w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów prowadzących działalno... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 18.09.2012, sygn. IBPP2/443-594/12/KO, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, dla których sprzedaż uprzednio została udokumentowana paragonem fiskalnym oraz umieszczenia na tej fakturze numeru rejestracyjnego samochodu pomimo braku możliwości stwierdzenia czy w istocie paliwo to zostało zatankowane do tego samochodu

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2012r. (data wpływu 18 czerwca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, dla których sprzedaż uprzednio została udokumentowana paragonem fiskalnym oraz umieszczenia na tej fakturze numeru rejestracyjnego samochodu pomimo braku możliwości stwierdzenia czy w istocie paliwo to zostało zatankowane do tego samochodu jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 czerwca 2012r. został złożony ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku wystawiania faktur VAT na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą, dla których sprzedaż uprzednio została udokumentowana paragonem fiskalnym oraz umieszczenia na tej fakturze numeru rejestracyjnego samochodu pomimo braku możliwości stwierdzenia czy w istocie paliwo to zostało zatankowane do tego samochodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Spółka w ramach prowadzonej działalności dokonuje czynności sprzedaży (odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług) w tym sprzedaży hurtowej i detalicznej paliw na terenie Polski.

W przypadku gdy nabywca paliwa lub innego towaru lub usługi (np. usługi myjni) nie żąda wystawienia faktury, transakcja sprzedaży ewidencjonowana jest przy użyciu kasy rejestrującej. Oryginał wydrukowanego paragonu fiskalnego zawsze wydawany jest nabywcy. Zdarzają się przypadki, że po upływie kilku dni od dnia dokonania sprzedaży zarejestrowanej przy użyciu kasy rejestrującej nabywca, będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub podmiotem gospodarczym, zgłasza się w miejscu dokonania sprzedaży (stacja paliw) i żąda wystawienia faktury VAT. Żądając wystawienia faktury VAT okazuje paragon fiskalny (lub kilka paragonów fiskalnych) wydany w chwili zakupu.

Dodatkowo w przypadku gdy transakcja dotyczy sprzedaży paliwa nabywca żąda umieszczenia na tej fakturze podanego przez niego numeru rejestracyjnego samochodu. Zaznaczyć należy, że żądanie wystawienia faktury przedstawiane jest nie w dniu dokonania sprzedaży ale zazwyczaj w dniach następnych ale nie później niż w miesiącu dokonania sprzedaży ale bywają też sytuacje, że też w następnych miesiącach.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy Spółka uprawniona jest do wystawienia, na żądanie nabywcy będącego osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub podatnikiem podatku od towarów i usług, faktury VAT dokumentującej sprzedaż, która uprzednio została udokumentowana wydanym nabywcy paragonem fiskalnym wydrukowanym przez kasę rejestrującą, pomimo zgłoszenia takiego żądania w dniach następnych po dokonaniu sprzedaży...

O ile na pytanie pierwsze należy odpowiedzieć twierdzącą to czy Spółka w przypadku wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż paliwa może zamieścić, na fakturze, na żądanie nabywcy, numer samochodu do którego paliwo było wlane pomimo braku możliwości stwierdzenia czy w istocie paliwo to zostało wlane do tego samochodu...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli nabywca będący osobą fizyczną lub podatnikiem podatku od towarów i usług żąda wystawienia faktury po dokonaniu transakcji sprzedaży towaru lub wykonania usługi uprzednio udokumentowanej wydanym nabywcy paragonem fiskalnym wydrukowanym przez kasę rejestrującą, lecz przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania towaru, Spółka ma obowiązek wystawienia faktury w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania. W myśl art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, (t.j. Dz. U. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi. Stosownie do art. 87 § 3 ww. ustawy, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Natomiast stosownie do zapisu art. 87 § 4 Ordynacji podatkowej, podatnik nie ma obowiązku wystawienia rachunku, jeżeli żądanie zostało zgłoszone po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Na gruncie podatku od towarów i usług, obowiązek wystawienia faktury wynika z art. 106 ust. 1 ustawy VAT. Z przepisu tego wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1A, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3 nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady dotyczące wystawiania faktur uregulowane zostały w obowiązującym rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Stosownie do zapisu § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia z dnia 23 marca 2011r., zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT". Zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 4 powołanego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży. Z treści § 7 ust. 3 powołanego rozporządzenia, w przypadku, gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik obowiązany jest dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Zatem wystawiając fakturę na żądanie nabywcy na podstawie okazanego przez niego paragonu dokumentującego sprzedaż, podatnik powinien wystawiony uprzednio paragon dołączyć do wystawianej faktury.

Natomiast jak wynika z § 9 ust. 1 rozporządzenia, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Jednym z podstawowych obowiązków podatników podatku od towarów i usług jest prawidłowe, rzetelne i terminowe dokumentowanie sprzedaży. Powołane wyżej przepisy wskazują, iż faktura VAT jest podstawowym dokumentem, jaki, nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, obowiązany jest wystawić zarejestrowany i czynny podatnik podatku od towarów i usług.

Powołany przepis § 9 ust. 1 rozporządzenia, określający termin, w którym należy wystawić fakturę VAT, zdaniem Spółki, należy rozumieć jako termin instrukcyjny. Wyznaczenie w nim 7-dniowego terminu na wystawienie faktury, licząc od dnia wydania towaru, jest ściśle związane z zasadami ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy towarów.

Jak bowiem wynika z zapisu art. 19 ust. 1 ustawy VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei z treści art. 19 ust. 4 ustawy VAT, wynika, iż jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Odnosząc powołane przepisy do opisanego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że jeżeli nabywca będący osobą fizyczną lub podatnikiem podatku od towarów i usług żąda wystawienia faktury po dokonaniu transakcji sprzedaży towaru lub wykonania usługi, lecz przed upływem 3 miesięcy od dnia wydania towaru, Spółka ma obowiązek wystawienia faktury w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania. Jeżeli natomiast żądanie wystawienia faktury nastąpiło po upływie 3 miesięcy od dnia wydania towaru, Spółka ma prawo odmówić jej wystawienia co nie wskazuje, że faktury takiej nie może wystawić.

W przypadku gdy żądanie wystawienia faktury VAT zgłasza podatnik podatku od towarów i usług należy stwierdzić, iż skoro w momencie dokonania sprzedaży klient nie określił, czy dokonuje zakupu jako prywatna osoba fizyczna czy też jako firma, to znaczy, że Spółka nie posiadała wiedzy o tym, iż dokonuje sprzedaży dla osoby posiadającej status podatnika podatku od towarów i usług. Wskazać należy, iż Spółka nie ma obowiązku każdorazowego weryfikowania statusu swoich klientów, to oni bowiem powinni określić, czy dokonują zakupu jako osoba prywatna, czy też jako firma. W świetle powyższego, Spółka zachowała się prawidłowo dokumentując transakcję paragonem fiskalnym. Należy jednak zauważyć, iż żadna norma prawna nie zwalnia podatnika podatku od towarów i usług z obowiązku udokumentowania transakcji na rzecz podmiotu gospodarczego fakturą VAT. Wobec tego należy wskazać, iż w momencie pozyskania i potwierdzenia odpowiedniej informacji, iż dokonana uprzednio sprzedaż udokumentowana prawidłowo paragonem fiskalnym dotyczy jednak podatnika podatku od towarów i usług, to Spółka winna udokumentować daną transakcję odpowiednią fakturą VAT. Należy jednak wskazać, iż wystawienie faktury po upływie 7-dniowego terminu nie wywołuje negatywnych skutków prawnych po stronie Spółki, pozostając bez wpływu na jego rozliczenia podatkowe.

W każdym jednak przypadku żądający wystawienia faktury nabywca powinien posiadać dowód zakupu umożliwiający identyfikację transakcji (w przedmiotowej sprawie - paragon z kasy fiskalnej). Dowód ten zwraca Spółce, w miejsce otrzymanej faktury VAT - nabywca otrzymuje tylko jeden dokument potwierdzający zakup. W świetle ww. uregulowań, moment udokumentowania dokonanej wcześniej sprzedaży, fakturą VAT, wystawioną na żądanie klienta w terminie późniejszym pozostaje bez znaczenia - fakturę na żądanie nabywcy wystawia się na podstawie okazanego paragonu, zatem transakcja ta została już zaewidencjonowana, a obowiązek podatkowy powstał zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o VAT z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi.

Wystawienie faktury w terminie późniejszym dla dokonanej uprzednio sprzedaży - udokumentowanej prawidłowo paragonem fiskalnym - nie powoduje powstania nowego obowiązku podatkowego po stronie Spółki, t.j. pozostaje bez wpływu na jego rozliczenie podatkowe. Tym samym sprawia to, że przepis art. 108 ustawy VAT nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Wystawiając fakturę dokumentującą sprzedaż paliwa, na żądanie nabywcy po dokonaniu transakcji sprzedaży paliwa uprzednio udokumentowanej wydanym nabywcy paragonem fiskalnym wydrukowanym przez kasę rejestrującą, Spółka nie może umieścić na fakturze numer rejestracyjny samochodu.

W § 4 ust. 5 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. stwierdzono, że faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu wlewanego do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.

Zdaniem Spółki przepis ten winien być wykonywany w chwili gdy sprzedawca ma możliwość określenia czy paliwo jest wlewane do baku samochodu a jeżeli tak to jaki numer rejestracyjny ma ten samochód. Żądanie wystawienia faktury VAT zgłaszane przez nabywcę nie w chwili tankowania samochodu uniemożliwia jednoznaczne stwierdzenie faktu wlewania paliwa do baku samochodu jak też jego numeru rejestracyjnego. Uwzględniając, że Spółka wystawiając fakturę VAT nie ma takiej wiedzy (choćby ta wiedza została przekazana przez nabywcę w formie ustnej czy też oświadczenia pisemnego) nie może na fakturze umieścić, podanego przez nabywcę, numeru rejestracyjnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 87 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749), jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy prowadzący działalność gospodarczą obowiązani są na żądanie kupującego lub usługobiorcy wystawić rachunek potwierdzający dokonanie sprzedaży lub wykonanie usługi.

W myśl art. 87 § 3 ww. ustawy, podatnicy wymienieni w § 1, od których zażądano rachunku przed wykonaniem usługi lub wydaniem towaru, wystawiają rachunek nie później niż w terminie 7 dni od dnia wykonania usługi lub wydania towaru. Jeżeli jednak żądanie wystawienia rachunku zostało zgłoszone po wykonaniu usługi lub wydaniu towaru, wystawienie rachunku następuje w terminie 7 dni od dnia zgłoszenia żądania.

Na gruncie podatku od towarów i usług, obowiązek wystawienia faktury wynika z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT.

Z przepisu tego wynika, że podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast w myśl art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Szczegółowe zasady dotyczące wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 4 ust. 1 ww. rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

W myśl § 5 ust. 1 pkt 4 powołanego rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać m.in. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży ().

W przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do kopii faktury podatnik jest obowiązany dołączyć paragon dokumentujący tę sprzedaż (§ 7 ust. 3 rozporządzenia).

Zatem wystawiając fakturę na żądanie nabywcy na podstawie okazanego przez niego paragonu dokumentującego sprzedaż podatnik winien wystawiony uprzednio paragon dołączyć do wystawionej faktury.

Natomiast jak wynika z § 9 ust. 1 cyt. rozporządzenia fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem § 10-12.

Powołany przepis § 9 ust. 1 w. rozporządzenia, określający termin, w którym należy wystawić fakturę VAT, ma charakter instrukcyjny. Wyznaczenie w nim 7-dniowego terminu na wystawienie faktury, licząc od dnia wydania towaru, jest ściśle związane z zasadami ustalania momentu powstania obowiązku podatkowego u sprzedawcy towarów.

Jak bowiem wynika z zapisu art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Z kolei z treści art. 19 ust. 4 ustawy o VAT, wynika, iż jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dokonuje czynności sprzedaży (odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług) w tym sprzedaży hurtowej i detalicznej paliw na terenie Polski. W przypadku gdy nabywca paliwa lub innego towaru lub usługi nie żąda wystawienia faktury, transakcja sprzedaży ewidencjonowana jest przy użyciu kasy rejestrującej. Oryginał wydrukowanego paragonu fiskalnego zawsze wydawany jest nabywcy. Zdarzają się przypadki, że po upływie kilku dni od dnia dokonania sprzedaży zarejestrowanej przy użyciu kasy rejestrującej nabywca, będący osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej lub podmiotem gospodarczym, zgłasza się w miejscu dokonania sprzedaży (stacja paliw) i żąda wystawienia faktury VAT. Żądając wystawienia faktury VAT okazuje paragon fiskalny (lub kilka paragonów fiskalnych) wydany w chwili zakupu.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż obowiązek wystawienia faktury na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej powstaje wskutek złożenia oświadczenia, iż żąda ona jej wystawienia, pod warunkiem, że żądanie to zostało zgłoszone we właściwym terminie, tj. w terminie 3 miesięcy od dnia wydania towaru lub wykonania usługi. Żądanie wystawienia faktury po upływie 3 miesięcy nie wywiera takiego skutku i nie rodzi po stronie sprzedawcy, czy też usługodawcy obowiązku wystawienia faktury. Wskazać dodatkowo należy, iż wystawienie faktury po upływie trzymiesięcznego terminu jest prawem, a nie obowiązkiem podatnika i to do niego należy decyzja dotycząca jej wystawienia.

Natomiast w przypadku gdy żądanie wystawienia faktury zgłasza podatnik podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że skoro w momencie dokonania sprzedaży klient nie określił, czy dokonuje zakupu jako prywatna osoba fizyczna czy też jako firma, to znaczy, że Wnioskodawca nie posiadał wiedzy o tym, iż dokonuje sprzedaży dla osoby posiadającej status podatnika od towarów i usług. Wskazać należy, iż podatnicy nie mają obowiązku każdorazowego weryfikowania statusu swoich klientów, to oni bowiem powinni określić, czy dokonują zakupu jako osoba prywatna, czy też jako firma. W świetle powyższego, Wnioskodawca zachował się prawidłowo dokumentując transakcję paragonem fiskalnym.

Należy jednak zauważyć, iż żadna norma prawna nie zwalnia podatnika podatku od towarów i usług z obowiązku udokumentowania transakcji na rzecz podmiotu gospodarczego fakturą VAT. Wobec tego należy wskazać, iż w momencie pozyskania i potwierdzenia odpowiedniej informacji, iż dokonana uprzednio sprzedaż udokumentowana prawidłowo paragonem fiskalnym dotyczy jednak podmiotu gospodarczego, to na podstawie zwróconego przez ten podmiot paragonu dotyczącego tej sprzedaży, Wnioskodawca winien udokumentować daną transakcję odpowiednią fakturą VAT. Należy jednak wskazać, iż wystawienie faktury po upływie 7-dniowego terminu nie wywołuje negatywnych skutków prawnych po stronie sprzedawcy, pozostając bez wpływu na jego rozliczenia podatkowe.

Ponadto w zaistniałym stanie faktycznym Wnioskodawca wskazał, iż w przypadku, gdy transakcja dotyczy sprzedaży paliwa nabywca żąda umieszczenia na tej fakturze podanego przez niego numeru rejestracyjnego samochodu. Przy czym żądanie wystawienia faktury przedstawiane jest nie w dniu dokonania sprzedaży ale zazwyczaj w dniach następnych ale nie później niż w miesiącu dokonania sprzedaży ale bywają też sytuacje, że też w następnych miesiącach.

Stosownie do § 5 ust. 5 cyt.. rozporządzenia, faktury dokumentujące sprzedaż paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych, powinny zawierać numer rejestracyjny tego samochodu.

Zatem w przypadku sprzedaży paliw silnikowych benzynowych, oleju napędowego oraz gazu, wlewanych do baku samochodu i innych pojazdów samochodowych wystawiając w dniu faktycznej sprzedaży fakturę dokumentującą tą sprzedaż należy wskazać numer rejestracyjny tego samochodu, co odzwierciedla stan odpowiadający rzeczywistości.

Natomiast w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie dysponuje żadnymi dokumentami (dowodami) potwierdzającymi, że paliwo zostało wlane do wskazanego przez klienta samochodu, nie powinien wystawiać faktur z numerem rejestracyjnym tego pojazdu, pomimo posiadania oświadczenia klienta, gdyż nie można wtedy już ustalić czy stan ten odpowiada sytuacji, która faktycznie zaistniała.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie