Temat interpretacji

Wnioskodawca winien dokonać zwrotu odliczonego podatku VAT w okresie, w którym otrzymał zwrot zaliczki.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2013 r. (data wpływu 11 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty rozliczeń z tytułu podatku VAT jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty rozliczeń z tytułu podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 23 września 2013 r. (data wpływu 27 września 2013 r.) w zakresie postawienia pytania oraz przedstawienia własnego stanowiska.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W marcu 2011 roku firma Wnioskodawcy podpisała umowę na zakup karawanu pogrzebowego z firmą ... Sp. z o. o.. 23.03.2011 została wystawiona faktura VAT zaliczkowa nr 6/03/2011 na kwotę 50.000,00 zł brutto. 29.06.2011 wystawiono kolejną fakturę zaliczkową nr 11/06/2011 na kwotę 136.987,87 zł brutto. Obie faktury zostały zapłacone, a podatek VAT odliczony i zwrócony przez urząd skarbowy. Firma nie wywiązała się z umowy i nie dostarczyła karawanu w wyznaczonym w umowie terminie i w następnych proponowanych terminach dostawy. Po zażądaniu zwrotu zaliczek również nie chciała wywiązać się z tego obowiązku. W dniu 11-03-2013 A. przelała całą kwotę zaliczek na rachunek bankowy Zainteresowanego. W dniu 2.04.2013 został nadany list polecony od A. z fakturami VAT korygującymi o nr 2/02/2013 i 3/02/2013 obie datowane na dzień 28-02-2013 (czyli przed zwrotem zaliczki). Obie faktury zostały błędnie wystawione - w pozycji ma być po korekcie widniały takie same sumy jak przed korektą zamiast kwoty 0,00. Po telefonicznym kontakcie z prezesem firmy A. faktury miały być poprawione. Niestety do dnia 22-04-2013 nie zostały przesłane prawidłowe faktury korygujące i w tym dniu zostało wystosowane pismo do firmy A. z informacją, iż Wnioskodawca nie może podpisać błędnie wystawionych faktur korygujących i prosi o wystawienie prawidłowych faktur korygujących. Błędne faktury korygujące zostały odesłane wraz z pismem. Do dnia 04-07-2013 firma A. nie przesłała prawidłowych faktur korygujących, co uniemożliwia Zainteresowanemu zaksięgowanie zwróconej zaliczki i zapłatę podatku VAT. Wnioskodawca uważa, że do czasu otrzymania faktur korygujących nie może zapłacić podatku VAT gdyż nie ma podstaw prawnych do tego. Obecny stan nie powoduje również negatywnych skutków finansowych dla państwa, gdyż firma A. do czasu wystawienia faktur korygujących i podpisania ich przez Zainteresowanego, nie ma prawa do zwrotu podatku VAT. Wnioskodawca prosi o interpretację czy prawidłowo postępuje. W załączeniu kopie faktur.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy należy dokonać zwrotu odliczonego podatku VAT, jeżeli kontrahent zwrócił pobraną zaliczkę, a nie wystawia pomimo obowiązku faktury VAT-korekty...

Zdaniem Wnioskodawcy, księgowania i korekt w podatku VAT można dokonać dopiero po otrzymaniu faktury VAT-korekty, w związku z powyższym ze zwrotem podatku należy poczekać do czasu otrzymania faktury korygującej. Takie stanowisko nie powinno mieć wpływu na należności wobec państwa, gdyż zobowiązany do wystawienia faktury korygującej nie może odzyskać zapłaconego podatku do czasu zwrotu podpisanej przez Zainteresowanego faktury korygującej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Jak stanowi art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu).

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostają spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z nabyciem których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16, i 18.

Jak stanowi art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Z kolei, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Ponadto należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują wiele sytuacji, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

W świetle art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane - w części dotyczącej tych czynności.

Na mocy art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT (w tym faktur korygujących) uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360, z późn. zm.).

W myśl § 10 ust. 1 rozporządzenia, jeżeli przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi otrzymano część lub całość należności, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, fakturę wystawia się nie później niż siódmego dnia od dnia, w którym otrzymano część lub całość należności od nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Według § 13 ust. 1 tego rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 5 ww. rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

1. zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, o których mowa w art. 29 ust. 4 ustawy;
2. zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu.

Zatem, w przypadku zwrotu nabywcy zaliczek, przedpłat, zadatków lub rat, podlegających opodatkowaniu, podatnik zwracający środki pieniężne z wymienionego tytułu, zobowiązany jest wystawić fakturę korygującą. Omawiany przepis § 13 rozporządzenia odnosi zatem obowiązek wystawienia faktury korygującej do sytuacji polegającej na zwrocie przez podatnika kwot stanowiących zapłaconą ratę należności.

Otrzymanie zaliczki wiąże się z powstaniem obowiązku podatkowego więc analogicznie wystawienie faktury korygującej uzależnione jest od faktycznego zwrotu otrzymanej zaliczki.

Zatem, tylko w przypadku dokonania zwrotu zaliczek, kontrahent zobowiązany jest wystawić fakturę korygującą, która stanowi podstawę do zmniejszenia podatku naliczonego przez wpłacającego zaliczkę.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca podpisał umowę na zakup karawanu pogrzebowego. W dniu 23.03.2011 została wystawiona faktura VAT zaliczkowa nr 6/03/2011 na kwotę 50.000,00 zł brutto. W dniu 29.06.2011 wystawiono kolejną fakturę zaliczkową nr 11/06/2011 na kwotę 136.987,87 zł brutto. Obie faktury zostały zapłacone, a podatek VAT odliczony i zwrócony przez urząd skarbowy. Firma nie wywiązała, się z umowy i nie dostarczyła karawanu w wyznaczonym w umowie terminie i w następnych proponowanych terminach dostawy. Po zażądaniu zwrotu zaliczek również nie chciała wywiązać się z tego obowiązku. W dniu 11.03.2013 Spółka przelała całą kwotę zaliczek na rachunek bankowy Zainteresowanego. W dniu 2.04.2013 został nadany list polecony z fakturami VAT korygującymi o nr 2/02/2013 i 3/02/2013 obie datowane na dzień 28.02.2013 (czyli przed zwrotem zaliczki). Obie faktury zostały błędnie wystawione - w pozycji ma być po korekcie widniały takie same sumy jak przed korektą zamiast kwoty 0,00. Po telefonicznym kontakcie z prezesem firmy faktury miały być poprawione. Niestety do dnia 22.04.2013 nie zostały przesłane prawidłowe faktury korygujące i w tym dniu zostało wystosowane pismo do firmy z informacją, iż Wnioskodawca nie może podpisać błędnie wystawionych faktur korygujących i prosi o wystawienie prawidłowych faktur korygujących. Błędne faktury korygujące zostały odesłane wraz z pismem. Do dnia 04.07.2013 firma nie przesłała prawidłowych faktur korygujących. Wnioskodawca wskazał, iż brak faktur korygujących uniemożliwia Zainteresowanemu zaksięgowanie zwróconej zaliczki i zapłatę podatku VAT.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, iż brak czynności podlegającej opodatkowaniu jest równoznaczny z brakiem prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Skoro w związku z wcześniej podjętymi czynnościami, zmierzającymi do realizacji podlegającej opodatkowaniu dostawy towarów, Wnioskodawca zgodnie z obowiązującymi przepisami dokonał odliczenia podatku naliczonego, jest On zobowiązany do dokonania jego korekty w przypadku odstąpienia od umowy. Brak faktury korygującej nie uniemożliwia dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego. Jeśli nie zostały wystawione faktury korygujące dokumentujące zwrot zaliczek skorygowanie odliczonej kwoty podatku naliczonego winno być dokonane w rozliczeniu za okres, w którym nastąpił zwrot zaliczek przy czym Wnioskodawca powinien dysponować dokumentacja potwierdzająca zwrot zaliczek. Należy podkreślić, że po zwrocie zaliczek wystawione faktury dokumentujące otrzymanie przez kontrahenta zaliczek zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy dokumentują bowiem czynności, które nie zostały dokonane.

Reasumując Wnioskodawca winien dokonać zwrotu odliczonego podatku VAT w okresie, w którym otrzymał zwrot zaliczki.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 404 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi