Temat interpretacji

sprzedaż przez Wnioskodawczynię wydzielonej części nieruchomości gruntowej z działki będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony, przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2013 r. (data wpływu 20 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności zbycia nieruchomości gruntowej niezabudowanej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2013 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności zbycia nieruchomości gruntowej niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Małżonkowie są właścicielami w częściach równych, tj. po 1/2 części działki. W związku z powyższym małżonce przysługuje udział wynoszący 1/2 części we współwłasności przedmiotowej nieruchomości gruntowej, przy czym żadne z małżonków nie składało wniosku o ujawnienie przysługujących im udziałów w księdze wieczystej.

Całkowity obszar przedmiotowej nieruchomości wynosi 4.000,00 m².

Wymieniona powyżej nieruchomość nie jest obciążona żadnymi prawami rzeczowymi ograniczonymi, długami, ani też ograniczeniami w rozporządzaniu nią i roszczeniami osób trzecich. Nieruchomość ta nie jest również przedmiotem dzierżawy, najmu ani użyczenia oraz w stosunku do niej nie toczą się żadne postępowania sądowe ani administracyjne, w tym egzekucyjne. Ponadto wyżej opisana nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 112 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.).

Powyższa działka jest częściowo zabudowana budynkiem biurowym oraz halą. Przedmiotowa nieruchomość posiada także bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Dla terenu, na którym położona jest wymieniona nieruchomość nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Natomiast z rejestru gruntów, wydanego z upoważnienia Starosty Z. przez Inspektora w dniu 15 maja 2013 roku za numerem wynika, że działka ewid. nr .. otrzymała identyfikator, zawiera obszar 4.000,00 m2 oraz stanowi tereny zabudowy przemysłowej (Ba).

W niedalekiej przyszłości działka o nr ewid. zostanie podzielona między innymi na działkę o obszarze około 2.160,00 m2, która pozostanie działką niezabudowaną - tak więc budynek biurowy oraz hala nie wejdą w skład części działki wydzielonej w ramach podziału.

Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, określonym w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm.) zwaną dalej: UPTU. Również z tytułu tej transakcji Strona jest podatnikiem VAT. Dokonuje ona bowiem zbycia szeregu innych nieruchomości, co wskazuje na działanie polegające na wykorzystywaniu towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych, a w związku z tym skutkuje powstaniem podmiotowości na gruncie UPTU.

Część działki, która powstanie w wyniku podziału działki, zostanie nabyta przez małżeństwo S. Nieruchomość zakupiona zostanie za środki pochodzące z ich majątku wspólnego do majątku objętego obowiązującą ich wspólnością ustawową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy sprzedaż przez Wnioskodawczynię wydzielonej części nieruchomości gruntowej z działki, działającej z tytułu tej transakcji jako podatnik podatku VAT, będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 UPTU...

Zdaniem Wnioskodawczyni, transakcja zbycia przez Nią niezabudowanej części działki o obszarze około 2.160,00 m2, podlegać będzie zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 UPTU.

Wniosek taki płynie z analizy przepisów UPTU dotyczących zwolnienia z podatku dostawy gruntów. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 UPTU, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 UPTU, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Niemniej jednak warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

• po pierwsze - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT;

• po drugie - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Pierwsza przesłanka jest spełniona albowiem Wnioskodawczyni dokonuje również sprzedaży szeregu innych nieruchomości, działając tym samym jak podmiot zajmujący się obrotem nieruchomościami. W związku z tym sprzedaż wydzielonej części działki o nr ewid. nie może być zakwalifikowana do zarządzania majątkiem prywatnym. W związku z tym transakcja zbycia wydzielonej części działki podlegać będzie pod dyspozycję UPTU.

Drugą przesłanką jest ujęcie jej w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu. Nie ulega wątpliwości, iż dostawa nieruchomości gruntowej niezabudowanej stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 UPTU. Ustawa zawiera jednak zamknięty katalog czynności, które podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 UPTU zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Od 1 kwietnia 2013 roku powyższe przepisy uległy zmianie, a ustawodawca dodatkowo wprowadził do UPTU definicję terenów budowlanych. Zgodnie z nowelizacją art. 2 UPTU i dodaniu do niego pkt 33, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Powyższy przepis należy rozumieć w ten sposób, że w sytuacji, gdy dany teren nie został objęty jednym z ww. dokumentów, który to określałby przeznaczenie budowlane tego gruntu, to wówczas jego dostawa jest zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

W tym miejscu Strona również podkreśla, iż w wyniku tej nowelizacji nieaktualny stał się wyrok NSA w składzie 7 sędziów z dnia 17 stycznia 2011 roku (I FPS 8/10) który, w razie braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy, nakazywał odniesienie się do zapisów ewidencji gruntów i budynków. Po zmianie przepisów, od 1 kwietnia 2013 roku, ewidencja gruntów i budynków nie ma już żadnego znaczenia dla określenia statusu danej nieruchomości gruntowej.

Z uwagi na fakt, iż przedmiotowa nieruchomość gruntowa nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy, jej zbycie przez Wnioskodawczynię podlegać będzie dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 9 UPTU, tj. czynność ta będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem VAT.

Dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy nie ma znaczenia fakt, iż na części, która nie została wydzielona znajduje się hala magazynowa wraz z budynkiem usługowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z ww. przepisami grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju. Dotyczy to również zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Ponadto, prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielnie kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 63, poz. 93 ze zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2).

Na podstawie obowiązującej od dnia 01.04.2013 r. treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jednocześnie wskazać należy, iż w myśl obowiązującego od dnia 01.04.2013 r. art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nie przeznaczonych pod zabudowę są zwolnione od podatku VAT.

W myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 647), zwanej dalej ustawą o planowaniu, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Ustęp 2 tego artykułu stanowi, że w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni jest czynnym podatnikiem podatku VAT z tytułu obrotu nieruchomościami dla celów zarobkowych. Strona wraz z małżonkiem są właścicielami w częściach równych, tj. po 1/2 części działki o nr ewid. i w związku z tym Stronie przysługuje udział wynoszący 1/2 części we współwłasności przedmiotowej nieruchomości gruntowej. Działka ta nie jest przedmiotem dzierżawy, najmu ani użyczenia, a także w stosunku do niej nie toczą się żadne postępowania sądowe ani administracyjne, w tym egzekucyjne. Ponadto wyżej opisana nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Powyższa działka jest częściowo zabudowana budynkiem biurowym oraz halą. Przedmiotowa nieruchomość posiada także bezpośredni dostęp do drogi publicznej. Dla terenu, na którym położona jest wymieniona nieruchomość nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Natomiast z rejestru gruntów, wydanego z upoważnienia Starosty Z. przez Inspektora w dniu za numerem wynika, że działka otrzymała identyfikator , zawiera obszar 4.000,00 m² oraz stanowi tereny zabudowy przemysłowej (Ba).

Wnioskodawczyni planuje podzielić przedmiotową nieruchomość, w związku z czym zostanie wydzielona między innymi działka o obszarze około 2.160,00 m², która pozostanie działką niezabudowaną - tak więc budynek biurowy oraz hala nie wejdą w skład tej części działki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dla dostawy wydzielonej działki gruntu.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego tut. Organ podatkowy stwierdza, że sprzedaż przez Wnioskodawczynię nieruchomości gruntowej opisanej we wniosku należy potraktować dla celów podatku VAT jako dostawę niezabudowanego terenu nieobjętego planem zagospodarowania przestrzennego ani decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W konsekwencji powyższego dostawa przedmiotowej działki gruntu podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, ponieważ przedmiotowa działka nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT (brak planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu). Ponadto podkreślenia wymaga fakt, iż w świetle ww. zmian wprowadzonych od dnia 1 kwietnia 2013 r. nie uwzględnia się już danych zawartych w ewidencji gruntów i budynków.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawczynię wydzielonej części nieruchomości gruntowej z działki będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 497 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie