Temat interpretacji

Jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, czy możliwa będzie korekta podatku VAT należnego, w sytuacji gdy dłużnik w momencie dokonywania korekty będzie objęty postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) NR 1346/2000, natomiast nie był na dzień dokonania dostawy towarów?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia brak daty sporządzenia pisma (data wpływu do Biura KIP w Lesznie 2 listopada 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 23 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu ulgi za złe długi jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty podatku należnego z tytułu ulgi za złe długi. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 23 stycznia 2013 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 19 kwietnia 2012 r. do dnia 4 maja 2012 r., dokonał dostawy zamówionego przez Spółkę D towaru. Transakcje te dokumentowano fakturami VAT. Dłużnik nie uregulował należności Wnioskodawcy z tytułu dostawy towarów w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały jednak wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT, jako obrót opodatkowany i podatek należny. Nadto na podstawie wyroku Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w D (Francja), opublikowanego w BODACC dnia 17 lipca 2012 r., dłużnika objęto postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) NR 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. U. UE L z dnia 30 czerwca 2000 r.) dalej też Rozporządzenie.

Wierzytelności wykazane w deklaracjach VAT nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wierzyciel, zarówno na dzień dokonania dostawy, jak i obecnie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

Ponadto pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku Spółka wskazała, że w związku z art. 11 i art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r. wyjaśniamy, iż w chwili obecnej zarówno wierzyciel jak i dłużnik są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Potwierdzenie tego faktu stanowią wydruki z systemu VIES będące poświadczeniem rejestracji do VAT-u w Unii Europejskiej. Należy przypuszczać, że również na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zarówno wierzyciel jak i dłużnik w dalszym ciągu zarejestrowani będą jako podatnicy VAT czynni. Wnioskodawca wraz z deklaracją podatkową zawierającą korektę podatku należnego z tytułu dostawy towarów, przedstawi organowi podatkowemu aktualne wydruki poświadczające status podatników.

W związku z art. 11 i art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r. wyjaśniamy, iż dłużnik na mocy wyroku Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w D (Francja), objęty został postępowaniem Redressement judiciarie. Objęcie dłużnika postępowaniem Redressement judiciarie nastąpiło po dostawie towarów dokonanej pomiędzy kontrahentami w okresie od dnia 19 kwietnia do dnia 4 maja 2012 r. Należy przypuszczać, iż na dzień poprzedzający dzień złożenia deklaracji podatkowej, w której dokonana zostanie korekta, dłużnik nadal będzie objęty tym postępowaniem.

Dodatkowo, w ocenie Wnioskodawcy, popartej uzupełniającym badaniem statusu dłużnika, postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT. W załączniku A do rozporządzenia 1346/2000 wyszczególniono postępowania upadłościowe występujące w poszczególnych państwach, które mogą być uznane za upadłościowe, w rozumieniu tego rozporządzenia. We Francji właśnie są to: sauvegarde, redressement judiciaire, liquidation judiciaire, w Polsce natomiast: postępowanie układowe, postępowanie upadłościowe, postępowanie upadłościowe obejmujące likwidację oraz postępowanie z możliwością zawarcia układu. Procedur występujących w obu państwach nie można jednak uznać za tożsame, co wynika chociażby z prostego tłumaczenia ich nazw. Procedurę sauvegarde można przetłumaczyć jako postępowanie ochronne, redressement judiciaire jako postępowanie naprawcze, a liquidation judiciaire jako postępowanie likwidacyjne. Tak więc francuskie procedury nie mają w prawie polskim stosownego odpowiednika, w związku z tym, w ocenie Wnioskodawcy, wszczęcie wobec dłużnika Redressement judiciaire, które jest postępowaniem naprawczym, stanowi dodatkowy argument, iż nie ma żadnej przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a Ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, znajdującym również poparcie w uzasadnieniu orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 listopada 2010 r., I FSK 1865/2009, LEX POLONICA: 2472813, Rozporządzenie Rady (WE) NR 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego, zawiera normy kolizyjne dotyczące międzynarodowych postępowań upadłościowych oraz wprowadza zasadę automatycznego uznawania zagranicznych orzeczeń i uniwersalności przy jednoczesnym rozgraniczeniu krajowych porządków prawnych. Definicja postępowania upadłościowego przedstawiona w tym Rozporządzeniu oraz wykaz postępowań upadłościowych wymienionych w załączniku A do tego Rozporządzenia zostały przyjęte wyłącznie dla jego celów. Świadczy o tym treść preambuły do Rozporządzenia, w której Rada Unii Europejskiej wymienia powody, dla których uznała za konieczne jego przyjęcie: m.in. prawidłowe funkcjonowanie rynku wewnętrznego, uniknięcie sytuacji, w których strony byłyby skłonne do przenoszenia majątku lub postępowania sądowego z jednego Państwa Członkowskiego do innego w celu uzyskania korzystniejszej sytuacji prawnej, ułatwienie stosowania przepisów prawa materialnego obowiązujących w poszczególnych krajach poprzez zamieszczenie m.in. szczególnych regulacji dotyczących prawa właściwego dla praw i stosunków prawnych o szczególnym znaczeniu oraz dopuszczenie wszczęcia równolegle z postępowaniem głównym wtórnych postępowań upadłościowych, a także zasady, które mają ułatwić osiągnięcie wskazanych celów. Również z treści art. 2 Rozporządzenia Rady (WE), wynika że definicje w nim podane zamieszczone zostały dla celów tego rozporządzenia. Zgodnie z przepisem art. 2 pkt a) dla celów niniejszego rozporządzenia: postępowania upadłościowe oznaczają postępowania zbiorowe określone w art. 1 ust. 1. Wykaz tych postępowań znajduje się w załączniku A.

Nadto Spółka poinformowała, iż w świetle art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, wierzytelności przysługujące Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. licząc 150 dni od dnia upływu terminu płatności wierzytelności określonego na fakturze (zestawienie faktur wystawionych na rzecz dłużnika przedstawiono w załączeniu, na których określono terminy płatności: od dnia 18 czerwca 2012 r. do dnia 26 czerwca 2012 r.). W konsekwencji, w oparciu o treść art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce należy przyjąć, iż w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu sprzed zmian, jakie weszły w życie dnia 1 stycznia 2013 r.

Ww. odpowiedzi zdaniem Wnioskodawcy na pytania ad. la) i ad. lb) traktować należy jedynie uzupełniająco, albowiem zmienione przepisy prawa nie znajdują zastosowania w niniejszej sprawie.

W ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 11 i art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce obowiązującej od dnia 1 stycznia 2013 r., aktualne pozostaje w całości stanowisko Wnioskodawcy objęte wnioskiem o interpretację indywidualną (uzupełnione pismem z dnia 18 stycznia 2013 r.), iż jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje wierzytelności w jakiejkolwiek formie, Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z możliwości skorygowania podatku należnego na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o VAT. Powyższe przede wszystkim z uwagi na fakt, iż w niniejszej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu sprzed zmian, jakie weszły w życie dnia 1 stycznia 2013 r. Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, iż postępowanie Redressement judiciaire nie jest tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, czy możliwa będzie korekta podatku VAT należnego, w sytuacji gdy dłużnik w momencie dokonywania korekty będzie objęty postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) NR 1346/2000, natomiast nie był na dzień dokonania dostawy towarów...

Zdaniem Wnioskodawcy, postępowanie Redressement judiciaire określone w art. 2a Rozporządzenia może być tożsame z postępowaniem upadłościowym, o którym mowa w art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, objęcie dłużnika niniejszym postępowaniem już po dokonaniu dostawy towaru lub świadczeniu usługi nie stanowi przeszkody w skorzystaniu z ulgi z art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju, w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Ustawa o VAT w dwóch różnych punktach art. 89a ust. 2 określa wymóg odnoszący się do statusu stron transakcji. Art. 89a ust. 2 pkt 1 stanowi, iż dłużnik w chwili dokonywania transakcji dostawy towaru musi być czynnym podatnikiem niebędącym w trakcie postępowania upadłościowego ani likwidacji, natomiast w pkt 3 iż w chwili dokonania korekty zarówno wierzyciel, jaki dłużnik powinni być czynnymi podatnikami VAT.

Zatem okoliczność, iż dostawy towaru miały miejsce w okresie od kwietnia 2012 r. do maja 2012 r., a dnia 3 lipca 2012 r. objęto dłużnika wskazanym powyżej postępowaniem, nie pozbawiło Wnioskodawcy prawa do skorzystania z korekty podatku należnego z tytułu świadczenia dostawy towarów w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności, przewidzianych przepisem art. 89a ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, w ocenie Wnioskodawcy jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, będzie miał on prawo do skorzystania z możliwości skorygowania podatku należnego dotyczącego przedmiotowych wierzytelności dotyczących okresu od kwietnia do maja 2012 r. na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, pod warunkiem jednak jednoczesnego spełnienia wszystkich warunków wynikających z art. 89a ust. la i ust. 2 do 7 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Na podstawie umowy dostawy, w okresie od dnia 19 kwietnia 2012 r. do dnia 4 maja 2012 r., dokonał dostawy zamówionego przez dłużnika towaru. Transakcje te udokumentowano fakturami VAT. Dłużnik nie uregulował należności Wnioskodawcy z tytułu dostawy towarów w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały jednak wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT, jako obrót opodatkowany i podatek należny. Nadto na podstawie wyroku Sądu Gospodarczego z dnia 3 lipca 2012 r. w D (Francja), opublikowanego w BODACC dnia 17 lipca 2012 r., dłużnika objęto postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) NR 1346/2000 z dnia 29 maja 2000 r. w sprawie postępowania upadłościowego (Dz. U. UE L z dnia 30 czerwca 2000 r.). Wierzytelności wykazane w deklaracjach VAT nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wierzyciel, zarówno na dzień dokonania dostawy, jak i obecnie jest zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Pomiędzy Wnioskodawcą a dłużnikiem nie występują powiązania, o których mowa w art. 32 ust. 2-4 ustawy o VAT.

Co istotne Zainteresowany wskazał, iż w świetle art. 23 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, wierzytelności przysługujące Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. licząc 150 dni od dnia upływu terminu płatności wierzytelności określonego na fakturze (zestawienie faktur wystawionych na rzecz dłużnika przedstawiono w załączeniu, na których określono terminy płatności: od 18 czerwca 2012 r. do 26 czerwca 2012 r.). W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy w oparciu o treść art. 23 ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce należy przyjąć, iż w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu sprzed zmian, jakie weszły w życie dnia 1 stycznia 2013 r.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wyjaśnił, iż objęcie dłużnika postępowaniem Redressement judiciarie nastąpiło po dostawie towarów dokonanej pomiędzy kontrahentami w okresie od dnia 19 kwietnia do dnia 4 maja 2012 r.

Zgodnie z art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r., podatnik może skorygować podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona, z zastrzeżeniem ust. 2-5. Korekta podatku dotyczy również kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności odpisanej jako nieściągalna lub której nieściągalność została uprawdopodobniona.

Nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana w ciągu 180 dni od upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze (art. 89a ust. 1a ustawy).

W myśl art. 89a ust. 2 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się w przypadku, gdy spełnione są następujące warunki:

1. dostawa towarów lub świadczenie usług jest dokonywana na rzecz podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1, zarejestrowanego jako podatnik VAT czynny, niebędącego w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji,
2. wierzytelności zostały uprzednio wykazane w deklaracji jako obrót opodatkowany i podatek należny,
3. wierzyciel i dłużnik na dzień dokonania korekty, o której mowa w ust. 1, są podatnikami zarejestrowanymi jako podatnicy VAT czynni,
4. wierzytelności nie zostały zbyte,
5. od daty wystawienia faktury dokumentującej wierzytelność nie upłynęły 2 lata, licząc od końca roku, w którym została wystawiona,
6. wierzyciel zawiadomił dłużnika o zamiarze skorygowania podatku należnego ze względu na wystąpienie okoliczności, o których mowa w ust. 1, a dłużnik w ciągu 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia nie uregulował należności w jakiejkolwiek formie.

Wobec powyższego, tylko łączne spełnienie wszystkich warunków wymienionych w art. 89a ust. 2 ustawy, daje prawo do skorygowania podatku należnego.

Art. 89a ust. 3 ustawy stanowi, iż korekta podatku należnego może nastąpić w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym upłynął termin określony w ust. 2 pkt 6, nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym wierzyciel uzyskał potwierdzenie odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6. Warunkiem dokonania korekty jest uzyskanie przez wierzyciela potwierdzenia odbioru przez dłużnika zawiadomienia, o którym mowa w ust. 2 pkt 6.

W przypadku gdy po dokonaniu korekty określonej w ust. 1 należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik, o którym mowa w ust. 1, obowiązany jest zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. W przypadku częściowego uregulowania należności podatek należny zwiększa się w odniesieniu do tej części (art. 89a ust. 4 ustawy).

W art. 89a ust. 5 ustawy wskazano, iż podatnik obowiązany jest wraz z deklaracją podatkową, w której dokonuje korekty podatku należnego określonej w ust. 1, zawiadomić o korekcie, o której mowa w ust. 1, właściwy dla podatnika urząd skarbowy wraz z podaniem kwot korekty podatku należnego.

W myśl art. 89 ust. 6 ustawy, podatnik w ciągu 7 dni od dnia dokonania korekty podatku należnego wymienionej w ust. 1 obowiązany jest również zawiadomić dłużnika o tej czynności. Kopia zawiadomienia jest przesyłana do właściwego dla podatnika urzędu skarbowego.

Ponadto, zgodnie z art. 89a ust. 7 ustawy, przepisów ust. 1-6 nie stosuje się, jeżeli pomiędzy wierzycielem a dłużnikiem istnieje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2-4.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że zastosowanie regulacji prawnej zawartej w art. 89a ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r. było możliwe, o ile Wnioskodawca spełni uprzednio wszystkie warunki wymienione w art. 89a ust. 2 ustawy. Podkreślenia wymaga fakt, że warunek, aby nabywca (dłużnik) nie był w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji należy odnieść wyłącznie do daty dostawy towaru lub świadczenia usługi stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 1 ustawy, natomiast w chwili dokonania korekty dłużnik oraz wierzyciel muszą być zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni stosownie do wyżej cyt. art. 89a ust. 2 pkt 3.

Od dnia 1 stycznia 2013 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce (Dz. U. z 2012 r. poz. 1342), która art. 11 pkt 8 i 9 wprowadziła zmiany w brzmieniu art.. 89a i 89b ustawy o podatku VAT.

Z art. 23 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu dotychczasowym, z zastrzeżeniem ust. 2.

Przepisy art. 89a i art. 89b ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się również do wierzytelności powstałych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, których nieściągalność została, zgodnie z art. 89a ust. 1a ustawy zmienianej w art. 11, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, uprawdopodobniona po dniu 31 grudnia 2012 r.

Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca dokonał dostawy towarów na rzecz dłużnika, który nie uregulował należności w uzgodnionych terminach płatności wykazanych na fakturach. Wierzytelności zostały wykazane przez Wnioskodawcę w deklaracjach VAT jako obrót opodatkowany i podatek należny, wierzytelności te nie zostały zbyte, a od daty wystawienia faktur nie upłynęły 2 lata licząc od końca roku, w którym zostały wystawione. Wierzyciel i dłużnik są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Objęcie dłużnika postępowaniem Redressement judiciarie nastąpiło po dostawie towarów dokonanej pomiędzy kontrahentami w okresie od dnia 19 kwietnia do dnia 4 maja 2012 r. Z opisu sprawy wynika ponadto, że wierzytelności, jakie przysługują Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. (na fakturach określono terminy płatności: od 18 czerwca 2012 r. do 26 czerwca 2012 r.), co oznacza, że termin 150 dni od dnia upływu terminu płatności przypadł na okres przed końcem 2012 r. W związku z tym do wierzytelności Zainteresowanego stosuje się przepisy w brzmieniu przed 1 stycznia 2013 r.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w sytuacji, gdy w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje należności w jakiejkolwiek formie, czy możliwa będzie korekta podatku VAT należnego, w sytuacji gdy dłużnik w momencie dokonywania korekty będzie objęty postępowaniem Redressement judiciaire określonym w art. 2a Rozporządzenia Rady (WE) NR 1346/2000, natomiast nie był na dzień dokonania dostawy towarów.

Wobec powyższego w przedmiotowej sprawie z uwagi na fakt, że wierzytelności, jakie przysługują Wnioskodawcy uprawdopodobnione zostały jeszcze przed dniem 31 grudnia 2012 r. znajdą zastosowanie przepisy art. 89a ust. 1, 1a i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 31 grudnia 2012 r.

Zatem w odniesieniu do wierzytelności uprawdopodobnionych do dnia 31 grudnia 2012 r. z uwagi na fakt, że dłużnik na dzień dostawy towarów nie był w trakcie postępowania upadłościowego, jedynie w późniejszym okresie (po dostawie towarów) został objęty postępowaniem Redressement judiciarie, jeżeli w ciągu 14 dni od otrzymania zawiadomienia dłużnik nie ureguluje wierzytelności w jakiejkolwiek formie i zostaną dopełnione pozostałe warunki zawarte w art. 89a ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2012 r.) Wnioskodawca będzie miał prawo do skorzystania z możliwości skorygowania podatku należnego na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy o VAT, z zastrzeżeniem ust. 2-5.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ pragnie również zauważyć, iż granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Ponadto, należy zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 691 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu