Temat interpretacji

Podstawą opodatkowania dostawy zestawu produktów spożywanych na wynos jest cena płacona przez klienta za cały zestaw następnie alokowana do każdego produktu (w oparciu o uzasadniony biznesowo klucz alokacji), pomniejszona o należny podatek VAT od każdego produktu do którego została przypisana.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 19.08.2013 r. (data wpływu 22.08.2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie potwierdzenia, że podstawą opodatkowania dostawy zestawu produktów spożywanych na wynos jest cena płacona przez klienta za cały zestaw następnie alokowana do każdego produktu (w oparciu o uzasadniony biznesowo klucz alokacji), pomniejszona o należny podatek VAT od każdego produktu do którego została przypisana jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.08.2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie potwierdzenia, że podstawą opodatkowania dostawy zestawu produktów spożywanych na wynos jest cena płacona przez klienta za cały zestaw następnie alokowana do każdego produktu (w oparciu o uzasadniony biznesowo klucz alokacji), pomniejszona o należny podatek VAT od każdego produktu do którego została przypisana.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski, polskim podatnikiem VAT. Wnioskodawca m.in. prowadzi różne punkty gastronomiczne (kawiarnie, bary, bistra, lodziarnie itd.), w których oferuje / sprzedaje produkty żywnościowe.

Klientami Wnioskodawcy są głównie osoby fizyczne (niestanowiące podmiotów / osób powiązanych z Wnioskodawcą).

W ofercie Wnioskodawcy znajdują się m.in. dania gotowe (sałatki, tortille), kanapki, ciasta i ciastka, napoje zimne, napoje gorące, koktajle mleczne itp., z tym zastrzeżeniem, iż niektóre produkty oferowane klientom mogą podlegać opodatkowaniu według obniżonych lub podstawowej stawki VAT (w zależności od produktu).

W punktach gastronomicznych prowadzonych przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca zasadniczo proponuje swoim klientom dwa sposoby dostarczenia produktów żywnościowych - dostawa na miejscu i na wynos. Te sposoby dostarczania produktów różnią się między sobą zakresem czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotem niniejszego wniosku jest potwierdzenie zasad opodatkowania produktów (skomponowanych w zestaw) oferowanych dla konsumpcji na wynos.

Dostawa na wynos

Jeśli klient jest zainteresowany nabyciem produktów od Wnioskodawcy celem konsumpcji na wynos powinien ten fakt zadeklarować Wnioskodawcy w momencie zakupu produktów (w przypadku sprzedaży niektórych produktów, a w szczególności napojów gorących konieczne będzie ich przygotowanie przez obsługę Wnioskodawcy).

W takiej sytuacji klientowi, po zapłaceniu określonej ceny, przysługuje dany produkt w opakowaniu jednorazowego użytku do samodzielnego odbioru w lokalu (punkcie gastronomicznym) Wnioskodawcy.

Dostawa na wynos odrębnych produktów

Wnioskodawca ma w swojej ofercie produkty, które mogą być sprzedawane klientom odrębnie (tj. jako pojedyncze towary). W takiej sytuacji cena jest przypisana do każdego produktu i klient, płacąc tę cenę, płaci za dany produkt (w cenie zawiera się VAT należny według określonej stawki).

Dostawa na wynos zestawów produktów

Aktualnie Wnioskodawca rozważa wprowadzenie do swojej oferty zestawów składających się z kilku produktów (np. kanapka, ciasto, kawa), które to klient będzie mógł skomponować w zestaw i zapłacić za te produkty jedną łączną cenę (wynikającą z cennika i przypisaną do konkretnego zestawu, czyli kompozycji produktów).

Zestawy będą oferowane klientowi wtedy, kiedy będzie on zainteresowany nabyciem więcej niż jednego produktu znajdującego się w ofercie Wnioskodawcy. Zestawy będą tworzone celem realizacji określonych zadań biznesowych, w tym zwiększenia sprzedaży tych produktów, których samodzielna sprzedaż nie jest wysoka (produkty te, sprzedawane w zestawie z innymi produktami popularnymi, mogą być chętniej kupowane).

Zestawy te będą stanowić samodzielny produkt marketingowy mający określoną cenę oraz będą spełniać wszystkie wymagania (z perspektywy handlowej), aby zostać uznane za przedmiot sprzedaży. Stąd też, klient, decydując się na zakup zestawu, otrzyma wszystkie produkty z zestawu za jedną (łączną) cenę (która co do zasady jest niższa niż łączna cena poszczególnych produktów oferowanych samodzielnie). Co istotne, w ramach zestawów produktów nie będzie tzw. produktów wiodących, które warunkowałyby sprzedaż całego zestawu. Innymi słowy, każdy z produktów skomponowanych w zestaw będzie tak samo istotny w ramach zestawu, tj. żaden produkt nie będzie służył lepszemu korzystaniu z innego produktu (natomiast cena za wszystkie produkty będzie podana do informacji klienta jako cena łączna za wszystkie produkty).

Cena samodzielnych produktów a cena zestawu produktów

Jak wskazano powyżej, zestawy są tworzone m.in. celem zwiększenia sprzedaży niektórych produktów, a także celem realizowania określonych zadań biznesowych (m.in. osiąganie odpowiedniego poziomu sprzedaży danego produktu, osiąganie odpowiedniej marży na sprzedaży konkretnego produktu czy osiąganie odpowiedniego poziomu średniej marży na sprzedaży wszystkich produktów znajdujących się w ofercie Wnioskodawcy).

Z uwagi na fakt, iż klient, nabywając zestaw produktów, płaci jedną cenę, realizacja powyższych zadań biznesowych może następować np. poprzez alokację ceny płaconej przez klienta do poszczególnych produktów sprzedawanych w zestawie. Stąd też, w zależności od kryteriów biznesowych, Wnioskodawca może stosować różne metody alokacji ceny płaconej przez klienta do poszczególnych produktów znajdujących się w zestawie. Taka alokacja może następować np. w oparciu o klucz kosztów wytworzenia / nabycia produktów znajdujących się w zestawie bądź też może następować poprzez zastosowanie proporcji ilości produktów do ceny zestawu.

W związku z opisanymi powyżej (uzasadnionymi powyżej) alokacjami ceny zestawu do produktów, może dojść do sytuacji, w której wyższa cena w zestawie jest przypisywana produktom, które są opodatkowane niższą stawką VAT (kosztem produktów opodatkowanych wyższą stawką VAT) albo też wyższa cena w zestawie jest przypisywana produktom, które są opodatkowane wyższą stawką VAT (kosztem produktów objętych niższą stawką VAT). W efekcie, potencjalnie, cena pojedynczego produktu w zestawie może się różnić od ceny tego produktu oferowanego samodzielnie.

Poniżej Wnioskodawca przedstawia przykład liczbowy (przykładowe dane) dotyczący tego, jak mogą kształtować się ceny poszczególnych produktów oferowanych do konsumpcji na wynos samodzielnie oraz w zestawie.

Przedmiotowym Wnioskiem Spółka chce potwierdzić, czy z perspektywy przepisów w zakresie VAT, sprzedając zestaw produktów jako przedmiot opodatkowania VAT powinna deklarować jeden czy wiele towarów, a także w jaki sposób powinna ustalać podstawę opodatkowania takiej sprzedaży zestawu produktów. Powyższe ma znaczenie dla Wnioskodawcy m.in. pod kątem prawidłowości deklarowania VAT (od jednego zbiorowego produktu czy od kilku produktów istotne m. in. dla określenia stawki VAT ), a także sposobu dokumentowania sprzedaży (czy na paragonie fiskalnym należy wskazać jeden czy wiele produktów).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania VAT w odniesieniu do sprzedaży produktów w ramach zestawu jest cena płacona przez klienta za cały zestaw następnie alokowana do każdego produktu (w oparciu o uzasadniony biznesowo klucz alokacji), pomniejszona o należny VAT od produktu do którego została przypisana...

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 29 ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania VAT w odniesieniu do sprzedaży produktów w ramach zestawu jest cena należna za cały zestaw, odpowiednio alokowana do każdego produktu (w oparciu o uzasadniony klucz alokacji), pomniejszona o należny VAT od produktu, do którego została przypisana.

Mając na względzie stanowisko Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 1 wniosku), że sprzedaż zestawu produktów stanowi dostawę odrębnych produktów połączonych w zestaw, po stronie Wnioskodawcy pojawia się konieczność właściwego określenia podstawy opodatkowania VAT dotyczącej dostawy każdego z produktów. Dla Wnioskodawcy jest to kluczowe o tyle, że sprzedając produkty połączone w zestaw, Wnioskodawca wskazuje klientowi wyłącznie jedną cenę, jaką klient musi zapłacić, aby otrzymać zestaw produktów. Stąd, otrzymując jedną cenę za zestaw produktów, Wnioskodawca musi należycie alokować tę cenę do produktów, aby ustalić podstawę opodatkowania VAT dla dostawy każdego z produktów (połączonych w zestaw). W tym kontekście, Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie, czy przepisy ustawy o VAT, a w szczególności art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, wprowadzają ograniczenia w alokacji tej ceny do poszczególnych produktów (zakładając, że taka alokacja ma uzasadnienie biznesowe).

Zgodnie z przepisami o VAT (art. 29 ust. 1 ustawy o VAT), podstawą opodatkowania VAT jest obrót, czyli kwota należna z tytułu sprzedaży pomniejszona o należny VAT. Innymi słowy, kwota należna dostawcy / sprzedawcy z tytułu dostawy / sprzedaży danego towaru (pomniejszona o należny VAT) stanowi podstawę opodatkowania VAT, którą sprzedawca / dostawca powinien zadeklarować.

Jak wskazano w stanie faktycznym, Wnioskodawca łącząc produkty i tworząc zestaw (nowy, odrębny produkt marketingowy) określa jedną / łączną cenę za cały zestaw. Klient, płacąc tę cenę, ma prawo do otrzymania wszystkich produktów wchodzących w skład zestawu. Stąd też, ta cena (po pomniejszeniu o należny VAT) powinna być traktowana przez Wnioskodawcę jako podstawa opodatkowania VAT z tytułu dokonania sprzedaży produktów w zestawie. Jednocześnie, z uwagi na fakt, iż będzie to łączna cena za wszystkie produkty wchodzące w skład zestawu, sprzedaż których powinna być traktowana jako sprzedaż odrębnych towarów, Wnioskodawca powinien podzielić otrzymaną cenę pomiędzy poszczególne produkty, aby określić podstawę opodatkowania VAT na sprzedaży poszczególnych produktów.

W opinii Wnioskodawcy, w tym zakresie przepisy ustawy o VAT nie precyzują, w jaki sposób taki podział (alokacja) powinien być dokonany i jednocześnie nie wprowadzają żadnych ograniczeń. Co więcej, w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2010 r., sygn. akt I FSK 1778/09, oraz poprzedzającym je orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 kwietnia 2009 r., sygn. I SA/Wr 1/09, końcowo wskazano, że brak jest podstaw materialnych aby kwestionować różnicowanie podstawy opodatkowania (ceny) sprzedaży towarów skomponowanych w zestaw w odniesieniu do podstawy opodatkowania (ceny) sprzedaży takich samych towarów pojedynczo.

Mając na względzie powyższe, w ocenie Spółki, określenie podstawy opodatkowania VAT sprzedaży poszczególnych produktów połączonych w zestaw powinno nastąpić poprzez ustalenie ceny należnej z tytułu sprzedaży każdego produktu w efekcie podziału łącznej ceny należnej za zestaw do poszczególnych produktów i pomniejszenie jej o należny VAT. Art. 29 ust. 1 ustawy o VAT nie wskazuje na szczególne wymogi czy ograniczenia dotyczące takiego podziału (alokacji), stąd dokonując tego podziału Wnioskodawca powinien stosować uzasadnione biznesowo klucze alokacji (tak aby ustalić cenę netto należną ze sprzedaży danego produktu z zestawu).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm. zwana dalej ustawą) podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej rozważa wprowadzenie do swojej oferty zestawu składającego się z kilku produktów (np. kanapka, ciasto, kawa). Wnioskodawca zwrócił się o wskazanie czy podstawą opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży poszczególnych produktów w ramach zestawu będzie cena płacona przez klienta za zestaw, alokowana pomiędzy poszczególne produkty wydawane w zestawie w oparciu o uzasadniony biznesowo klucz alokacji, pomniejszona o podatek należny VAT. Spółka tworząc zestaw produktów określa jedną łączną cenę za cały zestaw. Cena ta pomniejszona o podatek należy VAT stanowi dla Wnioskodawcy podstawę opodatkowania z tytułu dokonania sprzedaży produktów wchodzących w skład zestawu.

Przepisy ustawy o VAT, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie zawierają zapisu dotyczącego sposobu ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku, gdy transakcja sprzedaży dotyczy dostawy kilku produktów wchodzących w skład jednego zestawu, nie wskazują sposobu w jaki podatnik winien dokonać podziału ceny pomiędzy poszczególne produkty z zestawu. Do wyliczenia podstawy opodatkowania można przyjąć różne rozwiązania, na które wskazuje również Spółka np. wg klucza kosztów wytworzenia / nabycia produktów lub poprzez zastosowanie proporcji ilości produktów do ceny zestawu. Każda metoda - czy to oparta na kluczu kosztów wytworzenia / nabycia, czy też poprzez zastosowanie proporcji, o ile odzwierciedla stan faktyczny i jest w konkretnym przypadku miarodajna, jest właściwa. Wskazać należy, że wyboru tego klucza powinien dokonać sam Wnioskodawca, uwzględniając specyfikę i indywidualne cechy swojej działalności.

Zdaniem tutejszego Organu określenie podstawy opodatkowania sprzedaży poszczególnych produktów wchodzących w skład zestawu winno nastąpić poprzez ustalenie ceny poszczególnego produktu poprzez podział łącznej ceny należnej za cały zestaw do poszczególnych produktów i pomniejszenie jej o podatek należny VAT. Jednakże to na Spółce ciąży obowiązek wyboru właściwej metody podziału ceny za cały zestaw, gdyż to Spółka jest podmiotem posiadającym niezbędną wiedzę do wyboru właściwej i odpowiedniej metody ustalania podstawy opodatkowania dla poszczególnych elementów w przypadku sprzedaży zestawu produktów. Wyłącznie Wnioskodawca może dokonać właściwego uzasadnionego biznesowo wyboru w zakresie klucza podziału ceny netto należnej z tytułu sprzedaży danego produktu wchodzącego w skład zestawu produktów.

Tym samym należy uznać, iż Wnioskodawca zaprezentowała prawidłowe stanowisko w sprawie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Przedmiotowa interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie pytania nr 2 przedstawionego we wniosku. W części odnoszącej się do pytania nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi tekst jednolity Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 645 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie