Temat interpretacji

Zasady ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie nadania numeru NIP dla niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 10 maja 2013 r. (data wpływu 13 maja 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie nadania numeru NIP dla niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie nadania numeru NIP dla niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca wraz z żoną oraz synem (trzy osoby fizyczne - organ prowadzący niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego) w dniu 17 kwietnia 2013 r. złożyli zgłoszenie o wpis niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego pod nazwą B do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Starostę. W dniu 25 kwietnia 2013 r. placówka została wpisana do ewidencji pod numerem 3(). W dniu 6 maja 2013 r. placówka otrzymała numer identyfikacyjny REGON:. Placówka utworzona została na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty.

Ponadto, ww. osoby prowadzą wspólnie działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zawartej w dniu 27 grudnia 2005 r. umowy spółki cywilnej. Głównym przedmiotem działalności spółki cywilnej jest działalność oświatowa. Spółka cywilna posługuje się nazwą B s.c., oraz nadanym jej numerem NIP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Jakim identyfikatorem podatkowym (numerem NIP) powinna posługiwać się niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego B...
2. Czy placówka powinna wystąpić o nadanie jej odrębnego numeru identyfikacyjnego NIP...

Zdaniem Wnioskodawcy, niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego ze względu na fakt, iż organem prowadzącym placówkę są osoby fizyczne między którymi istnieje zawarta umowa spółki cywilnej ma prawo posługiwać się numerem NIP spółki cywilnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 1314 ze zm.), zwana dalej ustawą o NIP, określa między innymi zasady ewidencji podatników, płatników, płatników składek na ubezpieczenie społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, zwanych płatnikami składek ubezpieczeniowych.

I tak, stosowanie do treści art. 2 ust. 1 ustawy o NIP, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Na podstawie art. 2 ust. 2 i ust. 3 ustawy o NIP, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, a także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust.1 ustawy o NIP, identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podmiotów będących osobami fizycznymi objętymi rejestrami PESEL, nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.

W myśl art. 5 ust. 1 ustawy o NIP, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Na mocy przepisu art. 8a ustawy o NIP, nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej CRP KEP, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Z kolei, w myśl art. 8c ust. 2 pkt 1 ustawy o NIP, naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu.

A contrario, z powołanego przepisu wynika zatem, że podatnik nie może posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Należy zatem podkreślić, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi, podatnik nie może również posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

Należy zaznaczyć, że powszechny obowiązek ewidencyjny jest zasadniczo niezależny od statusu organizacyjno-prawnego, jaki zachowuje konkretny podmiot, w szczególności od tego, czy (poza osobami fizycznymi) funkcjonuje on jako osoba prawna czy jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Zasadnicze znaczenie ma tutaj zachowywanie statusu niezależnego podatnika w systemie opodatkowania co najmniej w jednym z obowiązujących podatków.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną oraz synem (trzy osoby fizyczne - organ prowadzący niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego) w dniu 17 kwietnia 2013 r. złożyli zgłoszenie o wpis niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego pod nazwą B do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Starostę. W dniu 25 kwietnia 2013 r. placówka została wpisana do ewidencji. W dniu 6 maja 2013 r. placówka otrzymała numer identyfikacyjny regon:. Placówka utworzona została na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Ww. osoby prowadzą wspólnie działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zawartej w dniu 27 grudnia 2005 r. umowy spółki cywilnej. Głównym przedmiotem działalności spółki cywilnej jest działalność oświatowa. Spółka cywilna posługuje się nazwą B s.c. oraz nadanym jej numerem NIP.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii posługiwania się numerem NIP przez utworzoną niepubliczną placówkę kształcenia ustawicznego.

Zgodnie z art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. z 2004 r. Dz. U. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 3 pkt 16 cytowanej wyżej ustawy o systemie oświaty, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o kształceniu ustawicznym - należy przez to rozumieć kształcenie w szkołach dla dorosłych, a także uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych przez osoby, które spełniły obowiązek szkolny.

W myśl art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Wszelka zatem odpowiedzialność, w tym obowiązki rejestracyjne, ciąży na osobie zakładającej i prowadzącej placówkę, tak więc sama palcówka nie jest w pełni samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od osoby, która ją założyła.

Również fakt uzyskania odrębnego numeru REGON nie przesądza o tym, że dany podmiot staje się odrębnym od osoby założyciela podatnikiem podatku od towarów i usług.

W ocenie tut. Organu ten właśnie brak całkowitej samodzielności jednostki oświatowej, jak i odpowiedzialność jaka ciąży na Wnioskodawcy jako założycielu jednostki oświatowej przesądza, że w przedmiotowej sprawie to Wnioskodawca ma status podatnika podatku, a nie sama założona przez niego jednostka oświatowa.

Stosownie do treści art. 83a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a, nie jest działalnością gospodarczą.

Na podstawie art. 7 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.), podatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, podlegająca na mocy ustaw podatkowych obowiązkowi podatkowemu. Jak stanowi art. 7 § 2 Ordynacji podatkowej, ustawy podatkowe mogą ustanawiać podatnikami inne podmioty niż wymienione w § 1. Zgodnie zaś z art. 8 ww. ustawy, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego, do obliczenia i pobrania podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Działalność gospodarcza zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnik tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wskazać w tym miejscu należy, iż o tym, czy dany podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a tym samym czy prowadzi on w rozumieniu przepisów normujących zasady opodatkowania podatkiem VAT podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem działalność gospodarczą, decydują wyłącznie przepisy prawa podatkowego, regulujące opodatkowanie podatkiem VAT.

Zatem, analiza stanu faktycznego sprawy w kontekście wyżej powołanych przepisów pozwala na stwierdzenie, że utworzona w roku 2013 przez Wnioskodawcę niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego stanowi jedynie jednostkę organizacyjną w strukturze działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę. Z analizy wyżej powołanego art. 82 ustawy o systemie oświaty wynika, że osoba zamierzająca utworzyć placówkę niepubliczną winna w zgłoszeniu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego zawrzeć dane dotyczące pracowników pedagogicznych i dyrektora, których zamierza zatrudnić w placówce. Powyższe wskazuje zatem, że to organ założycielski, tj. Wnioskodawca nadaje status utworzonej placówce i występuje w charakterze pracodawcy. Oznacza to tym samym, że nowoutworzona placówka nie podlega obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników. Nie występuje bowiem jako odrębny od Wnioskodawcy podatnik, płatnik podatków bądź płatnik składek ubezpieczeniowych. W konsekwencji utworzona niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego winna posługiwać się numerem NIP nadanym Wnioskodawcy.

Reasumując, niepubliczna placówka kształcenia ustawicznego winna posługiwać się numerem NIP nadanym organowi założycielskiemu czyli w przedmiotowej sprawie Wnioskodawcy.

Wskazać należy, że w niniejszej interpretacji tut. Organ nie analizował, czy placówka prawidłowo została wpisana do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonej przez Starostę.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie nadania numeru NIP dla niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego. Natomiast kwestia odnosząca się do podatku dochodowego od osób fizycznych została załatwiona odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu