Temat interpretacji

w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2012r. (data wpływu 20 września 2012r.), uzupełnionym pismem które wpłynęło do tut. organu w dniu 20 grudnia 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania przez Wnioskodawcę ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem, które wpłynęło do tut. organu w dniu 20 grudnia 2012r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 6 grudnia 2012r. znak: IBPP1/443-987/12/BM.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Od dnia 1 sierpnia 2012r. Wnioskodawca rozpoczął jednoosobową działalność rzeczoznawcy majątkowego. Firma Wnioskodawcy zajmuje się sporządzaniem operatów szacunkowych, analizą rynku nieruchomości oraz analizami opłacalności inwestycji - PKD: 68.31.Z. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na opracowywaniu operatów szacunkowych tj. pisemnych opinii określających wartość nieruchomości, wartość ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń. W ramach analiz rynku nieruchomości Wnioskodawca sporządza pisemne opinie zawierające skrócony opis badanego segmentu rynku z wyszczególnieniem ilości transakcji wraz z ich cenami transakcyjnymi. Analizy opłacalności inwestycji polegają na sporządzaniu pisemnej opinii określającej wartość rynkową nieruchomości według stanu po zakończeniu inwestycji oraz koszty zakupu gruntu i koszty wybudowania obiektu budowlanego. Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza w przyszłości prowadzić żadnych usług doradczych w tym zakresie. Sporządzane opracowania odwzorowują obecny stan nieruchomości i nie zawierają elementów doradztwa.

W Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej RP wykonywana działalność gospodarcza została określona następującymi kodami PKD: 68.31.Z (działalność przeważająca), 25.11.Z, 29.31.Z, 31.01.Z, 31.02.Z, 31.09.Z, 33.12.Z, 41.10.Z, 41.20.Z, 43.12.Z, 45.11.Z, 45.19.Z, 45.20.Z, 45.31.Z, 45.40.Z, 47.19.Z, 47.91.Z, 62.01.Z, 62.09.Z, 63.99.Z, 68.10.Z, 68.20.Z, 68.32.Z, 71.11.Z, 71.12.Z, 71.20.B, 72.19.Z, 74.10.Z, 74.90.Z, 81.30.Z, 85.51.Z, 85.53.Z, 85.59.B, 85.60.Z, 96.09.Z.

Wnioskodawca posiada uprawnienia zawodowe i tytuł zawodowy rzeczoznawcy majątkowego. Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nigdy podatnikiem VAT nie był. Od rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. od 1 sierpnia 2012r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od podatku VAT.

W 2012r. wartość objęta działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym stanie faktycznym można korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT, o którym mowa w art. 113 ustawy o podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadząc działalność gospodarczą w zakresie wyceny nieruchomości (sporządzanie operatów szacunkowych, analiza rynku nieruchomości oraz analiza opłacalności inwestycji), zgodnie z uzyskanymi uprawnieniami zawodowymi i posiadanym tytułem zawodowym rzeczoznawcy majątkowego, w przypadku gdy wartość objętej działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekracza 150.000 złotych, Wnioskodawca może wybrać zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Na podstawie interpretacji indywidualnej sygnatura oraz na podstawie ustnego zapytania w urzędzie skarbowym odnośnie zwolnienia od towarów i usług Wnioskodawca uzyskał informację, że w przypadku Wnioskodawcy jest to możliwe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług zgodnie z art. 8 ust. 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 powołanej ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, z tym że w przypadku, o którym mowa w ust. 9, zawiadomienie musi nastąpić przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ww. ustawy wynika, że jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę ().

Natomiast stosownie do art. 113 ust. 9 tej ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, stosownie do art. 113 ust. 10 ustawy o VAT, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie określone w ust. 9 traci moc z momentem przekroczenia tej kwoty. Opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad wartość określoną w zdaniu pierwszym, a obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej wartości. Przepis ust. 5 zdanie trzecie stosuje się odpowiednio.

Podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1 (art. 113 ust. 11 ustawy).

Natomiast w myśl art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

1.dokonujących dostaw:

1. wyrobów z metali szlachetnych lub z udziałem tych metali,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, z wyjątkiem energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0) i wyrobów tytoniowych w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym,
3. nowych środków transportu,
4. terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę;

2.świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie;

3.nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Ponadto, Minister Finansów w § 27 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

Pod pozycją 12 tego załącznika wskazano, że wyłączenie ze zwolnienia od podatku dotyczy doradztwa, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Podkreślić należy, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Skoro jednak ustawa o podatku od towarów i usług w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy o VAT zastrzega, że do osób świadczących usługi doradztwa nie stosuje się zwolnienia podmiotowego, określonego w ust. 1 i 9 należy wobec braku w ustawie definicji doradztwa posłużyć się znaczeniem językowym. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1994), doradzić doradzać znaczy dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Natomiast doradczy to, według powyższego Słownika, służący radą, doradzający, zaś doradca to ten, kto doradza. W potocznym rozumieniu termin doradztwo obejmuje szereg usług doradczych, np.: podatkowe, prawne, finansowe. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin usługi w zakresie doradztwa należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że świadczenie usług wyceny nieruchomości polegających na sporządzaniu operatów szacunkowych, analizie rynku nieruchomości oraz analizie opłacalności inwestycji mieści się w zakresie rzeczoznawstwa. Nie oznacza to jednak, że usługi te zawsze i bezwzględnie będą wyłączone ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ze zwolnienia nie mogą bowiem korzystać ci podatnicy, którzy świadczą czynności wykonywane w ramach rzeczoznawstwa, które stanowią jednocześnie doradztwo inne niż doradztwo rolnicze związane z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związane ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca od dnia 1 sierpnia 2012r. rozpoczął jednoosobową działalność zajmującą się sporządzaniem operatów szacunkowych, analizą rynku nieruchomości oraz analizami opłacalności inwestycji - PKD: 68.31.Z. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi polegają na opracowywaniu operatów szacunkowych tj. pisemnych opinii określających wartość nieruchomości, wartość ograniczonych praw rzeczowych oraz wartość maszyn i urządzeń. W ramach analiz rynku nieruchomości Wnioskodawca sporządza pisemne opinie zawierające skrócony opis nadanego segmentu rynku z wyszczególnieniem ilości transakcji wraz z ich cenami transakcyjnymi. Analizy opłacalności inwestycji polegają na sporządzaniu pisemnej opinii określającej wartość rynkową nieruchomości według stanu po zakończeniu inwestycji oraz koszty zakupu gruntu i koszty wybudowania obiektu budowlanego. Wnioskodawca nie prowadzi i nie zamierza w przyszłości prowadzić żadnych usług doradczych w tym zakresie. Sporządzane opracowania odwzorowują obecny stan nieruchomości i nie zawierają elementów doradztwa.

Wnioskodawca nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i nigdy podatnikiem VAT nie był. Od rozpoczęcia działalności gospodarczej tj. od 1 sierpnia 2012r. Wnioskodawca korzystał ze zwolnienia od podatku VAT.

W 2012r. wartość objęta działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy 150.000 zł w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc treść przytoczonych powyżej przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, iż świadczenie przez Wnioskodawcę usług polegających wyłącznie na wycenie wartości danej nieruchomości (sporządzaniu operatów szacunkowych, analizie rynku nieruchomości oraz analizie opłacalności inwestycji) bez jakiegokolwiek doradzania np. co do kupna czy sprzedaży nieruchomości, gdy nie odbywa się to w formie udzielania porad, to czynność ta nie stanowi usług doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy w związku z czynnościami wymienionymi pod poz. 12 załącznika do rozporządzenia z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem Wnioskodawca rozpoczynając od dnia 1 sierpnia 2012r. jednoosobową działalność gospodarczą mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży miała nie przekroczyć, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Zwolnienie to jest możliwe przy założeniu, że Wnioskodawca oprócz wskazanych we wniosku usług wykonywanych jako rzeczoznawca majątkowy (bez usług doradczych) nie wykonuje/nie będzie wykonywał innych czynności, które ze zwolnienia korzystać nie mogą (art. 113 ust. 13 ustawy o VAT w związku z § 27 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług).

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczyła w trakcie roku podatkowego kwotę 150.000 zł, zwolnienie określone w art. 113 ust. 9 ustawy o VAT utraciło moc z momentem przekroczenia tej kwoty.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że w przypadku gdy wartość objętej działalnością sprzedaży opodatkowanej nie przekracza 150.000 zł, Wnioskodawca może wybrać zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT należało uznać za nieprawidłowe. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca rozpoczynając w dniu 1 sierpnia 2012r. działalność gospodarczą w zakresie rzeczoznawcy majątkowego mógł wybrać zwolnienie od podatku VAT nie na podstawie art. 113 ust. 1 tylko na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży miała nie przekroczyć, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym kwoty 150.000 zł.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku wykonywania jakichkolwiek usług doradczych) lub zmiany stanu prawnego.

Odnosząc się do przywołanej przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej tut. organ wskazuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Interpretacje wydawane są w indywidualnych sprawach wnioskodawcy w związku z tym skutki prawne, czy też ewentualna ochrona, określone w art. 14k do 14n mogą dotyczyć wyłącznie podmiotu, który uzyskał interpretację indywidualną.

Równocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Zatem dokumenty te nie były przedmiotem merytorycznej analizy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 350 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach