Temat interpretacji

Prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego.

Na podstawie 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 kwietnia 2013r. (data wpływu 25 kwietnia 2013r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego -jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2013r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupu samochodu osobowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z żoną jest właścicielem dwóch lokali usługowych położonych na osiedlu //. W związku z rozpoczęciem najmu przedmiotowych lokali usługowych w czerwcu 2010 roku, złożył wraz żoną w Urzędzie Skarbowym // oświadczenie, że stosownie do przepisu określonego w art. 9 Ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998r. (Dz. U. Nr 144, poz. 930), osiągane od 10 czerwca 2010 roku przychody z najmu lokali usługowych chcą opodatkować zgodnie z art. 6 ust. 1a przedmiotowej Ustawy, w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a przychody uzyskiwane z najmu będą opodatkowane w całości na nazwisko Wnioskodawcy. Podatnikiem z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego w formie zryczałtowanej od przychodów z najmu lokali jest Wnioskodawca. Równocześnie Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu najmu przedmiotowych lokali usługowych i z dniem 14 lipca 2010 roku został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny o numerze identyfikacji podatkowej //. Działalność w zakresie najmu lokali Wnioskodawca prowadzi w sposób ciągły dla celów zarobkowych, całość przychodów uzyskiwanych z najmu lokali jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a podatek VAT jest rozliczany za okresy kwartalne. W lutym 2013 roku Wnioskodawca nabył dla celów związanych z najmem i utrzymaniem przedmiotowych lokali samochód osobowy Opel Z. rok produkcji 2012 za cenę 64.000 zł w tym podatek VAT 11.967,48 zł i wprowadzony do wykazu środków trwałych. Zakup samochodu osobowego nie ma bezpośredniego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, którymi są usługi najmu. Przedmiotem najmu są bowiem lokale, a nie przedmiotowy samochód osobowy. W deklaracji VAT za I kwartał 2013 roku w części D "rozliczenie podatku naliczonego" w poz. 49 "nabycie towarów i usług zaliczanych u podatnika do środków trwałych Wnioskodawca wykazał wartość netto przedmiotowego samochodu w kwocie 52.032,52 zł, a w poz. 50 "podatek naliczony" kwotę podatku naliczonego od zakupu przedmiotowego samochodu do odliczenia w wysokości 6.000 zł, stosownie do przepisu art. 3. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym jako czynny podatnik VAT.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy podatek naliczony od zakupu samochodu osobowego Opel Z. w kwocie 6.000 zł nie związanego bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi w zakresie najmu lokali użytkowych lecz służącego pośrednio tej działalności podatnika może być odliczony zgodnie z przepisem art. 3. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym...
2. Czy wobec opodatkowania przychodu z najmu podatkiem dochodowym zgodnie z art. 6, ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, a więc na podstawie umów nie zawieranych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, przysługuje Wnioskodawcy jako podatnikowi VAT czynnemu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu zakupionego samochodu osobowego Opel Z. o kwotę podatku naliczonego w wysokości 6.000 zł o którym mowa w przepisie z art. 86.ust. 1 z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług, adresowanym wyłącznie do podatników VAT prowadzących samodzielną działalność gospodarczą...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad a) Podatek naliczony od zakupu samochodu osobowego Opel Z. w kwocie 6 000 zł niezwiązanego bezpośrednio z czynnościami opodatkowanymi w zakresie najmu lokali użytkowych lecz służącego pośrednio tej działalności podatnika może być odliczony zgodnie z przepisem art. 3. 1 USTAWY z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym.

Ad b) Prawo do odliczenia podatku naliczonego w kwocie 6 000 zł z tytułu nabycia samochodu osobowego Opel Z. dla celów związanych z najmem i utrzymaniem przedmiotowych lokali usługowych przysługuje czynnemu podatnikowi VAT niezależnie od sposobu opodatkowania podatkiem dochodowym działalności w zakresie najmu zgodnie z art. 6 ust. 1a USTAWY z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizycznej, a więc na podstawie umów niezawieranych w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

-z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl powyższego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku czy też niepodlegających temu podatkowi.

