Temat interpretacji
Prawo do odliczenia podatku naliczonego.
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 29 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 28 maja 2012 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.
W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Jako podatnik wykonuje Pani czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług (doradztwo gospodarcze) oraz czynności zwolnione (nauka dzieci w przedszkolu). Posiada Pani jeden adres wykonywanej działalności przy ul. .w .., natomiast działalność wykonuje pod dwoma nazwami firmy. Sprzedaż opodatkowana wynosi 19% całości sprzedaży, pozostałą część stanowi sprzedaż zwolniona.
W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą dokonuje Pani różnych zakupów na faktury z tytułu prowadzonej działalności: art. biurowe (papier, koperty, długopisy, itd.), usługi telekomunikacyjne (telefon i internet), bilety PKP i lotnicze, kursy szkoleniowe, konferencje. Zakupy dotyczące sprzedaży opodatkowanej dokonuje Pani na faktury z nazwą firmy dotyczącą sprzedaży opodatkowanej. Wszystkie te zakupy przypisuje Pani do działalności opodatkowanej, w związku z tym odlicza 100% podatku naliczonego z tytułu tych faktur. Wskazała Pani, iż jest w stanie udowodnić, iż zarówno koszt rozmów przez telefon komórkowy, art. biurowe, bilety PKP i LOT, konferencje są wykorzystywane tylko w działalności opodatkowanej (nie bierze Pani żadnych faktur dotyczących sprzedaży zwolnionej).
W związku z powyższym zadano następujące pytanie.
Czy w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dotyczących proporcji VAT ma Pani prawo do takiego klasyfikowania wydatków jak przedstawiono w omawianej sprawie i odliczania 100% podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących ww. kosztów...
Pani zdaniem, mimo posiadania jednego adresu działalności i dwóch nazw firmy przysługuje prawo do 100% odliczania podatku naliczonego z tytułu kosztów działalności wymienionych powyżej. W prowadzonej działalności wyraźnie rozgranicza Pani koszty dotyczące sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej, tzn. za koszty dotyczące VAT bierze Pani na fakturę tylko te koszty, które dotyczą kosztów sprzedaży opodatkowanej, czyli art. biurowe, usługi telekomunikacyjne, bilety PKP, lot, konferencje. Wskazała Pani, iż nie bierze żadnych kosztów VAT dotyczących sprzedaży zwolnionej. Telefon komórkowy, z którego dokonuje połączeń, wykorzystuje Pani tylko w przypadku sprzedaży opodatkowanej, czyli doradztwa gospodarczego, to samo dotyczy art. biurowych zakupionych na firmę. Natomiast kursy, konferencje oraz bilety PKP i lotnicze są w 100% związane z działalnością opodatkowaną, ze względu na to, że dotyczą wyjazdów doszkalających lub w celu pozyskania klienta dla działalności opodatkowanej. W związku z tym - w Pani ocenie - w myśl ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje prawo do 100% odliczenia podatku naliczonego od przedstawionych faktur.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Zgodnie z generalną zasadą zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. z 2011 r. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z treści powyższego przepisu wynika zatem, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą wykonywaniu czynności opodatkowanych, tzn. czynności, które generują podatek należny. Odliczyć można więc w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Ponadto z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.
Podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. W przypadku zakupów, których nie można jednoznacznie przypisać tylko do określonego rodzaju działalności, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie ich zakupu w pełnym zakresie, lecz w takiej części, w jakiej zakupy te wiążą się z czynnościami opodatkowanymi.
Zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Stosownie do art. 90 ust. 2 cyt. ustawy jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
W myśl ust. 3 powołanego przepisu proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Jak stanowi art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
Do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności (art. 90 ust. 5 ustawy).
Natomiast stosownie do art. 90 ust. 6 cyt. ustawy do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z tytułu transakcji dotyczących nieruchomości lub usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 37-41, w zakresie, w jakim czynności te są dokonywane sporadycznie.
Z konstrukcji cyt. wyżej przepisów w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynika, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia z realizacją jakich czynności związany jest podatek wynikający z otrzymanych faktur, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży, czyli do zakupów kwalifikowanych jako zakupy związane ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną. Dopiero bowiem w przypadku, gdy w odniesieniu do poniesionych wydatków nie jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, w celu prawidłowej realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego, podatnik winien zastosować metodę proporcjonalnego odliczenia podatku naliczonego, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy.
Z opisu sprawy wynika, iż w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje Pani czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jak również czynności zwolnione. Dokonane zakupy rozgranicza Pani natomiast na te, które dotyczą wyłącznie działalności opodatkowanej (dokumentowane fakturami i odliczane w 100%) oraz na te, które dotyczą sprzedaży zwolnionej i nie są odliczane.
Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż skoro jak wynika z treści wniosku jest Pani w stanie przyporządkować określone wydatki dotyczące zakupu art. biurowych, usług telekomunikacyjnych (telefon komórkowy), biletów PKP i lotniczych, a także kursów szkoleniowych i konferencji, do danego rodzaju sprzedaży, wskazując na ich wyłączny związek z czynnościami opodatkowanymi, to oznacza, że odliczeniu podlega cała kwota podatku naliczonego od dokonywanych zakupów i odliczenie proporcjonalne nie wystąpi (nie znajdzie zastosowania przepis art. 90 ust. 2 ustawy).
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.
Wniosek ORD-IN (PDF)
Treść w pliku PDF 834 kB
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy