Temat interpretacji

Zwolnienie od podatku czynności sprzedaży niezabudowanej działki wraz z pozostałością fundamentów.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 29 kwietnia 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży nieruchomości jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina zamierza sprzedać działkę niezabudowaną nr o pow. ha w miejscowości . teren działki z pozostałościami fundamentów kamiennych zabudowy siedliskowej. Bezpośrednie sąsiedztwo stanowią działki zabudowane zabudowa mieszkalno-siedliskowa. Dalsze sąsiedztwo to niezabudowane tereny o funkcji rolnej i leśnej.

Gmina nie posiada aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy na ww. działkę.

W wypisie z ewidencji gruntów działka nr figuruje jako użytek:

• RIVa ha,
• PsIV ha,
• B-PsIV ha,
• PSV ha.

Wybrane ustalenia studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, uchwalonego uchwałą Rady Gminy z dnia 30 października 2000 r. dla terenu działki nr , stanowią, że jest to teren:

• zlokalizowany w strefie polityki przestrzennej SII - obejmujący tereny rolnicze, leśne i osadnicze położone w północnej części Gminy;
• położony w obrębie ., zlokalizowany w strefie rozwoju funkcji T9 obszar predysponowany do rozwoju funkcji rolniczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż powyższej działki należy potraktować dla celów podatku od towarów i usług jako dostawę niezabudowanego terenu niebedącego terenem budowlanym i nieprzeznaczonym pod zabudowę, zwolnioną od tego podatku...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisanej nieruchomości należy potraktować, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, jako dostawę niezabudowanego terenu niebędacego terenem budowlanym i nie przeznaczonym pod zabudowę, zwolnioną od tego podatku.

Jednocześnie Wnioskodawca nadmienia, że studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy nie jest aktem prawa miejscowego ustanawiającym przepisy gminne, nie ma mocy aktu powszechnie obowiązującego. Jest to wyłącznie akt planistyczny, określający politykę przestrzenną Gminy, stanowiący podstawę wszelkich późniejszych działań podejmowanych na terenie Gminy w zakresie planowania przestrzennego.

Według Wnioskodawcy, z definicji terenu budowlanego wynika, że tereny przeznaczone pod zabudowę to tylko tereny dla których ustalono określone przeznaczenie w planie miejscowym bądź, dla których wydano decyzję o warunkach zabudowy. Powyższa definicja nie odnosi się w ogóle do kwalifikacji terenów, dla których nie ma powyższych aktów, zaś teren jest objęty tylko ewidencją gruntów i budynków. Z definicji wynika, że wówczas - niezależnie od tego, w jaki sposób teren jest sklasyfikowany w ewidencji gruntów i budynków - grunt nie będzie terenem przeznaczonym pod zabudowę.

Wnioskodawca zaznacza, że dotychczas w tego rodzaju przypadkach sądy administracyjne zalecały korzystać z ewidencji gruntów. Jednakże na gruncie aktualnie obowiązującej decyzji takie podejście wydaje się nieaktualne. Zwraca także uwagę na art. 2 pkt 33 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35), który wszedł w zycie z dniem 1 kwietnia 2013 r. Po wejściu w życie przepisów bez znaczenia pozostaje zarówno studium, jak i ewidencja gruntów i budynków.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że przedmiotem dostawy będzie w przypadku działki nr niezabudowany teren (według aktualnego stanu prawnego nie będący terenem budowlanym ani przeznaczonym pod zabudowę), którego dostawa korzystać będzie ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, w myśl art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według regulacji art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicję terenów budowlanych ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 33, który został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. i obowiązuje od dnia 1 kwietnia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W złożonym wniosku poinformowano, że Gmina zamierza sprzedać działkę niezabudowaną nr o pow. ha wraz z pozostałościami fundamentów kamiennej zabudowy siedliskowej w miejscowości . Gmina nie posiada aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy na ww. działkę.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa w powiązaniu z przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym należy stwierdzić, że dostawa ww. działki jak słusznie wskazał Wnioskodawca podlegać będzie zwolnieniu od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ z treści wniosku wynika, że są to grunty niezabudowane, natomiast dla terenu położenia tych działek nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy wskazanej działki.

Należy podkreślić, iż analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że pozostałości fundamentów kamiennej zabudowy siedliskowej, o których mowa we wniosku, nie stanowią budowli w rozumieniu ww. ustawy Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy