czy obciążanie kontrahenta (obok wynagrodzenia za prowadzenie sprawy) równowartością kosztów opłat skarbowych i sądowych (w szczególności opłat skar... - Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 14.01.2013, sygn. IBPP1/443-1086/12/MS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

czy obciążanie kontrahenta (obok wynagrodzenia za prowadzenie sprawy) równowartością kosztów opłat skarbowych i sądowych (w szczególności opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat skarbowych za pozyskiwanie dokumentów rejestrowych z Krajowego Rejestru Sądowego, wydatków na wpisy sądowe, opłat za uzyskiwanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych, opłat sądowych) ponoszonych w ramach sprawy prowadzonej w imieniu tego kontrahenta, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2012r. (data wpływu 12 października 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 stycznia 2013r. (data wpływu 4 stycznia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej ustawy o podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy obciążanie kontrahenta (obok wynagrodzenia za prowadzenie sprawy) równowartością kosztów opłat skarbowych i sądowych (w szczególności opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat skarbowych za pozyskiwanie dokumentów rejestrowych z Krajowego Rejestru Sądowego, wydatków na wpisy sądowe, opłat za uzyskiwanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych, opłat sądowych) ponoszonych w ramach sprawy prowadzonej w imieniu tego kontrahenta, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 9 października 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia czy obciążanie kontrahenta (obok wynagrodzenia za prowadzenie sprawy) równowartością kosztów opłat skarbowych i sądowych (w szczególności opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat skarbowych za pozyskiwanie dokumentów rejestrowych z Krajowego Rejestru Sądowego, wydatków na wpisy sądowe, opłat za uzyskiwanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych, opłat sądowych) ponoszonych w ramach sprawy prowadzonej w imieniu tego kontrahenta, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 2 stycznia 2013r. (data wpływu 4 stycznia 2013r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 31 grudnia 2012r. znak IBPP1/443-1086/12/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca zajmuje się działalnością w zakresie usług doradztwa prawnego i podatkowego. Komplementariuszami i akcjonariuszami są osoby posiadające uprawnienia zawodowe radców prawnych, doradców podatkowych lub adwokatów.

W ramach zawartych z klientami umów o stałą obsługę prawną oraz zleceń na prowadzenie konkretnych spraw, zastrzeżono, że Wnioskodawcy przysługuje:

wynagrodzenie za prowadzenie sprawy (w formie ryczałtu lub obliczane na podstawie stałej stawki godzinowej i liczby godzin poświęcanych na obsługę danego klienta),
zwrot poniesionych w imieniu i na rzecz kontrahenta wydatków związanych z dokonywaniem koniecznych opłat skarbowych i sądowych (w szczególności opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat skarbowych za pozyskiwanie dokumentów rejestrowych z Krajowego Rejestru Sądowego, wydatków na wpisy sądowe, opłat za uzyskiwanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych, opłat sądowych). Opłaty dotyczą bezpośrednio konkretnego kontrahenta (i prowadzonych na jego rzecz postępowań) a ich wysokość wynika z przepisów prawa lub stawek przyjętych przez organy administracyjne lub sądowe.

Dokumenty dotyczące poniesienia opłat opisanych w pkt b) są wystawiane na Wnioskodawcę.

Ponoszone wydatki, o których mowa w pkt b) są następnie - zgodnie z umową lub zleceniem udzielonym na prowadzenie danej sprawy - przenoszone na kontrahenta fakturą VAT w ramach odrębnej - obok wynagrodzenia - pozycji. Do poniesionych wydatków Wnioskodawca nie dolicza marży, ani żadnych dodatkowych opłat.

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT - czynnym od momentu powstania Spółki, tj. od 2007r. (wówczas jako spółka partnerska). Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT -czynnym, gdyż wykonuje usługi doradztwa prawnego i podatkowego, które w świetle obowiązujących przepisów nie korzystają ze zwolnienia z VAT.

Zgodnie z zapisami obowiązujących z klientami umów stałej obsługi prawnej oraz zleceniami, Wnioskodawca ponosi opłaty samodzielnie (w imieniu własnym i na własny rachunek t.j. Wnioskodawca nie działa w zakresie ponoszenia opłat w imieniu klienta na podstawie pełnomocnictwa). Po poniesieniu opłaty, Wnioskodawca następnie może żądać ich zwrotu - obok wynagrodzenia. Wnioskodawca przedkłada stosowne zapisy stosowanych przez kancelarię wzorów:

umowy stałej obsługi prawnej:

Wraz z zapłatą wynagrodzenia Klient zwróci Kancelarii koszty opłat urzędowych i sądowych poniesionych przez Kancelarię w ramach prowadzenia obsługi prawnej Spółki, przy czym, jeżeli koszty te są możliwe do wcześniejszego oszacowania, Kancelaria winna się zwracać do Spółki o przekazanie na jego rachunek zaliczki w odpowiedniej wysokości. W sytuacjach, w których będzie to możliwe kancelaria powinna z odpowiednim wyprzedzeniem zawiadamiać Spółkę o kosztach urzędowych i sądowych, a ta będzie opłacała je bezpośrednio zgodnie z wskazaniami Kancelarii.

zlecenia jednorazowego:

Niezależnie od zapłaty wynagrodzenia, Klient zobowiązany jest zwrócić Kancelarii wszelkie koszty urzędowe, podatkowe, kancelaryjne i sądowe związane z wykonywaniem zlecenia, w tym w szczególności wszelkie opłaty sądowe, skarbowe, notarialne, koszty tłumaczeń, koszty podróży. Kancelaria może zażądać od Klienta z góry kwot niezbędnych do uiszczenia koniecznych opłat (sądowych, skarbowych, celnych, podatkowych i innych).

W związku z powyższym dokumenty dotyczące ponoszenia opłat wystawiane są na Wnioskodawcę. Nie ma zresztą innej możliwości, skoro opłaty regulowane są poprzez przelew bankowy z rachunku bankowego Wnioskodawcy (wyciąg z rachunku Wnioskodawcy jest jedynym dowodem poniesienia opłaty).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obciążanie kontrahenta (obok wynagrodzenia za prowadzenie sprawy) równowartością kosztów opłat publicznoprawnych ponoszonych w ramach sprawy prowadzonej w imieniu tego kontrahenta, jest czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem zaś jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ponadto zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Z przytoczonej wyżej regulacji art. 79 pkt c Dyrektywy Rady wynika, iż wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, iż otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów oraz ww. dowody zostały wystawione na nabywcę (usługobiorcę), w którego imieniu i na rzecz którego poniesione zostały te wydatki.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż z uwagi na fakt, że czynności opisane przez podatnika wykonywane są na rzecz i w imieniu kontrahenta, a dokumenty świadczące o poniesieniu tych wydatków są wystawione na Wnioskodawcę działającego w imieniu kontrahenta, stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy nie powinno stanowić obrotu podlegającego podatkowi VAT. Wnioskodawca w przedstawionej sprawie występuje de facto w roli pośrednika i otrzymany zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi, zdaniem Wnioskodawcy podstawy opodatkowania VAT, gdyż nie jest on w istocie wynagrodzeniem Wnioskodawcy za świadczenie usług (nie jest kwotą należną z tytułu sprzedaży). W konsekwencji ww. wydatki poniesione w imieniu i na rzecz klienta, w mniemaniu Wnioskodawcy nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, zdaniem podatnika zwrot kosztów za poniesione przez Wnioskodawcę w imieniu i na rzecz kontrahentów opłaty publicznoprawne (np. skarbowe, kancelaryjne, sądowe lub inne ponoszone za klientów) nie stanowi podstawy opodatkowania, a co za tym idzie, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ww. stanowisko potwierdzono m.in. w następujących interpretacjach przepisów prawa podatkowego: IPP1/443-1639/11-2/JL, ILPP1/443-1078/11-2/KG, IBPP3/443-575/11/PH.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

W myśl art. 15 ust. 1 i 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Ponadto zgodnie z art. 30 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, podstawą opodatkowania jest kwota należna z tytułu świadczenia usług, pomniejszona o kwotę podatku.

Natomiast stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 s. 1 ze zm.), podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:

obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.

Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.

Z przytoczonej wyżej regulacji art. 79 punkt c) Dyrektywy Rady wynika, iż wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, iż otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Natomiast zgodnie z art. 106 ust. 4 ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się działalnością w zakresie usług doradztwa prawnego i podatkowego. W ramach zawartych z klientami umów o stałą obsługę prawną oraz zleceń na prowadzenie konkretnych spraw, zastrzeżono, że Wnioskodawcy przysługuje:

wynagrodzenie za prowadzenie sprawy (w formie ryczałtu lub obliczane na podstawie stałej stawki godzinowej i liczby godzin poświęcanych na obsługę danego klienta),
zwrot poniesionych w imieniu i na rzecz kontrahenta wydatków związanych z dokonywaniem koniecznych opłat skarbowych i sądowych (w szczególności opłat skarbowych od pełnomocnictw, opłat skarbowych za pozyskiwanie dokumentów rejestrowych z Krajowego Rejestru Sądowego, wydatków na wpisy sądowe, opłat za uzyskiwanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych, opłat sądowych). Opłaty dotyczą bezpośrednio konkretnego kontrahenta (i prowadzonych na jego rzecz postępowań) a ich wysokość wynika z przepisów prawa lub stawek przyjętych przez organy administracyjne lub sądowe.

Dokumenty dotyczące poniesienia opłat opisanych w pkt b) są wystawiane na Wnioskodawcę.

Ponoszone wydatki, o których mowa w pkt b) są następnie - zgodnie z umową lub zleceniem udzielonym na prowadzenie danej sprawy - przenoszone na kontrahenta fakturą VAT w ramach odrębnej - obok wynagrodzenia - pozycji. Do poniesionych wydatków spółka nie dolicza marży, ani żadnych dodatkowych opłat.

umowy stałej obsługi prawnej:

zlecenia jednorazowego:

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy czynności opisane przez Wnioskodawcę (ponoszone przez Wnioskodawcę opłaty skarbowe od pełnomocnictw, opłaty skarbowe za pozyskiwanie dokumentów rejestrowych z Krajowego Rejestru Sądowego, wydatki na wpisy sądowe, opłaty za uzyskiwanie odpisów z akt prowadzonych postępowań sądowych, opłaty sądowe) wykonywane są przez niego na rzecz i w imieniu kontrahenta, oraz jeśli dokumenty świadczące o poniesieniu tych wydatków są wystawione na Wnioskodawcę działającego w imieniu kontrahenta (na podstawie zawartych umów), to stosownie do treści art. 29 ust. 1 ustawy o VAT nie stanowią obrotu podlegającego podatkowi VAT.

Wnioskodawca w przedmiotowym przypadku występuje w roli pośrednika i otrzymany zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT, gdyż nie jest on w istocie wynagrodzeniem Wnioskodawcy za świadczenie usług (nie jest kwotą należną z tytułu sprzedaży).

W konsekwencji ww. wydatki poniesione w imieniu i na rzecz klienta nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 447 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Źródło: INFOR

Newsletter

Drukuj

Skopiuj link

Zgłoś błąd na stronie