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ww. ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Z uwagi na brzmienie cyt. przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że obowiązkiem Wnioskodawcy w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Wnioskodawca ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedaż opodatkowaną. Zastosowanie proporcji, o której mowa w art. 90 ustawy o VAT dla określenia kwoty podatku naliczonego do odliczenia możliwe jest natomiast tylko w przypadku, gdy Wnioskodawca nie ma możliwości wyodrębnienia całości lub części kwot w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i kwot, w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2010r. zasady odliczenia podatku VAT od nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych regulowały przepisy art. 86 ust. 3-7a ustawy (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).

Natomiast, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., kwestie związane z odliczeniem podatku od towarów i usług związanego z nabyciem samochodów regulują przepisy art. 3 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

I tak, w myśl art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ww. ustawy nowelizującej, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:
1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Stosownie do art. 3 ust. 3 ww. ustawy nowelizującej, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.

Z wyżej powołanego przepisu art. 3 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, których dopuszczalna masa całkowita nie przekracza 3,5 tony, wykorzystywanych w celach prowadzonej działalności gospodarczej, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną Justyną jest właścicielem dwóch lokali usługowych położonych na osiedlu //. W związku z rozpoczęciem najmu przedmiotowych lokali usługowych w czerwcu 2010 roku, złożył wraz żoną w Urzędzie Skarbowym // oświadczenie, że stosownie do przepisu określonego w art. 9 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne osiągane od 10 czerwca 2010 roku przychody z najmu lokali usługowych chcą opodatkować zgodnie z art. 6, ust. 1a przedmiotowej ustawy, w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, a przychody uzyskiwane z najmu będą opodatkowane w całości na nazwisko Wnioskodawcy. Podatnikiem z tytułu zryczałtowanego podatku dochodowego w formie zryczałtowanej od przychodów z najmu lokali jest Wnioskodawca. Równocześnie Wnioskodawca złożył zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu najmu przedmiotowych lokali usługowych i z dniem 14 lipca 2010 roku został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny o numerze identyfikacji podatkowej //. Działalność w zakresie najmu lokali Wnioskodawca prowadzi w sposób ciągły dla celów zarobkowych, całość przychodów uzyskiwanych z najmu lokali jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, a podatek VAT jest rozliczany za okresy kwartalne.

W lutym 2013 roku Wnioskodawca nabył dla celów związanych z najmem i utrzymaniem przedmiotowych lokali samochód osobowy Opel Z. rok produkcji 2012 za cenę 64.000 zł w tym podatek VAT 11.967,48 zł i wprowadził do wykazu środków trwałych. Zakup samochodu osobowego nie ma bezpośredniego związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, którymi są usługi najmu. Przedmiotem najmu są bowiem lokale, a nie przedmiotowy samochód osobowy.

Wnioskodawca ma więc wątpliwości, czy mógł odliczyć podatek naliczony od zakupu przedmiotowego samochodu w kwocie 6.000 zł skoro przedmiotowy samochód nie jest wynajmowany tylko związany (służy) z działalnością opodatkowaną, tj. najmem lokali usługowych.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa i wskazane wyżej okoliczności, stwierdzić należy, że skoro przedmiotowy samochód Opel Z. służy do wykonywania tylko czynności opodatkowanych to wówczas Wnioskodawca miał prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu przedmiotowego w ograniczonej wysokości, nie więcej niż 6000 zł (art. 3 ust. 1 ww. ustawy nowelizującej).Bez znaczenia pozostaje fakt, iż samochód ten nie jest przedmiotem najmu. Ustawodawca uzależnia bowiem prawo do odliczenia od wykorzystania nabytego towaru do wykonywania czynności opodatkowanych. Wykorzystanie może mieć miejsce np. poprzez odsprzedaż, odpłatne wydanie do używania innemu podmiotowi lub bezsporne używanie na potrzeby własnej działalności.

Należy zauważyć, iż dla prawa do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego VAT od dokonanego zakupu nie ma znaczenia forma opodatkowania podatkiem dochodowym prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej.

Jeszcze raz należy podkreślić, iż w świetle ww. przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko, gdy odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach