkę organizacyjną, w ramach której prowadzona jest działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ww. przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki tj. odliczenia dokonuje podatnik VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Szczegółowy sposób dokonywania korekt określa art. 91 ust. 3-9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 9 powołanej ustawy w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana odpowiednio przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni jest właścicielką gospodarstwa rolnego. W dniu 26 marca 2012 r. w urzędzie skarbowym, Wnioskodawczyni złożyła zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług, rezygnując ze zwolnienia zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2012 r. W związku z prowadzonym gospodarstwem, Wnioskodawczyni będąc czynnym podatnikiem VAT w latach 2012-2015 dokonała szeregu zakupów środków obrotowych, jak i środków trwałych takich jak: ciągnik rolniczy, opryskiwacz sadowniczy, wózek widłowy, wózki sadownicze oraz inne rzeczy niezbędne do prowadzenia gospodarstwa rolnego, od których odliczono podatek VAT naliczony. W III lub IV kwartale 2015 r. Strona zamierza dokonać przekazania gospodarstwa w formie darowizny, ponieważ to umożliwiłoby synowi skorzystać z premii dla Młodych Rolników. Syn na dzień przekazania gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawczynię będzie czynnym podatnikiem VAT, co oznacza, że przekazany majątek trwały i obrotowy będzie służył działalności opodatkowanej w świetle ustawy o podatku od towarów i usług. Gospodarstwo rolne, które Strona zamierza przekazać jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej, w skład których wchodzą nieruchomości, maszyny, rachunek bankowy.

Odnosząc zatem treść cytowanych wyżej przepisów do opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w związku z tym, że przedmiotem darowizny przekazywanej przez Wnioskodawczynię synowi będzie przedsiębiorstwo spełniające warunki określone w art. 55¹ i art. 55³ ustawy Kodeks cywilny, to czynność ta wyłączone będzie spod działania ustawy na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Przekazanie analizowanego gospodarstwa rolnego nie będzie się również wiązało dla przekazującego (Wnioskodawczyni) z obowiązkiem dokonania korekty w zakresie podatku naliczonego związanego z nabytymi środkami trwałymi gospodarstwa, gdyż ewentualny obowiązek korekty podatku naliczonego ciążyć będzie na nabywcy, o czym stanowi art. 91 ust. 9 ustawy.

Podsumowując, przekazanie w formie darowizny przez Wnioskodawczynię całego gospodarstwa rolnego na rzecz syna nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT oraz nie spowoduje po stronie Zainteresowanej konieczności zwrotu odzyskanych kwot podatku z tytułu dokonanych zakupów.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1. rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;
2. zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy, przepis ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy odnosi się do towarów, będących w posiadaniu podatnika w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że przedmiotem darowizny będzie całe przedsiębiorstwo, co oznacza, że na dzień zaprzestania działalności Wnioskodawczyni nie będzie posiadała towarów ani innych składników majątku. Darowizna całego przedsiębiorstwa na rzecz syna, który posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług nastąpi więc przed zaprzestaniem (likwidacją) działalności, a zatem na dzień tego zdarzenia nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu.

Dlatego też u Wnioskodawczyni nie wystąpi obowiązek, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 476 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie