Prawo do odzyskania VAT w związku z realizacją projektu. - Interpretacja - ITPP3/443-390/13/AT

ShutterStock
Interpretacja indywidualna z dnia 10.09.2013, sygn. ITPP3/443-390/13/AT, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Prawo do odzyskania VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2013 r. (data wpływu 12 sierpnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. O. jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2013 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. O..

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Parafia Rzymskokatolicka uzyskała dofinansowanie na prace budowlane kościoła w . (kościół filialny) w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich 2007-2013, działania Odnowa i rozwój wsi. Celem projektu jest odnowienie zabytkowego kościoła udostępnianego dla zwiedzających turystów i społeczności lokalnej. Ponadto, odnowienie wpłynie na poprawę jakości życia mieszkańców wsi poprzez zaspokojenie potrzeb społecznych i promocję miejscowości. Projekt ponadto przyczyni się do wzrostu liczby turystów odwiedzających miejscowość . i . Projekt realizowany jest od listopada 2012 r. i obejmuje koszty nabywania usług: nadzoru budowlanego oraz robót konserwatorsko-budowlanych. Wszelkie koszty związane z realizacją zadania ponosi Parafia Rzymskokatolicka, która nie prowadzi działalności gospodarczej w myśl przepisów o podatku od towarów i usług (art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) i nie uzyskuje żadnych przychodów z tytułu realizacji zadania. Parafia jako osoba prawna jest zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym i posiada NIP. Parafia nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

W związku z realizacją zadania nie nastąpi sprzedaż opodatkowana, co skutkuje brakiem podstaw do odliczenia VAT zawartego w fakturach, dotyczących realizacji zadania. Projekt jest realizowany w etapach. Każdy z nich kończy się złożeniem wniosku o płatność do instytucji wdrażającej, tj. do Urzędu Marszałkowskiego.

Do każdego ze składanych wniosków o płatność należy dołączyć interpretację indywidualną w zakresie prawa podatkowego. Interpretacja indywidualna jest niezbędna jako załącznik do wniosku o płatność w ramach działania Odnowa i rozwój wsi PROW. Realizowany projekt nosi tytuł O..

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy poniesiony przez Parafię koszt VAT w związku z realizacją projektu może zostać w jakikolwiek sposób odliczony lub zwrócony...

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, nie przysługuje prawo odzyskania w żaden sposób uiszczonego VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4 (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20, o czym stanowi art. 88 ust. 4 ustawy.

Według art. 87 ust. 1 ww. ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W treści rozdziału 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2013 r., poz. 247 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu. Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę opis stanu faktycznego oraz treść powołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że przy założeniu, iż dokonane zakupy nie służą wykonywaniu czynności opodatkowanych (na co wskazuje treść wniosku), w świetle powołanego art. 86 ust. 1 ustawy, Wnioskodawcy, jako podmiotowi nieprowadzącemu działalności gospodarczej, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach wynikających z ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki otrzymane na jego realizację nie są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej, o których mowa w powołanym rozporządzeniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 1004 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy