Temat interpretacji

Czy bonusy, o których mowa we wskazanym stanie faktycznym, udzielane przez Spółkę na rzecz poszczególnych Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, kalkulowane w oparciu o poziom tych obrotów, stanowią rabat powodujący zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu konkretnych dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który naliczany jest bonus, a w konsekwencji Spółka powinna wystawić na rzecz poszczególnych Dystrybutorów odpowiednie faktury korygujące dokumentujące udzielenie rabatu?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2011 r. (data wpływu 3 lutego 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wypłacanych bonusów za rabat i wystawiania faktur korygujących:

• w części dotyczącej bonusu ilościowego za prawidłowe,
• w części dotyczącej bonusu jakościowego za nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wypłacanych bonusów za rabat i wystawiania faktur korygujących.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (dalej: Spółka) prowadzi na terytorium Polski działalność polegającą na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych, a także części zamiennych do tych maszyn i urządzeń (dalej: Towary). Spółka nabywa Towary z Niemiec lub z Francji od ich producentów, na podstawie zawartych z producentami umów na dostawy Towarów. Następnie sprzedaje Towary na rzecz polskich podmiotów dystrybucyjnych (dalej odpowiednio: Dystrybutor lub Dystrybutorzy), które w dalszej kolejności sprzedają Towary na rzecz klientów ostatecznych. W tym celu Spółka zawarła z Dystrybutorami odpowiednie umowy dystrybucyjne.

W celu zmotywowania Dystrybutorów do realizowania przez nich możliwie wysokiego poziomu sprzedaży, prawidłowego oszacowania rynku, aby odpowiednio zagwarantować dostawy, spełniania wysokich wymagań stawianych przez Spółkę co do jakości działania, wysokiego poziomu obsługi klientów ostatecznych, Spółka zdecydowała się na wprowadzenie modelu bonusowego o nazwie X. Co do zasady model bonusowy składa się z dwóch elementów: 1) z części ilościowej (uzależnionej od poziomu obrotu zrealizowanego w danym roku podatkowym z tytułu zakupu Towarów Spółki przez Dystrybutorów), 2) z części jakościowej (uzależnionej od poziomu realizacji przez Dystrybutora ustalonych ze Spółką celów jakościowych). W rzeczywistości, w wyniku wdrożenia wspomnianego modelu bonusowego Spółka przyznaje Dystrybutorom bonusy, które są związane z poziomem obrotu zrealizowanym w wyniku nabywania przez poszczególnych Dystrybutorów określonych produktów Spółki (ten sposób kalkulacji dotyczy maszyn), albo które są kalkulowane bezpośrednio jako procent od wartości zakupów dokonanych przez określonych Dystrybutorów (ten sposób kalkulacji dotyczy części zamiennych). Przedmiotowe bonusy były już udzielane w przeszłości i będą udzielane w przyszłości.

W praktyce, w odniesieniu do maszyn system bonusowy funkcjonuje na takiej zasadzie, że za każdą sprzedaną maszynę Spółki w roku podatkowym Spółki rozpoczynającym się od 1 października danego roku do 30 września roku następującego po tym roku, Dystrybutorowi przypisywana jest określona liczba punktów (w przedziale od 10 do 100 punktów) uzależniona od rodzaju sprzedanej maszyny (np. sprzedaż kombajnu = 100 Punktów, Prasy zwijającej = 25 Punktów). W kolejnym etapie rzeczywista ilość sprzedanych maszyn z danej grupy produktowej zostaje pomnożona przez ilość punktów przewidzianych dla tej grupy. Ilość uzyskanych z danej grupy punktów następnie sumuje się i porównuje z tzw. Drabiną punktów ustaloną przez Spółkę. Każdemu uzyskanemu punktowi w tej Drabinie odpowiada określona kwota w PLN. Kwota ta wzrasta wraz z ilością osiągniętych punktów (tzn. osiągając większą ilość punktów także każdy pojedynczy punkt ma większą wartość w PLN). lm więcej maszyn zostanie sprzedanych Dystrybutorom, począwszy od momentu osiągnięcia 50% punktów wynikających z uzgodnionego planu sprzedaży, tym więcej punktów uzyskają i tym większa będzie ich premia ilościowa. W odniesieniu do części zamiennych nie obowiązuje wskazany system punktowy, natomiast bonus jest definiowany w sposób procentowy dla ustalonego poziomu realizacji obrotu.

W konsekwencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalkulowana jest podstawowa kwota bonusu wyrażona w PLN. Składa się ona z bonusu ilościowego związanego z ilością nabytych maszyn i części zamiennych. Otrzymywana w ten sposób kwota może zostać podwojona przez drugi komponent systemu bonusowego - cele jakościowe, zdefiniowane dla każdego Dystrybutora w jednym z czterech obszarów: sprzedaż, obsługa klienta, części zamienne, management/administracja. Należy zaznaczyć, iż cele jakościowe określają pewne wymagania, które powinien spełnić Dystrybutor np. w zakresie przeprowadzania dla klientów ostatecznych prezentacji i pokazów oferowanych przez Spółkę Towarów, posiadania przez Dystrybutora odpowiednio urządzonych powierzchni sprzedażowych, punktów obsługi klienta, a także warsztatu i jego wyposażenia, właściwego szkolenia własnych pracowników Dystrybutora etc. W tym miejscu należy podkreślić, że ustalanie celów jakościowych jest ściśle związane z przedmiotem działalności Spółki polegającym na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych. Z kolei integralną częścią działalności dystrybucyjnej jest podejmowanie przez Dystrybutorów określonych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, takich jak np. nabywanie we własnym zakresie pojazdów, ich właściwe wyposażanie m.in. w narzędzie diagnostyczne, regularne raportowanie o wielkości sprzedaży, sporządzanie planów biznesowych według wytycznych i analiza stopnia ich realizacji itp.

W związku z bonusami przyznawanymi Dystrybutorom w określonych latach podatkowych trwających dla Spółki od 1 października danego roku do 30 września roku następnego (dalej w odniesieniu do wybranych lat podatkowych Spółki stosuje się pojęcia: rok podatkowy 2009/2010 lub rok podatkowy 2010/2011), Spółka wystawia zbiorcze faktury korygujące. Przykładowo wspomniane zbiorcze faktury korygujące dotyczące bonusów z tytułu obrotów osiągniętych w roku podatkowym 2009/2010 są wystawione już po zakończeniu tego roku podatkowego, lecz przed upływem terminu określonego do złożenia rocznego zeznania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za ten rok podatkowy.

Wypłata bonusu przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora następuje do dnia 15 listopada zgodnie z zapisami zawartymi w umowach Dystrybucyjnych po zakończeniu roku obrotowego i po ostatecznym ustaleniu i akceptacji jego wysokości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy bonusy, o których mowa w opisie sprawy, udzielane przez Spółkę na rzecz poszczególnych Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, kalkulowane w oparciu o poziom tych obrotów, stanowić będą rabat powodujący zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu konkretnych dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który naliczany jest bonus, a w konsekwencji Spółka powinna wystawić na rzecz poszczególnych Dystrybutorów odpowiednie faktury korygujące dokumentujące udzielenie rabatu...

Zdaniem Wnioskodawcy, bonusy, o których mowa w opisie sprawy, udzielane przez niego na rzecz Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami nabywanymi przez Dystrybutora od niego, stanowić będą w istocie rabat powodujący - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT - zmniejszenie podstawy opodatkowania z tytułu konkretnych dostaw zrealizowanych na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który naliczany jest bonus (w omawianym przypadku od 1 października danego roku do 30 września roku następującego po tym roku).

W konsekwencji Spółka powinna wystawić na rzecz poszczególnych Dystrybutorów odpowiednie faktury korygujące dokumentujące udzielenie rabatu.

Zasadność przedstawionego podejścia potwierdzają zdaniem Spółki następujące argumenty.

W opinii Spółki, bonusy, o których mowa w opisie sprawy, udzielane przez nią na rzecz Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, kalkulowane w oparciu o poziom obrotów tymi Towarami, nie będą mogły być uznane za wynagrodzenie wypłacane z tytułu świadczenia przez Dystrybutorów na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Wynika to z faktu, iż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Podkreślić należy zatem, że zgodnie z cyt. wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, usługą jest takie świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Nie w której dana czynność stanowiłaby jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usługi.

W omawianej sprawie, Spółka udzielać będzie Dystrybutorom, na podstawie właściwych ustaleń, bonusów związanych z realizacją określonych poziomów obrotu jej Towarami, kalkulowanych głównie w oparciu o poziom obrotów tymi Towarami. W tym miejscu należy podkreślić, że dodatkowe ustalenie celów jakościowych mających wpływ na wysokość łącznego bonusu udzielanego przez Spółkę jest ściśle związane z przedmiotem działalności Spółki polegającym na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych. Integralną i oczywistą częścią działalności dystrybucyjnej jest bowiem podejmowanie przez Dystrybutorów określonych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, takich jak np. w zakresie przeprowadzania dla klientów ostatecznych prezentacji i pokazów oferowanych przez Spółkę Towarów itp.

Zatem, wymogiem decydującym o wartości wypłacanego bonusu będzie w istocie dokonanie przez Dystrybutorów zakupów o określonej wartości w danym przedziale czasowym. Jednocześnie Spółka pragnie podkreślić, że Dystrybutorzy nie będą zobowiązani do nabycia określonej ilości Towarów oferowanych przez nią.

Zdaniem Spółki, dokonywanie przez Dystrybutorów zakupów określonych towarów mieścić się będzie w ramach zrealizowanych przez Spółkę czynności opodatkowanych VAT, stanowiących dostawy towarów. Stąd, w przypadku gdy bonus (premia pieniężna) wypłacany będzie w związku ze zrealizowaniem przez Dystrybutorów zakupów o określonej wartości w danym czasie i będzie on skalkulowany w oparciu o osiągnięte obroty - należy uznać, że takie działanie Dystrybutora nie mieści się w ramach definicji świadczenia usług, określonej w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. Osiąganie określonego poziomu obrotów z danym kontrahentem, poprzez zsumowanie poszczególnych dostaw towarów, nie może być bowiem uznane za usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Dodatkowo należy wskazać, iż pojęcie świadczenie, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT należy rozumieć jako każdą transakcję, która jako taka może podlegać opodatkowaniu VAT. Kluczową kwestią warunkującą przy tym uznanie danej czynności (świadczenia) za transakcję objętą VAT jest jej uznanie za odrębną i niezależną, przy czym również wiążącą się z wynagrodzeniem świadczącego. Spółka pragnie podkreślić, że zagadnieniem odpłatności warunkującej rozpoznanie usługi dla potrzeb VAT wielokrotnie zajmował się w swoim orzecznictwie Europejski Trybunał Sprawiedliwości (dalej: ETS). Spółka pragnie wskazać m.in. wyrok ETS z dnia 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R.J. Tolsma przeciwko Inspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, wyrok ETS z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C 154/80 Staatssecretaris van Financien przeciwko Cooperative Aadappelenbewaarplaats GA czy wyrok ETS z dnia 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise. Podsumowując wnioski płynące z orzecznictwa ETS należy stwierdzić, iż o dokonaniu danej czynności za wynagrodzeniem można mówić w sytuacji, gdy:

• istnieje ścisły związek pomiędzy wykonywanymi czynnościami i wysokością otrzymanego wynagrodzenia, oparty na relacjach cywilnoprawnych pomiędzy podmiotami,
• wynagrodzenie może być wyrażone w pieniądzu,
• związek, o którym mowa powyżej musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można było powiedzieć, że odpłatność następuje za dane świadczenie.

W ocenie Spółki natomiast czynności dokonywane przez Dystrybutorów (nabywanie danej ilości towarów przy spełnieniu odpowiednich celów jakościowych) nie dają podstawy do uznania, iż będziemy mieli do czynienia ze świadczeniem przez nich na rzecz Spółki usług podlegających VAT.

Spółka pragnie podkreślić, że potraktowanie zakupu towarów przez Dystrybutora, jako świadczenie przez niego usługi polegającej na nabyciu określonej ilości towaru od Spółki i opodatkowanie tej czynności podatkiem VAT, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania tej samej czynności, pierwszy raz jako dostawy towaru realizowanej przez Spółkę, drugi raz jako świadczenia usługi zakupu tego samego towaru o określonej łącznej wartości. Podwójne opodatkowanie stoi zaś w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w art. 217 Konstytucji RP.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych, w tym w szeregu najnowszych wyroków wydanych przez Naczelny Sąd Administracyjny, tj. m.in.:

• w wyroku NSA z dnia 29 października 2010 r., sygn. I FSK 1776/09, w którym sąd stwierdził: Nie może zatem wystąpić taka sytuacja faktyczna, w rozumieniu tego unormowania, która jednocześnie stanowiłaby dostawę towaru i świadczenie usług. Dokonywanie przez Skarżącą zakupów u kontrahenta mieści się w zakresie czynności opodatkowanej VAT w postaci dostawy towarów. Na określoną wielkość obrotów składa się odpowiednia liczba transakcji sprzedaży, dostawy towarów w rozumieniu art. 7 u.p.t.u. Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi;
• w wyroku NSA z dnia 12 października 2010 r., sygn. I FSK 1635/09, w którym sąd stwierdził: Czynności stanowiące dostawę towaru nie mogą jednocześnie poprzez ich zsumowanie stanowić usługi. Nie można bowiem zaakceptować tezy, że w ramach transakcji już opodatkowanych mieszczą się czynności, które winny podlegać odrębnemu opodatkowaniu. Trafnie w tym zakresie skonstatował Sąd pierwszej instancji, że oznaczałoby to, że każda czynność zakupu towarów od sprzedawcy (dostawa) stanowiłaby jednocześnie usługę nabywcy świadczoną na rzecz tegoż sprzedawcy, co powodowałoby podwójne opodatkowanie tej samej czynności. Pierwszy raz - jako sprzedaży (dostawy towaru), drugi - jako zakupu (świadczenia usługi) przez nabywcę tego samego towaru, w ramach tej samej transakcji. Tymczasem podwójne opodatkowanie stoi w sprzeczności z konstytucyjną zasadą równości i powszechności opodatkowania, wyrażoną w art. 84 oraz w art. 217 Konstytucji RP;
• w wyroku NSA z dnia 6 lipca 2010 r., sygn. I FSK 915/09, w którym sąd stwierdził: (...) premie pieniężne, czy też bonusy otrzymywane przez nabywcę od dostawcy za dokonanie nabycia określonej ilości czy wartości towaru nie jest wynagrodzeniem za świadczenie usługi, a wypłacenie takiej premii nie kreuje odrębnej od dostawy towaru czynności objętej podatkiem od towarów i usług. Nie może bowiem wystąpić taka sytuacja faktyczna, która stanowiłaby jednocześnie dostawę towaru i świadczenie usług. Niedopuszczalne jest to w świetle regulacji zawartej w art. 8 ust. 1 u.p.t.u..

Analogiczne stanowisko przedstawiono w następujących wyrokach NSA: z dnia 1 lipca 2010 r., sygn. I FSK 906/09; z dnia 30 czerwca 2010 r., sygn. I FSK 1183/09; z dnia 29 czerwca 2010 r., sygn. I FSK 1188/09; z dnia 25 czerwca 2010 r., sygn. I FSK 1166/09; z dnia 15 czerwca 2010 r., sygn. I FSK 1022/09; z dnia 11 czerwca 2010 r., sygn. I FSK 968/09.

Mając na uwadze powyższe uwagi oraz uwzględniając dorobek orzecznictwa w omawianym zakresie, zdaniem Spółki bonusy, o których mowa w opisie sprawy, udzielane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów związane z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, kalkulowane w oparciu o poziom obrotów tymi Towarami, nie mogą być uznane za wynagrodzenie wypłacane z tytułu świadczenia przez Dystrybutorów na rzecz Spółki usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Zdaniem Spółki, w sytuacji, gdy udzielony przez nią bonus, o którym mowa w opisie sprawy, związany będzie z dostawami zrealizowanymi na rzecz poszczególnych Dystrybutorów w danym przedziale czasowym, to bonus taki powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest zasadniczo obrót. Natomiast obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje zaś całość świadczenia należnego od nabywcy.

Z kolei zgodnie art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania zmniejsza się m.in. o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont).

W praktyce wskazuje się, że przez rabat rozumie się określoną kwotowo lub procentowo zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru, udzielaną najczęściej nabywcom płacącym gotówką czy kupującym duże ilości towaru (por. np. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 1 września 2010 r., sygn. I SA/Po 398/10; wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Wr 1561/09).

Spółka pragnie wskazać, że bonusy, o których mowa w opisie sprawy, udzielone przez nią na rzecz poszczególnych Dystrybutorów będzie można przyporządkować do dostaw zrealizowanych na ich rzecz w danym przedziale czasowym. Obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany będzie bowiem na podstawie wielkości wszystkich faktycznie zrealizowanych przez poszczególnych Dystrybutorów transakcji zakupu Towarów Spółki w danym przedziale czasowym. W opinii Spółki, powyższa konkluzja nie doznaje uszczerbku z uwagi na fakt ustalenia przez strony celów jakościowych mających wpływ na wysokość łącznego bonusu udzielanego przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów. Te dodatkowe cele jakościowe będą bowiem ściśle związane z przedmiotem działalności Spółki polegającym na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych. Integralną częścią działalności dystrybucyjnej będzie bowiem podejmowanie przez Dystrybutorów określonych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży Towarów Spółki, takich jak np. regularne raportowanie o wielkości sprzedaży, sporządzanie planu biznesowego według wytycznych i analiza stopnia realizacji itp. Mając na uwadze uwagi zawarte powyżej, w ocenie Spółki osiągnięcie odpowiedniego poziomu zakupów oraz zrealizowanie przez Dystrybutorów celów jakościowych (takich jak np. posiadanie przez Dystrybutora odpowiedniego sprzętu, właściwego szkolenia własnych pracowników Dystrybutora, raportowanie o wielkości sprzedaży etc.) nie będzie stanowiło odrębnej transakcji która mogłaby podlegać opodatkowaniu VAT.

W omawianej sprawie, premia uzależniona będzie od obrotu osiągniętego w danym przedziale czasowym (obejmującym okres od 1 października danego roku do 30 września roku następującego po tym roku). Aby więc ustalić wysokość premii należnej Dystrybutorom, zsumowane muszą być wartości sprzedaży Towarów wynikające z poszczególnych faktur dokumentujących konkretne dostawy wykonane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów w tym przedziale czasowym.

Udzielany przez Spółkę bonus, o którym mowa w opisie sprawy, stanowiący w istocie rabat, będzie związany z dostawami towarów dokonanymi przez Spółkę w określonym przedziale czasowym, bowiem procent/kwota rabatu przypisana przez Spółkę w odniesieniu do dostawy danego rodzaju towarów będzie konkretną i policzalną kwotą, bez względu na fakt, czy będzie obliczany/a od sumy poszczególnych kwot wynikających z całościowego obrotu zrealizowanego w danym przedziale czasowym, czy od kwoty pojedynczej faktury dokumentującej konkretną dostawę towaru.

Tym samym, w przypadku gdy Spółka udzieli rabatu określonego procentowo/kwotowo w odniesieniu do dostaw danego rodzaju towarów (w oparciu o system punktowy) po zakończeniu ustalonego okresu rozliczeniowego i określeniu wielkości obrotów zrealizowanych w tym okresie - to rabat ten w naturalny sposób łączyć się będzie z dostawami towarów dokonanymi w tym okresie i stanowić będzie rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy.

Prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje potwierdzenie w licznych wyrokach sądów administracyjnych, tj. m.in.:

• w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 2 września 2010 r., sygn. I SA/Po 398/10, w którym sąd, uznając prawidłowość rozliczania premii pieniężnych w oparciu o fakturę korygującą wystawianą przez sprzedawcę towarów, stwierdził: za uznaniem premii pieniężnych za bonifikatę (rabat), która obniża obrót przemawia całość okoliczności gospodarczych związanych z udzieleniem premii pieniężnych oraz ich ekonomicznego charakteru. W szczególności podkreśla się, że: - praktyka obrotu gospodarczego polegająca na rozliczeniu premii pieniężnych przez potrącenie ich z należności za towar przez nabywcę, co prowadzi w istocie do zmniejszenia świadczenia za zakupiony towar; - ekonomicznie przyznana premia od obrotu zmniejsza dochody z transakcji sprzedaży dla sprzedającego podobnie, jak rabat wpływa na wysokość uzyskanego obrotu, zaś dla kupującego otrzymana premia od obrotu zmniejsza koszt nabycia towarów lub usług;
• w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 21 stycznia 2010 r., sygn. I SA/Wr 1760/09, w którym sąd stwierdził: Trzeba uznać, że ów ekonomiczny charakter premii jako kwoty determinującej wydatek i jednocześnie należność z tytułu transakcji (dostawy towaru) ma zasadniczy wpływ na ocenę premii jako rabatu, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o podatku od towarowi usług. Mieć bowiem należy na względzie, że obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarowi usług jest kwota należna z tytułu sprzedaży i że obejmuje ona całość świadczenia należnego od nabywcy. Odwołanie się do całości świadczenia należnego od nabywcy nakazuje uwzględnić całokształt okoliczności wpływających na faktyczny rozmiar świadczenia nabywcy, a stosownie do tego należy też oceniać zdarzenia, które następczo zakres tego świadczenia modyfikują, stosownie do art. 29 ust. 4 ustawy. Z tego wynika, że dla oceny istnienia podstawy do zmniejszenia obrotu z tytułu rabatu nie ma znaczenia to, że strony kontraktu w razie ziszczenia warunków wypłaty premii nie odwołały się wprost (w jego treści) do zmniejszenia poszczególnych cen wyrobów, skoro wszystkie one (ceny), w postaci wartości transakcji (ich sumy w określonym czasie) stanowiły podstawę obliczenia premii;
• w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 15 maja 2009 r., sygn. I SA/Po 392/09, w którym sąd stwierdził: Mając na uwadze powyższe sąd stwierdza, iż premię pieniężną wypłacaną skarżącej przez zagranicznego kontrahenta ze względu na zrealizowaną przez nią wartość obrotu w określonym czasie należy traktować jako rabat w rozumieniu przepisów art. 31 ust. 3 w zw. z art. 29 ust. 4 ustawy, zmniejszający obrót spółki z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i kwoty wynikającego z tego podatku naliczonego a nie jako wynagrodzenie za świadczone usługi. W konsekwencji, wbrew twierdzeniu organu podatkowego, spółka nie jest obowiązana wystawiać, zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, faktur VAT z tego tytułu;
• w wyroku WSA w Warszawie z dnia 15 maja 2009 r., sygn. I SA/Po 392/09, w którym sąd, odnosząc się do zagadnienia premii pieniężnych przyznawanych z tytułu osiągnięcia określonego poziomu obrotów lub dokonywania terminowych płatności, uznał: W niniejszej sprawie zasadniczym świadczeniem ze strony S. było dostarczenie na rzecz Spółki określonych w umowie farmaceutyków, zaś zasadniczym świadczeniem Spółki było dokonanie zapłaty w określonym w umowie terminie. Dlatego przyjąć należało, że w niniejszej sprawie opodatkowaniu podlega dostawa towaru, zaś otrzymane przez Spółkę kwoty stanowią rabaty, o których stanowi art. 29 ust. 4 ustawy;
• w wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 7 grudnia 2009 r., sygn. I SA/Wr 1561/09, w którym sąd stwierdził: Jeżeli zatem - tak jak to ma miejsce w rozpatrywanej sprawie - rabat stanowi konkretna kwota pieniędzy, ustalona jako z góry umówiony procent od zrealizowanych obrotów przez nabywcę towaru (5% od miesięcznej wartości obrotów), to nie można racjonalnie twierdzić, że procent ten nie jest związany z określoną dostawą towaru. Procent z danej liczby zawsze jest bowiem konkretną i policzalną kwotą, bez względu na fakt, czy jest obliczany od sumy poszczególnych kwot wynikających ze zrealizowanego obrotu, czy od kwoty pojedynczej faktury dokumentującej dostawę towaru. Tym samym, jeżeli dostawca udziela rabatu w wysokości 5% po zakończeniu roku i ustaleniu wielkości zrealizowanych obrotów to rabat ten w naturalny sposób łączy się z konkretną i dokonaną dostawą towaru w tym okresie i stanowi rabat o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy o ptu.

Ponadto, prezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje również potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, tj. m.in.:

• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 27 października 2010 r., nr IPPP3-443-747/10-5/JF, w której organ stwierdził: Organ podatkowy stwierdza, że otrzymana przez Wnioskodawcę premia pieniężna nie jest wynagrodzeniem za świadczoną usługę podlegającą opodatkowaniu na terytorium Polski i stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe. (...) Tut. Organ wskazuje, że otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie stanowi w istocie rabat obniżający obrót u dostawcy krajowego oraz u Wnioskodawcy jako podatnika z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie dnia 20 września 2010 r., nr IPPP2/443-181/08-7/AZ/KOM, w której organ stwierdził: Uznać należy, że przedmiotowe premie pieniężne stanowią w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania. Zatem na podstawie powołanego wyżej przepisu § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., należy wystawić fakturę korygującą uwzględniającą wymogi wynikające z § 13 ust. 2 tego rozporządzenia;
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu dnia 2 września 2010 r., nr ILPP2/443-875/10-2/PG, w której organ stwierdził: Reasumując, premia jaką Wnioskodawczyni ma otrzymać od kontrahenta niemieckiego z tytułu osiągnięcia określonego poziomu zakupu/sprzedaży jego towarów - na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług - będzie traktowana jako rabat. Spowoduje on zatem obniżenie podstawy opodatkowania dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów, a tym samym będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem VAT. W przedmiotowej sprawie Zainteresowana będzie zobowiązana do wystawienia wewnętrznych faktur korygujących w celu udokumentowania przyznanego rabatu, zgodnie z powołanymi przepisami rozporządzenia;
• w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach dnia 27 lipca 2010 r., nr IBPP1/443-431/10/LSz, w której organ stwierdził: Należy zatem uznać, że opisana przez Wnioskodawcę premia pieniężna wypłacana kontrahentom stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw udokumentowanych poszczególnymi fakturami - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT - zmniejszający podstawę opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe uwagi oraz uwzględniając wskazane orzecznictwo sadów administracyjnych oraz piśmiennictwo organów podatkowych w omawianym zakresie, zdaniem Spółki bonusy, o których mowa w opisie sprawy, udzielane przez Spółkę na rzecz Dystrybutorów w związku z realizacją określonych poziomów obrotu Towarami Spółki, przy spełnieniu określonych celów jakościowych, stanowić będą w istocie rabat powodujący zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy o VAT - zmniejszenie podstawy opodatkowania z tytułu konkretnych dostaw zrealizowanych przez Spółkę na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który naliczany jest bonus.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania Spółka stoi na stanowisku, iż w przypadku udzielanego przez nią bonusu, stanowiącego w istocie rabat udzielony po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), Spółka będzie zobowiązana do wystawienia stosownej faktury korygującej.

Swoje stanowisko Spółka opiera wprost o brzmienie § 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług do których mnie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm., dalej Rozporządzenie), zgodnie z którym w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Potwierdzenie swojego stanowiska Spółka odnajduje m.in. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 30 sierpnia 2010 r., nr ITPP2/443-538/10/KT, w której organ stwierdził: Reasumując stwierdzić należy, iż udzielane premie pieniężne nie będą stanowić wynagrodzenia za świadczenie usług, lecz będą rabatem, który powinien być dokumentowany fakturami korygującymi, a nie jak wskazano we wniosku notami księgowymi.

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, omawiane bonusy należy uznać za rabaty, które spowodują zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług, i które powinny zostać udokumentowane odpowiednimi fakturami korygującymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• za prawidłowe w części dotyczącej bonusu ilościowego,
• za nieprawidłowe w części dotyczącej bonusu jakościowego.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel ().

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ().

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi na terytorium Polski działalność polegającą na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych, a także części zamiennych do tych maszyn i urządzeń. Nabywa on je z Niemiec lub z Francji od ich producentów, na podstawie zawartych z producentami umów na ich dostawy. Następnie sprzedaje je na rzecz polskich podmiotów dystrybucyjnych, które w dalszej kolejności sprzedają towary na rzecz klientów ostatecznych. W tym celu Spółka zawarła z dystrybutorami odpowiednie umowy dystrybucyjne.

W celu zmotywowania dystrybutorów do realizowania przez nich możliwie wysokiego poziomu sprzedaży, prawidłowego oszacowania rynku, aby odpowiednio zagwarantować dostawy, spełniania wysokich wymagań stawianych przez Zainteresowanego co do jakości działania, wysokiego poziomu obsługi klientów ostatecznych, zdecydował się on na wprowadzenie modelu bonusowego o nazwie X. Co do zasady model bonusowy składać się będzie z dwóch elementów: 1) z części ilościowej (uzależnionej od poziomu obrotu zrealizowanego w danym roku podatkowym z tytułu zakupu Towarów Spółki przez Dystrybutorów), 2) z części jakościowej (uzależnionej od poziomu realizacji przez Dystrybutora ustalonych ze Spółką celów jakościowych). W rzeczywistości, w wyniku wdrożenia wspomnianego modelu bonusowego Wnioskodawca przyzna Dystrybutorom bonusy, które będą związane z poziomem obrotu zrealizowanym w wyniku nabywania przez poszczególnych Dystrybutorów określonych produktów Spółki (ten sposób kalkulacji dotyczy maszyn), albo które będą kalkulowane bezpośrednio jako procent od wartości zakupów dokonanych przez określonych Dystrybutorów (ten sposób kalkulacji dotyczy części zamiennych). Przedmiotowe bonusy były już udzielane w przeszłości i będą udzielane w przyszłości.

Z opisu sprawy wynika zatem, że przedstawiony model bonusowy składać się będzie z dwóch elementów: z części ilościowej oraz z części jakościowej. Pierwszy z elementów to bonus ilościowy.

W praktyce, w odniesieniu do maszyn system bonusowy będzie funkcjonował na takiej zasadzie, że za każdą sprzedaną maszynę Spółki w roku podatkowym Spółki rozpoczynającym się od 1 października danego roku do 30 września roku następującego po tym roku, Dystrybutorowi przypisywana będzie określona liczba punktów (w przedziale od 10 do 100 punktów) uzależniona od rodzaju sprzedanej maszyny. W kolejnym etapie rzeczywista ilość sprzedanych maszyn z danej grupy produktowej zostanie pomnożona przez ilość punktów przewidzianych dla tej grupy. Ilość uzyskanych z danej grupy punktów następnie zsumuje się i porówna z tzw. Drabiną punktów ustaloną przez Zainteresowanego. Każdemu uzyskanemu punktowi w tej Drabinie odpowiada określona kwota w PLN. Kwota ta będzie wzrastać wraz z ilością osiągniętych punktów (tzn. osiągając większą ilość punktów także każdy pojedynczy punkt ma większą wartość w PLN). lm więcej maszyn zostanie sprzedanych dystrybutorom, począwszy od momentu osiągnięcia 50% punktów wynikających z uzgodnionego planu sprzedaży, tym więcej punktów uzyskają i tym większa będzie ich premia ilościowa. W odniesieniu do części zamiennych nie obowiązuje wskazany system punktowy, natomiast bonus będzie definiowany w sposób procentowy dla ustalonego poziomu realizacji obrotu.

W konsekwencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego kalkulowana będzie podstawowa kwota bonusu wyrażona w PLN. Składać się ona będzie z bonusu ilościowego związanego z ilością nabytych maszyn i części zamiennych.

Podatnicy podejmują różnorodne działania, w efekcie których wypłacane będą tzw. bonusy.

W sytuacji, gdy wypłacony bonus będzie związany z konkretną dostawą (dostawami), to nawet jeżeli będzie on wypłacony po dokonaniu zapłaty, powinien być traktowany jak rabat, o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy. Rabat rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo. Rozróżnia się rabaty przyznane przed ustaleniem ceny oraz udzielane po jej ustaleniu. Rabat udzielony w momencie wystawienia faktury (rabat transakcyjny), nie ma znaczenia dla ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług, ponieważ kwota należna od nabywcy już go uwzględnia - dane dotyczące rabatu znajdą swoje odzwierciedlenie w wystawionej fakturze stwierdzającej dokonanie sprzedaży. Rabat udzielony po sprzedaży i wystawieniu faktury, w której dokonano pierwotnego określenia obrotu (rabat potransakcyjny), wymaga wystawienia faktury korygującej, zgodnie z uregulowaniami zawartymi w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Zgodnie z § 13 ust. 1 ww. rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą, która zgodnie z § 13 ust. 2 rozporządzenia powinna zawierać co najmniej:

1. numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
   1. określone w § 5 ust. 1 pkt 1-4,
   2. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych rabatem;
3. kwotę i rodzaj udzielonego rabatu;
4. kwotę zmniejszenia podatku należnego.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 8 cyt. rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz KOREKTA albo wyrazy FAKTURA KORYGUJĄCA.

Odnosząc się do powyższego należy stwierdzić, że bonusy ilościowe udzielane przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy towarów będzie można przyporządkować do konkretnych dostaw. Bowiem obrót uprawniający do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalany będzie na podstawie wielkości faktycznie zrealizowanych zakupów dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym. Jak podaje Zainteresowany, wysokość bonusu będzie związany z poziomem obrotu zrealizowanym w wyniku nabywania przez poszczególnych Dystrybutorów określonych produktów Spółki albo będzie kalkulowany bezpośrednio jako procent od wartości zakupów dokonanych przez określonych Dystrybutorów, w danym okresie rozliczeniowym.

Aby więc ustalić wysokość rabatu należnego nabywcy, zsumowane muszą zostać poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane będzie obliczenie rabatu (premii) stanowiącego w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw w całym okresie objętym gratyfikacją w postaci przyznanej premii.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że przyznanie Dystrybutorom bonusu, który będzie związany z poziomem obrotu zrealizowanym w wyniku nabywania przez poszczególnych Dystrybutorów określonych produktów Wnioskodawcy albo, który będzie kalkulowany bezpośrednio jako procent od wartości zakupów dokonanych przez określonych dystrybutorów, należy traktować jako rabat, który powinien być udokumentowany poprzez wystawienie faktury korygującej.

Zatem bonusy ilościowe wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz poszczególnych Dystrybutorów, stanowić będą rabat powodujący zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu konkretnych dostaw towarów na rzecz danego Dystrybutora w okresie, za który rozliczany będzie bonus, a Spółka powinna wystawić faktury korygujące dokumentujące udzielenie rabatu.

Zatem w tej części należy uznać stanowisko Zainteresowanego za prawidłowe.

Oprócz bonusu ilościowego w skład przedstawionego modelu bonusowego wchodzić będzie także bonus jakościowy, uzależniony od poziomu realizacji przez dystrybutora ustalonych ze Spółką celów jakościowych. Cele te są zdefiniowane w czterech obszarach: sprzedaż, obsługa klienta, części zamienne managemet/administracja. Wnioskodawca zaznaczył, iż cele jakościowe określą pewne wymagania, które powinien spełnić Dystrybutor, np. w zakresie przeprowadzania dla klientów ostatecznych prezentacji i pokazów oferowanych przez Spółkę Towarów, posiadania przez Dystrybutora odpowiednio urządzonych powierzchni sprzedażowych, punktów obsługi klienta, a także warsztatu i jego wyposażenia, właściwego szkolenia własnych pracowników Dystrybutora etc. Ustalanie celów jakościowych będzie ściśle związane z przedmiotem działalności Zainteresowanego polegającym na sprzedaży maszyn i urządzeń rolniczych. Z kolei integralną częścią działalności dystrybucyjnej będzie podejmowanie przez Dystrybutorów określonych czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży, takich jak np. nabywanie we własnym zakresie pojazdów, ich właściwe wyposażanie m.in. w narzędzie diagnostyczne, regularne raportowanie o wielkości sprzedaży, sporządzanie planów biznesowych według wytycznych i analiza stopnia ich realizacji itp.

Analiza powyższych czynności wskazuje na fakt, że poszczególni Dystrybutorzy będą wykonywać na rzecz Wnioskodawcy określone czynności (np. w postaci przeprowadzania dla klientów ostatecznych prezentacji i pokazów oferowanych przez niego towarów).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności, bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika - nie będące dostawą towarów - na rzecz innego podmiotu.

Usługa, w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, to transakcja gospodarcza, co oznacza, iż stosunek prawny łączący strony musi wiązać się ze świadczeniem wzajemnym. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Biorąc pod uwagę opis sprawy stwierdzić należy, iż Dystrybutorzy będą wykonywać na rzecz Zainteresowanego określone czynności, które w sposób jednoznaczny związane będą z wysokością otrzymanego przez nich wynagrodzenia (nie związane z konkretnymi dostawami towarów). Bez znaczenia natomiast w przedmiotowej sprawie pozostaje sposób kalkulacji tego wynagrodzenia.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż czynności wykonywane przez Dystrybutorów stanowić będą świadczenie usług na rzecz Zainteresowanego, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, a wypłacany bonus w tej części stanowić będzie wynagrodzenie za te usługi.

Zatem bonusy jakościowe wypłacane Dystrybutorom nie będą stanowić rabatu powodującego zmniejszenie podstawy opodatkowania w podatku od towarów i usług z tytułu konkretnych dostaw towarów zrealizowanych przez Wnioskodawcę, lecz będą wynagrodzeniem za świadczone usługi podlegające opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym, Spółka nie powinna wystawiać na rzecz poszczególnych Dystrybutorów faktur korygujących, dokumentujących udzielenie bonusu jakościowego.

Zatem, w tej części należało uznać stanowisko Zainteresowanego za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto, zwrócić należy uwagę, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż powołane przez Zainteresowanego wyroki sądów administracyjnych oraz interpretacje indywidualne są rozstrzygnięciami w indywidualnych sprawach, osadzone w określonym stanie faktycznym i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej uznania wypłacanych bonusów za rabat i wystawiania faktur korygujących w zdarzeniu przyszłym. Jeżeli chodzi o ww. zakres w zaistniałym stanie faktycznym, kwestia ta została rozstrzygnięta w odrębnej interpretacji indywidualnej z dnia 2 maja 2011 r. nr ILPP4/443 102/11 2/PG. Natomiast pozostała część wniosku dotycząca wystawienia jednej zbiorczej faktury korygującej dokumentującej udzielenie bonusu, zarówno w zaistniałym stanie faktycznym jak i zdarzeniu przyszłym, została rozstrzygnięta odrębnymi interpretacjami indywidualnymi z dnia 2 maja 2011 r. odpowiednio o nr ILPP4/443-102/11-3/PG oraz ILPP4/443-102/11-5/PG.

Dodatkowo tut. Organ informuje, że w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w dniu 2 maja 2011 r. zostały wydane interpretacje indywidualne nr ILPB3/423 49/11 2/KS oraz ILPB3/423-49/11-3/KS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Referencje

ILPB3/423-49/11-2/KS, interpretacja indywidualna
ILPB3/423-49/11-3/KS, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-102/11-2/PG, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-102/11-3/PG, interpretacja indywidualna
ILPP4/443-102/11-5/PG, interpretacja indywidualna

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu