Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez przedmiot posiadający sądowy zakaz prowadzenia działalnosci.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2013 r. (data wpływu 26 czerwca 2013 r.), uzupełnionym w dniu 25 września 2013 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez firmę mającą sądowy zakaz prowadzenia działalności jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 czerwca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 25 września 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur wystawionych przez firmę mającą sądowy zakaz prowadzenia działalności.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W styczniu i lutym 2013 r. Spółka otrzymała faktury VAT za faktycznie wykonane usługi transportowe od firmy, która od 13 grudnia 2012 r. miała sądowy zakaz prowadzenia działalności gospodarczej, wydany na podstawie art. 373 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze, wpisany do ewidencji działalności gospodarczej. Zakaz prowadzenia działalności został wydany na 3 lata z powodu uchybień w zgłoszeniu upadłości innej z firm tego kontrahenta. Kontrahent nie zgłosił tego faktu do urzędu skarbowego, nie zawiesił bądź zlikwidował działalności i nie powiadomił swoich odbiorców.

Spółka otrzymała następujące faktury:

• z 2 stycznia 2013 r. usługę wykonano 2 stycznia 2013 r.,
• z 10 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 8 stycznia 2013 r.,
• z 15 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 10 stycznia 2013 r.,
• z 15 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 11 stycznia 2013 r.,
• z 16 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 13 stycznia 2013 r.,
• z 22 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 20 stycznia 2013 r.,
• z 24 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 21 stycznia 2013 r.,
• z 31 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 28 stycznia 2013 r.,
• z 31 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 28 stycznia 2013 r.,
• z 31 stycznia 2013 r. - usługę wykonano 29 stycznia 2013 r.,
• z 9 lutego 2013 r. - usługę wykonano 6 lutego 2013 r.,
• z 9 lutego 2013 r. - usługę wykonano 7 lutego 2013 r.,
• z 13 lutego 2013 r. - usługę wykonano 10 lutego 2013 r.,
• z 14 lutego 2013 r. - usługę wykonano 10 lutego 2013 r.,
• z 19 lutego 2013 r. - usługę wykonano 16 lutego 2013 r.,
• z 19 lutego 2013 r. - usługę wykonano 16 lutego 2013 r.

W okresie wykonywania usług kontrahent był w dalszym ciągu zarejestrowany jako czynny podatnik VAT, a wyrejestrował się dopiero w kwietniu 2013 r.

Ponieważ z kontrahentem tym Spółka współpracuje od wielu lat, nie wykonywała żadnych czynności sprawdzających jego firmę, a o zakazie prowadzenia działalności dowiedziała się przypadkowo w marcu 2013 r. Wtedy dokonała korekty deklaracji VAT-7 za styczeń i luty 2013 r. i pomniejszyła podatek naliczony o kwoty wynikające z ww. faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

1. Czy odbiorca faktur od firmy, która posiada zakaz prowadzenia działalności gospodarczej ma prawo do odliczenia VAT...
2. W uzupełnieniu wniosku wyjaśniono, że intencją Spółki jest uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy można było odliczyć podatek z ww. faktur...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnik, wobec którego orzeczono zakaz prowadzenia działalności, nie ma prawa prowadzić jej dalej i wystawiać faktur VAT, gdyż przestaje być czynnym podatnikiem VAT i jest osobą nieuprawnioną do wystawiania faktur. Podatek z takich faktur nie może być odliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

1. sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi:



1. wystawionymi przez podmiot nieistniejący,
2. (uchylona);
2. transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku;
3. (uchylony);
4. wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne:



1. stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności,
2. podają kwoty niezgodne z rzeczywistością - w części dotyczącej tych pozycji, dla których podane zostały kwoty niezgodne z rzeczywistością,
3. potwierdzają czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego - w części dotyczącej tych czynności;
5. faktury, faktury korygujące wystawione przez nabywcę zgodnie z odrębnymi przepisami nie zostały zaakceptowane przez sprzedającego;
6. (uchylony);
7. wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Należy wskazać, że w kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach, co do których zachodzi podejrzenie, że mogą być nierzetelne (ich wystawca mógł się dopuścić nieprawidłowości), wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r. w sprawach połączonych C-80/11 i C-142/11. Wyrok został wydany w odniesieniu do stanu faktycznego, w którym organy podatkowe zakwestionowały prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur niedokumentujących rzeczywistej transakcji, tj. faktur dokumentujących transakcje, w których wystawca faktury (lub podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu) dopuścił się oszustwa. Z wyroku wynika jednoznacznie, że jedynie istnienie świadomości co do oszustwa podatkowego na wcześniejszym etapie obrotu uniemożliwia odliczenie podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących transakcje pomiędzy podatnikiem a jego kontrahentem. TSUE wskazał, że podatnik VAT, jedynie w sytuacji, gdy podejrzewa nieprawidłowości lub naruszenie prawa, zależnie od okoliczności konkretnego przypadku, powinien zasięgnąć informacji na temat podmiotu, u którego zamierza nabyć towary lub usługi, w celu upewnienia się co do jego wiarygodności. Stwierdził, że podatnikowi można by odmówić prawa do odliczenia tylko w przypadku udowodnienia na podstawie obiektywnych przesłanek, że wiedział on lub powinien był wiedzieć, że transakcje stanowiące podstawę prawa do odliczenia wiążą się z przestępstwem popełnionym przez dostawcę lub inny podmiot działający na wcześniejszym etapie obrotu.

Stanowisko to Trybunał potwierdził w kolejnym wyroku wydanym w dniu 31 stycznia 2013 r. w sprawie C-642/11.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, treść powołanych przepisów prawa oraz powyższe orzecznictwo TSUE należy stwierdzić, że o ile nabyte usługi transportowe miały związek z wykonywaniem czynności opodatkowanych Spółka miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z dokumentujących je faktur, mimo że ich wystawca miał sądowy zakaz prowadzenia działalności gospodarczej. Jak bowiem Spółka wskazała we wniosku usługi zostały faktycznie wykonane, a w okresie, w którym kontrahent je świadczył, nadal był czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Końcowo należy wskazać, że ocena, czy dochowano należytej staranności celem upewnienia się, że usługodawca świadcząc ww. usługi działał zgodnie z przepisami prawa, możliwa jest jedynie w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy